τΟ
ΒΡΑΔΥ εἶδα στὸν ὕπνο μου πὼς ἤμουν κυνηγὸς καὶ σκότωσα ἕναν πανέμορφο
τσαλαπετεινό. Ἐγώ, ποὺ ποτέ μου δὲν ἔχω πιάσει ὅπλο κι ἀπεχθάνομαι
τὸ κυνήγι, ἔνιωσα στὸ ὄνειρό μου μιὰ σαδιστικὴ ἱκανοποίηση ποὺ
σκότωσα τὸ ἀθῶο πουλάκι.
ΥΓ ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ: Να ένα ωραίο θέμα: η αναντιστοιχία ανάμεσα στον ηθικό εαυτό και στα βαθύτερα σαδιστικά ένστικτα - εάν και εφόσον υπάρχουν. Αυτό το τελευταίο θέμα θα δικαιολογούσε και ένα και πολλά διηγήματα....
Πηγή (ΜΕΣΩ ΠΛΑΝΟΔΙΟΥ): Ἀπὸ τὴ συλλογὴ μικρῶν πεζῶν Νύχτες ποὺ μύριζαν θάνατο (ἐκδ. Πανοπτικόν, Θεσσαλονίκη, 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου