+ To Iνστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών]
παρουσιάζει για τρίτη συνεχή χρονιά
την εξαιρετικά επιτυχημένη παράσταση
της SARAH KANE
Σκηνοθεσία ΤΑΣΟΣ ΣΑΓΡΗΣ
παίζoυν: ΣΙΣΣΥ ΔΟΥΤΣΙΟΥ
παίζoυν: ΣΙΣΣΥ ΔΟΥΤΣΙΟΥ
Ιωάννα Βούλγαρη,
Αποστόλης Κατσιριντάκης,
Μαρία Τσομπανάκου
Μαρία Τσομπανάκου
Μουσική: ΒΙΟΜΑSS
+Lana Del Rey, The Cure, Joy Division
Video Art: Aλκιστη Καφετζή, Void Optical Art Laboratory
Σκηνικά: Κenny Mac Lellan
Φωτισμοί: Γιώργος Παπανδρικόπουλος
+Lana Del Rey, The Cure, Joy Division
Video Art: Aλκιστη Καφετζή, Void Optical Art Laboratory
Σκηνικά: Κenny Mac Lellan
Φωτισμοί: Γιώργος Παπανδρικόπουλος
8 τελευταίες
παραστάσεις στην ΑΘΗΝΑ:
Θέατρο ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ
Παραμυθίας 27 &
Πλαταιών / Κεραμεικός
κρατήσεις: 210 3457904
ΔΕΥΤ. 23/11 | ΤΡ. 24/11
ΔΕΥΤ. 07/12 | ΤΡ. 08/12
ΔΕΥΤ. 14/12 | ΤΡ. 15/12
ΔΕΥΤ. 07/12 | ΤΡ. 08/12
ΔΕΥΤ. 14/12 | ΤΡ. 15/12
Γενική είσοδος: 10€
ESTATE OF SARAH KANE
& ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ: Πρώτα κατέρρευσαν οι ελπίδες, μετά
χάθηκε η κοινότητα, στο τέλος κατέρρευσαν οι άνθρωποι. Εκατομμύρια
άνθρωποι αυτή την στιγμή βρίσκονται αποκλεισμένοι στην εμπόλεμη ζώνη που
βρίσκεται ανάμεσα στην καθημερινότητα τους και τις αληθινές τους επιθυμίες.
Καθώς όλες οι ανθρώπινες ανάγκες και οι επιθυμίες γίνονται εμπορεύσιμες οι άνθρωποι μετατρέπονται σε εμπορεύματα και αριθμητικές μονάδες. Η λογική των αριθμών παράγει τραγικές ιστορίες καταστροφής, ψυχικές ασθένειες και εξαθλίωση με την συνεπή λειτουργία μιας μηχανής. Κορίτσια και αγόρια χωρίς μέλλον, πιάστηκαν στον ιστό μιας συγκεκριμένης λογικής που υφάνθηκε γύρω τους σαν θανάσιμη παγίδα. Τίποτα δεν κατάφερε να τους σώσει από αυτή την αβάσταχτη αγωνία και την απογοήτευση που νιώθουν να ριζώνει στις καρδιές τους. Η ζωή μας πέρασε γρήγορα και δεν προλάβαμε να ζήσουμε τίποτα! Σε αυτό τον απάνθρωπο ανθρώπινο κόσμο κάποιοι ζουν, κάποιοι επιβιώνουν και κάποιοι χάνονται. Αυτό είναι ένα σήμα κινδύνου από αυτούς που χάθηκαν.
Λίγα λόγια για το έργο:
Η παράσταση «Ψύχωση» είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ. Μια νεαρή κοπέλα, αποκλεισμένη από την ζωή στο διαμέρισμα της, κάθε βράδυ αργά μέσα στην νύχτα νιώθει την αβάσταχτη ανάγκη να αυτοκτονήσει. Πολεμάει με τις τραυματικές αναμνήσεις και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες της. Εκτός από τον κοινωνικό περίγυρο, εδώ μοιάζει να είναι ένοχο για την κατάσταση του και το ίδιο το άτομο, που παραδόθηκε στις αυταπάτες, τις ανέφικτες επιδιώξεις και τις επιταγές ενός κόσμου που στήθηκε γύρω του σαν παγίδα. Ο αγώνας δραπέτευσης από την υπαρξιακή κατάρρευση και την εμπόλεμη ζώνη στην οποία μετατράπηκε η καθημερινότητα, ο αγώνας υπεράσπισης της αγάπης και της ύστατης ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η ανέλπιδη κραυγή ενάντια σε όλα όσα μας έκλεισαν σε ένα φαύλο κύκλο χωρίς έξοδο διαφυγής είναι τα θέματα που κρύβονται στον πυρήνα αυτής της παράστασης.
Η σκοτεινή ποιητική ματιά του Τάσου Σαγρή για την ζωή στις σύγχρονες μητροπόλεις συναντιέται με την απεγνωσμένη κραυγή της Sarah Kane και τον ήχο της ατέρμονης ψυχικής πίεσης του Biomass, τις αποσπασματικές αναμνήσεις από ηχοτοπία των Joy Division, των Cure και την μελαγχολία της Lana Del Rey, τα φρενήρη video art παραληρήματα της Άλκιστης Καφετζή και του Εργαστηρίου Οπτικών Τεχνών του Κενού Δικτύου, τους εξπρεσιονιστικούς φωτισμούς του Γιώργου Παπανδρικόπουλου και την ιστοριογραφική ατμόσφαιρα του Σκωτσέζου συνεργάτη του σκηνοθέτη της ταινίας Trainspotting Dany Boyle, σκηνογράφο Κenny Mac Lellan.
Καθώς όλες οι ανθρώπινες ανάγκες και οι επιθυμίες γίνονται εμπορεύσιμες οι άνθρωποι μετατρέπονται σε εμπορεύματα και αριθμητικές μονάδες. Η λογική των αριθμών παράγει τραγικές ιστορίες καταστροφής, ψυχικές ασθένειες και εξαθλίωση με την συνεπή λειτουργία μιας μηχανής. Κορίτσια και αγόρια χωρίς μέλλον, πιάστηκαν στον ιστό μιας συγκεκριμένης λογικής που υφάνθηκε γύρω τους σαν θανάσιμη παγίδα. Τίποτα δεν κατάφερε να τους σώσει από αυτή την αβάσταχτη αγωνία και την απογοήτευση που νιώθουν να ριζώνει στις καρδιές τους. Η ζωή μας πέρασε γρήγορα και δεν προλάβαμε να ζήσουμε τίποτα! Σε αυτό τον απάνθρωπο ανθρώπινο κόσμο κάποιοι ζουν, κάποιοι επιβιώνουν και κάποιοι χάνονται. Αυτό είναι ένα σήμα κινδύνου από αυτούς που χάθηκαν.
Λίγα λόγια για το έργο:
Η παράσταση «Ψύχωση» είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ. Μια νεαρή κοπέλα, αποκλεισμένη από την ζωή στο διαμέρισμα της, κάθε βράδυ αργά μέσα στην νύχτα νιώθει την αβάσταχτη ανάγκη να αυτοκτονήσει. Πολεμάει με τις τραυματικές αναμνήσεις και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες της. Εκτός από τον κοινωνικό περίγυρο, εδώ μοιάζει να είναι ένοχο για την κατάσταση του και το ίδιο το άτομο, που παραδόθηκε στις αυταπάτες, τις ανέφικτες επιδιώξεις και τις επιταγές ενός κόσμου που στήθηκε γύρω του σαν παγίδα. Ο αγώνας δραπέτευσης από την υπαρξιακή κατάρρευση και την εμπόλεμη ζώνη στην οποία μετατράπηκε η καθημερινότητα, ο αγώνας υπεράσπισης της αγάπης και της ύστατης ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η ανέλπιδη κραυγή ενάντια σε όλα όσα μας έκλεισαν σε ένα φαύλο κύκλο χωρίς έξοδο διαφυγής είναι τα θέματα που κρύβονται στον πυρήνα αυτής της παράστασης.
Η σκοτεινή ποιητική ματιά του Τάσου Σαγρή για την ζωή στις σύγχρονες μητροπόλεις συναντιέται με την απεγνωσμένη κραυγή της Sarah Kane και τον ήχο της ατέρμονης ψυχικής πίεσης του Biomass, τις αποσπασματικές αναμνήσεις από ηχοτοπία των Joy Division, των Cure και την μελαγχολία της Lana Del Rey, τα φρενήρη video art παραληρήματα της Άλκιστης Καφετζή και του Εργαστηρίου Οπτικών Τεχνών του Κενού Δικτύου, τους εξπρεσιονιστικούς φωτισμούς του Γιώργου Παπανδρικόπουλου και την ιστοριογραφική ατμόσφαιρα του Σκωτσέζου συνεργάτη του σκηνοθέτη της ταινίας Trainspotting Dany Boyle, σκηνογράφο Κenny Mac Lellan.
Το 2011 "ΟΙ ΔΟΥΛΕΣ"
του Ζαν Ζενέ ούρλιαξαν "Να Μην Ζήσουμε σαν
Δούλοι" και το πάθος τους για ζωή έγινε μια απελπισμένη κραυγή στις ψυχές
των ανθρώπων σε όλη την χώρα. Το 2012 με το έργο
"ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ" του Δ.Δημητριάδη έγινε μια
λεπτομερής καταγραφή της κατάρρευσης μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Την περίοδο 2013-2015 με την παράσταση "ΨΥΧΩΣΗ!" το +Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] ανατέμνει το υπαρξιακό αδιέξοδο, την αυτοκαταστροφική οργή και την βία των νέων ανθρώπων σήμερα, εκπέμπει ένα ύστατο σήμα κινδύνου.
Την περίοδο 2013-2015 με την παράσταση "ΨΥΧΩΣΗ!" το +Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] ανατέμνει το υπαρξιακό αδιέξοδο, την αυτοκαταστροφική οργή και την βία των νέων ανθρώπων σήμερα, εκπέμπει ένα ύστατο σήμα κινδύνου.
Με τις τελευταίες 8
παραστάσεις στην Αθήνα (23/11-15/12/2015 - Θέατρο Παραμυθίας) η ΨΥΧΩΣΗ! [4.48
Psychosis] φτάνει στο τέλος της διαδρομής μιας σειράς 120 πολύ επιτυχημένων
παραστάσεων σε Αθήνα, Πάτρα, Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Λευκωσία με ένα
σύνολο 10.000 θεατών.
Με αυτό τον τρόπο το Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] και οι συντελεστές των παραστάσεων «Οι Δούλες», Ζαν Ζενέ (Νοσότρος 2010) και «Πεθαίνω Σαν Χώρα», Δημήτρης Δημηρτριάδης (Τριανόν 2011) ολοκληρώνουν μια λεπτομερή μελέτη της κρίσης, μια τολμηρή καταβύθιση στην κοινωνική, πολιτική και υπαρξιακή άβυσσο της εποχής μας.
Με αυτό τον τρόπο το Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] και οι συντελεστές των παραστάσεων «Οι Δούλες», Ζαν Ζενέ (Νοσότρος 2010) και «Πεθαίνω Σαν Χώρα», Δημήτρης Δημηρτριάδης (Τριανόν 2011) ολοκληρώνουν μια λεπτομερή μελέτη της κρίσης, μια τολμηρή καταβύθιση στην κοινωνική, πολιτική και υπαρξιακή άβυσσο της εποχής μας.
Έγραψαν για την
παράσταση:
"Διασκευάζοντας
ελαφρά, σκηνοθετώντας γυμνά και κάθετα, ως μορφή του ανεπανάληπτου συμβάντος,
τον τραγικό μονόλογο της Κέην, ο Τάσος Σαγρής τον επανατοποθέτησε στη σωστή του
αμλετική βάση: τον είδε ως μια παραληρηματική δομή συντεταγμένου λόγου, χωρίς
διέξοδο στο παράλογο στοιχείο του αληθινού κόσμου. Ως μια ποντικοπαγίδα. Το
αποτέλεσμα ήταν, όντως, εντυπωσιακό."
Δομές του Λόγου - Λέανδρος
Πολενάκης / Εφημερίδα Κυριακάτικη Αυγή
"Έφυγα από το θέατρο
κατακλυσμένη με μύρια συναισθήματα αλλά και μια εσωτερική περίεργη γαλήνη.
Σίγουρα η Kane θα ήταν πολύ περήφανη αν έβλεπε αυτή τη δραματοποίηση του έργου
της. Αν και παρατηρώντας την πρωταγωνίστρια καθ’όλη τη διάρκεια της παράστασης
ένιωσα σαν να βρίσκεται εκεί και η Kane. Ένιωσα ότι πήρα λίγο από το μεγαλείο
της ψυχής της. Η "Ψύχωση!" του Τάσου Σαγρή είναι μια παράσταση
”διαμάντι” στο σύγχρονο θέατρο, μια παράσταση από αυτές που δεν πρέπει να
χάσετε για κανένα λόγο. Είναι ένα ταξίδι στην ίδια την ύπαρξη της
ανθρώπινης ψυχής.
Μια ιστορία, που σου
δίνει μια δυνατή γροθιά στο στομάχι, αλλά αφού τη νιώσεις σε όλο σου το κορμί,
στέκεις όρθιος. Πιο δυνατός ίσως. Νομίζω, ότι πρέπει να σχηματίσετε
μόνοι σας μία άποψη, βλέποντας το έργο αυτό... "
"Παρακολoυθήσαμε την
Ψύχωση!" της Χρύσας Κοκκίνου / Θέατρο.gr
" Αν όμως η Κέιν
έδρασε με τον σύντομο βίο της εν μέσω μιας μεταθατσερικής Βρετανίας, μπορεί να
έχει χώρο σήμερα σε μια Ελλάδα όπως αυτή που ζούμε ή είναι κάτι ξένο και
μακρινό; Η βρετανίδα συγγραφέας γίνεται συχνά η αιτία για να μιλήσουν οι
σημερινοί καλλιτέχνες και για ευρύτερα πράγματα. Ο Σαγρής μοιάζει να κάνει ένα
σχόλιο και για τη ζωή. Η σπουδαία νέα ηθοποιός Σίσσυ Δουτσίου ενσαρκώνει με
απόλυτο τρόπο την αγωνία της Σάρα Κέιν"
"Μια Θεατρική "Ψύχωση" που κρατάει είκοσι
χρόνια" του Δημήτρη Μανίατη / Εφημερίδα "Τα
Νέα"
"Αν μια θεατρική σεζόν
είναι ένα βινύλιο και ο μουσικός σου μέντορας σου χει πει ότι πρέπει να το
αγοράσεις ακόμη και αν περιέχει ένα και μόνο «διαμάντι», αυτή η παράσταση είναι
το διαμάντι του."
"Πως κατάφερε αυτή
η ζωή να προξενήσει τόσο πόνο;" του Δημήτρης Φαργκάνη / Lavart
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου