Τί­να Μίλ­μπερν (Tina Milburn) Ἡ στιγ­μὴ τῆς ἀ­πό­φα­σης (Moment of decision)

ΜΠΟΡΟΥΣΕ σχε­δὸν νὰ ἀ­κού­σει τὴν πόρ­τα τῆς φυ­λα­κῆς νὰ κλεί­νει μὲ πά­τα­γο.        Ἡ ἐ­λευ­θε­ρί­α, ποὺ θὰ ἔ­χα­νε γιὰ πάν­τα, ὁ ἔ­λεγ­χος τοῦ ἴ­διου της τοῦ πε­πρω­μέ­νου, δὲν θὰ ἐ­πέ­στρε­φαν πο­τέ.        Ἄ­γρι­ες σκέ­ψεις φυ­γῆς πέ­ρα­σαν σὰν ἀ­στρα­πὴ ἀ­πὸ τὸ μυα­λό της. Ἀλ­λὰ ἤ­ξε­ρε πὼς δὲν ὑ­πῆρ­χε δι­α­φυ­γή.        Στρά­φη­κε πρὸς τὸν γαμ­πρὸ μὲ ἕ­να χα­μό­γε­λο κι ἐ­πα­νέ­λα­βε τὴν λέ­ξη: «Δέ­χο­μαι.» Πηγή: Ἀ­πὸ τὸ The World's Shor­test Sto­ries. Mur­der. Lo­ve. Hor­ror. Sus­pen­se. All this and much mo­re in the most a­ma­zing short sto­ries e­ver writ­ten-each o­ne just 55 words long! E­di­ted by Ste­ve Moss (Phi­la­de­lphia, Pen­nsyl­va­nia, 1998). Τί­να Μίλ­μπερν (Tina Milburn). [Χωρὶς ἐργοβιογραφικὰ στοιχεῖα στὴν πηγή.] Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἀγγλικά: Πέ­τρος Φούρ­να­ρη­ς (Ἀ­θή­να, 1963). Δι­ή­γη­μα, με­τά­φρα­ση. Σπού­δα­σε στὴν Ἀ­νω­τά­τη Γε­ω­πο­νι­κὴ Σχο­λὴ Ἀ­θη­νῶν. Ζεῖ μὲ τὴν οἰ­κο­γέ­νειά του στὴ Λέ­ρο, τὸ νη­σὶ τῆς κα­τα­γω­γῆς του, ὅ­που ἐρ­γά­ζε­ται ὡς γε­ω­πό­νος στὸ Κρα­τι­κὸ Θε­ρα­πευ­τή­ριο Λέ­ρου καὶ τὶς ἐ­λεύ­θε­ρες ὧ­ρες του γρά­φει δι­η­γή­μα­τα. Πε­ζά του ἔ­χουν δη­μο­σι­ευ­τεῖ στὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ Ἔκ­φρα­ση Λό­γου καὶ Τέ­χνης, στὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ Πλα­νό­δι­ο­ν (ἀρ. 37, Δε­κέμ­βριος 2004) καὶ στὸ Ἱ­στο­λό­γιο Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­­ζά­ι («Συμ­φι­λί­ω­ση» καὶ «100%»), ἐ­νῶ με­τα­φρά­σεις του στὴν Ἐ­πι­θε­ώ­ρη­ση Λε­ρια­κῶν Με­λε­τῶν τοῦ Ἱ­στο­ρι­κοῦ Ἀρ­χεί­ου Λέ­ρου. Γιὰ τὸ ἱ­στο­λό­γι­ό μας ἐ­πι­με­λή­θη­κε τὸ ἀ­φι­έ­ρω­μα στὸν Ἰ­τα­λὸ συγ­γρα­φέα Ντί­νο Μπου­τζά­τι.­