Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2022

ΤΟ ΠΗΛΙΟ

 


Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 5.11.22




Το σημερινό Πήλιο διατηρεί  ορισμένες  από τις παλιές γραφικότητές του. Έχει όψεις φαντασμαγορικές, έχει  ορατότητα στην απεραντοσύνη της θάλασσας, έχει   πλατάνια  γιγαντιαία που παρέχουν την σκιά τους  το καλοκαίρι,  έχει πλατείες υπέροχες και   γάτες  ονειρικές, με ποικίλα χρώματα,  που καταδέχονται ακόμη και το απλό ψωμί.  Είναι το μέρος με τις πολλές υπαίθριες πηγές, έχει νερό  που ρέει, άφθονο και δροσερό , αν και κάποιοι το επιβουλεύονται  ξεσηκώνοντας  έτσι την τοπική κοινωνία και προκαλώντας συνθήματα σε πανό και  σε υπαίθρια καθίσματα.

Είναι τόπος αναψυχής  αλλά έχει και παραγωγή αξιόλογη, με μήλα ,  ροδάκινα, κάστανα και καρύδια, λάδι και ελιές, με συνεταιρισμούς που  παράγουν  γλυκά του κουταλιού, χυλοπίτες, τσίπουρο , μέλι και βασιλικό πολτό, ενώ τα εστιατόρια έχουν πολλά και διάφορα , εγχώρια και εισαγόμενα καλούδια, οι δε ταβέρνες του διαπρέπουν. Η περιοχή είναι προστατευόμενος βιότοπος του δικτύου  Natura, στα άπειρα μονοπάτια της συναντάς τα ίχνη αγριογούρουνων και άλλων άγριων ζώων.

Και όμως, πίσω από όλα αυτά υπάρχει ένα μήνυμα παρακμής : Το Πήλιο είναι υπερδομημένο και τείνει να υπερδομηθεί περισσότερο,

στη Τσαγκαράδα και στη Μακρυνίτσα βλέπεις σπίτια τρικούβερτα, κάτι βιλάρες υπερμεγέθεις. Βλέπεις διαφημίσεις να προτείνουν την αγορά γης σε κάτι επικλινέστατες επιφάνειες, με τις κλίσεις να φτάνουν τις 130 μοίρες. Βλέπεις εκτάσεις με ελαιώνες να είναι διάστικτες από σπίτια  και ανάμεσα σ’ αυτά τα σπίτια να είναι οι δρόμοι που απαρτιώνουν  την περιοχή και υποβαθμίζουν το τοπίο. Τα Χάνια είναι από τις υψηλότερες τοποθεσίες του Πηλίου με χιονοδρομικό κέντρο – με καταστροφή ενός πανύψηλου δάσους που πληγώνει όσο οτιδήποτε άλλο την καρδιά κάθε  νοήμονα ανθρώπου…

Πού θα πάει αυτή η κατάσταση; Ζήσαμε μια γενιά μνημόσυνων, ζήσαμε τον καταναγκαστικό  «εκτουρισμό» του μεγαλύτερου μέρους  της υπαίθρου και  την καταδίκη της σε χώρο υποδοχής πρόσκαιρων επισκεπτών, είχαμε κατά νου την άμβλυνση της Αιγαιοπελαγίτικης ομορφιάς ενώ τώρα το κακό  «μεθίσταται»   προς  άλλες ηπειρωτικές  εστίες αναψυχής. Θα μπει ένας φραγμός σε όλα αυτά; Θα θεσπισθεί ένας κανονισμός που θα σέβεται τη  γη;

Σ΄αυτήν εδώ τη γκρίνια, αξίζει να γκρινιάξουμε εις προσοχή των κκ παρουσιαστών της τηλεόρασης :   Όταν αναφέρονται σε ταξιδιωτικές αφηγήσεις, δεν  ξέρουν ότι με τις θετικές όψεις συνυπάρχουν και  αρνητικές; Γιατί εξωραϊζουν τα πάντα ενώ αποφεύγουν να επισημάνουν  οτιδήποτε κακό;  

2 σχόλια:

  1. Στα γευστικότατα πηλιορείτικα ιδιοσκευάσματα ανήκουν και τα εξαιρετικά τσιτσίραβλα τουρσί! Μιλάμε για τα νεαρά βλαστάρια, του αρσενικού φυτού της άγριας φιστικιάς (Πιστακία η Τερέβινθος), επεξεργασμένα με αλάτι και ξύδι. Δοκιμάστε τα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τσιτσίραβλα, όνομα έχον σχέση με τη λίμπιντο. Ας είναι, άλλη φορά θα πάρω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή