Υπόμνημα Εθνικής Ομοσπονδίας για τα Δικαιώματα Ατόμων του Αυτιστικού Φάσματος

      Προς:                    TO

Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης κ- Γ. Κουτρουμάνη

Υφυπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης K. Μ. Μπόλ -Υπουργό & Υφυπουργό Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:

-Γραφείο Πρωθυπουργού κυ Λ. Παπαδήμου

-Γεν. Γραμματέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. ΑΘ. Δρέττα

-Μέλη Ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής του άρθρου 7 του v. 3863/2010

9.ξμμ: ««οι ρυθμίσεις του νέου ΚΕΒΑ για την ταξινόμηση και τα ποσοστά αναπηρίας του Αυτιστικού Φάσματος»

Πληροφορίες: Γιάννης Σταυρόπουλος Κρήτης 16 — Χολαργός — τ.Κ 15562

Επικοινωνία: τηλ. 210-65-25.959 1 6934-994.777 — mai1 pedikeomataOgmai1.com Συντμήσεις: ΑΦ = Αυτιστικό Φάσμα

Αξιότιμοι κύριοι, με αφορμή:

-Την ίδρυση της Ομοσπονδίας μας (ΕΟΔΑΦ) που είναι η πρώτη Πανελλήνια Ομοσπονδία Αυτισμού στη χώρα μας

-Τις παρεμβάσεις περί επανεξέτασης του θέματος προσδιορισμού ποσοστών αναπηρίας

Επανερχόμαστε στις κατ' επανάληψιν διατυπωμένες θέσεις και αιτήματά μας επί του θέματος προς την Πολιτεία, που βρίσκονται ήδη κατατεθειμένα τόσο στο πρωτόκολλο του υπουργού Υγείας Ι Πρόνοιας (ΑΠ 1745/23-12-2010), όσο και του υπουργού Εργασίας (Κοινωνικής ασφάλισης(ΑΠ 3064/23-12-2010).

-Τις θέσεις αυτές, έχουμε καταθέσει και πιο πρόσφατα. με το μεγάλο Ψήφισμα του Αυτιστικού Φάσματος προς τον (ΑΠ Κ226/26-12-2Ο12) το οποίο υπογράφουν επώνυμα πάνω από οκτώ χιλιάδες (8.000) γονείς και ειδικοί επιστήμονες παιδιών / ατόμων του ΑΦ. Όλα τα ανωτέρω, έχουμε καταθέσει ως κίνηση Συλλόγων του Αυτιστικού Φάσματος, που ως γνωστόν δεν εκπροσωπείται θεσμικά σαν αναπηρία από την ΕΣΑΜΕΑ, την ΠΟΣΓΚΑΜΕΑ ή άλλους παρόμοιους φορείς.

-Τις θέσεις αυτές, σας καταθέτουμε σήμερα με το παρόν υπόμνημα, και ως πανελλήνια Ομοσπονδία του Αυτιστικού Φάσματος, η οποία συστάθηκε πρόσφατα με απόφαση των αρμόδιων δικαστικών αρχών(744Ι2Ο11/Πρωτοδικείου Ηρακλείου), με την επωνυμία Ε.Ο.Δ.Α.Φ (Εθνική Ομοσπονδία για τα Δικαιώματα του Αυτιστικού Φάσματος).

Α) Η ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Η Ι.)Πάρχουσα πραγματικότητα στη χώρα μας ως προς τον Αυτισμό, χαρακτηρίζεται από ένα διαρκώς επιδεινούμενο καθεστώς διακρίσεων, αδικιών, αποκλεισμών και συστηματικών παραβιάσεων Συνταγματικών και Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο επιδεινώθηκε με ιδιαίτερη ένταση την τελευταία τριετία:

Τα φαινόμενα αυτά δε, βασίζονται εν πολλοίς, ακριβώς. στον ισχύοντα νομοθετικό Ι προνοιακό αποκλεισμό του Αυτισμού, τον οποίο ο νέος νόμος (3863/2010) με τον εφαρμοστικό του κανονισμό (ΚΕΒΑ - Απόφαση 11321/ΟΙΚ.26Ο12/1718/31.1Ο.2011 Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης I ΦΕΚ 2611/8-11-2011) επιδεινώνουν

ακόμα περισσότεροι όπως αναλύουμε και αποδεικνύουμε εξαντλητικά στα προαναφερθέντα διαβήματά μας προς την Πολιτεία. Από τα καταγραφόμενα στα πιο πάνω διαβήματά μας, επισημαίνουμε Ιδιαίτερα τα εξής:

1.Πα α ιάσει Στέ σ Θε ελιωδών Ανθ αιτίνων και Συντα ατικών Δικαιω άτων: Τα παιδιά & άτομα του Αυτιστικού Φάσματος (ΑΦ), είναι η πιο αδικούμενη ευπαθής ομάδα της Ελληνικής κοινωνίας, αφού υπόκεινται τις περισσότερες διακρίσεις και αποκλεισμούς, στερούμενα ακόμα και τις ήδη αναιμικές παροχές που έχουν άλλες ανάλογες κοινωνικές ομάδες στη χώρα μας — παροχές, οι οποίες αποτελούν αναγκαία συνθήκη για την τήρηση και το σεβασμό των Δικαιωμάτων αυτών:

-Είναι τα μόνα που για την πάθησή τους, στη χώρα μας, δεν υπάρχει ακόμα θεσμός εκπαίδευσης γιατρών και άλλων επιστημόνων, που να μπορούν να ασκούν και επιμελούνται θεραπευτικές παρεμβάσεις γι αυτά, όπως έχουν όλες οι άλλες αναπηρίες.

-Είναι τα μόνα ΠΟΙ) για την πάθησή τους δεν υπάρχει ούτε καν πανεπιστημιακή έδρα ή μεταπτυχιακή ειδίκευση, η οποία θα έπρεπε να έχει δημιουργηθεί εδώ και 30 περίπου χρόνια.

-Είναι τα μόνα παιδιά που δεν έχουν δικά τους εξειδικευμένα Σχολεία αντίστοιχα με αυτά που έχουν οι άλλες αναπηρίες (σχολεία κωφών, τυφλών. Κλπ) όπως σε όλη την ΕΕ. Τα ελάχιστα που θα σταθούν «τυχερά», ασυλοποιούνται στα «ειδικά σχολεία» μιας άλλης αναπηρίας, (της νοητικής υστέρησης), όπου εξοντώνονται εκπαιδευτικά, ψυχικά, κοινωνικά, και όχι μόνο..

-Είναι τα μόνα από τις διεθνώς αναγνωρισμένες αναπηρίες που τα προνοιακά Δικαιώματα δεν τους αναγνωρίζονται επίσημα και θεσμικά: Είναι τα μόνα που δεν περιλαμβάνονται ως αυτόνομη κατηγορία του 67% και άνω στον κατάλογο των ΠΡΟΙΙ0Ιακών επιδομάτων, τα οποία επισήμως τους χορηγούνται μόνο αν έχουν και δεύτερη αναπηρία — και είμαστε η μοναδική Ευρωπαϊκή (και όχι μόνο) χώρα που συμβαίνει αυτό.

-Είναι τα μόνα παιδιά που στερούνται ακόμα και απλές παροχές (μοριοδοτήσεις γονέων, φορολογικές εξαιρέσεις εργασιακές δΙευκολύνσεις κλπ) τις οποίες έχουν ακόμη και κοινωνικές ομάδες με πολύ μικρότερες ανάγκες••,

-Είναι τα μόνα, που η μόνη εκπαιδευτική παροχή που τους αναγνωρίστηκε πρόσφατα, η Παράλληλη Στήριξη, «κουτσουρεύτηκε» και υποβαθμίστηκε προκαταβολικά, πριν ακόμα εφαρμοστεί.

-Είναι τα μόνα παιδιά μιας διεθνώς και ευρέως (εδώ και πάνω από 30 χρόνια) αναγνωρισμένης αναπηρίας σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, που στην Ελλάδα αποκλείονται - και είμαστε η μόνη χώρα της (πραγματικής) Ευρώπης και του πολιτισμένου κόσμου, που συμβαίνουν αυτά.

-Όλοι αυτοί οι αποκλεισμοί, βασίζονται κυρίως, στο συστηματικά συντηρούμενο φαινόμενο του αποκλεισμού του Αυτισμού από τη νομοθετική αναγνώριση ως αυτόνομη αναπηρία ποσοστού από 67 % έως 100%.

Αποτέλεσμα αυτού του νομοθετικού αποκλεισμού και των συνακόλουθων διακρίσεων, είναι η απουσία πρόνοιας για το σεβασμό των Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αγαθών για τα παιδιά με Αυτισμό στη χώρα μας:

Παρά τα αστρονομικά ΠΟΛ που έχουν δοθεί από ΚΟΝΟΤΙΚά (και όχι μόνο) κονδύλια ^ι— δήθεν για τη δημιουργία υποδομών αναπηρίας και γία τον Αυτισμό- η πραγματικότητα είναι πως:

οι θεμελιώδεις θεραπείες και παροχές που χρειάζονται τα
 Αυτιστικού Φάσματος και πογ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ (όπως στην Ευρώπη και όλον τον πολιτισμένο κόσμο εδώ και δεκαετίες), στη χώρα μας ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ από το ΟΙ ^{ΚΟΓΕΝΕΙ}ΑΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ, αν ΚαΙ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ ΑΠΟ 9.000 ΕΩΣ 14.000 € ΤΟ ΜΗΝΑ σε πραγματικές τιμές της Ελληνικής αγοράς. Σημειώνουμε ότι μόνο οι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ από αυτές, κοστίζουν στη χώρα μας περίπου 3.000 — 5.000 το μήνα, όπως έχουμε αναλύσει κατ' επανάληψη

στα διαβήματά μας και το προαναφερόμενο μεγάλο ψήφισμα προς την Πολιτεία. Την ανάλυση αυτή, (που ουδέποτε έχει αμφισβητηθεί) σας παραθέτουμε και πάλι συνημμένη.

Είναι κοινό μυστικό, (τραγικό, αλλά πραγματικό και δυστυχώς o συνήθης κανόνας στη χώρα μας), ότι οι γονείς, που ΔΕΝ έχουν τα χρήματα να ανταποκριθούν, αναγκάζονται να περικόπτουν αυτές τις ζωτικά ανανκαίες θεραπευτικές και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις του παιδιού τους, οι οποίες θα έπρεπε να παρέχονται εντελώς δωρεάν -Αξίζει δε να σημειωθεί ότι είναι αποδεδειγμένο, πως αν όλα αυτά παρέχονταν σε δωρεάν Δημόσιες δομές, το κόστος όχι μόνο θα ήταν αμελητέο, αλλά τελικά μηδενικό, ενώ θα υπήρχαν και έσοδα για το κοινωνικό σύνολο, τα οποία θα ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερα από το κόστος αυτών των παροχών - και κυρίως θα Πήγαιναν στις κοινωνικές ανάγκες (και όχι στη διαφθορά των «ημέτερων» όπως η εξοικονόμηση από τις περικοπές Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων)..

