Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης,
γόνος σημαντικής αριστοκρατικής οικογένειας, γεννήθηκε στην Κέρκυρα, το
1872. Το 1889 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης για σπουδές
φυσικομαθηματικών επιστημών, τις οποίες διέκοψε σύντομα, λόγω
οικονομικών δυσχερειών. Παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας στο Γκρατς
(1898) και στο Μόναχο (1907-1908), ήρθε σε επαφή με τη σκέψη του Μαρξ
και του Νίτσε και μελέτησε την αρχαιοελληνική και τη σανσκριτική
λογοτεχνία. Επηρεάστηκε από τις σοσιαλιστικές ιδέες, κυρίως χάρη στη
σχέση του με τον Κωνσταντίνο Χατζόπουλο, και υπήρξε μέλος του
Σοσιαλιστικού Ομίλου Κέρκυρας, του Αλληλοβοηθητικού Εργατικού Συνδέσμου
Κέρκυρας και της φιλολογικής «Συντροφιάς των Εννιά». Προσχώρησε στον
δημοτικισμό και το 1905 οργάνωσε στην Κέρκυρα συνέδριο των δημοτικιστών.
Το 1908 παραιτήθηκε από τα κληρονομικά του δικαιώματα, αρνούμενος και
τυπικά την αριστοκρατική τάξη. Πέθανε στην Κέρκυρα, το 1923.
Βασικά έργα του: Η τιμή και το χρήμα (1914), Ο κατάδικος (1919), Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα (1920), Οι σκλάβοι στα δεσμά τους (1922). Το 1935 η φίλη του Ειρήνη Δεντρινού συγκέντρωσε και εξέδωσε τα διηγήματά του σε έναν τόμο με τίτλο Κορφιάτικες ιστορίες.
Μετέφρασε έργα σπουδαίων συγγραφέων της αρχαίας ελληνικής και της
λατινικής και λογοτεχνίας (Αριστοφάνη, Βιργίλιο, Λουκρήτιο κ.ά.), επικά
ινδικά ποιήματα (Η ιστορία της Σακουντάλας κατά το Μαχαβαράτα κ.ά.), καθώς και σημαντικά κείμενα της νεότερης δυτικής λογοτεχνίας (Φλωμπέρ, Γκαίτε, Σίλλερ, Σαίξπηρ κ.ά.).. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου