Φοιτήτρια: Άντρεα Πηλαβάκη
Επιβλέπουσα καθηγήτρια: Αριάδνη Βοζάνη
Ημερομηνία παρουσίασης: Φεβρουάριος 2017
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ
Η ερευνητική αυτή εργασία επιχειρεί να διερευνήσει τη σημασία της εν κινήσει εμπειρίας του σώματος στην διαμόρφωση της σχέσης του ανθρώπου με το χώρο. Υποστηρίζουμε ότι η εν κινήσει εμπειρία μέσω του περπατήματος, είναι η κατ’ εξοχήν χωρική εμπειρία, καθώς η ενεργοποίηση του σώματος ανάγει τον άνθρωπο από παθητική παρουσία σε δυναμικό συστατικό του χώρου. Το υποκείμενο μέσω της κίνησης αντιλαμβάνεται απλώς τις χωρικές αλληλουχίες ή είναι ικανό ως ένα βαθμό και να τις μετασχηματίσει;
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες από το πεδίο των νευροεπιστημών και της ψυχολογίας, οι επιπτώσεις του περπατήματος στον ανθρώπινο εγκέφαλο είναι ιδιαίτερα ισχυρές. Τα ερεθίσματα που λαμβάνει κατά την διαδικασία της περιπατητικής πορείας είναι καθοριστικά για την σκέψη και την ταυτότητα του.
Αφού γίνει αναφορά σε βασικούς “τύπους” του στοχαστικού κυρίως περπατήματος, θα διακρίνουμε την περιπατητική εμπειρία σε δύο βασικές κατηγορίες ανάλογα με την “χορογραφία” της κίνησης του σώματος και του βλέμματος. Η πρώτη κατηγορία αφορά τον περίπατο σε χωρικά συστήματα όπου το βλέμμα είναι ικανό να ανοίγεται σε βάθος, ενώ η δεύτερη σε εκείνα τα χωρικά συστήματα (φυσικά ή αστικά) όπου οι οπτικές φυγές είναι περιορισμένες και το βλέμμα αλλάζει συχνά διεύθυνση. Με ποιους τρόπους βιώνεται ο χώρος, τι συναισθήματα προκαλεί και πως διαμορφώνεται η αντιληπτική διαδικασία σε κάθε περίπτωση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου