Αν υπάρχει παράδεισος, θα έχει ως διασκεδαστή τον Τζην Γουάίλντερ….

Φέρνω στη μνήμη μου τα τεχνάσματά του και ανακαλύπτω ότι «ανεπαισθήτως» έχει εισάγει  στην ύπαρξή μου μια αειφορική ευθυμία….Κρίμα που δεν έζησε πιο πολύ από τα 83 χρόνια του, για να διατηρήσω την  ελπίδα  μιας νέας συνάντησης με το πρωτοκλασάτο χιούμορ του….

Ο  κύριος Ζερόμ Ζίλμπερμαν, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε το 1933 στο Μιλγουόκι του Ουισκόνσιν, μέσα σε οικογένεια εβραίων εμιγκρέδων από τη Ρωσία. Έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο στην ταινία του 1967, «Bonnie and Clyde», είχε δε  πρώτο σημαντικό ρόλο στην ταινία «The Producers» (1968), που παίχθηκε στην Ελλάδα υπό τον τίτλο «Αυτοί οι τρελοί παραγωγοί»…   Η ταινία  ήταν το «κάτι άλλο», ως ξεκαρδιστική φάρσα και ταυτόχρονα ως έκθεση χαρακτήρων : Ο υστερικός Τζην, ο παρανοϊκός φασίστας, ο σοβαροφανής ομοφυλόφιλος, ο πωλών επί πιστώσει έρωτα σε γηραιές κυρίες κλπ.κλπ. Την έχω αφηγηθεί πολλές φορές και την σκέφτομαι ακόμη για να γελάσω- όταν είμαι στις μαύρες μου…

Μερικοί θεωρούν ως κορυφαία στιγμή στην καριέρα του Τζην τον  «Φρανκενστάιν Τζούνιορ», ταινία που έγραψε (ποιος άλλος;) ο ίδιος ο  Γουάιλντερ (σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής) μαζί με τον Μελ Μπρουκς. Διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως :  Η μεγάλη επιτυχία του Τζην ήταν το «Αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα», που δημιούργησε μια δεσπόζουσα φράση στον δημόσιο λόγο επί δεκαετίες…..
«Ο Τζην Γουάιλντερ υπήρξε ένα πράγματι μεγάλο ταλέντο της εποχής μας. Ήταν ευλογία κάθε φιλμ που κάναμε με τον μαγικό του τρόπο και ήταν ευλογία για μένα η φιλία του» έγραψε στο twitter o Μελ Μπρουκς  όταν πληροφορήθηκε  την είδηση του θανάτου του Γουάιλντερ: Μεγάλα λόγια από ένα μεγάλο  καλλιτέχνη