2)Διακρίσεις — Αποκλειρμοί — Άνιση κατ άδικη μεταχείριση: Επιπρόσθετα, TO καθεστώς διακρίσεων και αδικιών, επιδεινώνεται, θεσμοθετούμενο ακόμα και με νομοθετικές πράξεις: Υπάρχουν προν0Ιακές παροχές που (σωστά μεν) δίνονται σε άλλες κοινωνικές ομάδες με πολύ μικρότερες κοινωνικές ανάγκες (οι οποίες δεν σχετίζονται καν με την υγεία), αλλά τα παιδιά με αναπηρίες του Αυτιστικού Φάσματος, (τα ΟΤΤΟία τις δΙΚαιούνται πολύ περισσότερο), αποκλείονται από αυτές - και είμαστε η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα που συμβαίνει αυτό.

Παράδειγμα, τα μόρια προσλήψεων, ευνο•ιΚών μεταθέσεων κλπ, τα οποία με τον νόμο 3848 του 2010 (υπουργείας της και νυν υπουργού Παιδείας K. Διαμαντοπούλου) χορηγούνται σε άλλες κατηγορίες (όπως πχ οι ΤΤ0λύΤξΚνοι) που ΔΕΝ αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα (στέρησης Θεμελιωδών Ανθρώπινων αγαθών και Δικαιωμάτων) όπως τα παιδιά του ΑΦ - και συνεπώς δεν έχουν ανάλογες ανάγκες.

Παρ' όλα αυτά, τα μόρια αυτά με τα οποία (καλώς) πριμοδοτούνται οι ΠΟλύΤξΚ\ΙOΙ, ΔΕΝ χορηγούνται στους .γονείς παιδιών ε αναπ ίε του ΑΦ οι οποιοι τα στε ούνταιι αν και θα έπρεπε να μοριοδοτούνται σε ποσοστό πολλαπλάσιο, βάσει των αντικειμενικών αναγκών (αλλά και των πάγιων συνταγματικών αρχών της Δικαιοσύνης, της αναλογικότητας, των ίσων ευκαιριών / ίσης μεταχείρισης, κλπ). Μοναδική προφανής αιτία αυτής της διάκρισης εναντίον του ΑΦ, η αυξημένη εκλογική / πολιτική δύναμη των πολύτεκνων και οι εν γένει μικροπολιτικές σκοπΙμότηΤες - και όχι η Δικαιοσύνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα...

Παρόμοιες διακρίσεις γίνονται και στον νόμο των καθ' υπέρβασιν εισακτέων στα ΑΕΙ όπου αποκλειόμαστε από μοριοδότηση η οποία χορηγείται ακόμα και στους «πάσχοντες από τραυματική απώλεια  ενώ παρόμοια άνιση μεταχείριση αντιμετωπίζουμε και στα πρόσφατα μέτρα περί έκτακτων φορολογικών εισφορών, κλπ.

Αντίστοιχες διακρίσεις και αποκλεισμοί, ισχύουν και στα μέτρα της 'εργασιακής εφεδρείας. Π.χ: με την εγκύκλιο ΔΙΔΑΔΙΦ.26.14Ι754ΙοικΙ31-10-2011 t όπως διαβάσαμε στα. ΜΜΕ, απαλλάσσονται από την εφεδρεία οι.. γενικοί διευθυντές(!!!) και οι αναπληρωτές τους(ΙΙ!), αλλά, παρ' όλα αυτά, ΔΕΝ απαλλάσσονται οι γονείς παιδιών του Α.Φ που το δικαιούνται πολύ περισσότερο (και πραγματικά), έχοντας αληθινές και πολλαπλάσιες ανάγκες! ΙΙΙ Δηλαδή, απολύονται γονείς παιδιών με αναπηρία, για να περισσέψουν θέσεις για τους ημέτερους του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. (Δηλαδή, για αυτούς που θεσμικά ευθύνονται για την εγκαθίδρυση του παγκόσμΙα  συστήματος διαφθοράς, το οποίο υποβάθμισε τη χώρα πολλές βαθμίδες χαμηλότερα στην σχετική ταξι^νόμηση των έγκυρων διεθνών οργανισμών, όπως δημοσιεύουν οι πρόσφατες εκθέσεις τους

3)Επιδείνωση: Παρά τη δραματική αυτή κατάσταση, οι ήδη ισχνές παροχές TTOlJ υπήρχαν για τον Αυτισμό, αντί να ενισχυθούν, περικόπηκαν και περικόπτονται ακόμα περισσότεροι με ιδιάίτερη ένταση την τελευταία τριετία: Εκτός από τα πιο πάνω, υπάρχουν ακόμα πολλά παραδείγματα διακρίσεων και αποκλξΙ^σμ ^ών του ΑΙ-^ΙΤΙσΤΙΚ0ύ Φάσματος προς όφελος της κρατικής και πολιτικής διαφθοράς, τα οποία έχουμε επισημάνει στα προαναφερόμενα διαβήματά μας.

-Τα φαινόμενα αυτά, συνιστούν και προκαλούν κατάφορες παραβιάσεις των Συνταγματικών Δικαιωμάτων, όπως τα Θεμελιώδη Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Υγεία, την Εκπαίδευση, την αξιοπρέπεια, TO Δικαίωμα στην ίση μεταχείριση και τις ίσες ευκαιρίες, την αποφυγή των διακρίσεων και αποκλεισμών, καθώς και η αρχή της αναλογικότητας, ΚλΠ...

-Από την παρατηρούμενη 'αύξηση των παραβιάσεων αυτών, αυξάνονται και οι αντίστοιχες παραβιάσεις των διεθνών συμβάσεων σεβασμού Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έχει υπογράψξΙ η χώρα μας, όπως: Η Κ0Ινοπκή οδηγία «για την καταπολέμηση των διακρίσεων» 2000/78/ΕΚ, η Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, το Διεθνές Σύμφωνο νια τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα (ΔΣΟΚΠΔ , η Σύμβαση νια τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, οι Πρότυποι Κανόνες του OHE νια την εξίσωση των ευκαιριών των ατόμων με αναπηρία, η Διακήρυξη Σαλαμάνκα της lJNESCO κλπ

-Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα θεσμικό πλα[σιο που ευνοεί την αύξηση των παραβιάσεων Συνταγματικών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των παιδιών του ΑΦ, τα οποία αποκλείονται και αδικούνται προς χάριν ευνοιοκρατιών, ψηφοθηρικών, μικροπολιτικών και άλλων διεφθαρμένων συμφερόντων, καθώς και της κακώς νοούμενης «οικονομίας» εις βάρος των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τους — και γενικά προς όφελος της  αποδεικνύουμε αναλυτΙΚά και στο προαναφερόμενο Ψήφισμα των 8.000 γονιών και ειδικών του ΑΦ προς τον πρωθυπουργό και την Πολιτεία. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα πρόσφατα νομοθετήματα της υπουργείας της και νυν υπουργού Παιδείας K. Διαμαντοπούλου για τα χρήματα του ΕΣΠΑ ως προς την Παράλληλη Στήριξη, τη Μοριοδότηση των εκπαιδευτικών, κλπ).

-Όλα αυτά, διευκολύνονται και στηρίζονται εν πολλοίς, ακριβώς από αυτό το συγκεκριμένο νόμο και τον νομοθετικό αποκλεισμό που επιβάλλει στον Αυτισμό, μέσω της ισχύουσας ταξινόμησης και του προσδιορισμού των ποσοστών αναπηρίας (ΕΚΠΠΑ). Όλα αυτά, ΔΕΝ θα συνέβαιναν, αν υπήρχε η νομοθετική αναγνώριση και οι συνακόλουθες δομές που αυτή συνεπάγεται...

B) Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ

-O νέος νόμος 3863/2010 του κου Λοβέρδου με την εφαρμοστική του υπουργική απόφαση 11321/ οικ,26Ο12 11718 131.10.2011 του κ Κουτρουμάνη (Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης), αντί να επανορθώσει, επιδείνωσε αυτήν την πραγματικότητα:

-Χρησιμοποιώντας παρωχημένα στοιχεία παλιών δεκαετιών, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα πορίσματα της επιστήμης, η οποία παραποιείται και υποτάσσεται στην εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων και την περικοπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προς όφελος της διαφθοράς και των ισχυρών — γνώρισμα των πιο σκοτεινών εποχών της ιστορίας..

Εντάσσει τον Αυτισμό γενικά στις Ψυχικές διαταραχές και ειδικά στις «Διαταραχές Ψυχολογικής ανάπτυξης», Αυτή η χονδροειδώς παρωχημένη αντιμετώπιση του νέου ΚΕΒΑ, κάνει δευτερεύουσα λεπτομέρεια το γεγονός ότι ο νομοθέτης παρουσιάζεται ως να αγνοεί πασίγνωστα επιστημονικά πορίσματα. (Όπως πχ, ότι προ πολλού, ο όρος «παιδικός αυτισμός» έχει καταργηθεί και το σύνδρομο Rett έχει πάψει να θεωρείται μέρος του αυτισμού, όντας διαφορετική Ι ανεξάρτητη αναπηρία, κλπ). Κατά τον ίδιο τρόπο, κωμικοτραγική (και ασήμαντη σε σχέση με τις παραβιάσεις Δικαιωμάτων) λεπτομέρεια, αποτελεί και το γεγονός ότι η ταξινόμηση των παθήσεων, διατυπώθηκε με τρόπο που ο Αυτισμός παρουσιάζεται ως φαινόμενο παρεμφερές με την... την... ηδονοβλεψία(!!!),  και την...παιδοφιλία Ι ^Ι Ι ^Ι

Είναι πασίγνωστο, ότι (πέραν των ως άνω ευτράπελων), η ταξινόμηση του νέου νόμου δεν έχει καμία σχέση με τα επιστημονικά δεδομένα, τα οποία έχουν αλλάξει ριζικά, εδώ και δεκαετίες:

-Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, εδώ και πολλά χρόνια, έχει χαρακτηρίσει το Αυτιστικό Φάσμα ως Νευροαναπτυξιακή διαταραχή, εντελώς ανεξάρτητη από τις άλλες διαταραχές (επικοινωνίας, μάθησης κλπ)

Η διεθνής αξιολόγηση του DSM (TO Διαγνωστικό Ι Στατιστικό Εγχειρίδιο των Διαταραχών), η οποία κάθε χρόνο επικαιροποιείται και ανανεώνεται με τα πιο πρόσφατα έγκυρα επιστημονικά στοιχεία της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, στην δημοσιευμένη έκθεση του DSM-5, ταξινομεί επιστημονικά τον Αυτισμό ως Νευροαναπτυξιακή διαταραχή, σε ανεξάρτητο κεφάλαιο (ΑΟ9), με τον τίτλο «Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος», που είναι εντελώς ξεχωριστό από αυτό της νοητικής υστέρησης (η οποία υπάγεται στο κεφάλαιο ΑΟΙ- «Νοητικές διαταραχές»), των «Διαταραχών

ΑΟ2 —^ι 08) κλπ, όπως μπορείτε να δείτε και από το σχετικό απόσπασμα του DSM-5 που σας καταθέτουμε συνημμένο.

2)-Ως προς το ποσοστό αναπηρίας: Ο νέος νόμος, ορίζει ως ανώτατο ποσοστό αναπηρίας για τον Αυτισμό, το 67%, ξεκινώντας από το 35%, πράγμα αυθαίρετο, αντιεπιστημονικό και πρωτοφανές: Σε όλες τις Ευρωπαϊκές Χώρες, ο Αυτισμός ορίζεται ως αναπηρία πού φτάνει μέχρι και το 100%. Αυτό ισχύει στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες, όπως μπορείτε να δείτε ακόμα και στον παλιότερο «Ευρωπαϊκό Προσδιορισμό Αναπηριών» του Συμβουλίου της Ευρώπης (2002), του οποίου τα σχετικά κεφάλαια σας παραθέτουμε συνημμένα. Στη Γερμανία, από τότε ήδη, χαρακτηρίζεται ως αναπηρία που φτάνει σε ποσοστό 100%, στη Γαλλία ποσοστό 95%, κλπ.

-Σήμερα, όπως είναι γνωστό, σε όλο τον πολιτισμένο Κόσμο, o Αυτισμός αντιμετωπίζεται ως αναπηρία που φτάνει το 100%

3)- Ως προς τις προνοιακές παροχές: Επί πλέον, πρέπει να ληφθούν υπ όψη, οι παροχές που στην Ε.Ε δίνονται και σε ποσοστά αναπηρίας μικρότερα του 67% και οι οποίες στη χώρα μας απουσιάζουν: Για παράδειγμα, ένα παιδί με Αυτισμό που η αναπηρία του χαρακτηρίζεται πχ με ποσοστό 65% ή λιγότεροι στη χώρα μας δεν δικαιούται καθόλου επίδομα και άλλες βασικές παροχές πρόνοιας.

-Επομένως, γο σημαντικό δεν είναι μόνο η σωστή επιστημονική ταξινόμηση και η αναγνώριση του ποσοστού 67 ^ι— 100%) για το Αυτιστικό Φάσμα, αλλά κυρίως τα προνοιακά αποτελέσματα αυτής: Δηλ. το  πρόνοιας παίρνουν τα παιδιά αυτά, (δίκαιες, ανάλογες των αναγκών και της βαρύτητας τους), οι οποίες στην ΕΕ ακόμα και για παδιά με αναπηρία κάτω του 50% δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες και σε πολλά σημεία υπερτερούν αυτών που απολαμβάνουν τα παιδιά της χώρας μας με πολύ υψηλότερη αναπηρία, παρ' όλο που οι εκεί μισθοί των γονιών τους είναι πολύ υψηλότεροι των δικών μας, το κόστος ζωής πολύ χαμηλότερο και οι Δημόσιες δομές πολύ ανώτερες. Συνεπώς, βάσει αυτών των δεδομένων, οι Παροχές αναπηρίας στη χώρα μας θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερες από τις Ευρωπαϊκές (και όχι δραματικά λιγώτερες και μάλιστα να μειώνονται περαιτέρω): Αυτό επιβάλλει ο σεβασμός των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η υποτιθέμενη Ευρωπαϊκή ΚΟΝΟΤΙΚή σύγκλιση προς αυτόν, από την οποία η κυβέρνηση της χώρας αποκλίνει, επιλέγοντας την κατεύθυνση της παραβίασης των Δικαιωμάτων αυτών.

-Από τις ρυθμίσεις αυτές, καταπατώνται Θεμελιώδη Δικαιώματα των παιδιών και ατόμων με αναπηρίες, με Ιδιαίτερη στοχοποίηση των παιδιών με αναπηρίες του Αυτιστικού Φάσματος, το οποίο ως κοινων•κή ομάδα βρίσκεται υπό διωγμό στη χώρα μας, όπως καταγγέλλει και αποδεικνύει με αδιάσειστα στοιχεία και το πρόσφατο ψήφισμά μας προς τον θεσμό του πρωθυπουργού: Απόδειξη γι αυτό, αποτελεί και το γεγονός ότι οι ΕΣΑΜΕΑ & ΠΟΣΓΚΑΜΕΑ, παρ' όλο που δεν εκπροσωπούμαστε θεσμικά σ' αυτές και από αυτές ως κατηγορίαι στο σχετικό γραπτό διάβημά τους προς το υπουργείο κοινωνικών ασφαλίσεων, το οποίο κοινοποιείται και στον πρωθυπουργό, χρησιμοποιούν (πολύ σωστά) το Α.ΦΙ σαν το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αδικούμενης και αποκλειόμενης αναπηρίας από την νέα νομοθεσία, με την επιχειρηματολογία που έχουμε καταθέσει (εδώ και ενάμισι περίπου χρόνο) επανειλημμένα προς την ΠΟλΙΤξία, τόσο στα προαναφερόμενα υπομνήματα προς τους αρμόδιους υπουργούς, όσο και με το ψήφισμα προς το θεσμό του πρωθυπουργού,

— Είναι προφανές, ότι το κριτήριο διαμόρφω^σης ^{του νέου} νόμου ήταν ένα και μοναδικό: Η κατάργη^ση των ήδη ισχνών και ανεπαρκών επιδομάτων και παροχών, που παίρνουν τα παιδιά με τη στιγμή μάλιστα που έπρεπε να γινει το

ακριβώς αντίθετο λόγω της οικονομικής κρίσης: Τα παιδιά & άτομα τοι] ΑΦ, δικαιούνται πολύ περισσότερες παροχές, όπως αυτές που απολαμβάνουν σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο, και από τις οποίες εξαρτώνται άμεσα τα Θεμελιώδη Ανθρώπινα Δικαιώματά τους, στην Υγεία, την Εκπαίδευση, την ίση μεταχείριση και τις ίσες ευκαιρίες, την αποφυγή των διακρίσεων και αποκλεισμών. Η καταπάτηση των Δικαιωμάτων αυτών, είναι η μοναδική σκοπιμότητα που εξυπηρετείται από τον νέο νόμο, με προφανή σκοπό την «οικονομία» στα Ανθρώπινα Δικαιώματα ανάπηρων παιδιών, προκειμένου να εξυπηρετηθούν πιο «ημέτεροι» (και εξ ορισμού διεφθαρμένοι) σκοποί

-Πρωταρχική προυπόθεση νια να σταματήσουν αυτά τα φαινόμενα, είναι η νομοθετική αναγνώριση του Αυτισμού, όπως ισχύει στην Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο, ως νευροαναπτυξιακή διαταραχή και ως ανεξάρτητη αναπηρία ποσοστού από 67 έως 100%

-Όλα τα προεκτεθέντα, τα έχουμε επισημάνει κατ' επανάληψη στην Πολιτεία μέσω των αρμοδίων υπουργών (υπομνήματα 1745/23-12-201 ΟΙυπουργό Υγείας Ι Πρόνοιας, και 3064/23-12-20101 υπουργό Εργασίας /Κοινωνικής ασφάλισης). Επειδή δε οι αρμόδιοι υπουργοίι αντί του σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επέλεξαν τη λύση των παραβιάσεων τους προς όφελος της διαφθοράς, απευθυνθήκαμε στον θεσμό του πρωθυπουργού με το Ψήφισμα των 15 συλλόγων και των 8.162 υπογραφών γονιών και ειδικών παιδιών και ατόμων με αυτισμό τη μεγαλύτερη πρωτογενή συσπείρωση του ΑΦ στην ιστορία της χώρας μας. Το ψήφισμα αυτό σας καταθέτουμε συνημμένο, με υπογραμμισμένες τις αναφορές στο συγκεκριμένο θέμα.

-Ζητάμε:

1)Αναγνώριση του Α.Φ ως αναπηρία ποσοστού από 67% και άνω - έως 85% και άνω (δηλαδή μέχρι και 100%) όπως ισχύει εδώ και δεκαετίες στον πολιτισμένο και Δημοκρατικό κόσμο, δίχως τις διακρίσεις και αποκλεισμούς που προωθούνται σήμερα με τον νέο νόμο 3863/2010 και την εφαρμοστική του υπουργική απόφαση (11321 Ιοικ. 26012 Ι 1718 131.10.2011).

2)Κατηγοριοποίηση Ι ταξινόμηση με βάση τη σύγχρονη επιστήμη και όχι βάσει των παρωχημένων αντιεπιστημονικών δεδομένων που χρησιμοποιεί ο ΚΕΒΑ του νέου νόμου: Ταξινόμηση του Αυτισμού στην κατηγορία των νευροαναπτυξιακών διαταραχών, ως ανεξάρτητη νευροαναπτυξιακή διαταραχή/αναπηρία, σύμφωνα με τα διεθνώς κείμενα.

3)Προσαρμονή της εφαρμοστικής προνοιακής νομοθεσίας, στην ενίσχυση των παιδιώνΙατόμων με Αυτισμό, ακριβώς λόγω της κρίσης, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο: Αξιοπρεπή, πλήρη και αναλογικά κλιμακούμενα Προνοιακά Επιδόματα και κάλυψη όλων των θεραπειών, όπως ακριβώς έχουμε προτείνει στο μεγάλο Ψήφισμα προς τον Πρωθυπουργό (συνημμένο).

 στα αρμόδια Κυβερνητικά στελέχη για εργασιακές διευκολύνσεις, απαλλαγές I Εξαιρέσεις από την Εφεδρεία, τη Φορολογική εισφορά, το ειδικό τέλος ΔΕΗ, καθώς και ελαφρύνσεις δίκαιες και αναλογικές — και όχι κατώτερες από αυτές TTOlJ ήδη παρέχονται σε κοινωνικές ομάδες με λιγώτερες ανάγκες, ή και σε κομματικούς διευθυντές, όπως αυτές που προαναφέραμε.

Το γεγονός ότι ο Αυτισμός είναι η μόνη διεθνώς αναγγωρισμένη αναπηρία που στερείται παροχές και Δικαιώματα που έχουν άλλες κατηγορίες στη χώρα μας, κάνει πολύ πιο ξΠΙΤ(ΙΚΤΙΚή την ανάγκη και υποχρέωση αυτή του Ελληνικού κράτους.

 Συνταγματικά Δίκαιη Ι αναλογική κατανομή των παροχών, ελαφρύνσεων και απαλλαγών για τις οικογένειες παιδιών και ατόμων με αναπηρίες του ΑΦ και των άλλων αναπηριών και ευαίσθητων ομάδων με προβλήματα υγείας.

- Ελπίζοντας στην εξαγγελθείσα διορθωτική παρέμβασή σας, ζητούμε να σταματήσουν οι διακρίσεις και αποκλεισμοί που ευνοήθηκαν και αυξήθηκαν κατακόρυφα με τις νομοθετικές αποφάσεις του 2010/11, μαζί με τις παραβιάσεις Συνταγματικών και Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των παιδιών & ατόμων του ΑΦ...

-Για τις ό,ποιες διευκρινίσεις και ανταλλαγή απόψεων, είμαστε στη διάθεσή σας, είτε γραπτώς, είτε σε κοινή σύσκεψη με τους αρμόδιους υπουργούς και εκπροσώπους της Πολιτείας.

Συνημμένα:

1.Το παρόν υπόμνημα σε έκδοση με μεγάλη γραμματοσειρά, για άτομα με δυσκολίες όρασης, ενέργεια που συνοδεύει πάντοτε τα έγγραφά μας σε ένδειξη έμπρακτης αλληλεγγύης προς τα άτομα και όλων των άλλων αναπηριών, παθήσεων και συνα

υγείας 2.Παράρτημα κόστους αναγκαίων Θεραπευτικών & Εκπαιδευτικών παρεμβάσεων, που στην ΕΕ παρέχονται εντελώς δωρεάν, ενώ στη χώρα μας απουσιάζουν.

3.Το Ψήφισμα του ΑΦ προς τον πρωθυπουργό και την Πολιτεία, το οποίο υπογράφεται από 8.162 γονείς και ειδικούς επιστήμονες του ΑΦ, με υπογραμμισμένες τις αναφορές στο συγκεκριμένο θέμα.

4.To (ΑΠ 1745/23-12,2010/υπουργό Υγείας / Πρόνοιας, και 3064/23-12-2010/ υπουργό Εργασίας/Κοινωνικής ασφάλισης) υπόμνημα προς υπ. Υγείας και εργασίας (κκ Λοβέρδος - Ξενογιανακοπούλου )

5.Το r. 22, με: Τα 12021/3041-2010 και 12019/30-11-2010 υπομνήματα προς την υπουργό Παιδείας κα Διαμαντοπούλου για τις αδικίες και τη διαφθορά που καταγγέλλεται ότι' θέσπισε με τα πρόσφατα νομοθετήματα του 2010-11 (μοριοδότηση - Ειδική Αγωγή ^ι- ΠΣ/ΕΣΠΑ κλπ)

6.0 Προσδιορισμός των αναπηριών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (σελίδες 90-92 & 114-120) με τα ποσοστά αναπηρίας που ισχύουν στην

Ευρώπη εδώ και δεκαετίες, όπου αποδεικνύεται ότι o Αυτισμός αναγνωρίζεται ως αναπηρία που φτάνει το 95 — 100% .

7170 απόσπασμα του DSM-5: Η σύγχρονη μελέτη της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας (2010-11) στο νέο DSM•5

8.Η επιστημονική γνωμάτευση γης K. Παπαγεωργίου, Έλληνα επιστήμονα & διακεκριμένου μέλους της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας πάνω στον Αυτισμό.

Για την ΕΟΔΑΦ και την κίνηση των Συλλόγων

                 Ημερομηνία                                                                                                                                             Υπογραφή

            16-2-2012                                                                                                  Γιάννης Σταυρόπουλος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ

Αναγκαίων Θεραπευτικών & Εκπαιδευτικών παρεμβάσεων για τον Αυτισμό (οι οποίες στην ΕΕ παρέχονται εντελώς δωρεάν, ενώ στη χώρα μας απουσιάζουν).

ΟΙ Θεμελιώδεις θεραπείες και παροχές που χρειάζονται τα παιδιά του Αυτιστικού Φάσματος και ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ (όπως στην Ευρώπη και όλον τον πολιτισμένο κόσμο εδώ και δεκαετίες), στη Χώρα μας ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ από το ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ, αν και ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ Απο 9.000 ΕΩΣ 14.000 € ΤΟ ΜΗΝΑ σε πραγματικές τιμές αγοράς. Σημειώνουμε ότι μόνο οι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ από αυτές, κοστίζουν στη Χώρα μας περίπου 3.000 5.000 το μήνα, όπως έχουμε αναλύσει κατ' επανάληψη στα διαβήματά μας και το προαναφερόμενο μεγάλο ψήφισμα προς την Πολιτεία. Την ανάλυση αυτή, (που ουδέποτε έχει αμφισβητηθεί) σας παραθέτουμε κατ πάλι συνημμένη. Υπενθυμίζουμε:

Αυτά που προσφέρονται εντελώς δωρεάν εδώ και δεκαετίες στην Ευρώπη, (ενώ στη χώρα μας όχι - και πρέπει να καλυφθούν από το εισόδημα ταιν γονιών), με τις πραγματικές τιμές που ισχύουν στην αγορά, έχουν ως εξής:

-2 ώρες λογοθεραπεία τη μέρα = 50 € την ώρα X 2 = 100 €

-2 ώρες εργοθεραπεία = 50 X 2 = 100 €

-1  ώρα ψυχολόγος= (την ώρα) 80 €

-2  ώρες μάθημα με ειδικευμένο δάσκαλο(ττχ γλώσσα) (50€ την ώρα) = 100 C -2 ώρες ιδιαίτερο μάθημα στο σπίτι με ειδικό δάσκαλο(πχ μαθηματικά Φυσική)= 100 c

-2 ώρες ψυχοπαιδαγωγικά / αθλητικά προγράμματα με ειδικό γυμναστή               €

-1 ώρα μουσική, ή κολύμβηση, ή ιππασία κλπ. = 40 €

ΣΥΝΟΛΟ για τα ημερήσια, 600 € την ημέρα, που σημαίνει περίπου 13.000 το μήνα!!!

-Παιδοψυχίατρος 2 φορές το μήνα = 300 E μηνιαίως

-Παράλληλη Στήριξη που οι ίδιοι οι βουλευτές του νυν κυβερνώντος κόμματος κατέθεσαν εγγράφως στη Βουλή (πρακτικά Βουλής ν.3699/Ο8) ότι κοστίζει στους γονείς χίλια (1.000) Ευρώ το μήνα!!!

-Αν συνυπολογίστε ότι στις χώρες της E.E παρέχονται και: Ανάλογο οικονομικό βοήθημα - Διατροφή εντός σχολείου - Δωρεάν μεταφορά με σχολικά λεωφορεία κλπ, γίνεται κατανοητό ότι υπερβαίνουμε τα 15.000 € το μήνα!!! (εκ των οποίων τα ταμεία στη χώρα μας δίνουν μόνο από 250 έως 1.000 E).

-Επομένως, οι  που στην Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο χορηγούνται δωρεάν ενώ στη χώρα μας δεν καλύπτονται από το κράτος, ανέρχονται κατά περίπτωση, περίπου από 9.000 έως 13.000 με 14.000 E το μήνα!!!

-                   Τα απολύτως απαραίτητα εξ αυτών: Διαφέρουν κατά περίπτωση, αλλά με ένα απλό παράδειγμα:

-Ψυχολόγος μία φορά το 15ήμερο — Παιδοψυχίατρος μία φορά το μήνα — 1 ώρα λογοθεραπεία ή εργοθεραπεία τη μέρα — Ψυχοπαιδαγωγικά / αθλητικά / ενταξιακά 1 ώρα τη μέρα — Διάβασμα στο σπίτι με ειδικό 2 ώρες την ημέρα (Γλώσσα μαθηματικά ή ένα δευτερεύον) -Παράλληλη Στήριξη, (ή αντίστοιχα μαθήματα) ώρες σχολείου: Συνολικό Κόστος περί τα 5.300 Ευρώ το μήνα, ή,

4.300 E χωρίς την Παράλληλη Στήριξη.

-Επομένως: Ακόμα και στις ευνοϊκώτερες Των περιπτώσεων, το κόστος Των απολύτως απαραίτητων, κυμαίνεται από 3.000 έως 4.300 Ευρώ το μήνα, (χωρίς να συνυπολογίσουμε καν απαραίτητη την Π. Σ)

-                    Αυτός είναι o  υπολογισμός.' Αν οι δραστηριότητες αυτές γίνουν από ψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο (όπως συχνά χρειάζεται) το κόστος ανεβαίνει θεαματικά Και φυσικά, αν οι συνεδρίες ψυχολόγου και παιδοψυχίατρου που απαιτούνται είναι περισσότερες (που συνήθως είναι), τότε το κόστος γίνεται πολύ μεγαλύτερο...

θε αιτευτικέ και εκπαιδευτικέ πα ε

άσει

Είναι κοινό μυστικό, (τραγικό, αλλά πραγματικό και δυστυχώς ο συνήθης κανόνας στη Χώρα μας), ότι οι γονείς, που ΔΕΝ έχουν τα χρήματα να ανταποκριθούν, αναγκάζονται να περικόπτουν αυτές- τις ζωτικά αναγκαίες του παιδιού τους, οι οποίες Θα έπρεπε προ πολλού να παρέχονται εντελώς δωρεάν, όπως στην Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο...

-Αξίζει δε να σημειωθεί ότι είναι αποδεδειγμένο, πως αν παρέχονταν σε δωρεάν Δημόσιες δομές, το κόστος για το κράτος όχι μόνο θα ήταν αμελητέο, αλλά τελικά θα υπήρχαν έσοδα για το κοινωνικό σύνολο, τα οποία θα ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερα από το Κόσ-ως αυτών των παροχών - και κυρίως θα πήγαιναν στις κοινωνικές ανάγκες (και όχι στη διαφθορά των «ημέτερων» όπως η εξοικονόμηση από τις περικοπές Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων)...