Τά­κης Γε­ράρ­δης: Ἡ νε­κρο­φά­νεια

 

By planodion on 16 Δεκεμβρίου 2025 Τά­κης Γε­ράρ­δης Ἡ νε­κρο­φά­νεια ΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΥΛΑΚΙ κό­βει τὴν ἐπι­φά­νεια σὲ δυὸ ἄνι­σα μέ­ρη. Πιὸ κά­τω ἄλ­λο ἕνα μι­κρό­τε­ρο, πε­ριο­ρί­ζει τὰ ἄκρα. Ἢ τὰ κά­νει ἀνε­ξάρ­τη­τα. Τὸ θέ­α­μα ὣς ἐδῶ εἶ­ναι ὄμορ­φο. Με­τὰ ἔρ­χε­ται ἡ ἀναρ­χία! Μι­κρὲς καὶ λο­ξὲς γραμ­μές, ἄλ­λες τοῦ νοῦ, ἄλ­λες τῆς καρ­διᾶς, ἐκεῖ κον­τὰ στὸ σαρ­κῶ­δες μέ­ρος, μπλέ­κον­ται χω­ρὶς εὐ­διά­κρι­το νόη­μα. Ὅλες τους εἶ­ναι ἀνο­λο­κλή­ρω­τες. Κα­μία δὲν πά­ει ἀπό­λυ­τα ὁρι­ζον­τί­ως ἢ κα­θέ­τως, κα­μία δὲν φαί­νε­ται νὰ ἐν­τάσ­σε­ται σὲ ἕνα σύ­νο­λο καὶ σὲ ἕναν τε­λε­ο­λο­γι­κὸ σκο­πό. Κον­ταί­νουν ἢ ἐπι­μη­κύ­νουν τὸ βίο του, τὸν κά­νουν εὐ­τυ­χῆ ἢ δυ­στυ­χῆ, τὸν γε­μί­ζουν χρή­μα­τα κι ὕστε­ρα, ὅπως οἱ ὁρ­μη­τι­κοὶ χεί­μαρ­ροι στὴν κα­τε­βα­σιά τους σα­ρώ­νουν τὰ πάν­τα, ἔτσι κι αὐ­τὲς σπέρ­νουν τὴ φτώ­χεια, τὸν ἀφή­νουν ξυ­πό­λη­το καὶ πει­να­σμέ­νο. Καὶ ὁ ὑπό­λοι­πος βί­ος του μέ­νει χω­ρὶς εὐ­διά­κρι­το στό­χο. Σὲ ἐκεί­νη τὴν πε­ριο­χὴ τῆς ἀρι­στε­ρῆς του πα­λά­μης τί­πο­τε δὲν εἶ­ναι ξε­κά­θα­ρο καὶ ἀνα­γνω­ρί­σι­μο. Ποιός νὰ ξέ­ρει; Μπο­ρεῖ καὶ νὰ ἔχει πε­θά­νει. Πηγή: Πρώτη δημοσίευση. Τά­κης Γε­ράρ­δης (Ἀγρί­νιο, 1953). Ἀπὸ τὸ 1963 ζεῖ κι ἐρ­γά­ζε­ται στὴν Ἀθή­να. Σπού­δα­σε οἰ­κο­νο­μι­κὰ στὴ Βιο­μη­χα­νι­κὴ Σχο­λὴ Πει­ραιᾶ καὶ δη­μο­σιο­γρα­φία στὸ Frei Universitat Berlin. Ἀπὸ τὸ 1991 μέ­χρι τὸ 1997 ἐξέ­δι­δε τὸ μη­νιαῖο πε­ριο­δι­κὸ Ὁ κα­φές. Δι­η­γή­μα­τά του ἔχουν δη­μο­σιευ­τεῖ σὲ διά­φο­ρα λο­γο­τε­χνι­κὰ πε­ριο­δι­κά, ὁρι­σμέ­να δὲ ἐξ’ αὐ­τῶν συμ­πε­ριε­λή­φθη­σαν σὲ ὁμα­δι­κὲς ἐκ­δό­σεις. Στί­χοι του ἔχουν με­λο­ποι­η­θεῖ. Πρώ­τη του ἐκ­δο­ση Ἠφαι­στιο­γε­νῆ πε­τρώ­μα­τα (Ἀθή­να, 1988, ποι­ή­μα­τα). Τε­λευ­ταῖο του βι­βλίο τὸ μυ­θι­στό­ρη­μα Ὁ Τυ­πο­γρά­φος (Γρα­φή, 2022). Βα­σί­λης Ἠλια­κό­που­λος Ση­μαν­τι­κὴ ἐ­νη­με­ρω­ση γιὰ τὴν πο­ρεί­α τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου: Δεῖ­τε ἐ­δῶ: Γιάν­νης Πα­τί­λης: Πλα­νό­δι­ον – Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζάι. Στρο­φή .