Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Σχόλιο για τις γιορτές και το Σικιαρίδειο Ίδρυμα που διέκοψε τη λειτουργία του





Αναγνώστηκε από την ERT-OPEN

Αφήνουμε στην άκρη κάποιους όπως ο Έριχ Φρομ,  που αποζητούν νέου τύπου γιορτές , για να ασχοληθούμε με τις υπαρκτές γιορτές….Αυτές  που  έρχονται και παρέρχονται, που κάποτε  μας παίρνουν  από και άλλοτε μας  καθηλώνουν στη ρουτίνα, χωρίς όμως να μας κάνουν  να τις ξεχνάμε και να αποστρέφουμε τη συνείδησή μας από τις όποιες αντιφάσεις τους…
Εκτός από την ψυχαναγκαστική και συχνά  «στημένη» αγαλλίαση , οι γιορτές φέρνουν στην επιφάνεια αισθήματα συμ-πάθειας και  αλληλεγγύης.…Αρκετά από αυτά  είναι κροκοδείλια και  έπονται της κατάποσης του θυματοποιημένου συνανθρώπου, άλλα  απηχούν τον κοινωνικό κομφορμισμό, άλλα διαθέτουν σφραγίδες γνησιότητας χωρίς να  αρκούν  μπροστά στο μέγεθος του προβλήματος. Το βέβαιο είναι ότι η ρητορική της φιλανθρωπίας θριαμβεύει για λίγο, και μετά επιστροφή στα ίδια…..
Σε ένα ποίημά του ο Ντίνος Χριστιανόπουλος  ζητούσε «ενός λεπτού σιγή για τους απεγνωσμένους», έχοντας βέβαια  υπόψη τους ερωτικά πτωχευμένους…
Σήμερα , μαζί με τους οικονομικά πτωχευμένους, και οι  εκ γενετής πτωχοί, οι άνθρωποι με μειονεξίες κάθε είδους,  διαμεσολαβημένοι  εφ’ όρου ζωής από γονείς και κηδεμόνες, αξιώνουν  πολύ περισσότερα «λεπτά» προσοχής και υποστήριξης.

Όταν η Περιφέρεια Αττικής δεν εγκρίνει  στον προϋπολογισμό του  2017 τις επιχορηγήσεις σειράς ιδρυμάτων ΑμΕΑ, όταν ο ΕΟΠΥΥ δεν πληρώνει τα χρέη του προς κάποια  Ιδρύματα από το 2011,  το ερώτημα είναι : Ποιος θα αναλάβει αυτά τα έξοδα; Θα είναι το κεντρικό κράτος ή άλλοι δημόσιοι φορείς  ; Θα  βαδίσουμε προς την  επαν-ιδιωτικοποίηση  του συγκεκριμένου προνοιακού τομέα;  Θα  συμμορφωθούμε προς τας  υποδείξεις της κ. Φωτίου, που εκφράζει τη θολή και ύποπτη θεωρία της αποϊδρυματοποίησης;
Πριν το Πάσχα  το Σικιαρίδειο Ίδρυμα έκλεισε για άλλη μια φορά τις πύλες του επαόριστο, με τους εργαζόμενους απλήρωτους, με τα λειτουργικά του κόστη ανεξόφλητα. Παρά την εορταστική ευφορία και τις στερεότυπες ευχές, λίγη περίσκεψη για τους πτωχότερους των πτωχών δεν βλάπτει…Ας μη θυσιάζουμε στο βωμό του εορταστικού κλίματος και τις φωνές της δυστυχίας..


 

6 σχόλια:

