Χού­λιο Κορ­τά­σαρ (Julio Florencio Cortázar) Οἱ γραμ­μὲς τῆς πα­λά­μης

 

By planodion on 13 Ἀπρίλιος 2025 (Las líneas de la mano) ΠΟ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ πα­ρα­πε­τα­μέ­νη στὸ τρα­πέ­ζι βγαί­νει μία γραμ­μὴ ποὺ τρέ­χει κα­τὰ μῆ­κος τῆς τά­βλας ἀπὸ πευ­κό­ξυ­λο καὶ κα­τε­βαί­νει ἀπὸ τὸ ἕνα πό­δι. Ἀρ­κεῖ νὰ κοι­τά­ξεις κα­λὰ γιὰ νὰ δια­πι­στώ­σεις πὼς ἡ γραμ­μὴ συ­νε­χί­ζει στὸ παρ­κέ, ἀνη­φο­ρί­ζει στὸν τοῖ­χο, εἰ­σέρ­χε­ται στὸ κά­δρο ποὺ φι­λο­ξε­νεῖ ἕνα ἀν­τί­γρα­φο ἔρ­γου τοῦ Μπου­σέρ, δια­γρά­φει τὸ τό­ξο τῆς πλά­της μιᾶς γυ­ναί­κας γερ­μέ­νης στὸ ντι­βά­νι καί, τέ­λος, δρα­πε­τεύ­ει ἀπὸ τὸ δω­μά­τιο μέ­σῳ τοῦ τα­βα­νιοῦ, κα­τη­φο­ρί­ζον­τας στὸ σύρ­μα του ἀλε­ξι­κέ­ραυ­νου ὣς τὸ δρό­μο. Δύ­σκο­λο νὰ τὴν ἀκο­λου­θή­σεις ἐκεῖ λό­γῳ τῆς κί­νη­σης, μὰ μὲ λί­γη προ­σο­χὴ θὰ τὴν ἐν­το­πί­σεις νὰ ἀνε­βαί­νει στὴ ρό­δα τοῦ λε­ω­φο­ρεί­ου, σταθ­μευ­μέ­νου στὴ γω­νία, μὲ προ­ο­ρι­σμὸ τὸ λι­μά­νι. Φτά­νον­τας ἐκεῖ, ὀλι­σθαί­νει ἀπὸ τὸ κέν­τρο τῆς νά­ϋ­λον κάλ­τσας τῆς πιὸ ξαν­θιὰς ἐπι­βά­τισσας, εἰ­σέρ­χε­ται στὴν ἀφι­λό­ξε­νη πε­ριο­χὴ τοῦ τε­λω­νεί­ου, κυρ­τώ­νει, ἕρ­πει καὶ φι­δο­γλι­στρᾶ ὣς τὴν κεν­τρι­κὴ ἀπο­βά­θρα καὶ ἐκεῖ, ἂν καὶ δύ­σκο­λο νὰ τὴ δεῖς —μο­νά­χα οἱ ἀρου­ραῖ­οι τὴν παίρ­νουν στὸ κα­τό­πι γιὰ νὰ σκαρ­φα­λώ­σουν στὸ πλε­ού­με­νο—, ἀναρ­ρι­χᾶ­ται στὸ πλοῖο μὲ τὶς ἠχη­ρὲς τουρ­μπί­νες, τρέ­χει στὸ κα­τά­στρω­μα τῆς πρώ­της θέ­σης, ὑπερ­πη­δᾶ με­τὰ δυ­σκο­λί­ας τὴ μπου­κα­πόρ­τα καί, σὲ μία κα­μπί­να, ὅπου ἕνας ἄν­τρας θλιμ­μέ­νος πί­νει κο­νιὰκ ἀκού­γον­τας τὴ σει­ρῆ­να τῆς ἀνα­χώ­ρη­σης, σκαρ­φα­λώ­νει ἀπὸ τὴ ρα­φὴ τοῦ παν­τε­λο­νιοῦ του, συ­νε­χί­ζει στὸ πλε­κτὸ γι­λέ­κο, γλι­στρᾶ ὣς τὸν ἀγ­κῶ­να του καί, σὲ μία ὕστα­τη προ­σπά­θεια, κα­τα­φεύ­γει στὴν πα­λά­μη τοῦ δε­ξιοῦ χε­ριοῦ του ποὺ ἐκεί­νην ἀκρι­βῶς τὴ στιγ­μὴ ξε­κι­νᾶ νὰ ἀγ­κα­λιά­ζει τὴ λα­βὴ ἑνὸς πε­ρί­στρο­φου. Πη­γή: Ἱστο­ρί­ες των κρο­νό­πιο καὶ τῶν φά­μα, 1962 (Historias de cronopios y de famas, 1962). Ἀπὸ τὴν Ἱστο­σε­λί­δα: https://​ciu​dads​eva.​com/​texto/​las-​lineas-​de-​la-​mano/ Κορ­τά­σαρ, Χού­λιο (Julio Florencio Cortázar) (Βρυ­ξέλ­λες, 1914 – Πα­ρί­σι, 1984). Ἕνας ἀπὸ τοὺς κο­ρυ­φαί­ου­ςλα­τι­νο­α­με­ρι­κα­νοὺ­ςσυγ­γρα­φεῖ­ςκαὶ τοὺς σπου­δαιό­τε­ρου­ςμο­ντερ­νι­στὲ­ς τοῦ 20οῦ αἰ­ῶ­να. Γεν­νη­μέ­νο­ςστὸ Βέλ­γιο, ἐγ­κα­τέ­λει­ψε­σὲ ἡλι­κία τεσ­σά­ρων ἐτῶν, μα­ζὶ μὲ τὴν οἰ­κο­γέ­νειά­του, τὸ Βέλ­γιο γιὰ τὴν Ἀρ­γεν­τι­νή, ὅπου τε­λεί­ω­σε τὸ σχο­λεῖο, σπού­δα­σε φι­λο­λο­γία κι ἐρ­γά­στη­κε ὡς κα­θη­γη­τὴς γιὰ πέν­τε χρό­νια, ἐνῷ πα­ράλ­λη­λα συ­νερ­γα­ζό­ταν­μὲ λο­γο­τε­χνι­κὰ­πε­ριο­δι­κά. Σὲ ἡλι­κία τριαν­τα­ε­πτὰ­ἐ­τῶν ἐπέ­στρε­ψε στὴν Εὐ­ρώ­πη, στὸ Πα­ρί­σι, ὅπου ἔζη­σε ὤς τὸ τέ­λος τῆς ζω­ῆς του, γρά­φον­τας με­ρι­κὰ ἀπὸ τὰ ση­μαν­τι­κό­τε­ρα­ἔρ­γα του. Τὸ ἔρ­γο του ἀφο­μοιώ­νει μ' ἕναν τε­λεί­ως φυ­σι­κὸ τρό­πο τὶς ἀνα­νε­ω­τι­κὲς τε­χνι­κὲς τοῦ σύγ­χρο­νου μυ­θι­στο­ρή­μα­τος καὶ συν­δυά­ζει τὴ δη­μιουρ­γι­κὴ φαν­τα­σία μὲ τὸ ρε­α­λι­σμό. Ὡστό­σο, δια­φέ­ρει ἀπὸ τὸ ἔρ­γο ἄλ­λων λα­τι­νο­α­με­ρι­κα­νὼν συγ­γρα­φέ­ων για­τί ἀπ' αὐ­τὸ ἀπου­σιά­ζει σχε­δὸν παν­τε­λῶς τὸ στοι­χεῖο τοῦ μπα­ρὸκ καὶ τοῦ μα­γι­κοῦ ρε­α­λι­σμοῦ. Με­τα­ξὺ τῶν πολ­λῶν καὶ σπου­δαί­ων ἔρ­γων του ξε­χω­ρί­ζουν τα: Ἱστο­ρί­ες των κρο­νό­πιο καὶ τῶν φά­μα (Historias de cronopios y de famas, 1962), Τὸ κου­τσό (Rayuela, 1963), Ὅλες οἱ φω­τιὲς ἡ φω­τιά (Το­dοs los fuegos el fuego, 1966), Τὸ βι­βλίο τοῦ Μα­νουέλ (Libro de Manuel, 1973) κ.ἄ. Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἱσπανικά: Ἕλε­να Σταγ­κου­ρά­κη (Χα­νιά, 1984). Με­τα­φρά­στρια λο­γο­τε­χνίας ἀπὸ τὰ ἱσπα­νι­κά, τὰ γερ­μα­νι­κὰ καὶ τὰ ἀγ­γλι­κά (ΤΞΓΜΔ Κέ­ρκ­υρας, 2006 – Χαϊ­­δελβέρ­γη Γερ­μα­νί­ας, 2009). Δι­δάκτωρ στὶς με­τα­ποι­κιο­κρα­τι­κὲς καὶ πο­λι­τι­σμι­κὲς σπου­δὲς τῆς Λα­τι­νι­κῆς Ἀμε­ρι­κῆς (Μάιντς Γερ­μα­νι­́ας, 2020) καὶ δὶς ὑπο­τρ­όφος τῆς DAAD. Ἔχει ἀν­θο­λο­γήσει καὶ με­τα­φρά­σει τὴν Οὐ­ρου­γουα­νὴ Ἰδέα Βι­λα­ρί­νιο (Τὸ ἄ­νθος τῆς στά­χτης, ἐκδ. Gutenberg, 2015), τὸν Γερ­μα­νὸ Γκέ­ρριτ Μπέ­κκερ (Τὸ χρῶ­μα τῆς σκιᾶς, ἐκδ. Πε­ρι­σπω­μέ­νη, 2016 καὶ Οἱ πε­ρι­πέ­τειες τοῦ Πέτε­ρσεν στὴ θάλα­σσα, ἐκδ. Σμίλη, 2023), κα­θὼς καὶ τὸ ὑβρι­δι­κὸ μυ­θι­στό­ρ­ημα τῆς κα­θη­γή­τριας φι­λο­σο­φί­ας στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο τῆς Χι­λῆς, Σά­ντρας Μπα­κε­δά­νο Χέρ (Ὁ ἀό­ρ­ατος ἀκρο­α­τής, ἐκδ. Μαν­δρα­γό­ρας, 2020). Συ­νε­πι­με­λή­τρια στὶς 83 Ἱστο­ρί­ες μπον­ζάι γιὰ τὸ Ση­μεῖο Μη­δέν (ἐκδ. Σι­δέ­ρης, 2017). ῎­Εχει συμ­με­τά­σχει σὲ ἀν­θο­λο­γί­ες μὲ με­τα­φρά­σεις καὶ ποιή­μ­ατ­ά της καί, ὡς στα­θε­ρὴ συ­νερ­γά­τ­ιδα πε­ριο­δι­κῶν, ἔχει δη­μο­σιεύ­σει πο­λυά­ρι­θμες με­τα­φρά­σεις, θε­μα­τι­κὰ ἀφι­ερ­ώ­μα­τα, δο­κί­μια, ρε­πορ­τὰζ καὶ κρι­τι­κο­γρα­φία. Ποί­­ησ­ή της ἔχει με­τα­φρα­στεῖ στὰ ρου­μα­νι­κά. Ζεῖ καὶ ἐρ­γά­ζε­ται στὸ Βε­ρο­λί­νο.

Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι © 2025. Manage your email settings or unsubscribe.