"Μάχη" για το Τατόϊ με οκτώ μελέτες αποκατάστασης

του Κώστα Πλιάκου
ΠΗΓΗ : CNN Ελλάς

Όταν αποφάσισα πριν από μερικές εβδομάδες να κάνω ένα θέμα για το Τατόι και ζήτησα άδεια από την αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου πολιτισμού για γυρίσματα στο χώρο, η πρώτη αίσθηση που αποκόμισα ήταν ότι κάποιοι νιώθουν λίγο άβολα με το συγκεκριμένο θέμα. Πριν δυο δεκαετίας θα το θεωρούσα δικαιολογημένο καθώς το πολιτικό προσωπικό της χώρας πάντα απέφευγε ζητήματα που συνδέονται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με τη μοναρχία, ίσως γιατί θεωρούσε ότι μπορεί να έχει πολιτικό κόστος.

Προσωπική μου άποψη; Πολιτικές ανοησίες! Από το 2002, το κτήμα Τατοΐου με ότι έχει μέσα είναι περιουσία του ελληνικού λαού που ρημάζει λόγω της αδιαφορίας των κυβερνήσεων

Δημήτρης Φὐσσας, Πρώτο μάθημα πολιτικής στην πράξη

Όπου η συνειδητοποίηση ενός πολύ ιδιαίτερου είδους εφηβικής μοναξιάς. 

Κάθε φορά που κατηφορίζω από Μήλεσι προς Ωρωπό, βλέπω πρώτα το γήπεδο, παρατημένο τώρα, γαϊδουράγκαθα στο κοκκινόχωμα και μια δυο οικοδομές ημιτελείς, και μετά το λόφο όπου ήταν οι σκηνές- γυμνός χρόνια τώρα, έχει πάψει να λειτουργεί η κατασκήνωση, η μάντρα έχει γείρει προς τα μέσα, η πύλη είναι θεόκλειστη με σκουριασμένο λουκέτο, ποιος ξέρει τι ποντίκια θα τριγυρνάνε στα πρώην μαγειρεία, τις τουαλέτες, τις αποθήκες και το παλιό τηλεφωνείο. Έμαθα μάλιστα ότι η Αεροπορία προσπαθεί να πουλήσει την τεράστια έκταση, δεν πάνε πια τα παιδιά των αεροπόρων κατασκήνωση. Τη δε μικρή ιστορία που θα διηγηθώ αμφιβάλλω αν άλλος την έχει κρατήσει στο μυαλό τουπέρα από μένα.

Εκείνο το καλοκαίρι, αντί να γίνει, όπως συνήθως, τουρνουά ποδοσφαίρου πολλών μικρών ισοδύναμων ομάδων, ανακοινώθηκαν  δύο μόνο  μεγάλες ομάδες, εντεκάδες αν θυμάμαι καλά: στη μια όλοι οι καλοί μαζί, στην άλλη όλοι εμείς οι σκάρτοι.

«ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ» στο VAULT

ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος

με την

θεατρική ομάδα « Όνομα?»

παρουσιάζουν

 το έργο του Αριστοφάνη

«ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ»

Από τις 28 Φεβρουαρίου κάθε Κυριακή στις 14:00 και στις 16:00

Η Λυσιστράτη είναι κωμωδία του Αριστοφάνη που γράφτηκε το 411 π.Χ..

Θεωρείται ένα από τα παλιότερα και χαρακτηριστικότερα αντιπολεμικά έργα.

Η υπόθεση έχει να κάνει με τη σεξουαλική απεργία που κηρύσσουν οι γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης, προσπαθώντας έτσι να πείσουν τους άντρες τους να σταματήσουν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.

Το Οινόραμα, η κορυφαία έκθεση κρασιού

Με περισσότερα από 200 οινοποιεία και περίπου 1.500 κρασιά, το Οινόραμα 2016 αποδεικνύει πως δεν φέρει τυχαία τον τίτλο της μεγαλύτερης έκθεσης ελληνικών κρασιών στον κόσμο και σίγουρα της πιο σημαντικής στην Ελλάδα. Λίγες μέρες πριν από τη διεξαγωγή της, η έκθεση είναι έτοιμη, είναι πλήρης,  εξαιρετικά δυνατή και γεμάτη καινοτομίες.

Λέγοντας «Οινόραμα» εννοούμε όλον τον ελληνικό αμπελώνα στο κέντρο της Αθήνας, στις 5, 6 και 7 Μαρτίου 2016 (10:00-19:00), στο Ζάππειο Μέγαρο. Εννοούμε οινοπαραγωγούς και κρασιά απ’ όλη την Ελλάδα, αλλά και εισαγόμενους οίνους, που παρουσιάζονται σε έλληνες και ξένους επαγγελματίες, αλλά και σε οινόφιλους. Εννοούμε νέες και συναρπαστικές ετικέτες, κρασιά απ’ όλες τις οινοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδας, μερικά από τα ακριβότερα και πιο σπάνια ελληνικά κρασιά, καθώς και κρασιά της νέας εσοδείας (2015), που θεωρείται μάλιστα πάρα πολύ καλή έως και εξαιρετική!

ΓΙΟΡΤΗ ΟΣΠΡΙΩΝ

Μεταπολεμικά, κανένα τρόφιμο δεν ήταν περισσότερο  συνδεδεμένο με την ιδιοσυγκρασία και τη γευσιλαγνεία του Έλληνα  από την φασολάδα...Θυμάμαι κάτι λαϊκούς αθλητές, που μετά την παράσταση που έδιναν για το πόπολο έβαζαν τον βοηθό τους να γυροφέρνει  μια τραγιάσκα και να ζητά από τους παρευρισκόμενους να δώσουν κάτι , "για τη φασολάδα του αθλητή"... Μετά άλλαξαν τα πράγματα, ήλθε η εποχή της μπριζολοκρατίας, ήλθε ένας κομπλεξικός εκσυγχρονισμός που πέταξε ανέμελα στα σκουπίδια την παραδοσιακή γευσιγνωσία. Η ταχύτητα υποκατέστησε την ποιότητα σε τέτοιο βαθμό ώστε να δημιουργηθεί η ανάγκη κινημάτων όπως του SLOW FOOD  ! Το οποίο  δεν ήταν απλώς ένα κίνημα εναντίον της γρήγορης μάσησης αλλά μια γενικότερη κραυγή εναντίον του ευτελισμού της τροφής, των ταχυφαγείων, της κυριαρχίας της γεύσης έναντι των παραμέτρων υγείας.Σημειώνω εδώ τη συμβολή του αξέχαστου Γιάννη Καλαϊτζή, στην όλη υπόθεση, όπως επίσης και μια δική μου με  άρθρο που άκουγε στο τίτλο "O tempora, o brizoles "!

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/02/o-tempora-o-brizoles.html

Γι­ώρ­γης Χρι­στο­φι­λά­κης : Ἡ ἀ­γε­λά­δα καὶ τὸ φί­δι

Ο  ΚΟΥΝΑΒΗΣ ἔ­δε­σε τὴ γε­λά­δα του στὴν γκορ­τσιά. Νὰ φτά­νει μέ­χρι τὸ πε­ζου­λά­κι τοῦ γεί­το­να τὸ σκοι­νί. Τρά­βη­ξε γιὰ τὸν μπα­ξέ. Ἦ­ταν σώ­γα­μπρος καὶ γέ­ρος. Ἡ γυ­ναί­κα του πε­θα­μέ­νη. Μό­νη του πε­ρι­ου­σί­α ἡ γε­λα­δί­τσα καὶ τὸ δι­καί­ω­μα νὰ ἐρ­γά­ζε­ται σὲ τοῦ­το τὸ Ρα­μέ­ι­κο χτῆ­μα – ἕ­ξι στρέμ­μα­τα. Με­τὰ τὸ θά­να­τό του οἱ Ρα­μέ­οι θὰ τὸ ἔ­δι­ναν ἀλ­λοῦ. Εἶ­χε μοι­ρά­σει τὸ χτῆ­μα στὰ τρί­α. Τό '­να τό '­σπερ­νε σι­τά­ρι. Τ' ἄλ­λο τό '­χε φυ­τέ­ψει καρ­πο­φό­ρα δέν­τρα. Τὸ τρί­το, μὲ τὸ πη­γά­δι, ὁ μπα­ξές του.

       Κρέ­μα­σε στὸ φουρ­τζιά­το, δί­πλα στὸ πη­γά­δι, τὸ σα­κού­λι —ἕ­να κομ­μά­τι ψω­μὶ καὶ λί­γο τυ­ρὶ εἶ­χε μέ­σα— πῆ­ρε τὸ ξι­νά­ρι καὶ μὲ τὴ λά­τζα πό­τι­ζε σει­ρὰ σει­ρὰ τὸν μπα­ξέ του. Πρώ­ι­μα ὅ­λα. Ἀ­πὸ δε­ξιά, δυ­ὸ βρα­γι­ὲς ἀγ­γου­ρά­κια εἶ­χαν σκά­σει φύ­τρο, δί­πλα με­λι­τζά­νες, μπά­μι­ες, φα­σο­λά­κια μα­κρυ­νά­ρι­κα. Πιὸ πί­σω πα­τά­τες, ντο­μά­τες – φέ­τος ἔ­βα­λε τρεῖς σει­ρὲς πε­ρισ­σό­τε­ρες. Καὶ κα­μιὰ πε­νην­τα­ριὰ γοῦ­βες μπο­στά­νι. Πό­τι­σμα μό­νο σή­με­ρα. Ἀ­πο­με­σή­με­ρο θά '­κο­βε λί­γα ξύ­λα ἀ­πὸ τὸ λόγ­γο, καὶ μὲ τὸ δεί­λι θὰ γύρ­να­γε στὸ κο­νά­κι. Δὲν τὴν μπό­ρα­γε τὴ μο­να­ξιά. Ἄλ­λα καὶ τί νά '­κα­νε. Δὲν ἔ­βγαι­νε καὶ σὲ κό­σμο. Ἦ­ταν λι­γό­λο­γος. Τὸν κερ­νά­γα­νε. Δὲν εἶ­χε λε­φτὰ νὰ κε­ρά­σει κι αὐ­τὸς κι ἀ­πό­φευ­γε τὰ βρά­δια νὰ πη­γαί­νει στὸ μα­γα­ζά­κι.

Εντ­γκαρ Κέρετ (אתגר קרת) : Κρί­ση ἄ­σθ­μα­τος

ΌΤΑΝ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ κρί­ση ἄ­σθμα­τος δὲν μπο­ρεῖς ν' ἀ­να­πνεύ­σεις. Ὅ­ταν δὲν μπο­ρεῖς ν' ἀ­να­πνεύ­σεις δυ­σκο­λεύ­ε­σαι νὰ μι­λή­σεις. Ἡ πρό­τασή σου πε­ρι­ο­ρί­ζε­ται ἀ­πὸ τὴν πο­σό­τη­τα τοῦ ἀ­έ­ρα ποὺ μπο­ρεῖς νὰ βγά­λεις ἀ­π' τὰ πνευ­μό­νια σου – πο­σό­τη­τα ἐ­ξαι­ρε­τι­κὰ λι­γο­στή, τρεῖς μὲ τέσ­σε­ρις κου­βέν­τες πά­νω κά­τω. Αὐ­τὸ σὲ κά­νει νὰ δί­νεις ση­μα­σί­α στὴ λέ­ξη. Περ­νᾶς ἀ­πὸ κό­σκι­νο τοὺς σω­ροὺς τῶν λέ­ξε­ων ποὺ σοῦ κα­τα­κλύ­ζουν τὸ κε­φά­λι, δι­α­λέ­γεις τὶς πιὸ ση­μαν­τι­κές. Κι αὐ­τὲς ἀ­κό­μα σοῦ κο­στί­ζουν δὲν εἶ­σαι σὰν τοὺς ὑ­γι­εῖς ποὺ τὶς ξεφουρ­νί­ζουν ὅ­πως πε­τᾶ­με ἔ­ξω τὰ σκου­πί­δια. Ὅ­ταν κά­ποι­ος λέ­ει πά­νω στὴ κρί­ση «Σ' ἀ­γα­πῶ», ἢ «Σ' ἀ­γα­πῶ τρε­λά», ὑ­πάρ­χει δι­α­φο­ρά. Δι­α­φο­ρὰ μί­ας λέ­ξης, ποὺ εἶ­ναι ὅ­μως ὑ­πε­ραρ­κε­τή, ἀ­φοῦ μπο­ρεῖ νὰ εἶ­ναι ἡ λέ­ξη: «Στά­σου», «Ἀ­να­πνευ­στή­ρας» ἢ ἀ­κό­μη «Ἀ­σθε­νο­φό­ρο».

Πη­γή: Ὁ ὁ­δη­γὸς λε­ω­φο­ρεί­ου ποὺ ἤ­θε­λε νὰ γί­νει θεός (δι­η­γή­μα­τα, με­τά­φρα­ση ἀπὸ τὰ ἐβραϊκὰ Μάγκυ Κοέν, ἐκδ. Κα­στα­νι­ώ­της, Ἀ­θή­να, 2004)

Ἔτ­γκαρ Κέρετ (אתגר קרת) (Τὲλ-Ἀ­βίβ, 1967). Ό ση­μαν­τι­κό­τε­ρος συγ­γρα­φέ­ας τῆς νέ­ας λο­γο­τε­χνι­κῆς γε­νιᾶς τοῦ Ἰσ­ρα­ήλ.

Των Σαρακατσαναίων το συνέδριο..

Ο πατέρας μου, γενημένος στα τέλη του 19ου αιώνα (1897) και γαλουχημένος στο περιβάλλον της Ευρυτανίας, όπου οι κάτοικοι είχαν αποκτήσει μια κατά το μάλλον ή ήττον μονιμότερη σχέση με το χώρο, μου μετέφερε κάποτε ένα "σκώμμα" (=πείραγμα) που  είχαν βγάλει οι "μονιμάδες" της υπαίθρου εναντίον των διερχομένων. Το πείραγμα έλεγε : "Λογάριασαν οι Βλάχοι και βρήκαν πως το Πάσχα πέφτει Κυριακή"....
Η ιστορία αυτή βέβαιαπιστοποιεί  και κάτι άλλο, ότι δηλαδή κάποιες συλλογικότητες έκαναν "πλάκα" σε κάποιες άλλες, από την εποχή που οι  Αρχαίοι Αθηναίοι κορόϊδευαν τους Αβδηρίτες έως τις σημερινές ατάκες των Γάλλων εναντίον των Βαλώνων (Βέλγιο)  ή των σημερινών  Αθηναίων εναντίον των Ποντίων ή  των μη Θεσσαλών εναντίον των Λαρισαίων....
Ανεξάρτητα από όλα αυτά , το παραπάνω συνέδριο προβλέπεται να είναι πολύ ενδιαφέρον....

Τα ζώα του πολέμου

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύθηκε στην ΑΥΓΗ της 25ης/2/16

Πρόσφατα ένας γάτος ονόματι Κουνκούς, πρόσφυγας  μαζί με πενταμελή οικογένεια εκ Μοσούλης, αποβιβάστηκε στη Λέσβο,   αλλά  το κλουβί του αποδείχτηκε εύθραυστο και το ζώο χάθηκε  στο νησί. Όμως η   ομορφιά του + η καλή του τύχη μέσα στην κακοτυχία του ,  τον οδήγησαν σε διαδοχική υιοθεσία από έναν Έλληνα και μια Γερμανίδα, που χάρις στις διαδικτυακές υπηρεσίες  άλλης φιλόζωης ήλθε σε επαφή με τους  ιδιοκτήτες του γάτου και τον ξαπόστειλε αεροπορικώς εκεί που αυτοί βρίσκονταν, στη Νορβηγία ….

Τα ζώα των πολέμων και μάλιστα αυτά που δεν παρουσιάζουν κάποια χρησιμότητα υφίστανται δραματική εγκατάλειψη και κακοποίηση, ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες όπου καμιά ζωή δεν είναι εγγυημένη. Θυμάμαι τις αναφορές που γίνονταν στα  οικιακά ζώα  του εμφυλίου πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, που ήταν λίγες, κι αυτές ντροπαλές έως ενοχικές, μέσα σε συνθήκες τρομερών ανθρώπινων απωλειών. Για το θέμα είχαμε λίγες πληροφορίες αλλά κάποια παρουσίαση  μπορέσαμε να κάνουμε στο περιοδικό «Οικοτοπία». Πάντως η συγκεκριμένη  αναφορά  δεν είχε εκείνα τα ζωντανά και δραματικά χαρακτηριστικά μιας άλλης αφήγησης γύρω από ζώα του πολέμου,  που διέσωσε ο Ιστορικός Επαμεινώνδας Βρανόπουλος μέσα από τις στήλες της «Ελευθεροτυπίας» και που στη συνέχεια  καταχωρήθηκε σε διάφορα περιοδικά.  

Η αφήγηση σχετιζόταν με την  τελευταία ημέρα  του 

Ελληνοτουρκικού πολέμου, τον Σεπτέμβρη του 1922. Οι 

ελάχιστοι  εναπομείναντες Έλληνες στρατιώτες στην 

χερσόνησο του Τσεσμέ, που ήταν  δίοδος υποχώρησης  του

 ελληνικού στρατού,  πήραν εντολή να συγκεντρώσουν όλα τα 

ζώα έλξης (άλογα, γαϊδούρια, μουλάρια) και να τα σκοτώσουν , 

για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. Τα ζώα 

περικυκλώθηκαν σε μια πλατεία, οι στρατιώτες 

ακροβολίστηκαν, ο επικεφαλής έδωσε την εντολή «πυρ», το 

αίμα των πιο κοντινών ζώων άρχισε να ρέει ποταμηδόν, κι αυτό 

συγκίνησε τόσο πολύ το «εκτελεστικό απόσπασμα» που 

σταμάτησε τις βολές : Σύμφωνα με την αφήγηση του 

 Βρανόπουλου οι στρατιώτες αγκάλιαζαν όσα ζώα έστεκαν 

όρθια και τα φιλούσαν, στη συνέχεια δε τα εγκατέλειψαν στη 

διάθεση των Τούρκων  και αποβιβάστηκαν  εσπευσμένα στα πλοία ….

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ

«Στην λογιότερην πόλιν της Δυτικής Μακεδονίας»*

...Η λογοτεχνία βαθαίνει τη ζωή μας και μας αφορά, καθένα προσωπικά επειδή μας επιτρέπει να ανακαλούμε αναμνήσεις από τη ζωή ενός άλλου.

Γ.   Κοροπούλης

26  Φεβρουαρίου Παρασκευή από τις 5 το απόγευμα

27  Σάββατο από την 10ην πρωινήν άχρι τέλους της ημέρας

28  Κυριακή από 10, 30 π.μ.  μετά την εκκλησία με ειδικό αφιέρωμαστο συγγραφέα και νυν πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών

κ. Θανάση Βαλτινό

*

35 περίπου λογοτέχνες κι επιστήμονες θα φέρουν εις πέρας θεωρητικά  το Συμπόσιον

Γλώσσα λανθάνουσα : Ξεσκισθείτε στα ανέκδοτα, ξεκαρδισθείτε στο σεξ

[Σημείωση ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Σε αυτό τον κόσμο τίποτα δεν αποκλείεται, ούτε καν ο ισχυρισμός ότι ένας που διηγείται ανέκδοτα εισάγει και αναπτύσσει ένα νέο λογοτεχνικό είδος.....]

Πριν πάμε στο κυρίως θέμα, περίληψη των προηγουμένων: 

http://oikologein.blogspot.gr/2014/02/blog-post_4.html

http://oikologein.blogspot.gr/2016/01/blog-post_48.html

Μετά την ερωτική πράξη, ο σύζυγος ρωτάει την γυναίκα του:

"Σ` άρεσε αγάπη μου;"

Εκείνη του απαντάει:

"Σαν ταινία του Αγγελόπουλου ήταν."

Ξαναρωτά εκείνος:

"Δηλαδή εννοείς ότι είχε μεγάλη διάρκεια και πάω για χρυσό φοίνικα;"

"Όχι" του λέει αυτή, "εννοώ ότι δεν κατάλαβα τίποτα !

 ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΗΣ 

Ένας Κύπριος πηγαίνει στην Αθήνα σε κάποιο  μαγαζί και παραγγέλνει σάντουϊτς…..

Τι θέλετε να έχει μέσα;, ρωτά ο υπάλληλος

Ο Κύπριος απαντά : βάλε βούτυρον, ντοματούλαν, τυράκιν, πιπερίτσαν, αγγουράκιν, ολίγην μουστάρδαν…..

Αμάν , εσείς οι Κύπριοι με τα ν  σας, του λέει ο Υπάλληλος….

Ο Κύπριος «κομπλάρει» ελαφρώς….

Θέλετε κάτι άλλο στο σάντουϊτς, ρωτά ο υπάλληλος….

Ο Κύπριος σκέπτεται λίγο  και μετά λέει : Ναι, βάλε  ζαμπό και μπέϊκο……

O ΜπΑτσος παρατείνεται

Παράταση Παραστάσεων

για

την παράσταση

ΜπΑΤσος

του

Félix Estaire

  σε σκηνοθεσία

Κατερίνας Πολυχρονοπούλου

που

παρουσιάζεται

για 1η φορά στην Ελλάδα

στον

Πολυχώρο VAULT

Έως την Κυριακή 24 Απριλίου,

κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00  

«Η τυφλή υπακοή σε διαταγές δεν ελαφραίνει τον άνθρωπο
 από το ηθικό βάρος των πράξεών του ούτε απαλείφει την ευθύνη του»

Ο Κανένας και ο Καθένας | Ο Νίκος Καλογερόπουλος στο θέατρο Underground, στην Αθήνα

   ........Στις μέρες της οικονομικής δυστοκίας του τόπου, τολμούμε να αποτυπώσουμε σε ένα νέο θεατρικό κείμενο του Νίκου Καλογερόπουλου το  "θάνατο του δικού μας εμποράκου"......

Ο Νίκος Καλογερόπουλος επιστρέφει, στο θέατρο Underground στην Αθήνα με την νέα του παράσταση "Ο Κανένας και ο Καθένας".  Μία παράσταση - ωδή, αφιερωμένη στον άγνωστο πολίτη.

Από 15 Φεβρουαρίου Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη

Ώρα: 21:00,

Γενική είσοδος: 12 Ευρώ

Θέατρο Underground - Κοραή 5 ( Στ. Μετρό Πανεπιστήμιο)

Ημερίδα του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. για την διαχείριση κενών πλαστικών συσκευασιών φυτοφαρμάκων

Το Παράρτημα Πελοποννήσου & Δυτ. Στερεάς Ελλάδας του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. σε συνεργασία με τον Δήμο Αγρινίου και τον Ελληνικό Σύνδεσμο Φυτοπροστασίας διοργανώνουν εσπερίδα με τίτλο «Φυτοπροστατευτικά προϊόντα: Ασφαλής και ορθολογική χρήση. Διαχείριση κενών πλαστικών συσκευασιών». Η εσπερίδα θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 24-2-2016 & ώρα 18.00 στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αγρινίου (πρώην Τράπεζα Ελλάδος). Στόχος της διοργάνωσης είναι να γίνει ενημέρωση όλων των εμπλεκομένων με την φυτοπροστασία φορέων σχετικά με την ασφαλή χρήση των φυτοφαρμάκων και κυρίως με την δημιουργία συστήματος για την συλλογή και περαιτέρω διαχείριση των κενών συσκευασιών των γεωργικών φαρμάκων για τις οποίες αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει καμία πρόνοια με αποτέλεσμα να αποτελούν σημαντικό πρόβλημα για τον αγροτικό πληθυσμό που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει και σε προβλήματα με την ομαλή είσπραξη των κοινοτικών επιδοτήσεων.

Πρέπει να αναφερθεί πως η πρωτοβουλία αυτή είναι πρωτοποριακή σε επίπεδο Περιφερειών της Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου

Η Ομάδα Τοπικής Δράσης ΑΡΡΑΤΤΙΚΑ στον Μαραθώνα

Την Δευτέρα, 22 Φεβ 2016, στις 19.00, στο Πολιτιστικό & Αθλητικό πάρκο Μαραθώνα (πρώην Αμερικανική Βάση, Λ. Μαραθώνος 196, Νέα Μάκρη) η Ομάδα Τοπικής Δράσης ΑΡΡΑΤΤΙΚΑ, θα υποδεχθεί νέες μόνο τοπικές συλλογικότητες σε ανοικτή εκδήλωση.

Η Ομάδα Τοπικής Δράσης-ΟΤΔ ΑΡΡΑΤΤΙΚΑ για την Κοινοτική-Τοπική Ανάπτυξη της Υπαίθρου της Αττικής, είναι μια πλατφόρμα (άτυπη ή/& τυπική) συνάντησης, συζήτησης, ενημέρωσης, ανταλλαγής εμπειριών, συναντίληψης, σύνθεσης προτάσεων, διαμόρφωσης master plan, διαχείρισης και προώθησης του κοινού σχεδίου τοπικής-κοινοτικής ανάπτυξης για την συμβολή στην αξιοποίηση, ανάπτυξη, διαχείριση, συντήρηση και προστασία των πόρων της περιοχής, στην εισαγωγή καινοτομίας και επιχειρηματικότητας στο παραγωγικό σύστημα, στην εισαγωγή και διεύρυνση της χρήσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, στην υποστήριξη & ανάπτυξη συλλογικών δομών και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, στην κοινοτική και κοινωνική ανάπτυξη, στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων της Κοινωνικής & Αλληλέγγυας Οικονομίας και γενικότερα στην ευημερία των κατοίκων της υπαίθρου της Αττικής,

Μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α: κύ­ρια χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά, θε­ω­ρη­τι­κὲς προ­σεγ­γί­σεις καὶ προ­ο­πτι­κὲς

των Δή­μη­τρα Ἰ. Χρι­στο­δού­λου - Δρ. Λάουρο Ζαβάλα (Dr. Lauro Zavala)(1)

από το VIII Δι­ε­θνὲς Συ­νέ­δριο Μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­ας

(Ὀ­κτώ­βριος 2014, Κεν­τά­κι, Η.Π.Α.)

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ποὺ ἀ­κο­λου­θεῖ ἀ­πο­τε­λεῖ­ται ἀ­πὸ δύ­ο μέ­ρη. Στὸ πρῶ­το, ἐ­πι­χει­ρεῖ­ται μιὰ πα­ρου­σί­α­ση τῶν κύ­ρι­ων χα­ρα­κτη­ρι­στι­κῶν καὶ θε­ω­ρη­τι­κῶν προ­σεγ­γί­σε­ων τῆς σύγ­χρο­νης μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­ας, ἑ­στι­ά­ζον­τας κυ­ρί­ως στὰ στοι­χεῖα ποὺ συν­δι­α­μορ­φώ­νουν τὴν ἐ­πι­στη­μο­νι­κὴ ἄ­πο­ψη ὅ­τι πρό­κει­ται γιὰ ἕ­να πο­λι­τι­σμι­κὸ φαι­νό­με­νο ἐν ἐ­ξε­λί­ξει καὶ ἴ­σως καὶ γιὰ ἕ­να νέ­ο εἶ­δος λό­γου. Στὸ δεύ­τε­ρο μέ­ρος, με­τα­φέ­ρον­ται πε­ρι­λη­πτι­κὰ οἱ κυ­ρι­ό­τε­ροι ἄ­ξο­νες(2) στοὺς ὁ­ποί­ους κι­νή­θη­καν οἱ ἀ­να­κοι­νώ­σεις τοῦ πιὸ πρό­σφα­του Δι­ε­θνοῦς Συ­νε­δρί­ου Μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­ας στὶς Η.Π.Α., ὅ­πως τοὺς κα­τέ­γρα­ψε ὁ Με­ξι­κα­νὸς θε­ω­ρη­τι­κὸς Dr.Lauro Zavala καὶ ἀ­να­δει­κνύ­ουν τὶς προ­ο­πτι­κές της.

       Ση­μει­ώ­νε­ται ὅ­τι γιὰ τὸν σκο­πὸ ποὺ κα­λεῖ­ται νὰ ἐ­πι­τε­λέ­σει τὸ πα­ρὸν κεί­με­νο, δη­λα­δὴ αὐ­τὸν τῆς ἄ­με­σης ἀν­τα­πό­κρι­σης ἀ­πὸ τὸν ἑλ­λη­νι­κὸ καὶ δι­ε­θνῆ ἀ­κα­δη­μα­ϊ­κὸ χῶ­ρο σὲ θέ­μα­τα ποὺ ἀ­φο­ροῦν τὴ ρα­γδαί­α δι­ά­δο­ση καὶ πα­ρα­γω­γὴ τῶν ἰ­δι­αί­τε­ρα σύν­το­μων μυ­θο­πλα­στι­κῶν κει­μέ­νων, τὰ ὁ­ποῖ­α συ­να­θροί­ζον­ται ὡς ὑ­πο­εί­δη στὸ δη­μι­ουρ­γι­κὸ πε­δί­ο τῆς μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­ας, θε­ω­ρή­θη­κε πλη­ρέ­στε­ρο ἕ­να σύν­θε­το κεί­με­νο.

O Νόμος για τα κατοικίδια και τα "χοντρά" πρόστιμα που επιβάλλονται στους παραβάτες

Από το Νόμο 4039 του 2014 αδυνατώ να καταλάβω μόνο εκείνο το σημείο που αναφέρεται στο πρόστιμο των 300 ευρώ σε περίπτωση  εγκατάλειψης τραυματισμένου ζώου μετά από αυτοκινητιστικό ατύχημα :  Η κύρωση μου φαίνεται πολύ μικρή  σε σχέση με την απαξία της πράξης...

Κατά τα άλλα ,  τα βασικότερα σημεία του  Νόμου σύμφωνα με τη  filozoiki.gr είναι:

-Ο ιδιοκτήτης κάθε ζώου συντροφιάς είναι υποχρεωμένος να ενημερώνει τον κτηνίατρο για τη μεταβολή των στοιχείων – είτε αφορούν τον ίδιο είτε το κατοικίδιό του – που έχουν καταχωρηθεί  στη βάση δεδομένων.
-Γίνεται υποχρεωτική η σήμανση ακόμη και για τα τσοπανόσκυλα, με σκοπό την επίβλεψη του πληθυσμού τους και τη διασφάλιση της υγείας τους.

Ο Γάτος είχε τη δική του ιστορία

Μια οικογένεια προσφύγων, μία μητέρα με  πέντε  παιδιά και ένα γάτο, τον Κουνκούς, έφυγαν πέρυσι από τη Μοσούλη και έφτασαν  στη Λέσβο. Την ώρα που η οικογένεια αποβιβαζόταν από τη φουσκωτή βάρκα  το κλουβί μεταφοράς διαλύθηκε και ο Κουνκούς κατατρομαγμένος  το έσκασε για να κρυφτεί. Η οικογένεια τον αναζήτησε αλλά αναγκάστηκε να συνεχίσει το ταξίδι της χωρίς αυτόν.

Οι κάτοικοι  της περιοχής  και ιδιαίτερα  ο κ. Καζαντζόγλου, ιδιοκτήτης ξενώνα στον Μόλυβο,  φρόντισαν τον γάτο, τον πήγαν σε κτηνίατρο και τον ονόμασαν Δία..

Π. Ἔ­νι­γου­ε­ϊ "Σὲ το­πι­κὴ ἐ­φη­με­ρί­δα"

Βό­λος 3/4/20..

ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ἔγ­κλη­μα ἔ­λα­βε χώ­ρα στὴν πό­λη μας χθὲς τὰ ξη­με­ρώ­μα­τα ἐ­πὶ τῆς ὁ­δοῦ Κλει­σθέ­νους. Νε­α­ρὴ μα­θή­τρια τῆς πρώ­της λυ­κεί­ου, ἀ­φοῦ εἰ­σῆλ­θε βια­ίως στὸ ὀ­ρο­φο­δι­α­μέ­ρι­σμα ἡ­λι­κι­ω­μέ­νου πά­σχον­τα ἀ­πὸ νε­φρι­κὴ ἀ­νε­πάρ­κεια, καὶ ἀ­φοῦ τὸν σο­δό­μι­σε ἐ­πὶ ἀρ­κε­τὴ ὥ­ρα μὲ μπα­στού­νι τοῦ baseball, ξυ­λο­κό­πη­σε στὴ συ­νέ­χεια τὸν ἄ­μοι­ρο με­σή­λι­κα μέ­χρι θα­νά­του. Ἔ­πει­τα ἔ­πε­σε ἀ­πὸ τὸν 5ο ὄ­ρο­φο τοῦ δι­α­με­ρί­σμα­τος, ὅ­που καὶ βρῆ­κε ἀ­κα­ρια­ῖο θά­να­το με­τὰ ἀ­πὸ πρό­σκρου­ση σὲ κα­ρό­τσα ἀ­γρο­τι­κοῦ. Ἡ ἀ­στυ­νο­μί­α δι­ε­ξά­γει ἔ­ρευ­νες.

Ἐ­φη­με­ρί­δα Θεσ­σα­λι­κὴ Φω­νή

Κη­δεί­α

Τὴν λα­τρευ­τή μου κό­ρη καὶ ἀ­δερ­φὴ

Αἰ­κα­τε­ρί­νη Πα­πα­δο­πού­λου

Ἐ­τῶν 15

Ποῦ πέ­θα­νε, ἀ­φοῦ ἐκ­πλή­ρω­σε προ­η­γου­μέ­νως τὸ κα­θῆ­κον της, κη­δεύ­ω σή­με­ρα στὸν Ἱ­ε­ρὸ Να­ὸ Ἁ­γί­ου Σπυ­ρί­δω­να καὶ ὥ­ρα 4 μ.μ. Πα­ρα­κα­λῶ τοὺς συγ­γε­νεῖς καὶ φί­λους νὰ συ­νο­δεύ­σουν τὴν ἐκ­φο­ρά της.

4/4/20..

Ἡ μά­να καὶ ἀ­δελ­φή: Ἰ­ου­λί­α Πα­πα­δο­πού­λου

Ὁ κα­φὲς θὰ δο­θεῖ στὸ κέν­τρο Ἀρ­γώ.

Ἐ­φη­με­ρί­δα Θεσ­σα­λι­κὴ Φω­νὴ

(στὰ «Κοι­νω­νι­κά»)