  1. Αγαπητέ Γιάννη, χρόνια πολλά και συγχαρητήρια για το (ω ς συνήθως) εξαιρετικό ενδιαφέρον νέο "τεύχος".
    Δυστυχώς επιβεβαιώνεται (ακόμα μία φορά) το γεγονός ότι σε περιβάλλον καπιταλιστικών σχέσεων δεν είναι δυνατή η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων.
    Η ύπαρξη περιθωριοποιημένων ατόμων και ομάδων (που ολοένα και μεγενθύνεται) και η όξυνση των συνθηκών διαβίωσης μεγάλου αριθμού συνανθρώπων, δεν είναι μια απλή παρενέργεια, αποτελεί την ουσία των καπιταλιστικών σχέσεων κυριολεκτικά αποτελεί επιδίωξη του συστήματος.
    Η συντελούμενη σήμερα περιθωριοποίηση ολοένα και μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού, με πρώτα φυσικά θύματα τους πλέον αδύνατους κρίκους, είναι μία συνειδητή επιλογή - πολιτική.
    Υπάρχει η αντίληψη (και πρόκειται για μια καθαρά ιδεολογική προσέγγιση, αυτών που κατηγορούν τους άλλους ως ιδεοληπτικούς) ότι μεγάλο τμήμα του πληθυσμού περισσεύει και μάλιστα με δική του ευθύνη, επομένως ορθά ρίπτεται στον Καιάδα.
    Πολιτικές πρακτικές του τύπου της "αλληλεγγυης" παρόλο ότι πολλές από αυτές είναι ελικρινείς και αγαθής προαίρεσης, δεν πρόκειται να έχουν αποτέλεσμα (ίσως να προσφερουν μία πρόσκαιρη ανακούφιση, ως είδος ασπιρίνης), ακριβώς γιατί δεν θέλουν να δουν την ρίζα του προβλήματος.
    Δυστυχώς αυτή την στιγμή η αριστερά είναι στριμωγμένη στην γωνία (κυρίως ιδεολογικά) αδύναμη να αντιμετωπίσει τις νέες συνθήκες που έχουν επιβληθεί από τον παγκοσμιοποιημένο χρηματιστικό καπιταλισμό και την επιστημονική (κυριολεκτικά)διαμόρφωση απόψεων και συνειδήσεων που ασκείται από τους κύριους εκφραστές του, μέσα από Μ.Μ.Ε. (αλλά και το δ/δ) που ουσιαστικά ελέγχονται πλήρως από τα μεγάλα οικονομικά συγκροτήματα του υπερεθνικού κεφαλαίου.
    Όσο θα αδυνατούμε να κατανοήσουμε την έκταση του προβλήματος, όσο ο μέσος πολίτης καθισμένος στον καναπέ του θα βλέπει survivor", όσο η αριστερά θα κατατρώει τις σάρκες της με εμφυλιοπολεμικές διαμάχες και αρχηγισμούς, τόσο το πρόβλημα θα οξύνεται.
    Δεν έχω να προτείνω λύση, δεν είμαι αισιόδοξος, αυτό που πιστεύω είναι ότι το πρόβλημα είναι βαθύτατα πολιτιστικό και μέσα σ΄ αυτό εμπεριέχονται όλοι οι επιμέρους τομείς - οικολογία, φυλετικό, αδύναμες κοινωνικά ομάδες,φεμινισμός κ.ο.κ.- που πρέπει να αποτελούν πεδία δράσης ενταγμένα όμως σε ένα γενικό πλαίσιο αυτό της πνευματικής ανύψωσης και ενημέρωσης, ώστε να μπορεί να δοθεί (με όρους επιτυχίας) η πολιτική μάχη.
    Σ΄ αυτήν την κατεύθυνση βρίσκω πολύ χρήσιμη την ύπαρξη φωνών όπως το δικό σου οικολογείν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο "τρέχει" η διεκδίκηση των ΑμΕΑ για καλύτερη ζωή, είναι μάλλον ανθρωποφαγικό... Ιδιαίτερα το περιβάλλον της λεγόμενης "κρίσης" ανοίγει το δρόμο για επιστροφή της Πρόνοιας στην εποχή του Καρόλου Ντίκενς. Όμως δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, ο αγώνας είναι αναπόφευκτος.

      Διαγραφή
  2. Κανένα σύστημα δεν είναι τέλειο. Η λύση δεν είναι ο σοσιαλισμός, καθώς η κοινωνιολογική Σχολή της Φραγκφούρτης αναγνωρίζει τις αστοχίες αμφοτέρων των πόλων. Η λύση πιθανώς είναι η επιννόηση ενός κοινωνικού καπιταλισμού. Κάτι που ο Ομπάμα εν μέρει κατάφερε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή τη στιγμή όχι απλώς απέχουμε έτη φωτός από ένα σοβαρό προνοιακό σύστημα, αλλά επί πλέον βαίνουμε σταθερά προς την αποδόμηση και των όποιων θεσμίσεων παρέχουν κάτι στους ΑμΕΑ. Δεν ξέρω πως αυτό πρέπει να λέγεται ή με τι μοιάζει, το απολύτως βέβαιο είναι ότι παράγει δυστυχία

      Διαγραφή
  3. Που να περισέψουν λεφτα στη περιφέρεια για αυτά, αφου έχει να χρηματοδοτήσει τα γήπεδα της Δικέφαλος Α,Ε. καιτο άλλο στο Γουδί, γιατι έχουμε φοβερή έλλειψη απο γήπεδα, που να έχουν προδιαγραφές και για ΑΜΕΑ ,μόνο το Καραισκάκη και το ΟΑΚΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χιλιοπαιγμένο σενάριο : Η εξουσία συμπλέει με τους ισχυρούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή