Αεροπορικά υβρίδια

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 12.9.2015

Είναι δυσάρεστο να σκέπτεσαι πως για αρκετά χρόνια ή επ’ αόριστο θα  είμαστε απλοί παρατηρητές  των νεωτερισμών που  παράγονται  έξω από το δικό μας εθνικό χώρο. Θυμάμαι τον σκηνοθέτη  Γιώργο Καρυπίδη, που μίλαγε  στο φεστιβάλ οικολογικών ταινιών της Ρόδου  για τη δυνατότητα να γυρίζονται ταινίες «φθηνές», δηλαδή όχι ευτελείς αλλά χωρίς εκείνα τα ακριβά εξωτερικά γυρίσματα και τις  σκηνές που ανεβάζουν στα ύψη τον προϋπολογισμό τους.  Πραγματικά,  στο κινηματογραφικό πεδίο τα σενάρια  θα μπορούσαν να προσαρμόζονται στην παράμετρο του χαμηλού κόστους  χωρίς να προδίδουν τη σκηνοθετική   ιδέα, αλλά πως θα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο στο πεδίο των τεχνολογικών  αναζητήσεων; Πως θα  παράγονταν    καινοτομίες  χωρίς στοιχειώδη χρηματοδότηση;

Όχι πως η Ελλάδα θα μπορούσε να ανταγωνισθεί  τα διεθνή κέντρα τεχνολογικών ερευνών- όμως  θα μπορούσε να είναι «κάτι» μέσα σε αυτό το σκηνικό των  διαρκών επινοήσεων . Μάλιστα η ιδιαίτερη εξάρτησή της από το αεροπορικό μέσο, λόγω του γεωγραφικού  κατακερματισμού και της γεωπολιτικής της θέσης, θα υπαγόρευε τη σώρευση ενός γνωστικού  και τεχνολογικού  κεφαλαίου,  που με τη σειρά του θα άνοιγε το δρόμο για νεωτερισμούς  -  καταρχήν μικρής κλίμακας, αλλά σημαντικούς για τη δημόσια ζωή.

Προς το παρόν λοιπόν, λέμε κι εμείς σαν τον Πήτερ Σέλλερς στο ρόλο του  παθητικού θεατή  μίστερ Τσανς – «I like to watsch» - μου αρέσει να παρακολουθώ. Και παρακολουθούμε τη δυναμική μιας τεχνολογίας  που παρήγαγε το πρώτο ηλιακό αεροπλάνο  στο Σαν Φρανσίσκο του 2013  με  αποκλειστική τροφοδοσία από  12000 φωτοβολταϊκά κύτταρα  , με στόχο διαρκείς βελτιώσεις  και  τελικό   όριο το «αεικίνητο», δηλαδή ένα αεροπλάνο που προσγειώνεται κατά βούληση, κι όχι συναρτήσει των αναγκών  σε καύσιμα !

Παρακολουθούμε ακόμη κάποια υβριδικά οχήματα   σε διαφορετικά σενάρια χώρου : Όπως το «αυτοκινητοπλάνο» (Αυτοκίνητο +αεροπλάνο) της   εταιρείας Terrafugia, που παρουσιάστηκε  το 2012 στην έκθεση αυτοκινήτου (!) της Νέας Υόρκης.

Ή μια άλλη υβριδική κατασκευή , που ενοποιεί  τις δυνατότητες ελικοπτέρου και αεροπλάνου και  παρουσιάσθηκε πρόσφατα από την εταιρεία ΧΤΙ Aircraft. Το νέο δημιούργημα- θάλεγα «αεροπλανόπτερο»  από τη σύνθεση «αεροπλάνο+ελικόπτερο» -   λέγεται Trifan 600 , έχει δυνατότητα  κάθετης προσγείωσης/ απογείωσης και εμβέλεια   1900 χλμ.

Η απόδραση από ένα μποτιλιάρισμα σε οδική αρτηρία  – με τη μετατροπή  αυτοκινήτου σε  ελικόπτερο και εκείθεν σε αεροπλάνο !- φαίνεται κάτι πολύ τζαιημσμποντικό ή τεχνογνωσίας Παλαιοκώστα, όμως υπάρχουν  και  χωροταξικές επιπτώσεις λόγω  μετατροπής του εναέριου μέσου : Κι αυτές   είναι η  δυνατότητα μεταφορών «τζαστ», από σημείο σε σημείο, χωρίς τη διαμεσολάβηση των συμβατικών μεγάλων αεροδρομίων ! Πράγμα που σημαίνει  πολύ πιο ευέλικτες αερομεταφορές – εκτός από την αυτονόητη   μείωση της ζήτησης χώρου για νέα αεροδρόμια ….

 Σχετικά 

http://oikologein.blogspot.gr/2013/05/blog-post_2214.html

http://oikologein.blogspot.gr/2013/04/blog-post_29.html