ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ

ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΣΠΑΝΕΛΗ

 Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στο ΔΣ της ΠΕΓΕΕΠ και ιδιαίτερα στην οργανωτική επιτροπή , την Σταυρούλα Κατσογιάννη , την Νατάσσα Νικολάου , τον Σταμάτη Καβασίλη  , την Σταυρούλα Κόλλια και τον Αλέξανδρο Κρεμμύδα .

Σκέφτομαι ότι ίσως δεν υπήρχε κάτι καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει αυτός ο Σύλλογος , η ΠΕΓΕΕΠ, όταν μέσα σε μια πολύ σύντομη περίοδο της ιστορίας του, που ξεκινάει από την πρόωρη απουσία του Μιχάλη του Στογιάννου, φέρνει σε πέρας το πρώτο της Συνέδριο .Το πρώτο Πανελλαδικό Συνέδριο για το Αστικό Πράσινο.

Τι ωραίο πραγματικά  την δύσκολη και επίπονη διαχείριση μιας τόσο σημαντικής απουσίας ενός ανθρώπου που συνέδεσε την ζωή του με το Αστικό Πράσινο και ταυτόχρονα δημιούργησε το βήμα ,την φωνή μιας συλλογικότητας ,της ΠΕΓΕΕΠ, τι ωραίο πράγμα λοιπόν αυτή την απουσία να την νοηματοδοτείς με ζωντανή παρουσία και προοπτική . Η οργανωτική επιτροπή νομίζω ότι με αυτό το συνέδριο άγγιξε όλες τις τρέχουσες επιστημονικές και τις επί του πεδίου εξελίξεις γύρω από το μεγάλο θέμα που λέγεται Αστικό Πράσινο .Η θεματολογία ήταν επίκαιρη, πυκνή , πολλά θέματα από μόνα τους θα μπορούσαν να σηκώσουν το δικό τους συνέδριο. Δεν πειράζει , δεν πειράζει, ας είναι αυτό το συνέδριο το εναρκτήριο λάκτισμα για όλα τα επόμενα .Ταυτόχρονα η οργανωτική επιτροπή κατάφερε και τον επιστημονικό πλουραλισμό, Ακαδημαϊκοί, Γεωτεχνικοί από ΟΤΑ , Περιφέρειες , Ερευνητικά Ινστιτούτα , ατομικές ή πολυπρόσωπες επιχειρήσεις και το εξαιρετικά ευχάριστο, συναδέλφους από όλη την επαρχία .

• Πολιτική

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι δεν ακούστηκε καθαρά αυτό που εννοήθηκε με χίλιους τρόπους σε πολλά σημεία του Συνεδρίου, το ότι δεν υπάρχει Πολιτική για το Αστικό Πράσινο. Αυτό το είδα σαν παράπλευρη λέξη , σαν εικόνα αλλά δεν δηλώθηκε. Σε αυτό εδώ το σημείο λοιπόν θα πρέπει ο καθένας να αναλάβει κάτι, έναν κόπο. Θα πρέπει , εάν θέλει, να κάνει μια επιλογή ανάμεσα στην ανευθυνότητα, την μιζέρια, την ήσσονα προσπάθεια ή την φωνή και την προοπτική.

Δεδομένου λοιπόν του μέτρου της ηθικής του καθενός , δεδομένου του βαθμού της κοινωνικής μας ενσυναίσθησης , δεδομένου του γεγονότος ότι είμαστε με την πλάτη στον τοίχο και αγγίζουμε τα όρια του πλανήτη θα πρέπει να καταλάβουμε ότι Πολιτική για το Αστικό Πράσινο και για το  Αστικό Περιβάλλον είμαστε όλοι εμείς και κυρίως μαζί .Αυτό ήταν, είναι και θα είναι αποκρυσταλλωμένο και καθαρό το μήνυμα που θέλει να περάσει η ΠΕΓΓΕΠ. 

Πολιτική για το Αστικό Περιβάλλον είναι ο καθένας από εμάς , σε συνέργεια και σε συνεχή επικοινωνία τα Πανεπιστήμια και οι Ακαδημαϊκοί , Γεωτεχνικοί ΟΤΑ / Περιφερειών , Γεωτεχνικά Ερευνητικά Ινστιτούτα , ατομικές ή πολυπρόσωπες επιχειρήσεις και ασθμαίνοντας το ΓΕΩΤΤΕ που πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί ότι όταν το σύνολο του πληθυσμού βρίσκεται εντός Αστικού ιστού η μισή του δραστηριότητα θα έπρεπε να είναι το Αστικό Πράσινο.

• Δένδρο = Χρόνος= Χρήμα;

Ο συνάδελφος Αναστασιάδης πολύ εύστοχα μιλώντας για το Αστικό Δένδρο τόνισε ότι πρέπει σιγά σιγά να φεύγουμε από αυτό που τα Γεωπονικά και Δασολογικά Πανεπιστήμια μας μαθαίνουν για τον χρόνο ζωής ενός Δένδρου. Ταυτίζουν την ζωή ενός δένδρου με το pic της παραγωγικής του ικανότητας αλλά όταν αναφερόμαστε στο Αστικό Δένδρο θα πρέπει να διπλασιάζουμε τον χρόνο. Θα πρέπει στην μελέτη και στην διαχείριση να κοιτάμε ως προσδόκιμο ζωής για το Αστικό δένδρο π,χ την εκατονταετία. Έχει δίκιο καθώς τα βιοκλιματικά πλεονεκτήματα έχουν εκθετική σχέση με την ηλικία του ξύλου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει  να δοθεί μεγάλη προτεραιότητα, επιτέλους, στο παραγκωνισμένο και ξεχασμένο κομμάτι της Διαχείρισης του Αστικού Πρασίνου. 

Αυτό δεν επισημάνθηκε εμφατικά στο Συνέδριο . Δεν έχουμε Αστικό Πράσινο γιατί δεν έχουμε ΚΑΙ Διαχείριση και αυτό είναι καθαρή  επιλογή. Το Αστικό Πράσινο με τις εισροές αποτελεί οικονομία κλίμακας , είναι μια βιομηχανία και θα πρέπει να κινείται. Έχει καμμία λογική όμως  να αναπλάθουμε εσαεί πλατείες; Εάν αποφασίσουμε ότι έχει νόημα σε τι ακριβώς διαφέρουμε από τους μηχανικούς όταν δεν έχει νόημα να διαχειριζόμαστε το Αστικό Πράσινο; Έχουμε το δικαίωμα να βλέπουμε ώριμα και μεγάλα δένδρα ;

Ήδη φυτοτεχνικές μελέτες με το ΠΔ 99/2019 κάνουν και οι Περιβαλλοντολόγοι , μαθαίνω ότι οι Τεχνικές υπηρεσίες των ΟΤΑ κάνουν έργα Πρασίνου χωρίς να εμπλέκουν τους συναδέλφους Γεωτεχνικούς , το Υπουργείο επίσης , σε λίγο όλοι θα μπορούν να κάνουν αναπλάσεις  , διαχείριση Πρασίνου όμως τα πτυχία των Μηχανικών δεν θα μπορέσουν να κάνουν ποτέ .

Τι ακριβώς όμως θέλουμε; Έχουμε αποφασίσει; Θα διαχειριζόμαστε τα φυτά και τα δένδρα ή θα τα εγκαταλείπουμε στον καμβά των αναπλάσεων; Μάλιστα τα εγκαταλείπουμε από το στάδιο της μελέτης κιόλας γιατί ποιός ελέγχει για παράδειγμα την μελέτη μιας πλατείας ; Γιατί αλήθεια αυτός που υπογράφει μια μελέτη ανάπλασης Πρασίνου , ο Ανάδοχος και η Επίβλεψη δεν δεσμεύονται θεσμικά για μια δεκαετία ; Οι Μηχανικοί υπογράφουν όμως .Μήπως πρέπει να ζητήσουμε να υπογράφουμε και εμείς μέσα στα αναλογικά εύλογα χρονικά όρια αφού δουλεύουμε με ζωντανούς οργανισμούς ; 

Γιατί πρέπει να συμβαίνει κατά αποκλεισμό η κατασκευή και η ανάπλαση και όχι ΚΑΙ η διαχείριση του Αστικού Πρασίνου ;  Τι είναι αυτό που συμφέρει την οικονομία και εάν συμφέρει την οικονομία μήπως ζημιώνει το περιβάλλον ; 

Μήπως στο τέλος αυτό που συμφέρει την οικονομία είναι η με κάθε τρόπο μακροημέρευση του Αστικού Πρασίνου; 

Δεν εξηγείται το γιατί νεοφυτεμένες δενδροστοιχίες , νέες πλατείες, δημόσιοι χλοοτάπητες, έχουν προσδόκιμο ζωής βαριά μια δεκαετία. Παρατηρήσατε πρόσφατα τους σταθμούς του μετρό στην Αθήνα και στους γύρω Δήμους ; Εγώ από συγκεκριμένους θυμάμαι μνημονικά και τις φυτεύσεις .Δεν υπάρχει πια τίποτα.Γιατί;

• Βιοπορισμός= Σας ευχαριστώ δεν θα πάρω 

Ειπώθηκε και αυτό αλλά εδώ θα είμαι αθεράπευτα έως κλινικά θα έλεγα κάθετος.

Εάν πραγματικά για να βιοποριστώ έπρεπε να σφάξω το Πράσινο εγώ θα άλλαζα επάγγελμα .

Αλλά αυτό θα το έκανα εγώ .

Το Δένδρο έχει την δυνατότητα να κάνει την οποιαδήποτε επιλογή για εσένα ; Νομίζω ότι κοινό αέρα αναπνέουμε όλοι , τα δε δένδρα μας τον δίνουν . . .

με εκτίμηση 

Αλέξης Σπανέλλης 

Γεωπόνος ΓΠΑ , Μέλος ΔΣ ΠΕΓΕΕΠ