Η Περιβαλλοντική Εταιρεία Πρέβεζας περί υδάτων

Σε μια άκρως ενδιαφέρουσα αναφορά της  ΠΕΠ (www.perivallontikiprevezas.org ) προς το ΥΠΕΚΑ αναπτύσσονται οι θέσεις και προτάσεις της οργάνωσης για τη διαχείριση των υδατικών πόρων.

«Το κείμενο του σχεδίου διαχείρισης των υδάτων  για την Ήπειρο που δημοσιεύτηκε και παρουσιάστηκε, σε μεγάλο βαθμό αναλώνεται στην περιγραφή της υφιστάμενης κατάστασης, η οποία για την περιοχή μας, ειδικά αυτή «της χερσονήσου της Πρέβεζας»,  χαρακτηρίζεται κακή. Αν και αποτελεί θετική εξέλιξη η αποτύπωση της πραγματικότητας και μάλιστα με τρόπο που δεν χωρεί αμφισβήτηση, εντούτοις θα περίμενε κανείς το σχέδιο διαχείρισης να ορίσει μια σαφή και αποφασιστική πορεία, ένα σφιχτό πλάνο υπέρβασής της. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη.

Η κακή κατάσταση των υπόγειων υδάτων της χερσονήσου της Πρέβεζας οφείλεται: α) στη ρύπανση με νιτρικά, αμμωνιακά κλπ και β) στην υφαλμύρινση (διείσδυση της θάλασσας εξαιτίας υπεράντλησης του νερού). Και παρόλο που η έκταση της υποβάθμισης (τουλάχιστον ως προς την υφαλμύρινση) δεν είναι αυτή του χάρτη που παρουσιάστηκε, ωστόσο δεν φαίνεται ότι αποτελεί και κατάσταση του απώτερου μέλλοντος. Μάλλον κοντά θα πρέπει να τοποθετείται.

Για την Π.Ε.Π. δεν ήταν κάτι άγνωστο. Έχει παρέμβει στο παρελθόν και για τα δύο ζητήματα!

 

Β. Η θέση της Π.Ε.Π. ως προς τα αίτια

Η θέση μας για τα ζητήματα διαχείρισης του νερού στην περιοχή της Πρέβεζας συνοψίζεται στο ότι χωρίς καμία ενόχληση, συνεχίζεται ένα είδος «πλιάτσικου» σε δύο βασικούς φυσικούς πόρους-θεμέλια κάθε μορφής ζωής: της γης και του νερού. Τονίζουμε πως η διαχείριση του νερού και των εδαφικών πόρων είναι σε σημαντικό βαθμό αδιαχώριστες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη χερσόνησο της Πρέβεζας λόγω εδαφικών και γεωλογικών συνθηκών (βλ. παρακάτω). Σε ότι αφορά τη διαχείριση των εδαφικών πόρων και όχι τυχαία, η χώρα μας μπορεί να ειπωθεί πως σφυρίζει αδιάφορα»!

Ζούμε μια δραματικής έντασης και διάρκειας λεηλασία του εξω-αστικού χώρου, με την εξάπλωση αστικών και περιαστικών δραστηριοτήτων, παράλληλα με τη συρρίκνωση των φυσικών βιότοπων και την υποχώρηση των αγροτικών δραστηριοτήτων, όχι όμως και της έντασης εκμετάλλευσης της γης, ή της υιοθεσίας κάποιου φιλικότερου προς το περιβάλλον μοντέλου γεωργίας, εκεί όπου η γεωργία συνεχίζει και υφίσταται. Πάνω σε αυτό, δεν θα πρέπει να δοθεί η παραπλανητική απάντηση της «φιλικής προς το περιβάλλον αγρανάπαυσης», εκεί όπου η γη έπαψε να είναι αγροτική. Μια σειρά ανθρωπογενών άλλων επιπτώσεων αμφισβητούν το σενάριο αυτό, όμως το ζήτημα δεν αφορά την παρούσα διαβούλευση. Σε ότι αφορά τα υπόγεια νερά, συνεχίζεται η ρύπανσή τους με αγροτικούς και αστικούς ρύπους, όπως και η ανεξέλεγκτη χρήση τους. Υπάρχει σύνδεση μεταξύ αστικοποίησης της γης και της μη αειφόρου διαχείρισης των υπόγειων υδροφορέων (λ.χ. τροποποίηση ισοζυγίων, αστικού τύπου ρύποι κλπ), ακόμη και χωρίς τη συνέργεια της γεωργίας. Ο συνδυασμός των δύο (συμβαίνει στην Πρέβεζα) είναι προφανώς ακόμη πιο επιζήμιος!

Όπως έχει τονιστεί ξανά, η εκτεταμένη αστικοποίηση της γης, η εκτός σχεδίου δόμηση και η εκτεταμένη, γενικώς προβληματική μίξη των χρήσεων γης, γεννούν μοιραία χρήσεις νερού που είτε είναι αδήλωτες, είτε παράνομες, είτε και τα δύο. Συνήθως «βαπτίζονται» άρδευση κατά την αδειοδότηση των γεωτρήσεων. Όμως μια συσχέτιση των αδειών χρήσης νερού που αναρτώνται στο «Διαύγεια» και της πραγματικής κατάστασης μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική (ο φορέας μας επιφυλάσσεται, καθώς προτίθεται να ενεργοποιηθεί πάνω στην ανάδειξη του θέματος). Αυτό επιβαρύνει περεταίρω το ήδη επιβαρυμένο σύστημα και στερεί από τη διοίκηση τα εργαλεία εκείνα που θα της επέτρεπαν να υπολογίσει και να διαχειριστεί επαρκώς τα αποθέματα νερού. Η δε «σπουδή» των αρχών για άρον-άρον νομιμοποίηση των υφιστάμενων υδρογεωτρήσεων, λόγω των εγγενών αδυναμιών της διαδικασίας, της υποστελέχωσης των υπηρεσιών και της επιφανειακής προσέγγισης του ζητήματος, εκτιμούμε ότι καταλήγει σε φιάσκο! Η γεωργία βέβαια, κατέχει δεσπόζουσα θέση και ως προς τις αδήλωτες υδροληψίες και ως προς την επίδρασή της στην ποιοτική και ποσοτική κατάσταση των υδάτων. Είναι προφανές πως ασκεί κατά τόπους ισχυρότατες πιέσεις στους υδάτινους πόρους, που την καθιστούν μη αειφόρο. Με απλά λόγια ο γεωργικός κλάδος θεωρείται σπάταλος, ενώ ταυτόχρονα σε μια εξαιρετικά δύσκολη προσπάθεια επιβίωσης, καταστρέφει ένα φυσικό πόρο στο οποίο στηρίζεται: το νερό. Όμως για τη γεωργία υφίσταται κάποιο θεσμικό πλαίσιο που θα την εξανάγκαζε (αν εφαρμοζόταν) σε μερική συμμόρφωση! Για άλλους σημαντικούς κλάδους, όχι. Ο φορέας μας έχει επανειλημμένα θέσει ερωτήματα και αν χρειαστεί τα ερωτήματα θα τεθούν και σε ευρωπαϊκά όργανα!

Πανευρωπαϊκή Γιορτή των Πουλιών

 

Όσοι και όσες θέλουν να γνωρίσουν από κοντά το μαγικό κόσμο των άγριων πουλιών , έχουν την ευκαιρία να συνεορτάσουν  με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία την «Πανευρωπαϊκή Γιορτή των Πουλιών» το πρώτο δεκαήμερο του Οκτώβρη ,σε διάφορες περιοχές σε όλη την Ελλάδα.

 

Εξορμήσεις για παρατήρηση πουλιών, προβολές και παρουσιάσεις, περιβαλλοντικά παιχνίδια, εκθέσεις φωτογραφίας και άλλες δραστηριότητες,  θα προσφέρουν σε μικρούς και μεγάλους την ευκαιρία να περάσουν μια ξεχωριστή ημέρα στη φύση και να γνωρίσουν τα πουλιά του τόπου μας.  

«Το Συναρπαστικό Ταξίδι της Μετανάστευσης!» είναι το θέμα της φετινής διοργάνωσης και στοχεύει στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για τα μεταναστευτικά είδη πουλιών και τους βιοτόπους που χρησιμοποιούν κατά τη μετανάστευση. Πολλές από τις περιοχές όπου διοργανώνεται η Γιορτή, αποτελούν προστατευόμενες περιοχές όπως υγρότοποι Διεθνούς Σημασίας και Εθνικά Πάρκα.

 

Η Πανευρωπαϊκή Γιορτή των Πουλιών γίνεται κάθε χρόνο  το πρώτο Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου σε περισσότερες από 30 χώρες και συντονίζεται από την παγκόσμια ομοσπονδία BirdLife International. Τις εκδηλώσεις  στη χώρα μας  διοργανώνει και συντονίζει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία με τη συνεργασία Δήμων, Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, τοπικών φορέων και οργανώσεων. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη και το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής: 

Αττική

Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης», Ίλιον

Αττική

Υγρότοπος Βραυρώνας

Θεσσαλονίκη

Λίμνη Βόλβη (Παραλίμνιο Πάρκο Μεγάλης Βόλβης Δήμου Βόλβης

Θεσσαλονίκη

Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης

(Μέγαρο μουσικής, πλησίον Πάρκου Ήχου)

Πιερία

Λιμνοθάλασσα Νέας Αγαθούπολης (Παρατηρητήριο Νέας Αγαθούπολης)

Χαλκιδική

Έλη Σάνη

 Σέρρες

Ανατολικό Ανάχωμα Λίμνης Κερκίνης (μεταξύ Λιμνοχωρίου και Μεγαλοχωρίου)

Πρέσπα

Άγιος Γερμανός 

Πληροφορίες : www.ornithologiki.gr  τηλ.210 82 28 704, 2310 244 245

Karl Heinz Roth : Η Ελλάδα και η κρίση….

 

Μετάφραση: Δημήτρης Λάμπος, πρόλογος: Ζήσης Παπαδημητρίου και Κώστας Λάμπος                                          

Δεν είναι όλοι οι Γερμανοί ίδιοι, δεν διαβάζουν όλοι την Bild και το Focus, δεν θεωρούν όλοι τους Έλληνες τεμπέληδες και χαραμοφάηδες. Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, Καρλ Χάιντς Ροτ, είναι φίλος του ελληνικού λαού και αισθάνεται βαθιά αγανάκτηση για τα όσα δεινά επιβάλλονται στους Έλληνες. 

   «Ο ένας στόχος του βιβλίου *** είναι να αποδείξει με τη σχολαστική ανάλυση της ‘ελληνικής κρίσης’ πως αυτή δεν είναι ελληνική αλλά βαθιά ευρωπαϊκή και συνακόλουθα παγκόσμια οικονομική κρίση, με όλα τα χαρακτηριστικά μιας συστημικής κρίσης του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού.

   Ο δεύτερος στόχος του είναι η αποκάλυψη των διαχρονικών ευθυνών της Γερμανίας για τη στρεβλή και συνεπώς την καχεκτική οικονομική κατάσταση της Ελλάδας.

   Ο τρίτος στόχος του είναι να αναδείξει τις νέες δυνατότητες που αναδύονται σταδιακά μέσα από τις συνέπειες της κρίσης, διαλεκτικές συνέργειες των αντιφάσεων και των αντινομιών του καπιταλισμού, για έξοδο από την κρίση με οδηγό ένα καινούργιο όραμα για τον κόσμο, για την Ευρώπη και για την Ελλάδα, και πρωταγωνιστή την ίδια την κοινωνία.

   Γι’ αυτό, από την πρώτη κιόλας σελίδα του βιβλίου του, ο Καρλ Χάιντς Ροτ υπογραμμίζει πως «είναι απαραίτητο να εξετάσουμε την ιστορία πίσω από αυτήν την κρίση», για να κατανοήσουμε πως η κρίση της Ευρωζώνης οφείλεται στο γεγονός ότι τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και κύρια η ίδια η Ευρωζώνη χτίστηκαν πάνω στις «ενδοευρωπαϊκές ανισότητες στην οικονομική ανάπτυξη οι οποίες συνεπάγονταν συγκεκριμένες στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό». Είναι αυτές ακριβώς οι ανισότητες μεταξύ του γεωγραφικού και κοινωνικού ευρωπαϊκού Βορρά και του αντίστοιχου γεωγραφικού και κοινωνικού ευρωπαϊκού Νότου που έθεσαν σε κίνηση τις στρεβλώσεις του ανταγωνισμού με στόχο και συνέπεια τα τεράστια ελλείμματα στις οικονομίες του γεωγραφικού και κοινωνικού ευρωπαϊκού Νότου, τα οποία κατά ένα ‘μαγικό τρόπο’ (που στην πορεία θεσμοθετήθηκε ως επίσημη οικονομική πολιτική σύγκλισης των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, με το περίφημο όνομα «Συνθήκη του Μάαστριχτ») μεταβάλλονται σε πλεονάσματα του ευρωπαϊκού Βορρά. Το αποτέλεσμα αυτής της νεοκλασικής και νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που νεκραναστήθηκε ως ρηγκανισμός και θατσερισμός, ήταν η γρήγορη απόκλιση αντί της σταδιακής σύγκλισης και η σημερινή βαθύτατη κρίση που απειλεί να κάνει συντρίμμια την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση και να γυρίσει την Ευρώπη στον 19ο και τον 20ό αιώνα των συγκρουσιακών εθνικισμών και των καταστροφικών πολέμων, πράγμα βέβαια που θα εξυπηρετούσε θαυμάσια τα ηγεμονικά σχέδια των Ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής, αν όχι και της Κίνας…» 

****128 σελ., 8 ευρώ (χωρίς  Φ.Π.Α.)

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΗΣΙΔΕΣ Δεσπερέ 3, 54621 Θεσσαλονίκη,

www.nissides.gr 

Συνέχεια και ασυνέχεια στην Ιστορία….

Εκτός του ότι η Ιστορία δεν έχει τέλος και δεν επιβεβαιώνει τον  Φουκουγιάμα, η Ιστορία έχει την ιδιότητα  ΚΑΙ να εκτυλίσσεται ποσοτικά αλλά ΚΑΙ να γνωρίζει ποιοτικές ανατροπές…Το θέμα είναι σοβαρό και απειλητικό για όσους αράζουν στη βεβαιότητα μιας ιστορικής συγκυρίας, επομένως μια διάλεξη όπως αυτή του αρχαιολόγου ΣΩΤΗΡΗ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ  -  και μάλιστα  τεκμηριωμένη από  ένα συγκεκριμένο ιστορικό χωροχρόνο -  παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον….. 

Προς γνώση και συμμόρφωση λοιπόν, έχουμε και λέμε : 

 Το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Πελοποννησιακών Σπουδών, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Αρκάδων Ορειβατών_Οικολόγων, στο πλάισιο της συμμετοχής του στον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με τον γενικό τίτλο «Κρίσεις : Συνέχειες και Ασυνέχειες στην Ιστορία», ανακοινώνει την ομιλία του Αρχαιολόγου Σωτήρη Ραπτόπουλου με θέμα «Κρίσεις, συνέχειες και ασυνέχειες στην Ιστορία: Η περίπτωση των Κυκλαδικών Πολιτευμάτων της Αυτοκρατορικής Εποχής».  

 Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στο Εντευκτήριο του Συλλόγου Αρκάδων Ορειβατών-Οικολόγων, Μητροπολίτου Δανιήλ 2γ, Τρίπολις, την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου, ώρα 8μμ…..

ΥΓ. Εν όψει, φωτογραφία της Μίνας Γκούτη στα πλαίσια της Έκθεσης με τίτλο : "Ματιές στο κύτταρο"
 

ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ : Για την κατάσταση στην Πάρνηθα

 

Με αφορμή αίτημα περιφερειακής παράταξης, η «Αττική Συνεργασία-ΟΧΙ στο Μνημόνιο» έκανε μια ενδιαφέρουσα εκτίμηση των εξελίξεων και των προβλημάτων του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας.

Παρουσιάζουμε ορισμένες   επισημάνσεις  :

 

-       Η πυροπροστασία των δασών  πρέπει να στηρίζεται κυρίως στη πρόληψη και δευτερευόντως στη καταστολή.

-       Μέχρι σήμερα το 80% των δασών είναι χωρίς διαχειριστική έκθεση και το 100% χωρίς καθαρισμό και ουσιαστική φύλαξη, ενώ την ίδια στιγμή θεσμοθετούνται νομιμοποιήσεις (π.χ. αυθαίρετα) που ουσιαστικά ευνοούν τη λειτουργία των εμπρηστών και των καταπατητών. 

-       Στην Αττική η οποία περιβάλλεται από αρκετούς ορεινούς όγκους υψίστης σημασίας, μέχρι στιγμής έχουν αναρτηθεί μόνο 6 δασικοί χάρτες 

-       Από τα 22.000 στρέμματα του ελατόδασους που κάηκε(το 2007), έχουν αποκατασταθεί από τις προσπάθειες αναδάσωσης του Δασαρχείου μέχρι στιγμής πάνω από 5.000 στρέμματα με έλατα. Μάλιστα το Δασαρχείο της Πάρνηθας έχει δημιουργήσει και φυτώριο 300.000 ελάτων από την ενδημική ποικιλία. Όμως παρ όλη την εξαίρετη δουλειά που γίνεται από αυτή την Δημόσια Υπηρεσία δεν θα μπορούσαμε να μην σχολιάσουμε τα ελάχιστα κονδύλια που διατίθενται  

-       Η συσσώρευση απορριμμάτων ιδιαίτερα σε κάποιες περιοχές του ορεινού όγκου αλλά και η μετατροπή του Θριασίου πεδίου και ιδιαίτερα των αγροτικών εκτάσεων που εφάπτονται στις δασικές εκτάσεις της Πάρνηθας και του Αιγάλεω σε ένα απέραντο σκουπιδότοπο έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση του τοπίου και της περιοχής, αλλά και την δημιουργία εν δυνάμει εστιών ανάφλεξης. 

-       Να σταματήσουν οποιαδήποτε σχέδια ή σκέψεις υπάρχουν, για ¨αξιοποίηση και εκμετάλλευση¨ των ακινήτων της πρώην βασιλικής οικογένειας που βρίσκονται στο δάσος του Τατοϊου και τώρα ανήκουν στην αρμοδιότητα της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. 

Και μια ερώτηση του oikologein : Γιατί να σταματήσουν τα «οποιαδήποτε σχέδια ή σκέψεις» περί Τατοϊου  και να μην αποκρουσθούν και καταγγελθούν  ρητά και κατηγορηματικά  «τα σχέδια και οι σκέψεις» που αποβλέπουν σε μια συμβατική,  κερδοσκοπική  και εισπρακτική διαχείριση του χώρου ; 

Όλο το κείμενο της «Αττικής Συνεργασίας»

Γιώργος Μπάλιας : Οικολογικός εκσυγχρονισμός, οικομαρξισμός και η περιβαλλοντική κρίση

Το θεωρητικό ρεύμα του οικολογικού εκσυγχρονισμού άρχισε να αποτελεί μια διακριτή τάση της πολιτικής οικολογίας από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 (Huber, Mol, Hajer κ.ά.). Σκοπός του είναι να αναλύσει και να αναδείξει τους τρόπους με τους οποίους οι σύγχρονες βιομηχανικές κοινωνίες θα αντιμετωπίσουν την περιβαλλοντική κρίση. Η βασική του θέση συνίσταται στην παραδοχή ότι α) η επιστήμη και η τεχνολογία δεν είναι αυτές που δημιουργούν τα περιβαλλοντικά προβλήματα αλλά αυτές που τα λύνουν. β) Η αγορά και οι οικονομικοί παράγοντες είναι αυτοί που με τη δυναμική της ανάπτυξης μπορούν να συμβάλουν στην οικολογική αναδιάρθρωση της οικονομίας και στη συνοχή της κοινωνίας εφαρμόζοντας τη βέλτιστη τεχνολογία στην παραγωγική διαδικασία και εξασφαλίζοντας την επανόρθωση των ζημιών με την ασφαλιστική τους κάλυψη. γ) Tο κράτος μέσω οικονομικών εργαλείων, όπως οι οικο-φόροι ή οι άδειες εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, συμπληρώνει τα κενά που αφήνει η αγορά. Έτσι, ο συνδυασμός των παραπάνω δράσεων εξασφαλίζει περιβαλλοντική προστασία.

Με άλλες λέξεις, ο οικολογικός εκσυγχρονισμός θεωρεί ότι η εκβιομηχάνιση, η τεχνολογική ανάπτυξη και η οικονομική μεγέθυνση όχι μόνο είναι συμβατές με την οικολογική βιωσιμότητα, αλλά αποτελούν τα μέσα για τον οικολογικό μετασχηματισμό του καπιταλισμού, ο οποίος παραμένει ως ο μόνος οικονομικός ορίζοντας. Ο όρος που συμπυκνώνει την εν λόγω προβληματική, είναι ο όρος «πράσινη ανάπτυξη», ο οποίος, για τους παραπάνω λόγους, έχει μόνο τεχνικά χαρακτηριστικά. Π.χ., η τεχνολογία των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών καθιστά εφικτή μια αυξημένη παραγωγή και ως εκ τούτου είναι σε θέση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της πείνας. Έτσι, το πολιτικό πρόβλημα της άνισης κατανομής πόρων το μετατρέπει σε τεχνικό ζήτημα βελτίωσης της παραγωγικής διαδικασίας.
Αντίθετα, στο θεωρητικό ρεύμα του οικομαρξισμού η αιτία της περιβαλλοντικής κρίσης βρίσκεται στην πολιτική οικονομία των καπιταλιστικών κοινωνιών (O’Connor, Foster, Burkett, Benton κ.ά.) Συγκεκριμένα, ο σύγχρονος καπιταλισμός διαπερνάται από τη θεμελιώδη λογική της διαρκώς ογκούμενης οικονομικής ανάπτυξης και της εντεινόμενης συσσώρευσης του κεφαλαίου. Για να υπηρετηθεί, όμως, αυτή η άτεγκτη λογική, χρειάζεται μια αυξανόμενη απόσπαση και εκμετάλλευση φυσικών πόρων με συνέπεια, εκτός από την εξάντλησή τους, να υπάρχει και –αυξανόμενη- πρόκληση ρυπάνσεων (απόβλητα, παραπροϊόντα, εκπομπές ρύπων κ.λπ). Με άλλες λέξεις, σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, η εντάσεως κεφαλαίου νεοφιλελεύθερη οικονομική ανάπτυξη έχει μια εγγενή τάση προς την περιβαλλοντική υποβάθμιση ή καταστροφή. Γι‘ αυτόν ακριβώς το λόγο ο καπιταλισμός δεν μπορεί να οδηγηθεί σε οικολογικό μετασχηματισμό, όπως υποστηρίζει το ρεύμα του οικολογικού εκσυγχρονισμού. Αντίθετα, θα συνεχίσει αναπόδραστα να καταστρέφει τις βιοφυσικές βάσεις της παραγωγής. Είναι αυτό που ο Τζέιμς Ο Κόνορ ονόμασε «δεύτερη αντίφαση του καπιταλισμού» και οι Φόστερ και Μπάρκετ «διαρκή τάση διάρρηξης της διαλεκτικής σχέσης φύσης/κοινωνίας, ανθρώπινου/μη ανθρώπινου, υποκειμένου/αντικειμένου.»
Περαιτέρω, οι οικομαρξιστές στέκονται κριτικά απέναντι στην επιστήμη και την τεχνολογία. Επιπλέον, θεωρούν ότι δεν πρέπει να περιοριζόμαστε στη θεσμοποιημένη γνώση (πανεπιστήμια, κέντρα έρευνας κ.λπ.), αλλά να λαμβάνουμε υπόψη και την τοπική-λαϊκή γνώση θεσπίζοντας διαδικασίες αποτελεσματικής συμμετοχής και διαβούλευσης.

Τα αρχεία του μοντέρνου…

Τα αρχεία του μοντέρνου παρουσιάζουν και διαθέτουν σε συμβολικές τιμές έργα 85 μοντέρνων και σύγχρονων καλλιτεχνών από  τις 23 Σεπτεμβρίου έως τις 16 Οκτωβρίου

 

 (Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή, 18:00 έως 22:00,

Σάββατο και Κυριακή, 11:30 έως 14.30 τηλ. 210 6534 326)      

Τα αρχεία του μοντέρνου*  επικεντρώνονται στη μελέτη και παρουσίαση της εικαστικής πρωτοπορίας όπως αυτή διαμορφώθηκε στον εικοστό αιώνα. Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιούνται περιοδικές εκθέσεις καλλιτεχνών που με το εικαστικό τους έργο έπαιξαν έναν καθοριστικό ρόλο στην ανανέωση της ελληνικής ζωγραφικής. Για τα ζητήματα που κάθε φορά θίγονται σε αυτές τις εκθέσεις οργανώνονται ημερίδες και συζητήσεις. Το υλικό  των συζητήσεων κυκλοφορεί σε ενημερωτικά φυλλάδια, καταλόγους, και βιβλία. Παράλληλα, υλοποιούνται σχέδια (projects) πάνω στην ιστορία της τέχνης όπως η μελέτη και η έκδοση τής αλληλογραφίας καλλιτεχνών, τεχνοκριτικών, βιογραφιών και κειμένων .

Σε αυτήν την προσπάθεια προέχει το αίτημα τής -όσον το δυνατό- αντικειμενικής τεκμηρίωσης. Κάθε εικαστικό ζήτημα, το ίδιο το έργο τέχνης έχει τις πηγές του, τη βιβλιογραφία και τις αναφορές του. Αποτέλεσε, πιθανώς, θέμα αντιπαράθεσης και διαφορετικών εκτιμήσεων. Απαιτείται, λοιπόν, η ανασυγκρότηση αυτού του υλικού αφού μόνο τότε δημιουργείται ο επιστημονικός ορίζοντας για την ιστορία της τέχνης.
Το μοντέρνο κίνημα δεν αποτελεί αρχειακό, μόνο, υλικό που έχει αποκλειστικά ιστορική σημασία. Αντίθετα, η νεωτερικότητα αποτελεί ακόμη και σήμερα έναν ανοιχτό πεδίο. Το μοντέρνο κίνημα δεν έχει μόνο αρχειακή σημασία, μολονότι γίνεται κατανοητό μέσα από τη γνώση του αρχείου.

– *www.archiv.gr

Προκλήσεις για την Ελληνική γεωργία - η περίπτωση της Χαλκιδικής

του  Χαράλαμπου Ν. Λαζαρίδη * 

Η κλιματική αλλαγή, η παγκοσμιοποίηση της αγοράς τροφίμων, η εντατικοποίηση της γεωργίας, τα γενετικά τροποποιημένα («μεταλλαγμένα») φυτά και ζώα και - τελευταία - τα βιοκαύσιμα με την προκαλούμενη «αρπαγή γης» (“land grabbing”), έχουν επιφέρει δραματικές αλλαγές στην παγκόσμια γεωργία, αναδεικνύοντας νέους κινδύνους και φέρνοντας στο προσκήνιο νέες προκλήσεις για τις Γεωτεχνικές Επιστήμες και τις Επιστήμες Τροφίμων.

Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς τροφίμων οδήγησε σε εντατικοποίηση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, με αποτέλεσμα την εισαγωγή νέων, αντι-αειφορικών μεθόδων παραγωγής, που με τη σειρά τους εισήγαγαν νέους κινδύνους, διαφορετικής μορφής και κλίμακας από τους μέχρι πρόσφατα γνωστούς. Έτσι οδηγηθήκαμε στις διατροφικές κρίσεις και τα διατροφικά σκάνδαλα των δύο τελευταίων δεκαετιών. Οι εφαρμογές της γενετικής μηχανικής στη γεωργία οδήγησαν σε άκρως εντυπωσιακά «επιτεύγματα», αλλά και σε σοβαρότατο προβληματισμό για τα κίνητρα και τις επιδιώξεις των πρωταγωνιστών του χώρου, τις επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και το μέλλον της γεωργίας, τον έλεγχο της παγκόσμιας αγοράς τροφίμων και τον σεβασμό θεμελιωδών δικαιωμάτων του Καταναλωτή.

Τα προωθούμενα βιοκαύσιμα έρχονται να συμπληρώσουν το τοπίο των δραματικών αλλαγών, καθώς προσφέρουν μεν τη δυνατότητα παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας, παράλληλα όμως απειλούν την εύθραυστη ισορροπία στις χρήσεις γης για παραγωγή τροφίμων, περιπλέκοντας έτσι το δυσεπίλυτο πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας, ιδιαίτερα σε περιοχές του Τρίτου κόσμου, όπου η «αρπαγή γης» από πολυεθνικές επιχειρήσεις  διευκολύνεται από τους τοπικούς ηγέτες και παίρνει διαστάσεις πραγματικής τραγωδίας σε βάρος των εντόπιων, φτωχών πληθυσμών.

Μέσα από ένα δυναμικά εξελισσόμενο σκηνικό μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς τροφίμων, όπου οι τεράστιες οικονομίες κλίμακος των 50.000 στρεμμάτων ή του ενός εκατομμυρίου ζώων συνθλίβουν και εξοντώνουν κοστολογικά τον μικρό παραγωγό, εμείς οφείλουμε να αναζητήσουμε και να αναδείξουμε τα δικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα και τις δικές μας ευκαιρίες αγροτικής ανάπτυξης. Και αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από την ποιότητα και ασφάλεια, που προσφέρει η αειφόρος παραγωγή πιστοποιημένων προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας σε μια ελκυστική «συσκευασία» εξαγωγής διατροφικού πολιτισμού.

Dr. Vandana Shiva: Διακήρυξη της Ελευθερίας των Σπόρων*

1. Ο σπόρος είναι η πηγή της ζωής, είναι ο αυθορμητισμός της ζωής να εκφράζεται, να αυτοανανεώνεται, να πολλαπλασιάζεται, να εξελίσσεται στο διηνεκές σε καθεστώς ελευθερίας.

2. O σπόρος είναι η ενσάρκωση της βιο-πολιτιστικής ποικιλομορφίας. Περιέχει εκατομμύρια χρόνια βιολογικής και πολιτιστικής εξέλιξης από το παρελθόν καθώς επίσης και τις δυνατότητες χιλιετιών ενός μέλλοντος που εκτυλίσσεται.

 

3. Η Ελευθερία των Σπόρων είναι εκ γενετής δικαίωμα κάθε μορφής ζωής και αποτελεί τη βάση για την προστασία της βιοποικιλότητας.

4. Η Ελευθερία των Σπόρων είναι εκ γενετής δικαίωμα κάθε γεωργού και παραγωγού τροφίμων. Το δικαίωμα των γεωργών να φυλάνε, να ανταλλάσσουν, να αναπτύσσουν, να διασταυρώνουν και να εμπορεύονται σπόρους είναι ο πυρήνας της Ελευθερίας των Σπόρων. Όταν αυτή η ελευθερία υφαρπάζεται, οι γεωργοί παγιδεύονται στα χρέη και σε ακραίες περιπτώσεις αυτοκτονούν.

5. Η Ελευθερία των Σπόρων είναι η βάση της Ελευθερίας της Τροφής, εφόσον ο σπόρος αποτελεί τον πρώτο κρίκο στην τροφική αλυσίδα.

6. Η Ελευθερία των Σπόρων απειλείται από τους σπόρους ευρεσιτεχνίας, οι οποίοι δημιουργούν μονοπώλια σπόρων και καθιστούν παράνομη τη φύλαξη και ανταλλαγή σπόρων από τους γεωργούς. Οι ευρεσιτεχνίες σπόρων είναι ηθικά και οικολογικά αδικαιολόγητες, αφού οι ευρεσιτεχνίες είναι αποκλειστικά δικαιώματα χρήσης τα οποία χορηγούνται για τις εφευρέσεις. Ο σπόρος δεν είναι εφεύρεση. Η Ζωή δεν είναι εφεύρεση.

 

7. Η Ελευθερία των Σπόρων διαφόρων πολιτισμών απειλείται από τη Βιοπειρατεία και την κατοχύρωση ευρεσιτεχνιών οι οποίες βασίζονται σε εγχώρια γνώση και βιοποικιλότητα. Η Βιοπειρατεία δεν είναι καινοτομία – είναι κλοπή.

 

8. Η Ελευθερία των Σπόρων απειλείται από γενετικά κατασκευασμένους σπόρους οι οποίοι μολύνουν τους αγρούς μας, αποκλείοντας για όλους τη δυνατότητα επιλογής μη γενετικά τροποποιημένης τροφής. Η Ελευθερία των Σπόρων των γεωργών απειλείται όταν (έχοντας ήδη μολύνει τις καλλιέργειες μέσω διασταυρώσεων) οι εταιρίες μηνύουν τους γεωργούς για «κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας».

9. Η Ελευθερία των Σπόρων απειλείται από τη σκόπιμη μετατροπή των σπόρων από ανανεώσιμη αυτοδημιούργητη πηγή σε μη ανανεώσιμο προϊόν ευρεσιτεχνίας. Η πλέον ακραία περίπτωση μη ανανεώσιμων σπόρων είναι η «Τεχνολογία Εξολοθρευτής» η οποία αναπτύχθηκε με σκοπό τη δημιουργία στείρων σπόρων.

10. Δεσμευόμαστε για την υπεράσπιση της Ελευθερίας των Σπόρων, ως την ελευθερία των ποικιλόμορφων ειδών στην εξέλιξη, ως την ελευθερία των ανθρώπινων κοινοτήτων να επανακτήσουν ένα κοινό αγαθό όπως είναι οι ελεύθεροι σπόροι.

Με αυτό τον σκοπό, θα αποθηκεύουμε σπόρους.

Θα δημιουργήσουμε κοινοτικές τράπεζες σπόρων και βιβλιοθήκες σπόρων.

Δε θα αναγνωρίζουμε κανένα νόμο ο οποίος παράνομα καθιστά τους σπόρους πνευματική ιδιοκτησία των εταιριών.

Θα σταματήσουμε τις ευρεσιτεχνίες σπόρων.

 

ΥΓ. Για την ελευθερία των σπόρων αναφερθήκαμε σε ένα πιο αναλυτικό κείμενο, της ίδιας συγγραφέως.

http://oikologein.blogspot.gr/2012/09/blog-post_9772.html

Το παρόν λιτό  κείμενο (10 εντολές…) απηχεί το πνεύμα και την έμπνευση ενός συνολικού κινήματος…

Στη σελίδα του Πελίτι http://www.peliti.gr/pages/protasis_vandana.htm

υπάρχουν  Προτάσεις για την Ελευθερία των Σπόρων

Αθήνα χωρίς αυτοκίνητο…..

 

To 1987, μια ομάδα πράσινων ακτιβιστών, το   CAR FREE DAY, είχε πρωτοστατήσει σε μια κίνηση για πανευρωπαϊκή  καμπάνια εναντίον της αυτοκίνησης στις πόλεις….Η υπόθεση τότε έμπαινε σε  νέα φάση, αφού είχαν προηγηθεί άφθονες θεωρητικές βολές επί του ζητήματος : Με διασημότερη ίσως όλων,  αυτήν που καταχωρήθηκε στο δοκίμιο του Αντρέ Γκορζ «Η ιδεολογία του ΙΧ»…Σημειώνω πάντως ότι και ο Λε Κορμπυζιέ, πρωτοπόρος  (και συνηθέστατα αίρων τις αμαρτίες)  του μοντερνισμού , είχε ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 αναφερθεί στις δυσμενείς επιπτώσεις της αυτοκίνησης στην αστική χλωρίδα….

Εδώ και μερικά χρόνια, η μετεξέλιξη της θέσμισης από «Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο» σε «Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Βιώσιμης Μετακίνησης»  αποδυνάμωσε τα σχετικά μηνύματα…Παράλληλα όμως εμφανίστηκε και ένας ανασχετικός παράγων, που ήταν η αξίωση των αυτοκινητοβιομηχανιών να πουλήσουν πάση(πολεοδομική) θυσία… Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι οι  εισαγωγείς εν Ελλάδι αυτοκινήτων, δεν έπαψαν να εκφράζουν τη δυσφορία τους για τη μείωση των πωλήσεών τους από το 2010 υπό συνθήκες μνημονίου, και να ζητούν τη λήψη μέτρων…

Τελικά τα μέτρα για την ενίσχυση της κεντροευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας δεν άργησαν να έρθουν, π.χ  υπό τη μορφή της εξαίρεσης των οχημάτων μικρής ρύπανσης από τον δακτύλιο….

Αυτό που δεν ήλθε ποτέ ήταν μια πολιτική-οικολογική γραμμή, μια ντιρεκτίβα  υπέρ της μακροβιότητας των υπαρκτών οχημάτων, μέσω της καλύτερης συντήρησής τους,   με στόχο αφενός  την ενίσχυση της εγχώριας επισκευαστικής βιομηχανίας (Συνεργεία)και αφετέρου την μείωση του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου. Η κυβέρνηση του Μνημονίου έκανε ότι δεν σκάμπαζε από τέτοια, οι δε Οικολόγοι Πράσινοι απλώς δεν σκάμπαζαν…

Ορθώς ο   δήμαρχος  Αθηναίων  κ. Καμίνης , σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου,  έβαλε μπροστά στην κυκλοφοριακή επετηρίδα τον πεζό,  στη συνέχεια το ποδήλατο, τη μοτοσυκλέτα, τα μέσα μαζικής μεταφοράς και τελευταίο το ΙΧ, έστω και αν παρέλειψε να εξηγήσει τη προβλεπόμενη αύξηση εισιτηρίων…Ορθώς επίσης  η  εβδομάδα βιώσιμης μετακίνησης κορυφώνεται με εορταστικά γεγονότα, με τον Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών να κάνει  προσφορές και δώρα (που θα αναρτηθούν στον ιστότοπο του Συλλόγου www.pameathina.net ), με το κλείσιμο της οδού Πανεπιστημίου προς όφελος ποδηλατιστών, μουζικάντηδων, εκπαιδευτικών εργαστηρίων, παιχνιδιών για μικρο-μέγαλους :  Κουτσά-στραβά, πρέπει να συντηρήσουμε  εκείνο το πνεύμα του νταβαντουριού  και της αντιλογίας,  που τόσο  έχει ανάγκη η αθηναϊκή ανάπλαση…. 
 

Κώστας Λάμπος : Άμεση Δημοκρατία και Αταξική Κοινωνία

 

 

Ο Συγγραφέας (Διδάκτορας της Σχολής Οικονομικών Επιστημών του Freie Universität Berlin, με διδακτικό έργο σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, στην Εθνική Σχολή Διοίκησης, στο ΤΕΙ Αθήνας) παρουσιάζει μια ολιστική εικόνα των καταστάσεων ή σχεδίων χειραφέτησης, «για να γνωρίζουμε από πού ερχόμαστε και τι ζητάμε,   από την ιστορική μας αφετηρία μέχρι σήμερα»  

 

Το βιβλίο του  μάς ταξιδεύει στις εξισωτικές κοινωνίες και τον «Πρωτόγονο Κομμουνισμό», την Αθηναϊκή Δημοκρατία, την Ιδανική Πολιτεία του Πλάτωνα, την Άριστη Πόλη του Αριστοτέλη, τα πρωτοχριστιανικά κοινόβια, το «Κράτος του Θεού», την Αγροτική Επανάσταση της Αγγλίας, την Κομμούνα της Θεσσαλονίκης, την Ουτοπία του Τόμας Μουρ, την Παρισινή Κομμούνα, το Πρόταγμα του Σοσιαλισμού, τη Συμβουλιακή Δημοκρατία, τα Ρώσικα Κοινόβια Μιρ, τα Κιμπούτς, την Κινέζικη Κομμούνα, τη Μεξικανική Επανάσταση, την Ισπανική Επανάσταση, τη Λαϊκή Εξουσία στην Ελλάδα, το Συνεταιριστικό Κίνημα και το Αγροτοβιομηχανικό συγκρότημα του Μοντραγκόν, το Γαλλικό Μάη, την Αυτοδιαχείριση στη Λατινική Αμερική, το Σάμμερχιλ, τη Μαριναλέντα και πολλούς ακόμα σταθμούς, μέχρι τα σύγχρονα κοινωνικά κινήματα των αντικαθεστωτικών, των ‘αγανακτισμένων’, της Άμεσης Δημοκρατίας και της αλληλέγγυας και αχρήματης οικονομίας, που σηματοδοτούν τη σταθερή πορεία της Ανθρωπότητας προς την Άμεση Δημοκρατία και την Αταξική Κοινωνία, αφήνοντας την ίδια την Ιστορία να αναδείξει και να υποδείξει αυτή την εξελικτική πορεία ως τη μοναδική και ολοκληρωμένη απάντηση στη σημερινή καθολική συστημική κρίση, στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και στον φασιστικό παγκοσμιοκυβερνητικό ηγεμονισμό της.

Ο Κώστας Λάμπος δείχνει με σαφήνεια και τεκμηρίωση τη σταθερή εκατομμυριόχρονη εξέλιξη της Ανθρωπότητας προς έναν κόσμο κοινωνικής ισότητας και Άμεσης Δημοκρατίας, αποκαλύπτοντας την ιστορική αγωνία και τους αγώνες του Ανθρώπου και συνολικά των δυνάμεων της Εργασίας, της Eπιστήμης και του Πολιτισμού, για ένα καλύτερο κόσμο, ο οποίος δεν είναι μόνο επιθυμητός και αναγκαίος, αλλά σήμερα, στον 21^ο αιώνα, είναι και εφικτός.

Το βιβλίο του  μας βγάζει με ασφάλεια έξω από το λαβύρινθο των σκοταδιστικών μύθων και όλων των εξουσιαστικών ιδεολογιών, την νεοκλασική-νεοφιλελεύθερη τρομοκρατία-βαρβαρότητα και την κοινωνική κατάθλιψη-μοιρολατρία και μας οδηγεί στην ατομική και συλλογική αυτογνωσία, στη συνειδητοποίηση της θέσης μας στην κοινωνία και στην κατάκτηση της αυτοπεποίθησης πως μπορούμε να αλλάξουμε να πράγματα ώστε να ζούμε ειρηνικά και σε συνθήκες καθολικής ευημερίας ως ίσοι μεταξύ ίσων, ελεύθεροι και με αξιοπρέπεια. Ένα βιβλίο επίκαιρο, τολμηρό, καλογραμμένο, χρήσιμο και γεμάτο αισιοδοξία γιατί λύση υπάρχει, όχι στο Εγώ, αλλά στο Εμείς και όχι στο Επέκεινα αλλά στο Εδώ, στο Παντού και στο Τώρα. Ένα βιβλίο πρόκληση για ένα σύγχρονο και γόνιμο διάλογο, για κοινωνική-απελευθερωτική αντίσταση απέναντι στον καταστροφικό και απάνθρωπο καπιταλισμό σε όλες τις πιθανές παραλλαγές του.

Το βιβλίο προλογίζει ο Μανώλης Γλέζος

Φυσική κληρονομιά σε τιμή ευκαιρίας……

 Η  Ορνιθολογική Εταιρεία  διοργανώνει  ενημερωτική εκδήλωση με θέμα: «Ενοικιάζονται ξεχωριστές νησίδες: η φυσική μας κληρονομιά σε τιμή ευκαιρίας», την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012, στη Στοά Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5, ώρα 7.00μμ.

Θα μιλήσουν οι: Κρίτων Αρσένης, Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ,  Αποστόλης Καλτσής Πρόεδρος της Ορνιθολογικής, Δημήτρης Τζανουδάκης, Καθηγητής Βοτανικής Πανεπιστημίου Πατρών, Κώστας Παπακωνσταντίνου, Περιφερειακός Σύμβουλος υποστηριζόμενος από τους Οικολόγους Πράσινους στην Δυτική Ελλάδα.

Η εκδήλωση γίνεται με αφορμή  πρόσφατες δηλώσεις του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά και του εκτελεστικού διευθυντή του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), κ. Ανδρέα Ταπραντζή στο πρακτορείο Bloomberg για την εμπορική “αξιοποίηση" ακατοίκητων νησίδων, που δείχνουν  την άγνοια του πολιτικού προσωπικού σε ό, τι αφορά το μοναδικό διαχρονικό πλούτο της χώρας: τη φυσική μας κληρονομιά. Κι ακόμη  την προχειρότητα με την οποία ο πολιτικός κόσμος αντιμετωπίζει τις πλέον ευαίσθητες και όμορφες περιοχές της ελληνικής επικράτειας.

 

Η Ορνιθολογική Εταιρεία, έχοντας επί δύο δεκαετίες «σαρώσει» τις ελληνικές νησίδες μελετώντας και προστατεύοντας τα θαλασσοπούλια και τις σημαντικές γι’ αυτά περιοχές, εκφράζει την απορία και τις σοβαρές ενστάσεις της για την πρόσφατη λίστα 40 νησίδων που διατίθενται για μακρόχρονη ενοικίαση, όπως αυτή δημοσιεύθηκε στο διεθνή Τύπο καθώς:

 

-         Οι 24 από τις 40 νησίδες εντάσσονται στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000, είτε ως Ζώνες Ειδικής Προστασίας για την προστασία των πουλιών, είτε ως Τόποι Κοινοτικής Σημασίας για την προστασία των οικοτόπων. Η αξία των ελληνικών νησίδων έχει αναγνωριστεί διεθνώς, γιατί αποτελούν τις μοναδικές πλέον μη-προσβάσιμες από τον άνθρωπο περιοχές όπου αναπαράγονται και σταθμεύουν προστατευόμενα είδη πουλιών, ενώ αποτελούν καταφύγια και για πολλά σπάνια είδη πανίδας και χλωρίδας. Για ορισμένα από αυτά τα είδη, οι ακατοίκητες νησίδες αποτελούν το μοναδικό και αναντικατάστατο χώρο αναπαραγωγής.

 

-         Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία

ΠΗΛΟΣ + ΑΜΜΟΣ + ΑΧΥΡΟ = ΣΠΙΤΙ

Στη Λευκάδα, μεταξύ 2 και 11 Οκτωβρίου, θα πραγματοποιηθεί το ιδιόμορφο σεμινάριο μιας νέας οικοδομικής τεχνικής. Το οποίο θα πρέπει να περιμένουμε με περιέργεια, με δεδομένη τη πρόσφατη κινητικότητα για τα νέα, προτυποποιημένα, ευρωπαϊκά οικοδομικά υλικά (δες

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2012/09/t.html) που προκάλεσαν την αγανάκτηση του Προέδρου του ΤΕΕ.

Ποιες μπορεί να είναι οι  πιθανές αντιδράσεις για τα υλικά,  όπως αυτά που προτείνει η παρακάτω ανακοίνωση των οργανωτών του σεμιναρίου ;

«Μάθετε να χτίζετε όμορφα, ανθεκτικά, μακρόβια φυσικά κτίρια με απλά υλικά όπως το χώμα. Σ’ αυτό το δεκαήμερο εντατικό εργαστήριο φυσικής δόμησης, θα εξερευνήσουμε όλες τις πτυχές κατασκευής ενός πηλόκτιστου κτιρίου συμπεριλαμβανομένων των θεμελίων, τοίχων, στεγών και επιχρισμάτων.Επικεντρώνοντας ειδικά στην πλήθρα – ένα πανάρχαιο υλικό φτιαγμένο από πηλό άμμο και άχυρο, χτισμένο χωρίς καλούπια, που μπορεί να σχηματίσει καμπύλες, καμάρες, κόγχες και οτιδήποτε άλλο μπορείτε να φανταστείτε - θα εξερευνήσουμε επίσης άλλες συνταγές για υβριδικά φυσικά δομικά υλικά που είναι κατάλληλα για διαφορετικές περιπτώσεις. Τα πηλόκτιστα μπορούν κυριολεκτικά να χτιστούν δωρεάν και με την κατάλληλη φροντίδα, γερά θεμέλια, οροφή και επίχρισμα, και  μπορούν να διαρκέσουν  αιώνες. Εκτός από τη πρακτική εξάσκηση, θα συζητήσουμε για όλες τις άλλες προϋποθέσεις που συνδέονται με την κατασκευή του σπιτιού όπως η χωροθέτηση, τα παθητικά ηλιακά συστήματα σχεδιασμού, η διαχείρηση νερού και τα συστήματα αποχέτευσης, ηλεκτρικής ενέργειας, συστήματα βιοκαυσίμων και το πιο σημαντικό, η αειφορία.Για επιπλέον πληροφορίες  επικοινωνήστε μαζί μας στο workshop@ecoart.gr»

Μακάρι όλα να πάνε καλά, μακάρι να μην βγουν κάποιοι «προτυποποιητές» για να υπενθυμίσουν το παιδικό παραμύθι με τα τρία γουρουνάκια και το λύκο  : Το λύκο  που αναχαιτίσθηκε μόνο από το πετρόκτιστο σπιτάκι του ενός εκ των τριών….  

 

Πανελλήνια Γιορτή Φέτας

 

Για τη κατοχύρωση της ελληνικότητας της φέτας δώσαμε επιτυχή μάχη στην Ευρώπη και τη κερδίσαμε, το 2003, εκεί κοντά στη κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου.....Τώρα πλέον η ελληνική φέτα παίζει σημαντικό ρόλο στις ελληνικές εξαγωγές, οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του εμπορικού ισοζυγίου, το οποίο παίζει σημαντικό ρόλο στον καθορισμό της κατάστασης της οικονομίας ….

Με το βλέμμα στραμμένο στην προστασία του γεωργοκτηνοτροφικού χαρακτήρα της περιοχής,  ο Δήμος Ελασσόνας και η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Ελασσόνας, διοργανώνουν την 6^η Πανελλήνια Γιορτή Φέτας. Σημαντικός λόγος : Ο  κίνδυνος  μη αναστρέψιμης βλάβης του φυσικού περιβάλλοντος , λόγω σχεδίων  εξόρυξης  λιγνίτη….  

Η Γιορτή της φέτας είναι  από τις σημαντικότερες διοργανώσεις στο Θεσσαλικό  χώρο. Η φέτα είναι  πηγή υψηλής πρωτεΐνης ασβεστίου, βιταμινών και στοιχείων,  έχει θέση πλήρους φαγητού στο ελληνικό τραπέζι,  είναι γνωστή  άλλοτε για την απαλότητα και άλλοτε για την αψάδα της γεύσης της. Επίσης  έχει συνδεθεί στενά με την ευρύτερη περιοχή της Ελασσόνας, η οποία  κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στην ετήσια παραγωγή φέτας στην Ελλάδα. 

Ο Δήμος Ελασσόνας και η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Ελασσόνας επικουρούνται από  φορείς όπως το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, η Περιφέρεια Θεσσαλίας - Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας, η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας, η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Θεσσαλίας, ο Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός "Δήμητρα", η Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΠΑΣΕΓΕΣ) κλπ.

Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν από το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου μέχρι και τη Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου,  περιλαμβάνουν δε  έκθεση του προϊόντος σε εκθεσιακά περίπτερα, επιστημονική ημερίδα, γευσιγνωστικές βραδιές, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, συναυλίες, παιχνίδια για παιδιά, επίδειξη παρασκευής φέτας και πολλές εκπλήξεις.

Ένα σημαντικό κομμάτι των εκδηλώσεων  είναι η επιστημονική ημερίδα  την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου από τις 10.00 το πρωί μέχρι τις 14.00 το μεσημέρι, με τίτλο «Η ΦΕΤΑ ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ» , στην αίθουσα Θεάτρου «Δημάρχου Βασιλείου Φαρμάκη», ενώ ξεχωριστό ενδιαφέρον  θα δώσει η επίδειξη τυροκόμησης από το Τ.Ε.Ε. Γαλακτοκομίας Ιωαννίνων.     

           

Μονοπάτια Πολιτισμού στον Μαραθώνα

 

Την Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου, ώρα 18:00, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού εγκαινιάζει μονοπάτια και  ποδηλατικές διαδρομές στον ιστορικό τόπο του Μαραθώνα, όπου ο επισκέπτης  θα έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει ο ίδιος την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής αλλά και  τις  κρυμμένες φυσικές ομορφιές στο σπάνιο δάσος του Σχινιά, στο βιότοπο,στο φαράγγι της Οινόης και στις τοπικές καλλιέργειες, με τρόπο υγιεινό και φιλικό προς το περιβάλλον.

Οι διαδρομές έχουν σχεδιασθεί ώστε να συνδέουν σημαντικά μνημεία, όπως τοΤρόπαιο, τον Τύμβο, την Οινόη.

Ο Μαραθώνας λόγω γειτνίασης με την Αθήνα μπορεί να αποτελέσει πνεύμονα πρασίνου για περίπου τον μισό πληθυσμό της χώρας μας, ενώ η δεδομένη ιστορική του σημασία τον καθιστά πόλο έλξης για Έλληνες και ξένους επισκέπτες.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ** εγκαινιάζει το πλέγμα των πεζοπορικών και ποδηλατικών διαδρομών,  με την χορηγία του Ιδρύματος Α.Γ. Λεβέντη, σε συνεργασία με τον Δήμο Μαραθώνα και τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Σχινιά – Μαραθώνα.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει ως εξής: (Χώρος στάθμευσης: Κωπηλατοδρόμιο)

○ 18:00 – Για όσους θέλουν να περπατήσουν το Μονοπάτι Αρ. 1 (διάρκεια 40 λεπτά) μέσα από το σπάνιο δάσος κουκουναριάς.

○ 18:30 – Για όσους δεν θα συμμετάσχουν στον περίπατο, εκκίνηση από το Κωπηλατοδρόμιο. Ειδικό τρενάκι ή λεωφορείο θα τους μεταφέρει κοντά στο σημείο συνάντησης στο Δάσος, δίπλα στην παραλία.

Ξέφωτο:

○ 18:40 –«Ο τόπος αυτός» από τον Ηρόδοτο με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη (Ελληνικά – Αγγλικά).

○ 18:50 –«Η γριά Κουκουναριά» θεατρικό δρώμενο του Γυμνασίου Μαραθώνα.

○ 19.00 – Σύντομοι χαιρετισμοί από ίδρυμα Λεβέντη, Δήμο Μαραθώνος, ΦΟΔΕΠΑΣΜ και ΕΛΛΕΤ.

Παραλία:

○ 19:10 – «Τα παιδιά φυτεύουν κρινάκια στις αμμοθίνες» χορευτικό δρώμενο από το Καλλιτεχνικό Σχολείο Γέρακα.

○ 19:30 – Ήχοι εμπνευσμένοι από τον θεό Πάνα, που συνδέεται με την περιοχή από το Μουσικό Γυμνάσιο Μαραθώνα.

○ 19:45 – Επιστροφή με το τρενάκι ή το λεωφορείο στο Κωπηλατοδρόμιο ή για όσους επιθυμούν, επιστροφή από

την παραλία, συντροφιά με φαναράκια (διάρκειας περίπου 30΄).

** elet@ellinikietairia.gr, www.ellet.gr