Ἔρ­νεστ Χέ­μιν­γουεϊ (Ernest Hemingway): Ὁ Ἐπα­να­στά­της

 

planodion on 7 Δεκεμβρίου 2025 Ἔρ­νεστ Χέ­μιν­γουεϊ (Ernest Hemingway) Ὁ Ἐπα­να­στά­της (The Revolusionist) Ο 1919 (1) τα­ξί­δευε μέ τό τραῖ­νο στήν Ἰτα­λία, κου­βα­λών­τας ἕνα τε­τρά­γω­νο κομ­μά­τι ἐλαιό­πα­νο ἀπό τά κεν­τρι­κά τοῦ κόμ­μα­τος γραμ­μέ­νο μέ ἀνε­ξί­τη­λο μο­λύ­βι ποὺ ἔ­λε­γε πώς ἐδῶ ἦταν ἕνας σύν­τρο­φος, ὁ ὁποῖ­ος εἶ­χε ὑπο­φέ­ρει πο­λύ ἀπό τούς Λευ­κούς στή Βου­δα­πέ­στη καί ζη­τοῦ­σε ἀπό τούς συν­τρό­φους νά τόν βο­η­θή­σουν μέ κά­θε τρό­πο. Αὐ­τό τό χρη­σι­μο­ποιοῦ­σε ἀν­τί γιά εἰ­σι­τή­ριο. Ἦταν πο­λύ ντρο­πα­λός κι ἀρ­κε­τά νέ­ος καί τά πλη­ρώ­μα­τα τῶν σι­δη­ρο­δρο­μι­κῶν τόν βο­η­θοῦ­σαν. Δέν εἶ­χε κα­θό­λου χρή­μα­τα, καί τόν τάϊ­ζαν πί­σω ἀπό τόν πάγ­κο στά ἑστια­τό­ρια τῶν σταθ­μῶν.        Ἦταν κα­τεν­θου­σια­σμέ­νος μέ τήν Ἰτα­λία. Ἦταν, ὅπως ἔλε­γε, μιά ὄμορ­φη χώ­ρα. Οἱ ἄν­θρω­ποι ἦσαν ὅλοι κα­λοί. Εἶ­χε πά­ει σέ πολ­λές πό­λεις, εἶ­χε περ­πα­τή­σει πο­λύ, κι εἶ­χε δεῖ πολ­λούς πί­να­κες. Εἶ­χε ἀγο­ρά­σει ἀν­τί­γρα­φα ἔρ­γων τοῦ Τζιότ­το, τοῦ Μα­ζά­τσο, καί τοῦ Πιέ­ρο ντέλ­λα Φραν­τσέ­σκα, τά ὁποῖα καί με­τέ­φε­ρε τυ­λιγ­μέ­να σ’ ἕνα φύλ­λο τῆς Ἀβάν­τι. Δέν συμ­πα­θοῦ­σε τόν Μαν­τέ­νια.         Δη­λώ­θη­κε στήν Μπο­λό­νια, κι ἐγώ τόν πῆ­ρα μα­ζί μου στή Ρο­μά­νια, ὅπου ἔπρε­πε νά πάω νά δῶ κά­ποιον. Τα­ξι­δέ­ψα­με κα­λά μα­ζί. Ἦταν ἀρ­χές Σε­πτεμ­βρί­ου κι ἡ ὕπαι­θρος ἀπο­λαυ­στι­κή. Ἦταν Μα­γυά­ρος, ἕνα πο­λύ κα­λό και συ­νά­μα πο­λύ ντρο­πα­λό παι­δί. Οἱ ἄν­θρω­ποι τοῦ Χόρ­τυ (2) τοῦ εἶ­χαν φερ­θεῖ ἄσχη­μα. Μί­λη­σε λί­γο γι’ αὐ­τά. Πά­ρ’ ὅλα ὅσα συ­νέ­βη­σαν στήν Οὐγ­γα­ρία, πί­στευε ἀκλό­νη­τα στήν παγ­κό­σμια ἐπα­νά­στα­ση.        «Ἀλ­λά πῶς πά­ει τό κί­νη­μα στήν Ἰτα­λία;» ρώ­τη­σε.        «Πο­λύ ἄσχη­μα», εἶ­πα.        «Ὅμως θά πά­ει καλ­λί­τε­ρα», εἶ­πε. «Ἔχε­τε τά πάν­τα ἐδῶ. Εἶ­ναι ἡ μό­νη χώ­ρα πού ὅλοι εἶ­ναι σί­γου­ροι γι’ αὐ­τήν. Θά εἶ­ναι τό ση­μεῖο ἀπ’ ὅπου θά ξε­κι­νή­σουν ὅλα.» Δέν εἶ­πα τί­πο­τα.        Στήν Μπο­λό­νια μᾶς ἀπο­χαι­ρέ­τη­σε γιά νά πά­ει μέ τό τραῖ­νο στό Μι­λά­νο καί με­τά στήν Ἀό­στα κι ἀπ’ ἐκεῖ νά πε­ρά­σει μέ τά πό­δια στήν Ἑλ­βε­τία. Τοῦ μί­λη­σα γιά τά ἔρ­γα τοῦ Μαν­τέ­νια στό Μι­λά­νο.        «Ὄχι», εἶ­πε, πο­λύ ντρο­πα­λά, δέν τοῦ ἄρε­σε ὁ Μαν­τέ­νια.        Τοῦ ἔγρα­ψα ποῦ νά φά­ει στό Μι­λά­νο καί τίς διευ­θύν­σεις συν­τρό­φων. Μ’ εὐ­χα­ρί­στη­σε θερ­μά, ἀλ­λά τό μυα­λό του ἦταν ἤδη φευ­γᾶ­το μέ τή σκέ­ψη νά δια­βεῖ τό πέ­ρα­σμα. Ἀνυ­πο­μο­νοῦ­σε νά τό δια­σχί­σει ὅσο κρα­τοῦ­σε ἀκό­μη ὁ κα­λός και­ρός. Ἀγα­ποῦ­σε τά βου­νά τό φθι­νό­πω­ρο.        Τό τε­λευ­ταῖο πού ἄκου­σα γι’ αὐ­τόν ἦταν πώς οἱ Ἑλ­βε­τοί τόν εἶ­χαν φυ­λα­κί­σει κον­τά στή Σιόν(3). Σημ.τ.μ.: (1) Τὸ 1919, με­τὰ τὴ λή­ξη τοῦ Α’ Πὰγ­κο­σμί­ου Πο­λέ­μου στὴν Οὐγ­γα­ρία συ­στά­θη­κε ἡ Οὐγ­γρι­κὴ Σο­βιε­τι­κὴ Δη­μο­κρα­τία ὑπὸ τὸν κομ­μου­νι­στὴ Μπέ­λα Κούν. Ὅμως τὸ πο­λί­τευ­μα κα­τα­λύ­θη­κε γρήγο­ρα ἀπὸ ἀν­τε­πα­να­στα­τι­κὲς δυ­νά­μεις, τοὺς ἀπο­κα­λού­με­νους Λευκούς, μὲ ἀρ­χη­γὸ τὸν Μί­κλος Χόρ­τυ, ποὺ ἐγ­κα­θί­δρυ­σε αὐ­ταρ­χι­κὸ κα­θε­στώς. Οἱ Λευ­κοὶ διέ­πρα­ξαν σφα­γὲς καὶ διώ­ξεις ἐναν­τί­ον κομ­μου­νι­στῶν, Ἐβραί­ων, σο­σια­λι­στῶν. (2) Ὁ Μί­κλος Χὸρ­τυ ἦταν Οὖγ­γρος ναύ­αρ­χος καὶ πο­λι­τι­κός, ὁ ὁποῖ­ος διε-τέ­λε­σε ἀν­τι­βα­σι­λέ­ας τῆς Οὐγ­γα­ρί­ας ἀπὸ τὸ 1920 ἕως τὸ 1944. Ἀνῆλ­θε στὴν ἐξου­σία με­τὰ τὴν κα­τά­πνι­ξη τοῦ σο­βιε­τι­κοῦ κα­θε­στῶ­τος ὑπὸ τὸν Μέ­λα Κούν, τὸ ὁποῖο εἶ­χε ἐπι­κρα­τή­σει στὴ χώ­ρα τὸ 1919 καὶ ἡγή­θη­κε ἑνὸς αὐ­ταρ­χι­κοῦ ἐθνι­κι­στι­κοῦ κα­θε­σῶ­τος. (3) Τὸ Σιὸν (γαλ­λι­κά: Sion, γερ­μα­νι­κά: Sitten, λα­τι­νι­κά: Sedunum) εἶ­ναι πό­λη στὴν δυ­τι­κὴ Ἐλ­βε­τία, πρω­τεύ­ου­σα τοῦ καν­το­νιοῦ Βα­λαί. Βρί­σκε­ται στὶς ὄχθες τοῦ πο­τα­μοῦ Ρο­δα­νοῦ. Στὰ βο­ρειο­α­να­το­λι­κὰ ἀπὸ τὴν πό­λη βρί­σκε­ται τὸ χιο­νο­δρο­μι­κὸ κέν­τρο Κρὰν-Μον­τα­νά.   Πη­γή: Standard ebooks.com https://​sta​ndar​debo​oks.​org/​ebooks/​ernest-​hem​ingw​ay/​short-​fiction/​text/​the-​rev​olut​ioni​st Τό δι­ή­γη­μα «The Revolusionist γρά­φη­κε πε­ρί­που τό 1923, καί δη­μο­σιεύ­θη­κε σέ μορ­φή «βι­νιέ­τας» στό πα­ρι­ζιά­νι­κο ἔν­τυ­πο In our time τό 1924. Τό 1925 συμ­πε­ρι­λή­φθη­κε στήν Ἀμε­ρι­κα­νι­κή ἔκ­δο­ση τῆς συλ­λο­γῆς In Our Time (5 Ὀκτω­βρί­ου 1925) τοῦ Ἐκ­δο­τι­κοῦ Οἴ­κου Boni & Liveright (Νέα Ὑόρ­κη).  https://​en.​wik​iped​ia.​org/​wiki/​The_​Rev​olut​ioni​st Ἔρ­νεστ Χέ­μιν­γουέϊ (Ernest Hemingway, 1899-1961): Ὁ Ἔρ­νεστ Χέ­μιν­γουέϊ ὑπῆρ­ξε ἕνας ἀπό τούς ση­μαν­τι­κό­τε­ρους πε­ζο­γρά­φους τοῦ 20οῦ αἰ­ώ­να, βρα­βευ­μέ­νος μέ τό βρα­βεῖο Νό­μπελ (1954). Τό ἔρ­γο του ἐπη­ρέ­α­σε καί συ­νε­χί­ζει νά ἐπη­ρε­ά­ζει ἀνα­ρίθ­μη­τους συγ­γρα­φεῖς τό­σο στή γε­νέ­τει­ρά του, τίς ΗΠΑ, ὅσο καί στόν ὑπό­λοι­πο κό­σμο. Ὁρι­σμέ­να ἀπό τά γνω­στό­τε­ρα μυ­θι­στο­ρή­μα­τά του εἶ­ναι Ὁ Γέ­ρος καί ἡ θά­λασ­σα (The old man and the sea, 1951), Ἀπο­χαι­ρε­τι­σμός στά ὅπλα (A farewell to arms, 1929), Γιά ποιόν χτυ­πᾶ ἡ καμ­πά­να (For whom the bell tolls, 1940), Ὁ ἥλιος ἀνα­τέλ­λει ξα­νά (The sun also rises, 1926) κ.ἄ. Με­γά­λο μέ­ρος τοῦ ἔρ­γου του ἔχει με­τα­φρα­στεῖ στά ἑλ­λη­νι­κά. Δεῖτε καί τό ἀ­φιέ­ρω­μα τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου μας στόν συγ­γρα­φέα πού ἐ­πι­με­λή­θη­κε ἡ Να­τά­σα Κε­σμέ­τη. Με­τά­φρα­ση ἀπό τά ἀγ­γλι­κά: Να­τά­σα Ζα­χα­ρο­πού­λου (1961): Σπού­δα­σε Δη­μο­σιο­γρα­φία. Πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε μέ τή συλ­λο­γή ποι­η­μά­των Νά σ’ ἔχω (1995) καί τή συλ­λο­γή δι­η­γη­μά­των Κι ἄς μέ τα­ξι­δεύ­εις ὅπου (1995). Τε­λευ­ταῖα της βι­βλία: Πρό­σω­πα στό Νε­ρό (Μυ­θι­στό­ρη­μα, 2013) & Πε­τών­τας μ’ ἕνα drone (Δι­η­γή­μα­τα, 2019). Ποι­ή­μα­τα, δι­η­γή­μα­τα καί με­τα­φρά­σεις της δη­μο­σιεύ­ον­ται σέ ἔν­τυ­πα καί ἠλε­κτρο­νι­κά πε­ριο­δι­κά. Ση­μαν­τι­κὴ ἐ­νη­μέ­ρω­ση γιὰ τὴν πο­ρεί­α τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου: Δεῖ­τε ἐ­δῶ: Γιάν­νης Πα­τί­λης: Πλα­νό­δι­ον – Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζάι. Στρο­φή .