Όλες οι ανθρώπινες εποχές αρέσκονταν στη
δημιουργία και κατασκευή ενόχων. Απ'τους διωγμούς του Νέρωνα ως
τους διωγμούς του
Θεοδοσίου B'. Λαμπρό πεδίο για την επικράτηση κάθε ιδεολογικής πυραμίδας.
Παλιά και σύγχρονα κυνήγια μαγισσών αλλάζουν κάθε τόσο όνομα, αλλά
ποτέ ουσία. Σε βαθμό να σκέφτεσαι αν θα υπήρχαν άλλοι τρόποι να
διεγερθεί η ανθρωπότητα ή αν τελικά ο παραλογισμός είν' ο κανόνας.
Μεταναστευτικό, οικονομική κρίση και άλλα καλά σερβιρισμένα απ' τα
media ζητήματα, μας εγκλωβίζουν στη λογική τους. Συνήθως οι
πραγματικοί ένοχοι κάθονται στα έδρανα των κατηγόρων και μεις
δυσκολευόμαστε να τους αναγνωρίσουμε όπως δυσκολευόμαστε να
αναγνωρίσουμε τις αιτίες πίσω απ' τις αφορμές, καθώς η κρίση
ρευστότητας χρημάτων, συναγωνίζεται την κρίση ρευστότητας μυαλού.
Παρά τους
εξωραϊσμούς, το trafficking σωμάτων και ιδεών γύρω μας και πλάι
ακριβώς στις διαπιστώσεις και τις διατυπώσεις, συνεχίζεται
αμείωτο...
-----------------------------------
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ...ΟΙΚΟ ΕΝΟΧΗΣ
Ο Ορίζοντας Γεγονότων καλεί σε μια έκθεση
διαπραγμάτευσης ανάμεσα στο οριακά ιδιωτικό και το απρόβλεπτα
δημόσιο. Έργα ζωγραφικής ή φωτογραφίας, βίντεο performances ή
εγκαταστάσεις, γλυπτά ή κείμενα, επιχειρώντας το στοίχημα μιας
ευρύτερης σύνθεσης που θα περιγράφει την μαγική ή τραγική
τελετουργία της συνάντησης, ανάμεσα σε ετερότητες.
Η οικεία
ενοχή- λέξη παράφραση αλλά και παράμετρος της επιθυμίας, βρίσκει
τις δικές της υπόγειες διαδρομές για να αναδείξει το εγώ,
ακυρώνοντας το. Πυλώνας της αγοράς, των ιδεολογικών μηχανισμών
και εξαρτήσεων, ροοστάτης της ανταλλαγής βιωμάτων. Ίσως μια
πόρτα που αν παραβιάσουμε μπορούσε να μας οδηγήσει σ' ένα μυστικό
κήπο...
Υπάρχει
έδαφος για μια νέα -κι εκεί που δεν υπάρχει- αθωότητα?
Ένα ορισμό
της ομορφιάς εκεί ακριβώς που υποκλέπτεται το νόημα της απ τους
θαυματοποιούς της αποενοχοποίησης.?
Θ'
αφήσουμε να μας επηρεάσουν τα αντίγραφά μας?
Μια έκθεση
που ψάχνει πέρα απ' τους νόμους της αγοράς, το αντικείμενο
της.
Όχι μόνο η
τέχνη, ο έρωτας, η οικονομία, αλλά η ίδια η ζωή...
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου