Σε ένα πρόχειρο ημερολόγιο του 2008, ενώ είχα για τα καλά μπει στην ηλεκτρονική εποχή, σημείωσα με το στυλό μου μια κουβέντα του λογοτέχνη Χουάν Μαδρίδ : "Αντιπαθώ τη λογοτεχνία που χρειάζεται 50 σελίδες για να ανεβάσει έναν ήρωα σε μια σκάλα"....
Κάθε μικρό διήγημα δεν είναι οπωσδήποτε καλό, αλλά τουλάχιστον σέβεται τον χρόνο του αναγνώστη. Και μάλιστα του αφήνει "ζωτικό χώρο" για να αναπολήσει, να συσκεφθεί με τον εαυτό του, να εξατομικεύσει το μήνυμα του συγγραφέα.
Το μικρό δεν είναι οπωσδήποτε ωραίο, κατά παράβαση σχετικής ντιρεκτίβας του οικολόγου συγγραφέα Σουμάχερ.
Εννοείται ότι και το μεγάλο, δεν είναι οπωσδήποτε άσχημο....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου