Αδυνατώ
να δεχτώ το ότι η απώλεια μιας γλώσσας είναι ισοδύναμη με την απώλεια ενός
είδους στο φυσικό βασίλειο. Οι γλώσσες ούτως ή άλλως πειθαρχούν σε μια
εξελικτική κίνηση, με αποτέλεσμα να διαφοροποιούνται ριζικά και οι αρχαϊκές
μορφές τους να γίνονται ακατανόητες στους μεταγενέστερους χρήστες. Υπάρχει
γενικά μια «νευτώνεια» έλξη προς τις γλώσσες που έχουν πολυπληθέστερους χρήστες, όμως τώρα
τελευταία υπάρχουν δυνάμεις που αντιστέκονται σε αυτή τη κεντρομόλα δυναμική –
και μια τέτοια είναι η μεταφραστική τέχνη, μέσω υπολογιστών. Ακόμη στα πολυπληθή
γλωσσικά συστήματα αναπτύσσονται διάλεκτοι που προοδευτικά τείνουν σε γλωσσικές
νεοπλασίες – δες π.χ τα νέγρικα αγγλικά της Β. Αμερικής ή τα «Pigeon English», που είναι
αγγλικά αναδομημένα. Τα επιχειρήματα αυτά δεν σημαίνουν και πολλά σε όσους εδώ
και χρόνια «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου» διαβεβαιώνοντας ότι πολλές γλώσσες τελούν υπό εξαφάνιση. Υπογραμμίζοντας
μάλιστα ότι σύμφωνα με στοιχεία του OHE
που δημοσίευσε η Washington Post, 2.000
από τις 7.000 γλώσσες παγκοσμίως έχουν λιγότερους από 1.000 γηγενείς ομιλητές.
Λέει η
είδηση : «Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, η υποσαχάρια Αφρική, η Ωκεανία, η
Αυστραλία και η Νοτιοανατολική Ασία θα χάσουν τις περισσότερες γλώσσες, ενώ
μόνο οι ΗΠΑ θα χάσουν εκατοντάδες αυτόχθονες γλώσσες, αν δεν κάνουν μια
προσπάθεια για την επαναφορά τους, σύμφωνα με την UNESCO»….
Υπήρξαν
γλώσσες που πέθαναν παρά το κύρος τους –
όπως τα Λατινικά. Και υπήρξαν γλώσσες που νεκραναστήθηκαν, για να στρατευθούν
στην υπόθεση της εθνικής συνοχής, όπως τα εβραϊκά. Δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει
με τις γλώσσες που δεν έχουν ειδικό κύρος ή ειδική λειτουργικότητα, και το μόνο
σίγουρο που μπορώ να αποκρούσω είναι η άσκηση βίας στην εγκατάλειψη ή πρόσληψη ενός
εκφραστικού μέσου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου