Γαλήνη οι νεροβούβαλοι που σέρνουν
βαριεστημένα το άροτρο ανοίγοντας τα πρώτα αυλάκια. Γαλήνη το ρυζομωσαϊκό που
χύνεται κλιμακωτά από τις πλαγιές. Γαλήνη οι μικροί πλημμυρισμένοι κλήροι όπου
μέσα τους καθρεπτίζεται ο ουρανός των τροπικών να παίζει με τα σύννεφα και τις
μορφές των δέντρων. Γαλήνη οι λεπτές φιγούρες των χωρικών το σούρουπο στο δρόμο
της επιστροφής, καθώς τα πέλματα βυθίζονται στη γη βαδίζοντας γυμνά πάνω στα
στενά αναχώματα. Γαλήνη, αλλά και πόσος αβάσταχτος μόχθος...
Παντού όπου δεις Ασιάτη να γευματίζει,
από τα αυτοσχέδια μαγέρικα των δρόμων μέχρι τα “καλά” εστιατόρια, πρωί,
μεσημέρι ή βράδυ, μία θα είναι πάντα η σταθερή συνισταμένη: Ρύζι, το ψωμί της
Ασίας.
H παγκόσμια παραγωγή ακατέργαστου ρυζιού
ανέρχεται σήμερα σε εφτακόσια πενήντα εκατομμύρια τόνους, που προορίζονταν
σχεδόν αποκλειστικά για ανθρώπινη κατανάλωση.
H αντίστοιχη παραγωγή σε σιτάρι φτάνει τα
εφτακόσια εβδομήντα εκατομμύρια τόνους πλην όμως το 20% καταλήγει σε ζωοτροφή.
Ενώ στο πάνω από ένα δισεκατομμύριο τόνους παγκόσμιας παραγωγής καλαμποκιού, τα
δυο τρίτα περίπου προορίζονται για βιοκαύσιμα και ζωοτροφή.
Με άλλα λόγια το ρύζι είναι η υπ’ αριθμόν
ένα συγκομιδή παγκοσμίως που προορίζεται για την ανθρώπινη διατροφή.
Πατάτε εδώ:
ΡΥΖΙ, ΤΟ ΨΩΜΙ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ
| Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν
και δεκάδες φωτογραφίες σας μεταφέρουν
στην απαράμιλλη ομορφιά των ρυζοχώραφων της Ασίας, και με την ευκαιρία μαθαίνετε
σημαντικά στοιχεία για το πλέον βασικό διατροφικό προϊόν της ανθρωπότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου