Το ανθρώπινο
σώμα αποβάλλει περιττές ουσίες σε στερεά, υγρή και αέρια μορφή, κι αυτό θα
έπρεπε να είναι ενταγμένο στην κουλτούρα μας, επομένως να μην μας σοκάρει και
να μην προκαλεί διαδικασίες άρνησης. Επομένως η σωματικότητά μας δεν θα έπρεπε
να διεισδύει και να χρησιμοποιείται στο υβρεολόγιό μας – να λέμε π.χ «άει χέσου»,
«σας έχω χεσμένους», «άει κατούρα», «μας έκλασες» κλπ. Τώρα βέβαια είναι μέσα στη φύση των σωμάτων
το να προκαλούν απώθηση οι εκκρίσεις του καθενός στους άλλους, ιδιαίτερα σε
καταστάσεις υποχρεωτικής «εγγύτητας» : Διάβαζα λόγου χάρη κάποιες μνήμες ενός Εβραίου
που μεταφερόταν σιδηροδρομικώς στο Άουσβιτς από τους Ναζί, όντας μαζί με άλλους
50 στο ίδιο βαγόνι…
Στο παρελθόν
έχω αρθρογραφήσει κι εγώ για την αμέλεια (αδυναμία πλέον…) του Δήμου Αθηναίων,
στο να τοποθετήσει τουαλέτες σε διάφορες θέσεις της πόλης. Αυτό είναι ένα
πράγμα, δυσάρεστο, αισθητικά, οσμικά, πολεοδομικά και τουριστικά : Κι άλλο είναι να προσπερνάς τη συγκεκριμένη αμέλεια ή αδυναμία
και να επαίρεσαι πως κατουράς όπου λάχει, έχοντας μάλιστα κατασκευάσει και μια
μεταλλική φόρμα για την πληθοπαραγωγή της βλακείας σου…
Η εν όψει φωτογραφία,
είναι από κάποιο τοίχο στα Εξάρχεια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου