«Η πόλη είναι κατάσχεση της φύσης από
τον άνθρωπο» : Με αυτό τον εμβληματικό
τρόπο ο Γαλλοελβετός Charles Edouard Jeanneret – κατά κόσμον Λε Κορμπυζιέ (1887-1965)– έδωσε το βασικό του στίγμα και
ταυτόχρονα μια κατευθυντήρια γραμμή στην
πορεία της αρχιτεκτονικής. Η πρώϊμη
κριτική του στα προβλήματα της αυτοκίνησης , κυρίως όμως και προ πάντων η
ανάδειξη του αξιώματος «ο ήλιος, το πράσινο και ο χώρος , είναι τα τρία πρώτα
υλικά της πολεοδομίας», έφεραν τη σφραγίδα μιας προδρομικής οικολογικής σκέψης
.
Η Λεκορμπυζιανή πολεοδομία των τριών διαστάσεων, σε αντιπαράθεση με την απλοϊκή εκτατική ανάπτυξη της δόμησης, ήταν μια
λογική εξοικονόμησης χώρου μέσα σε σχηματισμούς υψηλής πληθυσμιακής πυκνότητας.
Ο διαχωρισμός των αστικών λειτουργιών αλλά και η πρόνοια περί των «άριστων
αποστάσεων» μεταξύ τους, ήταν πτυχές του έργου του Γαλλοελβετού συγγραφέα,
καλλιτέχνη και στοχαστή : Ο οποίος πρωτοστάτησε
στο συνέδριο IV CIAM του 1933 και μερικά χρόνια αργότερα συνόψισε τα συμπεράσματά του στη
περίφημη «Χάρτα των Αθηνών».
Ο Λε Κορμπυζιέ έκανε διθυραμβικά
σχόλια για την Ακρόπολη, σε μια εποχή που ο φιλελληνισμός είχε αρχίσει να
υποχωρεί και το ενδιαφέρον των διανοουμένων στρεφόταν σε εξωτικότερους προορισμούς : Όμως διακατεχόταν από μια προσήλωση στο παρόν και από την
επιθυμία να μελετήσει τις νεοελληνικές μορφές – όπως έκανε τον προηγούμενο
αιώνα ο Λόρδος Βύρων ή τον «δικό του αιώνα» ο
Ελβετός φωτογράφος Μπουασονά…
Και πραγματικά, η αποθέωση του
«μέτρου» και του φωτός στην παραδοσιακή ελληνική δόμηση, έδωσε σταθερή πυξίδα στον Λε Κορμπυζιέ. Στα δυο ταξίδια του στην
Ελλάδα, 1911 και 1933, δεν είδε τη χώρα σαν αρχαιόπληκτος μυστικιστής αλλά σαν
πεδίο σπουδής πρωταρχικών πολεοδομικών ποιοτήτων…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου