Η ανενεργή ιδιοκτησια Δημου Κω‘’alexanderfashion’’με αφορμη την αποδημια του Θ.Σήφη

 του Νίκου Μυλωνά 

---‘’ALEXANDER FASHION’’: Την 20-ετια 1970-1990 λειτούργησε στη Κω παράλληλα με τις ΑγροτικέςΒιομηχανίες (ΑΒΙΚΩ,ιδιωτικάεργοστάσιαντομάτας, ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ) και το Καρνάγιο στο λιμάνι,λειτούργησε το πρώτο (και τελευταίο) μεταποιητικό εργοστάσιο ετοίμωνενδυμάτων‘’Alexanderfashion’’.Από χθες η γη της Κω φιλοξενεί την ‘’αιώνια κατοικία’’ του βασικού λειτουργούτης Θωμά. Οι αδελφοί Σήφηακολουθήσαν την πορεία των νέων της γενιάς τους. Σε μια Κω βυθισμένη στην μεταπολεμικήστασιμότητα της εμφυλιο-πολεμικής Ελλάδας του 1950 μετανάστευσανστην Αυστραλία και από εκεί στο Κογκό για να επιστρέψουν,με καλή γνώση του διεθνούς γίγνεσθαι και οικονομίες στην πατρώα Γη. Με την επιλογή τους να φτιάξουν την ‘’Alexanderfashion’’συνέβαλαν στον παραγωγικό πλουραλισμό και εκσυγχρονισμό της..

---Θυμόμαστε τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ  να μεταφέρουν, πολύ πρωί, κυρίως νέους στο εργοστάσιο. Αποτελούσαν την νέα, τότε δημιουργούμενη,εργατικήτάξη της Κω!

Νέεςσχέσειςεργασίας και νέεςλέξεις μπαίνουν στηνκοινωνία μας, οδηγώντας από την χωρίς ελπίδα εργασία στο Χωράφι στην ελπίδα του μηνιάτικου. Στο εργοστάσιο έχουμε εφαρμογή σκληρών συστημάτων εργασίας(Τέυλορ, Φορντ),συνθήκες επιτηρούμενης έντασης εργασίας, 8-ωρο, εργατικόκέντρο, στάσεις εργασίας, απεργίες.Δύσκολα και εδώ. Ναι αλλά τότεχτίστηκαν τα πρώτανέασπίτια στοχωριόμε αποταμιεύσεις στηριγμένες στην σιγουριά του μισθού από το εργοστάσιο!

---Η ‘’AlexanderFASHION’’της προ-τουριστικής Κω όπως όλες οι παρόμοιεςμεταποιητικές βιοτεχνίες κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα  στηρίχθηκαν στους χαμηλούς μισθούς, στην ευρωστία της παραγωγικότητας της νεαρής εργατικής τάξης και γενικά στο χαμηλόκόστοςπαραγωγής+μεταφορών της εποχής.  Οι αλλαγές στην εσωτερική πολιτική στην Ελλάδα κυρίως η είσοδος στην ΕΟΚ (νυν Ε.Ε.) και οι συνθήκες ελεύθερης αγοράς οδήγησαν στην αύξηση του οικονομικούανταγωνισμού (αναζήτηση φθηνότερης εργασίας, φθηνότερωνμεταφορών και ενέργειας) οδήγησαν στον εκπατρισμό των επιχειρήσεων του κλάδου σε γειτονικές χώρες Αίγυπτο, Τυνησία, Τουρκία κλπ. Η ‘’alexander fashion’’ προσπαθεί να αντέξει στην εξωτερική πίεση και στην παράλληληέλλειψηντόπιων εργατικώνχεριών που απορροφούναιαπό την νέαμορφήεργατικώνσχέσεωντης ‘’τουριστικήςανάπτυξης’’! Τότεγίνεται η πρώτηοργανωμένηεισαγωγήεργατικήςτάξης στη Κω από τις Φιλιππίνες!Μερικοί έχουν γίνει πλέον μόνιμοι συμπατριώτες!Οι εργάτες από τις Φιλιππίνες έδωσαν παράτασηζωής στην Βιοτεχνία!Δημιουργήθηκαν οι πρώτεςθέσειςεργασίαςοικιακώνβοηθών! Όλες οι παρόμοιες βιοτεχνίες,στηριγμένες στην φθηνή μαζική εργασία,αποκομμένες από την έρευνα και την επιστήμη,χωρίς ξεχωριστό ιδιότυπο και ποιοτικό στυλ συνθλίφτηκε από τις δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς και της παγκοσμιοποίησης. Η αύξησητιμώνενέργειας, το μεγάλο κόστοςτραπεζικούδανεισμού, μεταφορών και η σπανιότητα εργασίας στο νησί, οδήγησαν στο κλείσιμο της‘’Alexander fashion’’! Οι ομοιότητες των συνθηκών και οι κίνδυνοι είναι προφανείς με την σημερινή τουριστική Βιομηχανία και η ιστορία διδάσκει. 

---ΔΗΜΟΣ ΚΩ και ’Alexanderfashion’’Τότελοιπόν, μπροστά στο ενδεχόμενοκατάσχεσης των εγκαταστάσεων της στο Μαρμαρωτό της Κω από τις Τράπεζες οΔήμος της Κω αποφάσισεγύρω στο 1995 την αγορά του ακινήτουέναντι ενός σημαντικού για την εποχή ποσού (1,3 εκ δραχμές). Η αγορά στηριζόταν στην λογική της αναπτυσσόμενηςτότεςΔημοτικήμηχανής και δικαιολογήθηκε ως αγορά που θα στέγαζε της Αστυνομία, την Πυροσβεστική και κάποιεςδημοτικές υπηρεσίες. Δεν αγοράστηκε σαν κτηριο με  αναφορά στην κοινωνική ιστορία του νησιού μας άλλα ως κτηριακή επένδυση. Αυτό δεν είναι απορριπτέο. Αν και ποιο σωστό θα ήταν να κατανοηθεί, τότε, όταν όλα μιλούσαν ότι η ‘’μυλόπετρα του τουρισμού’’ θα σβήσεικάθε άλληεστία τοπικής παραγωγής ιστορικώνπροϊόντων και να χαραχθεί μια πολιτικήσταδιακήςεξαγοράς τους και επανασχεδιασμούτης κοινωνικήςενσωμάτωσης των κουφαριών της προ-τουρισμού εποχής. Αυτό δεν έγινε και μάλιστα στην συγκεκριμένηπερίπτωση 30 χρονιά μετα την αγορά τακτήριααφήνονται να ρημάζουν στην εγκατάλειψη.Την ίδιαστιγμή ο Δήμοςενοικιάζεικτήρια εδώ και εκεί για τις ανάγκες του. Όλη αυτή η ιστορίαδεν είναι άμοιρη πολιτικής ευθύνης και γίνεται στα πλαίσια της πελατειακής λογικής των δημοτικών μας αρχών που έτσι βάζουν σε δεύτερη μοίρα το τοπικό συμφέρον..

--- Ησυνοπτική ιστορία της ’Alexander fashion’’ και η κοινωνική σημασία της παρουσίας της θέτει ζητήματα: 1. Το πρώτο και δύσκολοαφοράτην βιωσιμότητα των παραγωγικών δραστηριοτήτων στο νησί μας.Όλα, και ο τουρισμός ιδιαίτερα εξαρτώνται από το διεθνέςγίγνεσθαι στα παγκόσμια πεδία αντιθέσεων: εργασίας και κεφαλαίου, περιβάλλοντος και πρώτωνυλών,  ενέργειας και μεταφορών, κλιματικήςαλλαγής και λειψυδρίας, παραλιών-ακτών-θαλασσών κλπ

2. το δεύτερο είναι εύκολο και αφορά: άμεσο πρόγραμμα αξιοποίησης της περιουσίας του Δημου μας. Οι προηγούμενοι απέτυχαν. Οι νυν κινούνται στον ίδιο δρόμο.