Βελισσαρία Μπαφατάκη : Ὑ­πό­θε­ση Ρι­ζῶν

 

ΛΑΒΑ ΑΛΜΥΡΗ στά­ζει τὸ μέ­τω­πό σου. Πέ­φτεις νὰ κοι­μη­θεῖς. Δὲν ἡ­συ­χά­ζεις. Ὄ­νει­ρα συν­τέ­λειας σὲ τυ­λί­γουν. Πύ­ρι­να. Μα­κριὰ ἀ­πὸ τὸ σπί­τι, τὴν φω­λιά, τὸ βιός σου. Μάγ­μα ἡ ψυ­χή. Καὶ ἐ­σὺ ὁ­λά­κε­ρος μαγ­κά­λι ἀ­ναμ­μέ­νο μπρο­στὰ στὴ συμ­φο­ρά. Τὰ χεί­λια σου καί­γον­ται. Ποῦ θὰ βρεῖς ἀ­πάγ­κιο νὰ στα­θεῖς; Ἀ­να­ζη­τᾶς δρο­σιά. Ὀ­ξυ­γό­νο.

       Καὶ τό­τε ὀ­νει­ρεύ­ε­σαι. Ὀ­νει­ρεύ­ε­σαι λέ­ει πὼς γί­νε­σαι καὶ ἐ­σὺ γιὰ λί­γο ὅ­μοι­ος μὲ δέν­τρο. Ἐ­κεῖ­νο τὸ δέν­τρο τὸ ἀ­γα­πη­μέ­νο. Τὸ δέν­τρο τὸ αἰ­ω­νό­βιο ποὺ χρό­νια τώ­ρα σκί­α­ζε τὴν αὐ­λή σου. Πό­σο προ­σω­ρι­νὸς ἔ­νι­ω­θες πάν­τα δί­πλα του!

       Γέρ­νεις λέ­ει πά­νω στὴν σκε­πὴ καὶ ἀγ­κα­λιά­ζεις στορ­γι­κά τὰ κε­ρα­μί­δια. Ἁ­πλώ­νε­σαι. Ἀ­ναρ­ρι­χᾶ­σαι. Βγά­ζεις ρί­ζες ἀ­πὸ χέ­ρια καὶ πό­δια. Ἀ­πὸ ὅ­λο τὸ σῶ­μα ξε­πε­τά­γον­ται κλω­νιὰ καὶ κα­τα­βο­λά­δες. Δύ­να­μη ζω­ῆς, γε­μά­τος σφρί­γος δι­α­περ­νᾶς τοὺς τοί­χους του, τρυ­πᾶς τοὺς σο­βά­δες καὶ τὰ ντου­βά­ρια. Καὶ τό­τε γί­νε­σαι ἕ­να μα­ζί του μέ­σα ἀ­πὸ ἕ­να ἀγ­κά­λια­σμα ἀ­κα­τά­λυ­το ἀ­πὸ οὐ­ρα­νὸ καὶ γῆ.

       

Ἐ­σύ, τὸ σπί­τι καὶ τὸ δέν­τρο. Σπί­τι σου καὶ σπί­τι του, σπί­τι σας. Οἱ ρί­ζες σου καὶ οἱ ρί­ζες του ἔ­χουν πιὰ γί­νει ἕ­να. Ἀ­νοί­γεις τὰ μά­τια.

       Θυ­μᾶ­σαι ἀ­λή­θεια τί τοῦ εἶ­πες πρὶν φύ­γεις μὲς στοὺς κα­πνούς; Θὰ ξα­νάρ­θω τοῦ ὑ­πο­σχέ­θη­κες καὶ ἔ­φυ­γες μα­κριὰ νὰ σω­θεῖς. Τὰ κλα­διά του λι­κνί­στη­καν σὲ ἕ­ναν ἀ­έ­ρι­νο ἀ­πο­χαι­ρε­τι­σμό.

       Τὸ ρώ­τη­σες ὅ­μως πο­τέ; Τὸ ρώ­τη­σες νὰ σοῦ πεῖ;

       Ἴ­σως καὶ αὐ­τὸ λί­γο πρὶν τυ­λι­χτεῖ στὶς φλό­γες νὰ ὀ­νει­ρεύ­τη­κε μυ­στι­κὰ πὼς τὰ κλω­νιά του γί­ναν χέ­ρια μὲ σάρ­κα καὶ ὀ­στά. Καὶ οἱ ρί­ζες του πό­δια ἀν­θρώ­πι­να. Πό­δια γιὰ νὰ τρέ­ξει μα­κριὰ καὶ νὰ κρυ­φτεῖ ἀ­πὸ τὶς πύ­ρι­νες γλῶσ­σες τὶς ἀ­χόρ­τα­γες. Νὰ τρέ­ξει ξο­πί­σω σου.

       Ἀντ’ αὐ­τοῦ, πα­ρα­δό­θη­κε πε­ρή­φα­νο καὶ μό­νο στὸ πε­πρω­μέ­νο. Ἱ­ε­ρο­μάρ­τυ­ρας τῆς ἀ­που­σί­ας.

Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ

Βε­λισ­σα­ρί­α Μπα­φα­τά­κη. Κα­θη­γή­τρια ξέ­νων γλωσ­σῶν καὶ με­τα­φρά­στρια. Ἔ­χει δη­μο­σι­εύ­σει δι­η­γή­μα­τα σὲ λο­γο­τε­χνι­κὰ πε­ρι­ο­δι­κὰ καὶ blog, ἐ­νῶ ἔ­χει τι­μη­θεῖ καὶ μὲ ἔ­παι­νο γιὰ μιὰ ἱ­στο­ρί­α flashfiction  ἀ­πὸ τὸ λο­γο­τε­χνι­κὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ Κέ­φα­λος.