ΥΠΑΡΧΟΥΝ νύχτες ἀτελείωτες, κατὰ
τὶς ὁποῖες δὲν συμβαίνει ἀπολύτως τίποτα, καὶ ἄλλες, ὅταν τὰ
πάντα μποροῦν νὰ συμβοῦν.»
Αὐτὸ μόνο πρόλαβε κι ἔγραψε στὸ ἡμερολόγιό
της ἡ Μόνα πρὶν ἕνα ξαφνικό, ἀδιόρατο φῶς, ποὺ ἐρχόταν ἀπ΄ἔξω
καὶ ὁλοένα δυνάμωνε, ἀρχίσει νὰ τυλίγει τὰ βιβλία καὶ τοὺς
πίνακές της —τὰ «παράθυρά» της, ὅπως ἔλεγε πάντα— στὸ παραφορτωμένο
ὑπνοδωμάτιο.
— Ὤ, ὄχι... ὄχι ἀκόμα, ψέλλισε ἡ Μόνα.
Τότε μόνο ἀκούστηκε σοβαρὴ ἡ Φωνή:
— Ἂν δὲν θέλεις ἀκόμα, μὴν διαμαρτύρεσαι γιὰ
τὶς ἀτέλειωτες νύχτες.
Πηγή:
Πρώτη δημοσίευση.
Γιῶργος
Λυκοτραφίτης (Πύλος,1964).
Σπούδασε στὴ Νομικὴ Ἀθηνῶν καὶ Κανονικὸ Δίκαιο στὸ Ποντιφικὸ
Πανεπιστήμιο τῆς Σαλαμάνκα. Ἐργάζεται στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν.
Ἔχει μεταφράσει κυρίως πεζογραφία ἀπὸ τὴν ἱσπανικὴ καὶ ἱσπανόφωνη
λογοτεχνία, ποίηση τοῦ Auden, ἐνῶ ἔχει πρωτοπαρουσιάσει
τὸν Ἰρλανδὸ ποιητὴ Louis MacNeice, σὲ ἔντυπα καὶ ἠλεκτρονικὰ
μέσα.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου