του Γιάννη Ζήβα
Άν η ποίηση του Σολωμού αντικατόπτρισε με απαράμιλλο τρόπο τους αγώνες του σκλαβωμένου γένους για εθνική ανεξαρτησία εμπνευσμένη κυρίως από την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου, η μουσική στο πρόσωπο του επίσης ζακυνθίου Παύλου Καρρέρ μετουσίωσε με τρία ιστορικά μελοδράματα στιγμές από τις κατά τόπους εξεγέρσεις στον τουρκοκρατούμενο ελλαδικό χώρο. Τα μελοδράματα αυτά είναι ο "Μάρκος Μπότσαρης", "η Δέσπω" και "η κυρά Φροσύνη". Στο πρώτο εξ αυτών ξεχωριστού μεγαλείου κομμάτι αποτελεί η ανάπλαση από τον συνθέτη του δημοτικοφανούς τραγουδιού 'Ο γερο-Δήμος".
Ο "Μάρκος Μπότσαρης",(1858) αρχικά ανεβάστηκε στα ιταλικά σε λιμπρέττο του ιταλού Κατσιαλούπι, αλλά εν συνεχεία μεταφράστηκε στα ελληνικά για να κερδίσει την μεγάλη αποδοχή και επιδοκιμασία του κόσμου.
"Η Δέσπω", (1882)συντέθηκε βασισμένη σε δημοτική ποίηση επιλεγμένη από τον σημαντικό λόγιο των μέσων του 19ου αιώνα Αντώνιο Μανούσο.
"Η κυρά Φροσύνη"(1868), αποτέλεσε σύνθεση εμπνευσμένη από το ψυχικό μεγαλείο της γυναίκας αυτής απέναντι στην ιταμότητα του Αλή Πασά. Κύρια ποιητική πηγή που βασίστηκε το μελόδραμα αυτό είναι το ομώνυμο έργο του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.
Ο Παύλος Καρρέρ (1829-1896), γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, όπου από μικρός έδειξε ιδιαίτερη κλίση στη μουσική. Έλαβε την βασική του μουσική εκπαίδευση στην πατρίδα του, αλλά αργότερα μετανάστευσε στην Ιταλία, όπου επηρεασμένος από το ιταλικό μελόδραμα των μέσων του 19ου αιώνα και την αντίστοιχη διαδικασία εθνικής ολοκλήρωσης της Ιταλίας (το περίφημο Risorgimento), συνέθεσε την όπερά του "Δάντης και Βεατρίκη" (Dante e Bice), της οποίας η πρεμιέρα έτυχε λαμπρής υποδοχής. Άλλες του όπερες με ιταλικό λιμπρέττο ήσαν "Η Νεκραναστημένη" (la Rendiviva), "Η Ισαβέλλα του Άσπεν", "Η Μαριάνθη" και "Maria Antonietta". Δεν περιορίστηκε στην σύνθεση όπερας αλλά επιδόθηκε και σε πολλές συνθέσεις μουσικής δωματίου
 |
| Ο Παύλος Καρρέρ |
Άν η ποίηση του Σολωμού αντικατόπτρισε με απαράμιλλο τρόπο τους αγώνες του σκλαβωμένου γένους για εθνική ανεξαρτησία εμπνευσμένη κυρίως από την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου, η μουσική στο πρόσωπο του επίσης ζακυνθίου Παύλου Καρρέρ μετουσίωσε με τρία ιστορικά μελοδράματα στιγμές από τις κατά τόπους εξεγέρσεις στον τουρκοκρατούμενο ελλαδικό χώρο. Τα μελοδράματα αυτά είναι ο "Μάρκος Μπότσαρης", "η Δέσπω" και "η κυρά Φροσύνη". Στο πρώτο εξ αυτών ξεχωριστού μεγαλείου κομμάτι αποτελεί η ανάπλαση από τον συνθέτη του δημοτικοφανούς τραγουδιού 'Ο γερο-Δήμος".
Ο "Μάρκος Μπότσαρης",(1858) αρχικά ανεβάστηκε στα ιταλικά σε λιμπρέττο του ιταλού Κατσιαλούπι, αλλά εν συνεχεία μεταφράστηκε στα ελληνικά για να κερδίσει την μεγάλη αποδοχή και επιδοκιμασία του κόσμου.
"Η Δέσπω", (1882)συντέθηκε βασισμένη σε δημοτική ποίηση επιλεγμένη από τον σημαντικό λόγιο των μέσων του 19ου αιώνα Αντώνιο Μανούσο.
"Η κυρά Φροσύνη"(1868), αποτέλεσε σύνθεση εμπνευσμένη από το ψυχικό μεγαλείο της γυναίκας αυτής απέναντι στην ιταμότητα του Αλή Πασά. Κύρια ποιητική πηγή που βασίστηκε το μελόδραμα αυτό είναι το ομώνυμο έργο του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.
Ο Παύλος Καρρέρ (1829-1896), γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, όπου από μικρός έδειξε ιδιαίτερη κλίση στη μουσική. Έλαβε την βασική του μουσική εκπαίδευση στην πατρίδα του, αλλά αργότερα μετανάστευσε στην Ιταλία, όπου επηρεασμένος από το ιταλικό μελόδραμα των μέσων του 19ου αιώνα και την αντίστοιχη διαδικασία εθνικής ολοκλήρωσης της Ιταλίας (το περίφημο Risorgimento), συνέθεσε την όπερά του "Δάντης και Βεατρίκη" (Dante e Bice), της οποίας η πρεμιέρα έτυχε λαμπρής υποδοχής. Άλλες του όπερες με ιταλικό λιμπρέττο ήσαν "Η Νεκραναστημένη" (la Rendiviva), "Η Ισαβέλλα του Άσπεν", "Η Μαριάνθη" και "Maria Antonietta". Δεν περιορίστηκε στην σύνθεση όπερας αλλά επιδόθηκε και σε πολλές συνθέσεις μουσικής δωματίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου