1821: Τὰ Μικρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα : Ὁ Ζήτως [τοῦ Δημητρίου Ὑψηλάντη]

 

]

Ο­ΤΑΝ ἔ­φτα­σε ὁ Δ. Ὑ­ψη­λάν­της στὸ Μω­ριᾶ, ἔ­στει­λε κη­ρύγ­μα­τα γρα­φτὰ μ' ἀν­θρώ­πους σ' ὅ­λη τὴν Ἑλ­λά­δα γιὰ νὰ κά­μῃ γνω­στὸ σ' ὅ­λους τὸ φτά­σι­μό του, τὸ φτά­σι­μο τοῦ «Γε­νι­κοῦ Ἐ­πι­τρό­που τῆς Ἀρ­χῆς». Ἕ­νας τέ­τοι­ος κή­ρυ­κας φραγ­κο­φο­ρε­μέ­νος ἔ­φτα­σε καὶ στὰ στρα­τέ­μα­τα ποὺ πο­λι­ορ­κού­σα­νε τ' Ἀ­νά­πλι. Δι­ά­βα­σε ἀ­πὸ τ' ἄ­λο­γο τὸ χαρ­τὶ καὶ τέ­λος φώ­να­ξε Ζή­τω.

       — Ζή­τω!

       Εἶ­παν καὶ τὰ πα­λη­κά­ρια, ἂν καὶ πρώ­τη φο­ρὰ κά­να­νε τὴ γνω­ρι­μιά τους μὲ τὴ λέ­ξη αὐ­τή, (τὴν πο­λύ­κρο­τη κα­τό­πι καὶ κα­κο­μοι­ρι­α­σμέ­νη). Ὅ­μως κ' οἱ Τοῦρ­κοι δὲν τὴν κα­τα­λα­βαί­να­νε λι­γώ­τε­ρο ἀ­πὸ τοὺς χρι­στια­νούς.

       Βγή­κα­νε στὰ μπεν­τέ­νια [ἐ­πάλ­ξεις] τοῦ Ἀ­να­πλιοῦ καὶ ρω­τού­σα­νε:

       — Βρὲ Ρω­μιοί, τί πῆ­ρε ὁ Θε­ὸς τὸ νοῦ σας καὶ σᾶς γε­λᾶν οἱ πα­λιό-Φραγ­κοι κ' οἱ χα­ρα­μῆ­δες [κλέ­φτες, κα­κο­ποι­οί], καὶ θὰ χα­θῆ­τε ὅ­πως χα­θῆ­καν κ' οἱ πα­πού­λη­δές σας στὸν ἄλ­λον ἀρ­πε­τὲ [ἐ­πα­νά­στα­ση τοῦ 1769]; Βρέ, ποι­ὸς εἶ­ν' αὐ­τὸς ὁ «Ζή­τως» ποὺ σᾶς λέ­ει ὁ φραγ­κο­φο­ρε­μέ­νος ὁ ντε­λά­λης πὼς θἀρ­θῇ μιν­τά­τι σας; [βο­ή­θεια].

Βι­βλι­ο­γρα­φι­κὴ ση­μεί­ω­ση τοῦ Γ. Βλα­χο­γιά­ννη: Δ. Γ. Δη­μη­τρα­κά­κη ἀ­νέκ­δο­τα ἀ­πο­μνη­μο­νεύ­μα­τα.

Πη­γή: Γιά­ννη Βλα­χο­γιά­ννη, Ἱ­στο­ρι­κὴ Ἀν­θο­λο­γί­α. Ἀ­νέκ­δο­τα – Γνω­μι­κά – Πε­ρί­ερ­γα – Ἀ­στεῖ­α ἐκ τοῦ βί­ου δι­α­σή­μων Ἑλ­λή­νων 1820-1864. Πα­τρι­ω­τι­κὴ χο­ρη­γί­α Ἐμ. Ἀ. Μπε­νά­κη εἰς τι­μὴν τῆς Ἑ­κα­τον­τα­ε­τη­ρί­δος τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς Ἐ­πα­να­στά­σε­ως. Ἀ­θῆ­ναι, 1927, σελ. 138. [Τίτλος: 260.— Ποι­ὸς εἶ­ναι ὁ Ζή­τως.»].

Εἰσαγωγὴ (βλ. ἐδῶ) καὶ ἐπιμέλεια ἀφιερώματος: Γιάννης Πατίλης.ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ 

Εἰκόνα: Πρίγκηψ Δημήτριος Ὑψηλάντης (1793-1832). Συλλογὴ Βρε­ταν­νικοῦ Μουσείου.