Κώ­στας Ποῦ­λος: Ἡ πρώ­ην Φα­νή

 

Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι Διαβάστε στὸ ἱστολόγιο ἢ τὸν ἀναγνώστη Ἡ πρώ­ην Φα­νή ΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, ἀπὸ τὴ στιγ­μὴ ποὺ τοῦ πρό­τει­νε νὰ βρε­θοῦν σ’ ἐκεῖ­νο τὸ μπὰρ γιὰ ἕνα τε­λευ­ταῖο πο­τό, ὁ Γιάν­νης Ἀρ­γυ­ρί­ου ἤξε­ρε κα­λὰ ὅτι ἐκεί­νη, ἡ Φα­νή, ἡ πρώ­ην Φα­νή του, θὰ τὸν ρω­τοῦ­σε για­τί. «Ἔχω δι­καί­ω­μα νὰ ξέ­ρω τὸν λό­γο» ἢ κά­τι τέ­τοιο. Ἔ, καί; Ἂς ἔβρι­σκε γιὰ ἀπάν­τη­ση κά­τι ἁπλό, κά­τι κοι­νό­το­πο. Κά­τι γιὰ τὸν χρό­νο ποὺ περ­νῶν­τας ρο­κα­νί­ζει ἀρ­γὰ τὰ θε­μέ­λια κι ὅτι, ὅσο καὶ νὰ νο­μί­ζει κα­νεὶς πὼς εἶ­ναι κε­ραυ­νὸς ἐν αἰ­θρίᾳ, στὴν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ἡ ὑπό­γεια φθο­ρὰ ἔχει πο­λὺ με­γα­λύ­τε­ρη ἡλι­κία. Αὐ­τὸς θὰ πα­ράγ­γελ­νε τὸ οὐ­ί­σκι του κι ἐκεί­νη ἕναν μέ­τριο φρέν­το. Θὰ τὸν κοι­τοῦ­σε φευ­γα­λέα μὲ τὸν γνω­στό, ἐνο­χλη­τι­κὸ ἀέ­ρα τῆς ἐπι­τη­δευ­μέ­νης ἄνε­σης ποὺ τῆς ἐπέ­βαλ­λε αὐ­τὸ τὸ ἠλί­θιο αἴ­σθη­μα ἀνω­τε­ρό­τη­τας, αὐ­τὸ τὸ φρυ­δά­κι ποὺ διαρ­κῶς τρε­μό­παι­ζε καὶ ποὺ σί­γου­ρα εἶ­χε σε­βα­στὸ με­ρί­διο εὐ­θύ­νης γιὰ τοῦ­το τὸ ναυά­γιο. Ναυά­γιο ποὺ ἔδει­χνε νὰ ἀπαι­τεῖ μιὰ τε­λευ­ταία τε­λε­τή, ἴδια σὲ πολ­λὰ μὲ ἐξό­διο ἀκο­λου­θία. Ἡ πρώ­ην Φα­νή του θὰ ἔπαιρ­νε μὲ τὴν τσιμ­πί­δα ἕναν κύ­βο μαύ­ρης ζά­χα­ρης καὶ θὰ τὸν ἐμ­βά­πτι­ζε μὲ χει­ρουρ­γι­κὴ ἀκρί­βεια στὸ σκοῦ­ρο πε­ριε­χό­με­νο τοῦ φλι­τζα­νιοῦ της, ἀνα­κα­τεύ­ον­τας μη­χα­νι­κὰ μὲ τὸ μι­κρὸ κου­τα­λά­κι, ὥσπου νὰ χα­θεῖ καὶ ὁ τε­λευ­ταῖ­ος κρύ­σταλ­λος. Θὰ ἔπι­νε μία μι­κρή, τι­πο­τέ­νια γου­λιά, ὄχι τό­σο ἐπει­δὴ ὁ ὀρ­γα­νι­σμός της εἶ­χε ἀνάγ­κη τὴν ἡμε­ρή­σια δό­ση της σὲ κα­φε­ΐ­νη, ὅσο για­τί ἤθε­λε νὰ τὴ χρη­σι­μο­ποι­ή­σει ὡς ἐρ­γα­λεῖο γιὰ νὰ πα­ρά­ξει τὴν πρώ­τη λέ­ξη, τὴ λέ­ξη ποὺ θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ πα­ρα­σύ­ρει γύ­ρω ἀπὸ τὰ δύο πο­τὰ κι ἄλ­λες ὅμοιές της.        «Λοι­πόν;» εἶ­πε τε­λι­κά, το­πο­θε­τῶν­τας ἕνα ἐν­τε­λῶς πε­ριτ­τὸ ἐρω­τη­μα­τι­κὸ στὸ τέ­λος μιᾶς ἀσή­μαν­της, ἄχρη­στης λέ­ξης.   Πη­γή: Ἀ­πὸ τὴν συλ­λο­γὴ δι­η­γη­μά­των Ἀμ­φί­βια τέ­ρα­τα. Ἱ­στο­ρί­ες στὸν δρό­μο γιὰ τὴ λί­μνη (Με­ταίχ­μιο, 2021). Κώ­στας Ποῦ­λος. Γεν­νήθη­κε στὸν Ἐ­λι­κώνα τῆς Βοι­ω­τίας. Σπού­δα­σε Φι­λο­λο­γία, Φι­λο­σο­φί­α καὶ Ἱ­στο­ρί­α στὴν Ἀ­θή­να καὶ στὴ Γερ­μα­νί­α. Ἔ­χει γρά­ψει, με­τα­φρά­σει καὶ δι­α­σκευ­ά­σει πλῆθος βι­βλί­ων γιὰ με­γά­­λους καὶ κυ­­ρί­ως γιὰ παι­διά. Ἔργα του ἔχουν λά­βει τι­μη­τι­κὲς δι­α­κρί­σεις (κρα­τι­κὸ βρα­βεῖ­ο παι­δι­κοῦ λο­γο­τε­χνι­κοῦ βι­βλί­ου) ἢ ἔ­χουν με­τα­φρα­στεῖ σὲ ἄλ­λες γλῶσ­σες. Εἰκόνα: Φωτογραφία τοῦ συγγραφέα.