Νίκος Ταμβάκης, υποδειγμα γεωπόνου

Ο  Νίκος Ταμβάκης, δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας.

Ο  Ταμβάκης γεννήθηκε στα Φιλιατρά. Στην Αθήνα ήρθε για να σπουδάσει στην τότε Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή (σημερινό Γεωπονικό Πανεπιστήμιο). Μετά τις σπουδές του, τον προσέλαβε στον Κήπο ο Ηρακλής Παπαθεοδώρου.

Ο  Ταμβάκης εργάστηκε στον Εθνικό Κήπο τριάντα χρόνια −τα περισσότερα ως διευθυντής του. Δεν περιορίστηκε όμως στα τυπικά καθήκοντά του. Έκανε τον Κήπο κέντρο του βίου του. Ο ενθουσιασμός και ο ζήλος του τον οδήγησαν

σε έρευνες στα κρατικά αρχεία και σε άλλες ιστορικές πηγές. Ενδιαφέρθηκε για τα φυτά και τα φρόντισε ένα-ένα. Εντόπισε τα παλαιά, υπεραιωνόβια δέντρα που έχουν μείνει εκεί από την εποχή της Αμαλίας. Συγκέντρωσε ακόμα και παλαιά εργαλεία

που βρέθηκαν πεταμένα εδώ κι εκεί και ο χρόνος τους είχε δώσει μουσειακή αξία.

Έγραψε άρθρα και φυλλάδια, προστάτευσε με κάθε τρόπο το ιστορικό περιβόλι της Αθήνας και δεν δίστασε να κάνει επικίνδυνες εξερευνήσεις.

Παράδειγμα, η κατάβαση

που πραγματοποίησε με τη συντροφιά ενός Αρμένιου πηγαδά στο Πεισιστράτειο Υδραγωγείο (υδραγωγείο του Αγίου Θωμά) από το οποίο αρδεύεται έως σήμερα ο Κήπος. Πολλοί αρχαιολόγοι αμφισβητούσαν την ύπαρξη του Υδραγωγείου. Αλλά εκείνος διαπίστωσε ότι είναι αριστοτεχνικά λαξευμένο από την αρχαιότητα με πρόβλεψη ακόμα και μικρού μονοπατιού γι’ αυτούς που επιχειρούν την επίσκεψή του. Προ πάντων όμως, πρωτοστάτησε στον αγώνα για τη διαφύλαξη του Κήπου στην αρχική μορφή του. Και δεν δίστασε να εμπλακεί σε βίαιες ενέργειες για να υπερασπιστεί την ακεραιότητά του, όπως το ξήλωμα των σκηνικών του θεάτρου Μπουρνέλη που έδινε εκεί παραστάσεις, σε κάποια παλαιότερη απόπειρα «αξιοποίησης» του χώρου, με το θεατρώνη να κόβει δέντρα για να χωρέσουν καθίσματα και περισσότεροι θεατές...

Οι παλαιότεροι συνάδελφοί του αποκάλεσαν τον Νικόλαο Ταμβάκη «φρούραρχο του Κήπου». Οι νεότεροι απευθύνονται έως σήμερα σε αυτόν για συμβουλές και επίλυση προβλημάτων της δουλειά τους…..