ΔΟΣ ΜΟΙ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΞΕΝΟΝ...

.

Του Γιάννη Ζήβα

  «...Ο  Ιωσήφ  προσήλθε  τω  Πιλάτω  και  καθικετεύει  λέγων:

Δός  μοι  τούτον  τον  ξένον, τον  εκ  βρέφους  ως  ξένον  ξενωθέντα  τω  κόσμω

Δός  μοι  τούτον  τον  ξένον, όν  ομόφυλοι  μισούντες  θανατούσιν  ως  ξένον,

Δός  μοι  τούτον  τον  ξένον, όν  ξενίζομαι  βλέπειν  του  θανάτου  τον  ξένον

Δός  μοι  τούτον  τον  ξένον, όστις οίδεν  ξενίζειν  τους  πτωχούς  τε  και  ξένους

Δός  μοι  τούτον  τον  ξένον, όν  Εβραίοι  τω  φθόνω  απεξένωσαν  κόσμω

Δός  μοι  τούτον  τον  ξένον, ίνω  κρύψω  εν  τάφω, ός  ως  ξένος  ούκ  έχει  την  κεφαλήν  πού  κλίναι.

 Είναι  τα  λόγια  του  Ιωσήφ  του  από  Αριμαθαίας, ο  οποίος  προσήλθε  προς  τον  Πιλάτο  και  ζήτησε  το  σώμα  του  Ιησού  για  να  το  αποκαθηλώσει  και  να  τον  κηδέψει.
Στον  σημερινό  στυγνό  κόσμο  μας , πώς  ηχούν  άραγε  αυτά  τα  ποιητικά  διαμάντια, οι  αξεπέραστης  ομορφιάς  αυτοί  στίχοι  του  άσματος  της  Μεγάλης  Παρασκευής ; Άν  η  θυσία  του  Ιησού  μας  συνδέεται  με  κάτι  επίκαιρο  και  σημερινό  αυτό  είναι  κατά  την  γνώμη  μου  η  συμπεριφορά  μας  απέναντι  στους  κυνηγημένους  από  τους  δυνάστες  τους  και  τα  στοιχεία  της  φύσης . Είναι  ο  κάθε  ξένος  που  κτυπάει  την  πόρτα  της  χώρας  μας  και  κατ’ επέκταση  της  ψυχής  μας. Είναι  ο  πρόσφυγας  με  το  παιδάκι  του  αγκαλιά , που  πάλεψε  με  τα  κύματα  του  Αιγαίου, ή  της  Κεντρικής  Μεσογείου  για  να  φθάσει  σε  ένα  ελληνικό  νησάκι  ή  στην  Λαμπεντούζα, το  νοτιότερο  νησί  της  ιταλικής  επικράτειας , κυνηγημένος  από  τον  πόλεμο, την  φτώχεια  ή  την  καταπίεση  του  κράτους  του . Σαφώς  και  πρέπει  να  αλλάξουν  πολλά  στο  μεταναστευτικό. Εννοείται  πως  πρέπει  να  τροποποιηθεί  η  συνθήκη  του  Δουβλίνου ΙΙ, ώστε  να  δέχονται  και  άλλες  χώρες  πλήν  της    Ελλάδας , Μάλτας  και  Ιταλίας  τους  δυστυχείς  πρόσφυγες  και  μετανάστες.

Όμως  η  στυγνή  Ευρώπη  του  χρηματιστικού  κεφαλαίου  τους  αντιμετωπίζει  σαν  σκουπίδια  και  για  σκουπιδοτενεκέδες  έχει  ορίσει  τις  παραπάνω  τρείς  χώρες. Δεν  θέλει  να  μολύνει  την.....καθαρότητά  της  με  τους  ρυπαρούς  δυστυχείς  ανθρώπους   του  Τρίτου  Κόσμου, χιλιάδες  εκ  των  οποίων  έχουν  αφήσει  την  τελευταία  τους  πνοή  στον  αδυσώπητο  υγρό  τάφο. Αποτελεί  επιτακτική  ανάγκη  να  συντονισθούν  οι  προοδευτικές  δυνάμεις  της  Ευρώπης  για  την  επίλυση  αυτού  του  τεράστιου  ζητήματος. Μέχρι  την  λύση  όμως  αυτού  του  θέματος, χρειάζεται  να  προσφέρουμε  χώρους  με  στοιχειώδεις  κανόνες  υγιεινής  και  όχι  να  στοιβάζουμε  αυτούς  τους  συνανθρώπους  μας  σαν  ζώα  σε  στάβλους  και  αποθήκες.