Δέ­σποι­να Καϊ­τα­τζῆ-Χου­λιού­μη: Καὶ γιὰ τὰ ἄλ­λα παι­διά

 

planodion on 25 Δεκεμβρίου 2025 Δέ­σποι­να Καϊ­τα­τζῆ-Χου­λιού­μη   Καὶ γιὰ τὰ ἄλ­λα παι­διὰ Μαῦ­ρος ἥλιος / στὸν κῆ­πο / τῆς μη­τέ­ρας μου / μ’ ἕνα ψη­λὸ κα­πέ­λο / πρά­σι­νο / ὁ πα­τέ­ρας μου / μά­γευε τὰ που­λιά / κι ἐγώ / μ’ ἕνα κου­φό / ρο­λό­γι δύ­σπι­στο / με­τρῶ τὰ χρό­νια / καί / τοὺς πε­ρι­μέ­νω  Μίλ­τος Σα­χτού­ρης, «Τὸ ρο­λό­γι» Ο ΚΟΥ­ΔΟΥ­ΝΙ ἀκού­στη­κε ἐπα­νει­λημ­μέ­να. Χαρ­μό­συ­να. Ντρὶν ντρίν! Ὅπως ἐκεῖ­νος, ὅλο ζων­τά­νια κι ἀνυ­πο­μο­νη­σία. Ἦρ­θα, δια­μή­νυε τὸ κου­δού­νι­σμά του στὰ σύμ­παν­τα. Γιὰ μιὰ στιγ­μὴ ξε­γε­λά­στη­κε. Ἔτσι κι ἀλ­λιῶς πο­τὲ δὲν τὸ πί­στε­ψε. Κά­που ἔφυ­γε καὶ θὰ ξα­νάρ­θει. Δὲν μπο­ρεῖ, θὰ ξα­νάρ­θει. Ἐγὼ θὰ τὸν πε­ρι­μέ­νω, ἔλε­γε καὶ ξα­νά­λε­γε στὸν ἑαυ­τό. Μὰ πῶς νὰ μπῆ­κε μὲ τὴν εἴ­σο­δο τῆς οἰ­κο­δο­μῆς κλει­δω­μέ­νη; Δὲν ἄκου­σε νὰ χτυ­πᾶ τὸ θυ­ρο­τη­λέ­φω­νο. Δὲν πε­ρί­με­νε κά­ποιον ἄλ­λον. Ποιά παι­διὰ θὰ ἀνέ­βαι­ναν γιὰ τὰ κά­λαν­τα στὸν τέ­ταρ­το τέ­τοια ὥρα; Δὲν φά­νη­κε κα­νέ­να ἀπὸ τὸ πρωῒ καὶ εἶ­χε με­ση­με­ριά­σει. Πῆ­γε ὅσο πιὸ γρή­γο­ρα μπο­ροῦ­σε πρὸς τὴν πόρ­τα. Ἔφτια­ξε λί­γο τὰ μαλ­λιά, μὴ τὴ δεῖ ἀπε­ρι­ποί­η­τη. Ζοῦ­σε σὲ ἀπό­λυ­τη ἀπο­μό­νω­ση καὶ ἐγ­κα­τά­λει­ψη. Ξε­κλεί­δω­σε μὲ προ­σπά­θεια. Τὰ δά­χτυ­λα δύ­σκαμ­πτα ἀπὸ τὴν ἀρ­τη­ριο­σκλή­ρυν­ση. Δὲν σκέ­φτη­κε κἂν νὰ κοι­τά­ξει ἀπὸ τὸ μα­τά­κι τῆς ἐξώ­πορ­τας. Ἄνοι­ξε μὲ βλέμ­μα προ­σμο­νῆς, ἕτοι­μη νὰ ἁπλώ­σει τὰ χέ­ρια. Μπρο­στά της ἡ Πα­να­γία, τσιγ­γά­να μὲ τὸ μι­κρὸ ἀπὸ τὸ χέ­ρι. Πά­γω­σε. Κα­θη­λώ­θη­κε σχε­δὸν ἀπὸ τὸ θάμ­βος. «Νὰ τὰ ποῦ­με;» τὴ ρώ­τη­σαν μὲ μιὰ φω­νὴ καὶ ἄρ­χι­σαν. «Νὰ τὰ πεῖ­τε», ψι­θύ­ρι­σε ἔκ­θαμ­βη. Χα­μή­λω­σε τὰ μά­τια δε­ό­με­νη. Πῆ­ρε με­ρι­κὰ εὐ­ρὼ ἀπὸ τὸ μπὸλ μὲ τὰ κέρ­μα­τα. Γο­νά­τι­σε μπρο­στά τους. Τό­τε τὸν εἶ­δε νὰ στέ­κε­ται πί­σω ἀπὸ τὴν πόρ­τα, δε­κά­χρο­νο ὅπως τό­τε. Νὰ τῆς χα­μο­γε­λᾶ ἀθῶα κι ἔνο­χα συ­νά­μα. Ἔτσι ὅπως ἐρ­χό­ταν στὸν ὕπνο της σχε­δὸν πάν­τα ἀπὸ τό­τε. Τα­ρά­χτη­κε. Ἡ καρ­διὰ φτε­ρού­γι­σε. Μοῦ τὸν ἔφε­ρε, ψέλ­λι­σε. Τὸ ἤξε­ρα πὼς θὰ ἔρ­θει, τὸ ἤξε­ρα. Ἅπλω­σε τὸ χέ­ρι στὸ μπόλ. Γέ­μι­σε τὴ χού­φτα μὲ κέρ­μα­τα. «Καὶ γιὰ τὰ ἄλ­λα παι­διά», εἶ­πε καὶ τὰ ἄδεια­σε στὴν πα­λά­μη της. Πηγή: Ἀπὸ τὴν συλ­λο­γὴ διη­γη­μά­των Ὁ τό­πος μέσα μας (ἐκδ. Ἁρμός, 2020). Ἡ Δέ­σποι­να Καϊ­τα­τζῆ-Χου­λιού­μη ζεῖ στὶς Σέρ­ρες ἀπ' ὅπου κα­τά­γε­ται. Εἶ­ναι Κλι­νι­κὴ Ψυ­χο­λό­γος (MSc), ποι­ή­τρια, συγ­γρα­φέ­ας καὶ με­τα­φρά­στρια, μέ­λος τῆς Ἑται­ρεί­ας Λο­γο­τε­χνῶν Θεσ­σα­λο­νί­κης. Ἐρ­γά­στη­κε σὲ δη­μό­σιες μο­νά­δες Ἐκ­παί­δευ­σης, Ἀπο­κα­τά­στα­σης καὶ Ψυ­χι­κῆς Ὑγεί­ας στὴ Σου­η­δία καὶ στὴν Ἑλ­λά­δα. Ἐξέ­δω­σε ἕξι ποι­η­τι­κὲς συλ­λο­γές, ἡ τε­λευ­ταία της ἔχει τί­τλο Μὲ λέ­νε Εὔα (ἐκ­δό­σεις Μαν­δρα­γό­ρας, 2023). Ἐξέ­δω­σε τὴ συλ­λο­γὴ δι­η­γη­μά­των Ὁ τό­πος μέ­σα μας (ἐκ­δό­σεις Ἁρ­μός), ἐνῷ ἀν­θο­λό­γη­σε καὶ με­τέ­φρα­σε τέσ­σε­ρα βι­βλία σου­η­δι­κῆς ποί­η­σης. Ποι­ή­μα­τα καὶ δι­η­γή­μα­τά της με­τα­φρά­στη­καν καὶ δη­μο­σιεύ­τη­καν σὲ ἄλ­λες γλῶσ­σες. Τὸ 2024 κυ­κλο­φό­ρη­σε ἀν­θο­λο­γία ποι­η­μά­των της στὰ ἱσπα­νι­κὰ μὲ τί­τλο Los hi­jos de E­va σὲ με­τά­φρα­ση τοῦ Jo­sé An­to­nio More­no Ju­ra­do ἀπὸ τὶς ἐκ­δό­σεις Pa­dil­la Li­bros, Se­vil­la. Τὸ 2023 τῆς ἀπο­νε­μή­θη­κε Τι­μη­τι­κὴ διά­κρι­ση στὸ 1ο Διε­θνὲς Φε­στι­βὰλ Ποί­η­σης Σερ­ρῶν τοῦ Συν­δέ­σμου Φι­λο­λό­γων καὶ τὸ 2024 τῆς ἀπο­νε­μή­θη­κε τι­μη­τι­κὴ διά­κρι­ση γιὰ τὸ ποι­η­τι­κό της ἔρ­γο καὶ τὴν κοι­νω­νι­κὴ προ­σφο­ρά της ἀπὸ τὴν Λέ­σχη Λάϊ­ονς Σερ­ρῶν Στρυ­μο­νιᾶς. Ση­μαν­τι­κὴ ἐ­νη­με­ρω­ση γιὰ τὴν πο­ρεί­α τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου: Δεῖ­τε ἐ­δῶ: Γιάν­νης Πα­τί­λης: Πλα­νό­δι­ον – Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζάι. Στρο­φή .