Τα πρώτα τους χρόνια
ήταν γεμάτα από φως, ευτυχία και οικογενειακή θαλπωρή. Ύστερα, ήρθε ο
πόλεμος και ο εκτοπισμός στο Άουσβιτς, ενώ μερικά παιδιά γεννήθηκαν εκεί.
Χωρισμός από γονείς και αδέλφια στους «παιδικούς τομείς» στο στρατόπεδο,
πειράματα, διαρκής πείνα, νοσταλγία για την οικογένεια, για ένα ζεστό
κρεβάτι, για στοργή... Με υπομονή και ευαισθησία ο Άλβιν Μέγιερ
αναζητούσε για δεκαετίες τα παιδιά του Άουσβιτς σε ολόκληρο τον κόσμο και
εκείνα του αφηγήθηκαν —τα περισσότερα για πρώτη φορά— τις εμπειρίες μιας
παιδικής ζωής ανεξίτηλα σημαδεμένης από τον θάνατο και τον αγώνα τους να
ξαναβρούν τη χαμένη τους ταυτότητα και να αποκτήσουν και πάλι πίστη στη
ζωή.
|
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου