Αν δεν μπορείτε να διαβάσετε το newsletter πατήστε εδώ. |
![]()
Οι εκδόσεις Βακχικόν με τον Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο στο 4ο Φεστιβάλ Χανίων
Οι εκδόσεις Βακχικόν συμμετέχουν στο φετινό 4ο Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων που θα λάβει χώρα από την Τετάρτη 25 έως την Κυριακή 29 Ιουνίου 2025 στην όμορφη πόλη της Κρήτης. Στο φεστιβάλ θα παρευρεθεί, ο Πορτογάλος συγγραφέας μας Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο με το βιβλίο του Μου πέθανες που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν, σε μετάφραση της Ζωής Καραμπέκιου. Το αφήγημα του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο των εναρκτήριων εκδηλώσεων του Φεστιβάλ την Τρίτη 24 Ιουνίου στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», 18.00 - 19.00, σε μία εκδήλωση που συνδιοργανώνουν το Φεστιβάλ ΛΕΑ και οι εκδόσεις Βακχικόν. Ο βραβευμένος Πορτογάλος πεζογράφος και ποιητής θα συζητήσει με την Ανδριάνα Μαρτίνεζ, διευθύντρια του Φεστιβάλ ΛΕΑ για το βιβλίο του που καταπιάνεται με το θέμα της απώλειας και του πένθους, εστιάζοντας στη σχέση πατέρα - γιου.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (Jose Luis Peixoto) είναι Πορτογάλος συγγραφέας και ποιητής. Έχει σπουδάσει Σύγχρονες Γλώσσες και Λογοτεχνία στο Νέο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας και έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιητικές συλλογές, παιδικά βιβλία και δοκίμια. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 20 γλώσσες. Έχει λάβει πολλές διακρίσεις και έχει κερδίσει σημαντικά βραβεία, μεταξύ άλλων το Βραβείο Ζοζέ Σαραμάγκου 2001, το Βραβείο Libro d’Europa 2010 και το Βραβείο Prémio Oceanos 2016, ενώ έχει προταθεί για το Βραβείο Portugal Telecom, το Διεθνές Λογοτεχνικό Βραβείο του Δουβλίνου IMPAC και το Βραβείο Femina. Το Μου πέθανες έχει μεταφραστεί και εκδοθεί σε 17 χώρες και είναι το έκτο βιβλίο του που κυκλοφορεί στα ελληνικά.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένας γιος χάνει τον πατέρα του. Πώς μπορεί άραγε να συνεχίσει μετά από μια τέτοια απώλεια; Και τι είναι αυτό που απομένει όταν καταλαγιάζει το πένθος; Στο αφήγημα Μου πέθανες, ο συγγραφέας μοιράζεται με τους αναγνώστες την απουσία του πατέρα του, τις αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας, τις τελευταίες στιγμές, και τη σιωπή που ακολουθεί κι έρχεται να σκεπάσει τα πάντα. Την ώρα που στρώναμε το τραπέζι, ήμασταν πέντε:
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου