Τoυ Γιάννη Ζήβα
Σύμφωνα με την
μυθολογία μας υπάρχουν
τρείς εκδοχές σχετιζόμενες
με την Άρκτο.

Κατά την δεύτερη
εκδοχή ο Ζεύς
αγάπησε την κόρη
του Λυκάωνα , την ευειδή
Καλλιστώ, η οποία ήταν
εθνική θεά της
Αρκαδίας, περιοχής διακρινομένης
για την άγρια
ομορφιά της, τους συνέλαβε
όμως η ζηλότυπη
Ήρα και μεταμόρφωσε
την Καλλιστώ σε
αρκούδα και έστειλε
την Άρτεμη να
την τοξεύσει. Τότε ο
Ζεύς «Ερμήν πέμπει
σώσαι τον παίδα, όν
εν γαστρί είχεν
η Καλλιστώ, και αυτήν
εποίησεν αστερισμόν, την μεγάλην
Άρκτον». Το παιδί που
έσωσεν ο Ερμής ήταν ο
Αρκάς, γενάρχης των Αρκάδων.
Κατά την τρίτη
εκδοχή , η αρκούδα ήταν
βασιλοπούλα που μεταμορφώθηκε
σε αρκούδα από
κάποια κατάρα της
μάνας της. Το δέρμα
αυτής της αρκούδας
το κάρφωσαν στον
ουρανό, που τότε ήταν
πλησίον της επιφάνειας
της γής και
την άγγιζε. Η δορά
της αρκούδας φαίνεται
ακόμη και σήμερα
στον ουρανό ( αστερισμός της Μεγάλης
Άρκτου), τα δε αστέρια
που αποτελούν τον
αστερισμό αυτό είναι
τα καρφιά με
τα οποία εκάρφωσαν
το δέρμα.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ*
Η αρκούδα βρίσκεται
στην κορυφή της
οικολογικής (τροφικής ) πυραμίδας
της ευρωπαϊκής πανίδας, μαζί
με τον λύγκα, τον
λύκο και τον
αετό. Σε καμμιά περίπτωση ο
άνθρωπος δεν μπορεί
να την υποκαταστήσει. Γι ‘ αυτό εξοντώνοντάς
την επιφέρει μεγάλη
ανισορροπία στην όλη
τροφική αλυσίδα.
*Πηγή : Δελτίο φίλων της
ελληνικής Αρκούδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου