Λύκοι στου Φιλοπάππου !

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 26.11.2015

Ένα είδος  που απειλείται με εξαφάνιση προκαλεί ανησυχία  στην κοινή γνώμη, το ίδιο όμως συμβαίνει και με ένα είδος που γίνεται απειλητικό εκεί που ήταν απειλούμενο  ! Στη πρώτη περίπτωση είναι ο λευκός ρινόκερος  του Βορρά, υποείδος για την ακρίβεια , του οποίου πρόσφατα δημοσιεύματα ανέφεραν μείωση του πληθυσμού του από 4 σε 3 άτομα ! Στη δεύτερη περίπτωση είναι ο λύκος, που έφτασε να γίνει τόσο προβληματικός  για τα κοπάδια των Γάλλων κτηνοτρόφων ώστε να προκαλέσει τον Νοέμβριο του 2014 διαδήλωση  στο Παρίσι. Ιδιαίτερο στοιχείο της διαμαρτυρίας , ήταν η  φωτογράφηση αμνοεριφίων  με φόντο τον  Πύργο του  Άϊφελ !

Το σενάριο του απειλούμενου είδους που έγινε απειλητικό παίχθηκε και στον  ελλαδικό χώρο : Οι πολιτικές προστασίας του Λύκου  από το 1993 σε συνδυασμό με τις αποζημιώσεις των κτηνοτρόφων απέδωσαν τόσο ώστε να αυξηθεί και να πληθύνει το είδος…. Έτσι   το έτος 2000 στο χωριό  Άγραφα της Ευρυτανίας,  σε μια   Ημερίδα υπό τον τίτλο«Οικολογική κτηνοτροφία και ζημιές λύκων στ’ Άγραφα», βρεθήκαμε   με το γιατρό Απόστολο Γιαννόπουλο σε  ένα κλίμα παν-κτηνοτροφικής εξέγερσης, κυρίως λόγω των αθετήσεων των υποσχέσεων του Υπουργείου περί αποζημιώσεων .  Το 2007 σε μια ορειβατική δραστηριότητα χάραξης μονοπατιών στον Κιθαιρώνα συναντήσαμε έναν απίθανο κτηνοτρόφο, της αρμοδιότητας του Χάρυ Κλυνν, που επιβεβαίωσε τη παρουσία λύκων στην περιοχή, ενώ το ίδιο έγινε στον Ελικώνα και τελευταία στην Πάρνηθα. Στο μέλλον δεν αποκλείεται να διεισδύσουν  ακόμη και στο  λόφο του Φιλοπάππου…

Τα πράγματα είναι  σκούρα   για τη νομαδική κτηνοτροφία αλλά και για την  παραμυθοπλασία, που εδώ και χρόνια κατασκεύαζε  μια νέα, εξημερωμένη εικόνα , απορριπτική κάποιων όρων(«λυκοφιλίες», «λυκοσυμμαχίες») και  συμβατή με το πρόταγμα της βιοποικιλότητας.  Η αρχή  είχε γίνει με τον Γουώλτ Ντίσνεϋ και με εκείνη την ξεκαρδιστική  αφήγηση για το  καλό  λυκόπουλο, που ήταν φίλος με τα γουρουνάκια και έσωζε την υπόληψη του κακομαθημένου πατέρα του με τις «παραδοσιακές αρχές» , όμως δεν έλειπαν και  πιο εξτρέμ αφηγήσεις . Ακόμη και η ιστορία της κοκκινοσκουφίτσας ήταν επόμενο να  επανεκδοθεί δεόντως οικολογικοποιημένη, υπό τη μορφή μάλιστα και ανέκδοτων  σόκινγκ… 

« Η Κοκκινοσκουφίτσα ξεκινάει να πάει στη γιαγιά της στο δάσος. Στο δρόμο συναντάει ένα λιβάδι με μαργαρίτες. Τις κόβει όλες, για να τις προσφέρει στη γιαγιά της, και συνεχίζει. Παρακάτω πέφτει  σε ένα λιβάδι με παπαρούνες. Πετάει τις μαργαρίτες κάτω και  κόβει όλες τις παπαρούνες. Τελικά φτάνει σε ένα  λιβάδι με ορχιδέες. Πετάει τις παπαρούνες και κόβει όλες τις ορχιδέες…‘Όμως σε μικρή απόσταση από εκεί, συναντάει το λύκο. Της λέει αυτός : Ή θα μου καθίσεις, ή θα σε φάω! Αυτή του απαντά : Φυσικά και θα σου καθίσω !Κάνουν μια φορά σεξ, τελειώνει ο λύκος. Αυτή ζητάει κι άλλο ! Κάνουν δεύτερη φορά, κάνουν τρίτη, στην τέταρτη ο Λύκος παθαίνει έμφραγμα και πεθαίνει !  Ηθικόν δίδαγμα : Η πόρνη γυναίκα καταστρέφει ΚΑΙ τη χλωρίδα ΚΑΙ την πανίδα !»

Πρόσφατα, στο χωριό Σκαμνέλι των Ιωαννίνων, οι κάτοικοι έβαλαν φωτιά  σε δασική έκταση, φοβισμένοι από  τις αγέλες των λύκων που περιδιάβαιναν στην περιοχή. Εξ άλλου σε  εκπομπή του καναλιού ΑΤΤΙΚΑ (16.11.15) σχετικά με μια φάρμα εκτροφής γαϊδουριών, οι ιδιοκτήτες ρητά και κατηγορηματικά απέκλεισαν την ελευθέρα βοσκή των ζώων τους,  λόγω των λύκων που κυκλοφορούσαν στα πέριξ….

Στην εποχή μας το μέσο  IQ   διέπεται από ανοδικές τάσεις, όμως υπάρχουν  άνθρωποι που υποστηρίζουν  ότι  οι λύκοι ή τα φίδια  εποικίζουν  συγκεκριμένες περιοχές έπειτα από παρέμβαση  οικολόγων !  Η υπόθεση είναι πολύ γελοία για να χρήζει απάντησης, όμως δεν είναι  αστεία η πρόθεση  ελέγχου κάποιων  ζωϊκών πληθυσμών από άσχετους παράγοντες.  Αλλά οι ζωϊκοί πληθυσμοί, δηλαδή η  φύση,   είναι σαν τα παιδιά :  γενικώς αξιαγάπητη και ωφέλιμη, έστω κι αν κάποτε  είναι  ζημιογόνα…