Κύπρος. Η Λογοτεχνία προηγείται της Ιστορίας, πόσο μάλλον της Φιλολογίας

του Άντη Ροδίτη 

Το  βιβλίο έχει ήδη κατατεθεί στην Κυπριακή Κρατική Βιβλιοθήκη και υποβληθεί ως υποψήφια  Λογοτεχνική Μελέτη  για  τις  κρατικές βραβεύσεις του 2018. Οι κανονισμοί τιτλοφορούνται «Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας». Τα βραβεία είναι λογοτεχνικά, όχι φιλολογικά.

Εν όψει :  Υποθαλάσσιο έργο γλυπτικής του Jason De Caire Taylor, στη μνήμη των σκλάβων  που πνίγηκαν στις μεταφορές προς τα σκλαβοπάζαρα...

Τον Μάρτιο 2008 η Διεύθυνση των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε επιστολή της προς τον συγγραφέα του βιβλίου Την Ελλάδα θέλομεν και ας τρώγωμεν πέτρες, έγραφε ότι το βιβλίο απερρίφθη «χωρίς να επικροτείται ή να αμφισβητείται η λογοτεχνικότητά του»! Δεν λήφθηκε, δηλαδή, υπόψη αν το βιβλίο ήταν έργο λογοτεχνίας. Από την άλλη βραβεύονται εξειδικευμένες, περιορισμένου ενδιαφέροντος φιλολογικές μελέτες, οι οποίες καθόλου δεν  αποτελούν έργα λογοτεχνίας. Αν το Υπουργείο θέλει να δίνει και φιλολογικά βραβεία, ας εντάξει κι ένα τέτοιο βραβείο στον διαγωνισμό.

Από την άλλη, μέλη των εκάστοτε Κριτικών Επιτροπών δείχνουν να υποτάσσουν την κρίση τους στις προσωπικές τους αντιπάθειες, συμπάθειες και εχθρότητες, στις ανταγωνιστικές τους διαθέσεις, τις κομματικές τους προκαταλήψεις κ.α. Το θέμα της εντιμότητας και της ανθρωπιάς μελών των Κριτικών Επιτροπών δεν είναι πράγμα που λύνεται. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρίσκονται σήμερα έντιμοι, ευθείς στις απόψεις τους, «πνευματικοί άνθρωποι».

Αυτό ακριβώς αποδεικνύει τεκμηριωμένα το επισυναπτόμενο βιβλίο πέρα από το να επαναλαμβάνει ακόμα πιο αναλυτικά και με επιπρόσθετη σαφήνεια το περιεχόμενο του βιβλίου τα Γράμματα στη Μητέρα του Κώστα Μόντη.

Το βιβλίο, που άσκεφτα, επιπόλαια και ανέντιμα απέρριψε η παρούσα Κριτική Επιτροπή αφορά άμεσα στην αντιμετώπιση της προβληματικής, παρακμιακής κοινωνικής πραγματικότητας του τόπου. Αποκαλύπτει τεκμηριωμένα την πρόθεση του σημαντικότερου ποιητή της σύγχρονης Κύπρου, Κώστα Μόντη, να ερμηνεύσει ποιητικά την μετανεξαρτησιακή παρακμή μας -που συμπορεύεται με την αλλοτρίων αιτιάσεων ευρωπαϊκή- εντοπίζοντας τα αίτιά της σε πολιτικές αποφάσεις στην πρόσφατη Ιστορία μας, που είχαν ως αποτέλεσμα τον εκτροχιασμό τού απελευθερωτικού μας αγώνα, την κατάρρευση των αξιών και την επακόλουθη καταστροφή.

Το βιβλίο που επισυνάπτεται επαναλαμβάνει ταυτόχρονα το μήνυμα, πως σε κάθε Κόλαση υπάρχει οδός αντιστοίχου Παραδείσου, η οποία συνοδεύει την αναγνώριση του σφάλματος, την έντιμη  μετάνοια και την απόφαση επαναφοράς σε προθέσεις γενικής ανάκαμψης.  

         ΑΡ