" Σύγχρονες μικροιστορίες του λιμανιού της Κω΄΄

 

του  Νίκου Μυλωνά 

1.               Μανδράκι- το Λιμάνι της Κω: περπατώντας την περίμετρο του λιμανιού από την ΔΕΗ μέχρι το Επαρχείοσυναντάς προβληματικές καταστάσεις και κάνειςσυγκρίσεις. Σκέφτεσαιτις διαδοχικές τροποποιήσεις; που έχουνγίνει.Οι συγκρίσεις αποθηκεύονται στο μυαλό και στην ψυχή. ( Το καρνάγιο θυσιάστηκε στα τέλη του 1970 στον βωμό της τουριστικήςανάπτυξης,. Τα μεγάλα αρμυρίκιαξεριζωθήκαντέλη του 1980 θυσία στην τουριστικήανάπλαση του χώρου, Ημεγάληομάδα ψαράδων και ψαροκάικων που το στόλιζαν με την πολυχρωμία τους και τον μοναδικό σχεδιασμό τους εξαλείφθηκε από την υπεδύνυναμη ‘’τουρισμός’’ και την ώθηση της απόσυρσης-κόψιμο των ευρωπαϊκώνπρογραμμάτων. Το κτήριο-τέρμινακατεδαφίστηκε μετατον σεισμό του ’17 αντικαταστάθηκε με μια παράγκα.Ημοντέρνακατασκευή του στεγάστρου με προεκτεταμέναεφελκυόμενα στοιχεια κατεδαφίστηκε λόγω απουσίας συντήρησης την δεκαετία του 2000….). Η σημερινή κατάσταση του Μανδρακίου είναι ντροπιαστική: ο χώροςΣένγκενχωρίς φροντίδα, το οδόστρωμα, ο ποδηλατοδρόμος, το πεζοδρόμιο όπως πριν 20 χρόνια, το κτηριο της Ανωτέρας και το Αζήλο σε εγκατάλειψη, πράσινο και δημοτικός ανθόκηπος αφημένα, το σύμπλεγμα του Ιπποκράτη  πνιγμένο στις πρόχειρες εγκαταστάσεις μικροπωλητών. Από την άλλη πλευρά  του λιμανιού η απουσία φροντίδας για Λ. Φοινίκων, τονυπερυψωμένοτης προτομής του Ιπποκράτη και του συνεχόμενου χώρου του Πλατάνου.ΤοΤζαμί της Λόντζας σε μόνιμη αναμονή επισκευής. Θα μείνουμε στην κατάσταση του πεζόδρομου σε επαφή με το κάστρο που οδηγεί  εδώ στο λιμάνι. Πριν ένα χρόνο φτιάχτηκε το κανάλι της ΔΕΥΑΚ που μεταφέρεινερό στα πλοία του πολεμικού μετα απλό 6-μηνη διαρροής που είχε ενοχλήσει πολλούς.  Κάθε μεριά βλέπουμε τους ταξιδιώτες να σέρνουν τις βαλίτσες τους και τα ροδάκια να εκτοξεύονται στην θάλασσα με τους ταξιδιώτες να μονολογούν: γαμώτο! Είναι δυνατό το ΛιμενικόΤαμείο να αδιαφορεί Τι λένε ο πρόεδρος και τα μέλη

του ΔΣ για την ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ;

2.               Για τους Ψαράδες:.  Έχουν μείνει 5-6 ψαράδες όλοισυνταξιούχοιήκοντά στην σύνταξη. Περιμένουν την νέαδόση ευρωπαϊκούπρογράμματος για να κόψουν τα σκάφη τους παίρνοντας την επιδότησηγια να κλείσουνχρέη και υποχρεώσεις. Μελετούν το δελτίοκαιρού για να πάνε στο ψάρεμα. Όταν ο καιρός το επιτρέψειτα ψάρια είναι ελάχιστα. Σχεδόνκαθημερινά  ‘’2-3 λαγόψαρα’’ που καταστρέφουν τα δίχτυα τους. Εδώ δεν υπάρχει ανεργία! Τα λαγόψαραδεν δικαιολογούναποζημίωση. Δεν υπαρχει πρόνοια. Γι αυτό το επάγγελμα θα κλείσει. ‘’Για μας το πρόβλημα δεν είναι τόσο η θάλασσα όσο το κράτος και οι υπηρεσίες’’. 

3.               ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΩΒΕΛΙΣΜΟΣ: Η ανανέωση των αδειώναλιείαςγίνεται κάθε 2 χρόνια μόνονηλεκτρονικά. Ηαίτηση για το ετήσιο βοήθημα (λιγότερα των 1000 ευρώ)που δίνεται κάθε 7 χρόνιαγίνεταιμόνο ηλεκτρονικά. Αγνοώντας τα των υπολογιστών αγοράζουν υπηρεσίες . Αυτές τις μέρες για την αντικατάσταση των φωτοβολίδωνασφάλειας των ψαροκάικωντους που γίνεται κάθε 2 χρόνια λογω λήξης το κράτος τους στέλνει στο λιμεναρχείογιαδικαιολογητικά, στην αστυνομία,σε 2 γιατρούς για να μαζέψουν 20 δικαιολογητικά  για να πάρουντην άδειαγια την αντικατάσταση των ληγμένων. ΓΙΑΤΊ αυτή η επιβολή περιττών εξόδων σε εργαζομένους που το μεροκάματο τους δεν ξεπερνά τα 30-40 ευρώ;

4.           Η ΓΡΑΜΜΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΕΙΤΟΝΩΝ:Το ΜΙΛΕΝΑ είναι το τελευταίο σκάφος Κωακής ιδιοκτησίαςπου το 2024 υπηρέτησε  την γραμμή Κω-Βodrum. Πριν 30 χρόνια η γραμμήεξυπηρετούνταναποκλειστικά από κώτικα πλοία. Ήταντότε που γίνοντανσυλλαλητήρια για το κλείσιμο της γραμμής γιατί προξενούσεζημιά στην τοπική αγορά. Σήμερα τα πράγματαέχουναντιστραφεί. Το αποτέλεσμα όμως που μετράει είναι αυτό της απουσίας ελληνόκτητων πλοίων από όλη την γραμμήσύνδεσης νησιών αν. Αιγαίου και μικρασιατικών παραλίων. Αυτό αφορά την λεγόμενη ‘’ναυτοσύνη των Ελλήνων’. Το θεμα αξίζειπροσοχής πέρα από στενάεθνικιστική σύνδρομα. Στην ζωήεπικρατεί ο ισχυρός και αυτό έγινε με την γραμμή. Όμως στην μάχηισχυρού-αδύνατου επεμβαίνει η πολιτική. Και το ερώτημα είναι; Υπήρξε πολιτική υποβοήθησης του ναυτικούτομέα της παραγωγής; Ιδίως  από την είσοδο της Χωράς μας στην ΕυρωπαϊκήΈνωση; Σε αυτό απαντά  το παράπονο του τελευταίουΚώου πλοιοκτήτη

της γραμμήςΚω-Bodrum: ‘’Είμαστε οι τελευταίο της γραμμής. Ζητήσαμε από το λιμενικόταμείο Κω να μας δώσει ένα προνομιακόκιόσκι στον χώρο της Σένγκεν για να κόβουμεκάποιαεισιτήριαπαραπάνω για να επιβιώσουμε. Μας το αρνήθηκαν και μας έβαλαντελευταίους’’.

5.           Τοπρόβλημα είναι ότι κανείς δεν μιλά για τα απαραίτητα, τα αναγκαία, που είναι και τα δύσκολα. Μια ολόκληρηιστορικήπερίοδοςκλείνει και μαζί της εξαφανίζονται μια σειράπράγματα: τεχνοτροπίες, γνώσεις, δεξιοτεχνίες, αξίες. Ο τόπος μας αλλάζει και η αλλαγή είναι για πολλούς-πολλά η τελική επιλογή: θάνατος.

Ν. Μυλωνάς