Επτά χρόνια στο Θιβέτ

 

Το «Επτά χρόνια στο Θιβέτ» είναι η αληθινή ιστορία ενός Αυστριακού αλπινιστή, που δραπέτευσε από στρατόπεδο αιχμαλώτων στην Ινδία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, κατέφυγε στο Θιβέτ και έγινε φίλος με το μικρό ακόμα Δαλάι Λάμα.

Ο Αυστριακός αλπινιστής Heinrich Harrer – ο μετέπειτα διάσημος εθνολόγος και περιηγητής - με τον συμπατριώτη του Peter Aufschnaiter έφθασαν, μετά από μια απίστευτη περιπέτεια, στη Λάσα στις 15 Ιανουαρίου 1946. Είχαν φύγει από ένα βρετανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων στη βόρεια Ινδία. Η περιπέτειά τους, με τα πόδια, διήρκεσε δύο χρόνια μέσω του δυτικού Θιβέτ και του όρους Καϊλά και απέναντι από το Οροπέδιο Τσανγκτάνγκ, σε ένα οδοιπορικό πάνω από 100 μίλια για να φθάσουν στην «απαγορευμένη πόλη», τη Λάσα. Από το ημερολόγιο, που κρατούσε, ο Χάρερ έγραψε το βιβλίο του «Επτά χρόνια στο Θιβέτ», που δημοσιεύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και έγινε μεγάλη επιτυχία.

Το γεγονός ότι ο Harrer και ο Aufschnaiter ήταν στην Ινδία κατά την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, το Σεπτέμβριο του 1939, οφείλεται στη συμμετοχή τους σε μια γερμανική αποστολή αναγνώρισης για την ανάβαση στο βουνό Nanga Parbat στα δυτικά Ιμαλάια. Συνελήφθησαν, όπως χιλιάδες άλλοι Γερμανοί και Αυστριακοί που εργάζονταν για γερμανικές εταιρείες στην Ινδία. Έκαναν αρκετές απόπειρες απόδρασης που απέτυχαν και το Μάιο του 1944 κατάφεραν τελικά να φτάσουν στο ουδέτερο Θιβέτ. Για πολλά χρόνια, ωστόσο, οι Θιβετιανοί δεν ενδιαφερόταν καθόλου να έχουν ξένους στη χώρα. Ήταν ένα επίπονο και συναρπαστικό ταξίδι. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Θιβέτ, ο Harrer έγινε καλός φίλος με τον 14ο Δαλάι Λάμα και διατήρησαν φιλία και επαφή μέχρι το θάνατο του Harrer το 2006.

«Προς το φίλο μου Χάινριχ Χάρρερ,

Σου εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία στα εγκαίνια της έκθεσης για το Θιβέτ. Με την αφορμή αυτή σου αποστέλλω τον προσωπικό μου εκπρόσωπο στην Ευρώπη Τουμπτέν Παλά, την αδερφή μου Ντζετσίν Πεμά και τον αδερφό μου Λομπσάνγκ Σαμπτέν. Έζησες επτά χρόνια στο Θιβέτ και κατά το διάστημα αυτό έγινες ένας από εμάς. Ως εκ τούτου έχεις τις καλύτερες γνώσεις για τη χώρα μας και είσαι σε θέση να φέρεις κοντά στον αυστριακό λαό τη θιβετιανή τέχνη και κουλτούρα με τον πιο ζωντανό τρόπο.

Στις προσευχές μου συμπεριλαμβάνω την ευχή να στεφθεί η έκθεση από απόλυτη επιτυχία.

Δαλάι Λάμα

Έτος του ξύλου και του Φιδιού

Του θιβετιανού ημερολογίου

(11ος μήνας, 20η μέρα) (17.1.1966)»