Μα­νό­λης Σα­μω­νά­κης: Πο­ρεία πρὸς τὴ Ρώ­μη

 

Ἀπὸ τὸν/τὴν planodion στὶς 21 Ἰανουάριος 2025  ΦΑΟΥΣΤΟ ΜΠΕΡΤΙ, ἐνε­νῆν­τα χρό­νων, ση­κώ­νε­ται ἀπὸ τὸν με­ση­με­ρια­νὸ ὕπνο του. Γρα­πώ­νε­ται σὰν μα­δη­μέ­νος γῦ­πας ἀπ' τὸ Πί, ἔπει­τα σέρ­νει ἀρ­γὰ ἀρ­γὰ τὰ βή­μα­τά του. Ὁ θό­ρυ­βος τοῦ κό­σμου μπαί­νει ἀπὸ τὸ ἀνοι­χτὸ μπαλ­κό­νι ὅσο ἐκεῖ­νος κά­νει τὸν κλα­σι­κό του μα­ρα­θώ­νιο ὡς τὸ σκρί­νιο. Ἕνα λευ­κὸ ἄση­πτο φῶς γη­ρο­κο­μεί­ου λού­ζει τὸ ὅλο ρυ­τί­δες πρό­σω­πό του. Κοι­τά­ζει γύ­ρω του, μπερ­δεύ­ει ἂν σή­με­ρα εἶ­ναι Τρί­τη ἢ Πέμ­πτη ἢ Κυ­ρια­κή. Μι­σο­χα­μέ­νος ἀπ' τὸν ὕπνο ἢ τὴν ἀρ­ρώ­στια στέ­κε­ται τώ­ρα πά­νω ἀπὸ τὰ χά­πια του: χα­λί­κια, ἐρεί­πια τῆς ζω­ῆς του ἀτά­κτως ἐρ­ριμ­μέ­να. Τώ­ρα θὰ κα­βα­λή­σει τὴ Ducati του ὅπως ὅλοι ἐκεῖ­νοι ποὺ δὲν τοὺς ἀνή­κει τί­πο­τα, ἀδια­φο­ρῶν­τας γιὰ τὴν τι­μὴ τῆς βεν­ζί­νης, ἀκό­μα μὲ τὶς κα­ρὸ πι­τζά­μες καὶ τὶς στρα­βο­πα­τη­μέ­νες παν­τό­φλες, καὶ καμ­που­ριά­ζον­τας σὰν σα­λιγ­κά­ρι πά­νω ἀπὸ τὸ τι­μό­νι θὰ σα­ρώ­σει τὸν αὐ­το­κι­νη­τό­δρο­μο Α1, Μι­λά­νο-Ρώ­μη σὲ πέν­τε ὧρες καὶ σα­ραν­τα­πέν­τε λε­πτά. Οἱ λεῦ­κες στὴ Σα­λά­ρια θὰ λυ­γί­σουν κα­θὼς θὰ μπαί­νει στὴν πρω­τεύ­ου­σα ἀπ' τοὺς πρώ­τους. Στὸ κα­φε­νεῖο οἱ φί­λοι δὲν θὰ τὸν θυ­μοῦν­ται (οὔ­τε θὰ θυ­μη­θεῖ κι ἐκεῖ­νος νὰ τὰ πεῖ), ὅμως τὰ γε­γο­νό­τα θά ‘ναι ἀδιά­ψευ­στα, τε­τε­λε­σμέ­να. Ὅλα θὰ δέ­σουν ὅπως πρέ­πει, θραῦ­σμα τὸ θραῦ­σμα, ὅπως σὲ ἕνα ποί­η­μα τοῦ Κά­τουλ­λου ἐσι­τα­λο­πράμ εἴ­κο­σι μι­λιγ­κράμ Τὸ escitalopram (ἐσι­τα­λο­πρά­μη) εἶ­ναι ἀν­τι­κα­τα­θλι­πτι­κό. Χο­ρη­γεῖ­ται καὶ στὴν ἄνοια. Πη­γή: Πρώ­τη δη­μο­σί­ευ­ση. Ὁ Μα­νό­λης Σα­μω­νά­κης ζεῖ στὴ Ση­τεία μὲ τὴν οἰ­κο­γέ­νειά του. Εἶ­ναι παι­δί­α­τρος καὶ φα­να­τι­κὸς ἀνα­γνώ­στης.