Ευφροσυνης Τσακίρη : Rooms to live, to grow, to love

Εισαγωγή Αντικείμενό της αφήγησης είναι η συσχέτιση λειτουργίας – ιδιαιτερότητας, η συνομιλία του ‘πρακτικού’ με το ‘ποιητικό’, του υλικού και γεωμετρικού με το άυλο, η σύνδεση του ‘σώματος’ με την ‘ψυχή’ στην κατοικία. Μέσα της αφήγησης είναι η αρχιτεκτονική, η λογοτεχνία, η ζωγραφική, ο κινηματογράφος. Διττός στόχος της είναι: Αφενός η εξοικείωση με πολύσημες αφαιρετικές έννοιες που εμφανίζονται σε σχεσιακά χωρικά δίπολα, όπως μέσα–έξω, πάνω–κάτω, μικρό–μεγάλο, κίνηση–στάση, και σε όρους, όπως όρια, φίλτρα, συνδέσεις. Αφετέρου η δόμηση ενός γνωσιολογικού πλαισίου που θα εκκινεί από το υπαρξιακό επίπεδο της βαθύτερης οντολογίας και της ψυχολογικής σημασιοδότησης του χώρου κατοίκησης, θα καταλήγει στις σύγχρονες, ρεαλιστικές απαιτήσεις και θα οδηγεί στην επιλογή των κατάλληλων μέσων για τον σχεδιασμό λειτουργικών κατοικιών με ιδιαίτερη ταυτότητα και στην κατασκευή μιας προσωπικής γλώσσας για την αυτοέκφραση του κάθε δημιουργού.   Η κατοικία αποτελεί πρωταρχικό και σημαντικό χώρο για το άτομο. Είναι ο μικρόκοσμός του, το προστατευτικό του κέλυφος, το εφαλτήριο της δράσης του, η υλική έκφραση της ταυτότητας και προσωπικότητάς του. Tι συμβαίνει μέσα από την πρόσοψη, στο εσωτερικό της; Πώς διαρθρώνεται αυτός ο ιδιαίτερος μικρόκοσμος; Είναι δεδομένο ότι πέραν της προφανέστατης ανάγκης για λειτουργικότητα, υπάρχει μια υπαρξιακή νομοτέλεια στην οποία οφείλει να απαντά –ή να σχεδιάζεται– μια κατοικία.

Στο ΜΕΡΟΣ Β θα αναζητήσουμε τα διττά, υπαρξιακά και λειτουργικά χαρακτηριστικά κάθε δωματίου, δομικού λίθου της κατοίκησης και θα διερευνήσουμε το πώς συνομιλούν η λειτουργικότητα και η τυποποίηση της κοινής κατοικίας με την ιδιαιτερότητα, μοναδικότητα, πρωτοτυπία ακόμη και ‘ιδιορρυθμία’ κατοικιών που χαρακτηρίζονται από έντονη ατμόσφαιρα και προκαλούν για τον λόγο αυτό αίσθηση. Πώς συμβιβάζονται οι προσωπικές ανάγκες και τα ‘γούστα’ με τα κοινά παραδεκτά πρότυπα κατοίκησης που κυρίως χρησιμοποιούνται σήμερα. Θα δείξουμε μέσα από παραδείγματα μοντέρνας, σύγχρονης, και τοπικής αρχιτεκτονικής που υπαγορεύονται από διαφορετικές κάθε φορά ιδεολογίες, πολιτισμικές αξίες και πρότυπα, ότι παρά το αναμφισβήτητο και επωφελές γεγονός της τυποποίησης, υπάρχουν καθ’ όλο τον χώρο και χρόνο της αρχιτεκτονικής αξιόλογες κατοικίες και δωμάτια, που έχουν σχεδιαστεί στη βάση αυτών των όρων, που πετυχαίνουν να συνδυάσουν την λειτουργικότητα και την ιδιαιτερότητα και για τον λόγο αυτό αποτελούν σήμερα πρότυπα προς μίμηση.  Δείτε ολόκληρη τη δημοσίευση εδώ.