
Ἀλέξανδρος Ρασκόλνικ
Νέα Τάξη Πραγμάτων
ΙΑ
ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, κάθε Πρώτη Πανσέληνο, σὲ σημεῖο ἀπόκρυφο, κάπου
στὶς χιονισμένες ὄχθες τοῦ Ποταμοῦ Ἰτίλ, βλέπει κανεὶς νὰ
συναθροίζονται οἱ Νύμφες. Ἀδημονοῦν κάτω ἀπὸ τὸν χλωμὸ οὐρανὸ
μὲ τὰ ἀραιὰ μαβιὰ σύννεφα, προσμένοντας τὴν εὐλογημένη
στιγμή.
Τὰ ὀρμηνεμένα παλληκάρια μαζεύονται λεφούσι ἀπὸ
παντοῦ. Λευκοὶ καὶ κίτρινοι, μαῦροι καὶ ἰνδιάνοι· πανώριοι
ὀμορφάντρες, τυχοδιῶκτες λεοντόκαρδοι μ’ ἀτσάλινα σπαθιὰ καὶ
λαμπερὲς ἁρματωσιές, περιμένουν τὸ σύνθημα ἀπὸ τὴν
Πρωθιερέα τοῦ Τάγματος, τὴ Μανούλα Βλάγκα, γιὰ νὰ ὁρμήσουν
ἐρεθισμένοι, νὰ πάρουν τὶς θυγατέρες τοῦ ἀρχαίου Ποταμοῦ.
Οἱ πιὸ ἀδύναμοι κι οἱ ἄμαθοι στὸ κρύο, ξεψυχοῦν στὴν
ἀπραξία τῆς ἀναμονῆς. Οἱ ρωμαλέοι φυτεύουν τὸ σπέρμα τους στὶς
κοιλιὲς τῶν θεοτήτων. Ἡ γενιὰ ἡμίθεων ποὺ σιγὰ-σιγὰ
ἀνδρώνεται, εἶναι γραμμένο νὰ ἐξουσιάσει, κάποτε, τὰ
ἀπρόσιτα ἐκεῖνα μέρη.
Πηγh : Ἀπὸ τὴν συλλογὴ διηγημάτων 121 λέξεις ἀκριβῶς (ἐκδ. Φερενίκη, 2022).
Ἀλέξανδρος Ρασκόλνικ:

Εἰκόνα: Στάθης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου