της Λίλας Σταμπούλογλου
Είσαι λοιπόν στο μαγαζί που εμφανίζεται ένας καλλιτέχνης, εν προκειμένω ο Τζίμης Πανούσης. Και ξαφνικά, εν μέσω τραγουδιού και σάτιρας, ο καλλιτέχνης λιποθυμά στη σκηνή κι έρχονται να τον πάρουν με φορείο. Κι εσύ σηκώνεις το κινητό, πατάς rec και καταγράφεις.
Φυσικά, ένα τέτοιο στιγμιότυπο θα γίνει viral μέσα σε λίγες ώρες και θα προβληθεί παντού. Μια αδιαθεσία μετά ανακοπής ενός διάσημου προσώπου που συνοδεύεται κι από βίντεο, είναι μαγνήτης για τα περίεργα μάτια μας. Αμα είχε καταγραφεί και η στιγμή της αδιαθεσίας του Πανούση, εκεί που έχανε τον κόσμο κάτω απ’ τα πόδια του ο άνθρωπος και σωριαζόταν και σταματούσε το πρόγραμμα κι έτρεχαν να τον βοηθήσουν, άμα είχε καταγραφεί κι αυτή η στιγμή της αναμπουμπούλας, εκεί να δεις τι κλικ θα κάναμε. Κακά τα ψέματα, όλοι ψοφάμε για θεάματα αγωνίας.
Αλλά, πραγματικά, όσες φορές βλέπω τέτοια βίντεο τραβηγμένα με κινητά, αναρωτιέμαι: τι κάνει ένα χέρι να σηκωθεί με το τηλέφωνο στο χέρι και να καταγράψει μια τόσο αδύναμη στιγμή ενός ανθρώπου; Τη στιγμή που μεταφέρεται σ’ ένα φορείο, άρρωστος, ανήμπορος, ίσως και πεθαμένος;
Είναι διαφορετικό το να κάνεις κλικ για να δεις ένα ήδη υπάρχον βίντεο απ’ το να πατήσεις rec και να το γράψεις, και μετά να το βγάλεις στο διαδίκτυο. Το κλικ το κάνεις από περιέργεια. Το χέρι όμως, με το κινητό στο χέρι, θέλει ένα θράσος για να το σηκώσεις. Θράσος, μαζί με μια δόση σαδισμού ίσως. Δεν μπορεί, πρέπει να είσαι και λίγο σαδιστής για να θες να τραβήξεις την τραγική στιγμή ενός ανθρώπου και να τη δείξεις στο πανελλήνιο. Είναι κάπως αρρωστημένο όσο να πεις, να λες από μέσα σου: Ο Πανούσης σε φορείο φίλε! πάρε βίντεο και βγάλε το, χαμός θα γίνει με τη φάση!
Οχι, σκεφτείτε το. Του έρχεται του Πανούση ντουβρουτζάς μπροστά σας, εκείνος πάνω στη σκηνή κι εσείς από κάτω. Θα πατούσατε rec; Δεν νομίζω ότι μπορούν να το κάνουν όλοι. Το νορμάλ, αν βρεθείς μπροστά σε μια παρόμοια σκηνή, είναι είτε να σαστίσεις και να κάτσεις στα αβγά σου να παρατηρείς, είτε να σηκωθείς να βοηθήσεις τον άνθρωπο που έχει πρόβλημα. Όχι να πάρεις το κινητό και να τον γράψεις βίντεο.
Δεν ξέρω κι αν επιτρέπεται κιόλας, να καταγράφεις μια στιγμή αδυναμίας ενός ανθρώπου και να τη δημοσιοποιείς κιόλας.
Να μου πεις, τι λέω κι εγώ τώρα. Ολοι μ’ ένα κινητό στο χέρι είμαστε, βλέπουμε και γράφουμε, φωτογραφίζουμε και καταγράφουμε όλη την ώρα. Σου φάνηκε περίεργο που κάποιος κατέγραψε να μεταφέρουν τον Πανούση στο φορείο; Σιγά! Ψύλλους στα άχυρα παρατηρείς κι εσύ, θα μου πείτε… Τι να κάνω όμως, τους παρατήρησα.
ΥΓ. Περαστικά Τζίμη. Σιδερένιος
Φυσικά, ένα τέτοιο στιγμιότυπο θα γίνει viral μέσα σε λίγες ώρες και θα προβληθεί παντού. Μια αδιαθεσία μετά ανακοπής ενός διάσημου προσώπου που συνοδεύεται κι από βίντεο, είναι μαγνήτης για τα περίεργα μάτια μας. Αμα είχε καταγραφεί και η στιγμή της αδιαθεσίας του Πανούση, εκεί που έχανε τον κόσμο κάτω απ’ τα πόδια του ο άνθρωπος και σωριαζόταν και σταματούσε το πρόγραμμα κι έτρεχαν να τον βοηθήσουν, άμα είχε καταγραφεί κι αυτή η στιγμή της αναμπουμπούλας, εκεί να δεις τι κλικ θα κάναμε. Κακά τα ψέματα, όλοι ψοφάμε για θεάματα αγωνίας.
Είναι διαφορετικό το να κάνεις κλικ για να δεις ένα ήδη υπάρχον βίντεο απ’ το να πατήσεις rec και να το γράψεις, και μετά να το βγάλεις στο διαδίκτυο. Το κλικ το κάνεις από περιέργεια. Το χέρι όμως, με το κινητό στο χέρι, θέλει ένα θράσος για να το σηκώσεις. Θράσος, μαζί με μια δόση σαδισμού ίσως. Δεν μπορεί, πρέπει να είσαι και λίγο σαδιστής για να θες να τραβήξεις την τραγική στιγμή ενός ανθρώπου και να τη δείξεις στο πανελλήνιο. Είναι κάπως αρρωστημένο όσο να πεις, να λες από μέσα σου: Ο Πανούσης σε φορείο φίλε! πάρε βίντεο και βγάλε το, χαμός θα γίνει με τη φάση!
Οχι, σκεφτείτε το. Του έρχεται του Πανούση ντουβρουτζάς μπροστά σας, εκείνος πάνω στη σκηνή κι εσείς από κάτω. Θα πατούσατε rec; Δεν νομίζω ότι μπορούν να το κάνουν όλοι. Το νορμάλ, αν βρεθείς μπροστά σε μια παρόμοια σκηνή, είναι είτε να σαστίσεις και να κάτσεις στα αβγά σου να παρατηρείς, είτε να σηκωθείς να βοηθήσεις τον άνθρωπο που έχει πρόβλημα. Όχι να πάρεις το κινητό και να τον γράψεις βίντεο.
Δεν ξέρω κι αν επιτρέπεται κιόλας, να καταγράφεις μια στιγμή αδυναμίας ενός ανθρώπου και να τη δημοσιοποιείς κιόλας.
Να μου πεις, τι λέω κι εγώ τώρα. Ολοι μ’ ένα κινητό στο χέρι είμαστε, βλέπουμε και γράφουμε, φωτογραφίζουμε και καταγράφουμε όλη την ώρα. Σου φάνηκε περίεργο που κάποιος κατέγραψε να μεταφέρουν τον Πανούση στο φορείο; Σιγά! Ψύλλους στα άχυρα παρατηρείς κι εσύ, θα μου πείτε… Τι να κάνω όμως, τους παρατήρησα.
ΥΓ. Περαστικά Τζίμη. Σιδερένιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου