Οι "Ανθρωποι με Ειδικές Ανάγκες" (ΑμΕΑ) είναι κι αυτοί άνθρωποι...Είναι συνήθως σιωπηλοί ή ανήμποροι να εκφράσουν τις ανάγκες και τις στενοχώριες τους, γι αυτό και ζητούν ένα μέρος από τον συλλογικό οίκτο που κατευθύνεται προς τους απεγνωσμένους αυτή την περίοδο των εορτών...Απαιτούν από εκείνους που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα - αθετώντας υποσχέσεις και περικόπτοντας αλύπητα τις προνοιακές παροχές - απαιτούν από τους Ιησουϊτες που σταυροκοπιούνται ακόμη και έξω από τις εκκλησίες, απαιτούν από αυτούς που κηρύττουν το λόγο του πολιτισμού, της αλληλεγγύης, της ποιότητας ζωής. Απαιτούν τη διατήρηση της δημόσιας κοινωνικής πρόνοιας, κι όχι τη θλιβερή επαν-ιδιωτικοποίηση, την επιστροφή στην εποχή του Καρόλου Ντίκενς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου