Τα γυμνά του Στέλιου Μπακλαβά [Έκθεση ζωγραφικής]

 

Τα γυναικεία γυμνά του Στέλιου Μπακλαβά μοιάζουν διωκόμενα, έτοιμα να λιθοβοληθούν. Θα μπορούσε να είναι μία παραλλαγή του θεατρικού τίτλου: Ντύσατε τους γυμνούς. Αλλά γιατί να τους ντύσουμε αφού έτσι τους γέννησε η μάνα τους; Σκανδαλίζουν; Ρίχνουν έξω τις βιοτεχνίες, βιομηχανίες των ενδυμάτων; Κάνει κρύο πολύ απόψε και θα κρυώσουν; Είναι αλήθεια ότι αυτό το γυναικείο γυμνό του Στ. Μπ. μοιάζει με την Εύα που κρατάει το μήλο – του Αδάμ – η ίδια του το έδωσε από τον Παράδεισο και είναι φοβισμένη, ριγμένη σε ταραχή γύμνιας που ψάχνει ένδυμα να ντυθεί. Να κρυφτεί. Η λέξη αμαρτία δεν την αγγίζει, μάλλον της φαίνεται η ζωή αλλιώς. Δεν έχει συνηθίσει τη γύμνια. Και από τα ρούχα της ντουλάπας, που μυρίζουν ναφθαλίνη, διαλέγει το νάιλον πάνω στο δέμα. Ασφυκτιά μέσα του αλλά το φέρει στις επόμενες κινήσεις της – στάσεις της. Λυμφατική, με κινήσεις αγαλμάτων, στέκει απέναντί μας μόνη μαθαίνοντάς μας πάλι τη ζωή. Και την ξεχασμένη τάξη της.

Γιώργος Χρονάς