Κατερίνα Κασσαβέτη: Μετασχηματισμοί

Παρασκευή, 27 Απριλίου
Τα δέντρα της Κατερίνας Κασσαβέτη έχουν ψυχή, έχουν ρυθμό, έχουν ζωή. Σε μια διαρκή κίνηση, τα φυλλώματά τους λικνίζονται με το φύσημα του αέρα που τα θέλει άλλοτε ήσυχα και άλλοτε σε αναβρασμό. Τα κλαδιά πάλλονται, τα δέντρα αγκαλιάζονται και τα παρακλάδια τους δεν φανερώνουν παρά την ίδια μας την ψυχή με την ιδιαίτερη ενέργειά της, πότε σε ηρεμία και πότε σε αναταραχή.
Η ζωγράφος έχει για μέσο της τα πενάκια και τους ραπιτογράφους καθώς και τα ακρυλικά και τη σινική με πινέλο. Άλλες φορές επιλέγει το μαύρο ή το κόκκινο χρώμα για την επίτευξη του στόχου της και άλλες φορές όλα τα χρώματα της ίριδας. Έχοντας μελετήσει πολύ τη φύση από το σπίτι της στο Πήλιο, χρησιμοποιεί στις συνθέσεις της όλες τις καμπύλες, τις τέλειες γραμμές, τα λεπτά και έντονα σχήματα που υπάρχουν μέσα της, πολλές φορές με τον τρόπο που ένας αρχιτέκτονας σχεδιάζει άξονες.

Ξεκινώντας με περισσότερα περιγραφικά στοιχεία και σχεδιάζοντας με λεπτομέρεια τα φύλλα ενός δέντρου σε έργα που θεωρούνται παραστατικά, καταλήγει στα απόλυτα γεωμετρικά σχήματα. Στο σημείο αυτό, τα έργα παίρνουν έναν χαρακτήρα πιο αφαιρετικό, χωρίς να χάνουν την μουσικότητά τους. Κι αυτό, μέχρι να φτάσει στα σχήματα εκείνα που δίνουν μορφή σε έναν πλανήτη, στον βολβό ενός ματιού ή σε ένα σπερματοζωάριο.
Με τα έργα της αυτά, μας μεταφέρει σε όλο το σύμπαν που πάλλεται και μετασχηματίζεται, αλλά και που κρατάει τις πρώτες εκείνες γραμμές από τις οποίες αποτελείται η φύση. Τα ίδια σχήματα που εμφανίζονται σε ένα δάσος ή σε ένα δέντρο -που θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε με το δέντρο της ζωής-, βρίσκονται παντού στο σύμπαν και εκφράζουν το αέναο της δημιουργίας, της γονιμότητας, του κύκλου της ζωής και του θανάτου.
Οι κύκλοι και οι σπείρες υπάρχουν εκεί όπως υπάρχουν και στην κουφάλα ενός δέντρου, για να περιγράψουν κινήσεις όπως ο στροβιλισμός ή η εκτόξευση, ενώ την ίδια στιγμή αναφέρονται στην ίδια την αρχή της εξέλιξης.
Τότε, δεν μπορούμε να μιλήσουμε πια για μίμηση ή αναπαράσταση της εξωτερικής πραγματικότητας, αφού η αρχική πηγή του πίνακα μπορεί να είναι ορατή ή αποκρυπτογραφήσιμη, αλλά, ουσιαστικά, η εξέλιξή του υποδηλώνεται από τα γεωμετρικά σχήματα και το χρώμα που αρκούν για να συγκινήσουν τον θεατή.
Η ίδια γραμμή που χρησιμοποιείται για την απόδοση ενός κορμού δέντρου, βρίσκεται σε έργα που μιλούν για αλλότρια πλανητικά συστήματα. Από εκεί προκύπτει και ο τίτλος “Μετασχηματισμοί” της έκθεσης. Η Κατερίνα Κασσαβέτη έχει την ικανότητα να μετατρέπει, να αλλάζει, να τροποποιεί τα σχήματα που επιλέγει για να μας μεταφέρει σε διαφορετικούς κόσμους που όμως δεν παύουν να προκύπτουν από τις ίδιες πρωταρχικές γραμμές που εκφράζουν προαιώνιες έννοιες: η φύση και όλο το σύμπαν, από το πιο μικρό τους τμήμα έως το πιο μεγάλο, εμπεριέχουν την απλότητα, την σύνθεση, την αρμονία, την τάξη, την γεωμετρία, το χάος, την απεραντοσύνη.

Ήρα Παπαποστόλου
Κριτικός & Ιστορικός Τέχνης