Πρώην καθηγητής Πανεπιστημίου, οικολο-γερος πλέον, εξομολογείται…..

ΠΗΓΗ : ANTIGOLD

Τώρα που έχω αποσυρθεί και περιδιαβαίνω σε ερημικές τοποθεσίες της και μεταλλευτικά ευλογημένης χώρας μας, ιδιαίτερα του βόρειου τμήματός της, αναπολώ τα έργα και τις ημέρες μου ως καθηγητή –και δη ως εξεταστή- και θέλω με την ευκαιρία να ομολογήσω ότι και εγώ, όπως και όλοι οι πρώην συνάδελφοί μου, οι καταστροφείς της ανώτατης εκπαίδευσής μας, έχω κάνει ουκ ολίγες αμαρτίες. Θα ήταν ίσως μια ανακούφιση για μένα να εξομολογηθώ κάποιες από αυτές στο περιορισμένο υπόλοιπο του βίου μου.

Μια που θυμάμαι, με πολλές προσωπικές ενοχές, είναι κάποιου φοιτητή που μου είχε γράψει ότι είναι δυνατό να έχουμε από κάποιο συγκεκριμένο δείγμα μεταλλευτικών τελμάτων ορυκτολογική ανάλυση που να δίνει 97-99% κατά βάρος χαλαζία, ενώ η χημική ανάλυση του ίδιου δείγματος δίνει 78% SiO2. Εξαιτίας αυτής του της απάντησης έκοψα τον φοιτητή αυτόν στις εξετάσεις εκείνης της χρονιάς.

Με φρίκη και συντριβή τώρα συνειδητοποιώ πως στέρησα από τον συγκεκριμένο φοιτητή την ευκαιρία μιας λαμπρής καριέρας σε κάποια σοβαρή εταιρεία που αναλαμβάνει περιβαλλοντικές μετρήσεις και αναλύσεις, όπως ας πούμε την Scott Wilson Ltd που συνέπραξε στην σύνταξη της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων του προγραμματιζόμενου έργου εξόρυξης στις Σάπες της Θράκης.

Αν και ο συγκεκριμένος φοιτητής ίσως δεν θα το μάθει ποτέ, εγώ όμως οφείλω ταπεινά να του ζητήσω δημοσίως συγνώμη για τη μεγάλη αδικία που του έκανα και επίσης να ευχαριστήσω αυτούς που μου υπενθύμισαν αυτή μου την υποχρέωση.

YΓ ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Χτες, σε μια Ημερίδα στην Αίγινα, άκουσα έναν πανεπιστημιακό να αναγνωρίζει τα «πρωτεία» μιας ασημαντότητας (που ήταν κοινός τόπος από την εποχή του Σαμουέλ, αρχές δεκαετίας του 70 !) σε ένα συνάδελφό του… Ήταν ένα θεσπέσιο δείγμα σαχλαμάρας , που έλεγε πολλά για το ακαδημαϊκό  άσυλο που απολαμβάνει συχνότατα η ανοησία…