Πρόσφατα ,
στα πλαίσια μιας πολιτικής κριτικής που θεωρώ «πρόσχαρη» - ας είναι καλά μια
παλιά φίλη που μου γνώρισε κάποτε αυτό τον όρο – προσέτι δε υπηρετώντας τη
στρατηγική της «σφαγής δια του βάμβακος» , κοινοποίησα ένα κόμικ σαρκαστικών
προθέσεων εναντίον γνωστού κόμματος….
Το
κόμικ ήταν πραγματικά δηκτικό, οπότε
έπρεπε (ακόμη και εάν δεν υπήρχε) να επινοηθεί ένα επιχείρημα εναντίον του, και
αυτό το επιχείρημα ήταν ο υποτιθέμενος σεξιστικός του χαρακτήρας…. Κομιστής του
επιχειρήματος ήταν μια ακροαριστερή
ομάδα, που όλως παραδόξως αυτοδιατέθηκε για παρακυβερνητικά καθήκοντα - και η επανάσταση, επανάσταση , γύρω στα μέσα της
τρέχουσας χιλιετίας ….
Ο
υποφαινόμενος όπως και πολλοί άλλοι λέμε «κακά λόγια», ίσως από ένα έλλειμμα
ερωτισμού ή ίσως από έναν εθισμό στα παραδοσιακά υβρεολόγια – που γαμωσταυρίζουν,
απαξιώνουν τον αυνανισμό, διάφορα συμπαθητικά ζώα κλπ. Ως δράστης του πονήματος «Για ένα
εναλλακτικό βρισίδι» που δημοσιεύθηκε
στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ, είμαι πάντα σε αναζήτηση ενός «αρνητισμού» – τουτέστιν σε
αναζήτηση ενός υβρεολόγιου που δεν έχει «παράπλευρες
απώλειες». Τι εννοώ; Θα φέρω ένα παράδειγμα : Όταν οι νοτιοελλαδίτες φίλαθλοι έβριζαν τους ΠΑΟΚτζήδες «Βούλγαρους»,
εκτός από τους ίδιους τους οπαδούς της Θεσσαλονικιώτικης ομάδας έθιγαν και το
γειτονικό μας λαό, απαξιώνοντας την εθνική του ταυτότητα !
Μερικές φορές
ο σαρκασμός που κινείται περί την γενετήσια σφαίρα έχει μια παράλληλη διαπαιδαγωγητική αξία, όσον
αφορά τα συμβατικά ήθη της κοινωνίας μας, τις διπροσωπείες και τους εκατέρωθεν οπορτουνισμούς, ανδρικούς
και γυναικείους. Ιδέστε, και βγάλτε συμπέρασμα …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου