![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjogzSb7xYcZ1GqQNDSZKcxa8ZIzOeo8if20BglBxMjJnORn-iDaUtnUZyVyrOce-EIiWp7zfyRQafAsqoRdxLp4fRI0mXrdht0EGp8JyKoTEHXoMMJzgvjMAjJWEiqGmlsiA0kxsQL6s2d/s1600/%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B10740.jpg)
Το πανό που
εκθέτουν οι αγρότες λέει : ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
και έχει δίκιο σε μεγάλο βαθμό. Όσοι αναγνωρίζουν την εγκυρότητα της οικολογικής/δημοκρατικής
αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», πρέπει προφανώς να αναγνωρίζουν και την εγκυρότητα
της συγκεκριμένης αρχής από την ανάποδη
: Δηλαδή ότι αυτός που απορυπαίνει τη
κοινωνία και τη φύση, αυτός που δρα καθαρτήρια, πρέπει να πληρώνεται ! Κι αυτό
στη συγκεκριμένη κοινωνία μπορεί να παίρνει διάφορες μορφές, όπως είναι π.χ η
οικονομική στήριξη της περιαστικής γεωργίας από το κράτος…
Για το
ζήτημα έχω αναφερθεί σε διάφορα γραπτά μου από την εποχή του περιοδικού
ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ.…Εδώ όμως θα ήθελα να τονίσω ότι η οποιαδήποτε γεωργική δραστηριότητα
– παρά την 100% βεβαιότητα του πανό- δεν συνιστά παράγοντα απορύπανσης ή
διασποράς των ρύπων σε ευρύτερες επιφάνειες.
Η χρήση των λιπασμάτων και των φυτοφαρμάκων νοθεύει τη λειτουργία της απορύπανσης,
η οποία επιτελείται στο ακέραιο μόνο από καθαρές οικολογικές καλλιέργειες στην
περίμετρο – ή ενδεχομένως και μέσα στον ιστό – της πόλης. Μια τέτοια
δραστηριότητα είναι αυτή που διαδραματίζεται στο κτήμα Αρβανίτη στα Κιούρκα της
Αττικής – όπου και το «άντρο» της Σχολής Οικολογικής Γεωργίας….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου