Eλεγείες

Οι σπόροι είναι πρόβλημα, όπως επίσης η έπαρση και η γραμματική

Από την σελίδα του Πελίτι και υπό τον τίτλο  «Διεθνή Καμπάνια» (όπως το βλέπετε)  διαβάζω κείμενο που υπογράφει ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης, όπου  αυτοσυστήνεται ως  «εμπνευστής» και ως έχων αποστολή τη διάσωση των ντόπιων ποικιλιών. Διαβάστε και βγάλτε συμπεράσματα

http://www.peliti.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=603%3Apelitiseedbank&catid=140%3Apelitiseedbank&lang=el

Αγαπητοί φίλοι, είμαι ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης εμπνευστής και γενικός συντονιστής της εναλλακτικής κοινότητας Πελίτι από την Ελλάδα.

Όταν ήμουν 22 χρονών συνάντισα στο χωριό μου ένα καλαμπόκι σαν αυτό που κρατάω στα χέρια μου που μου άλλαξε τη ζωή. Αλάξε η ζωή μου και η ζωή χιλιάδων ανθρώπων στην Ελλάδα και όχι μόνο.

Ξεκίνησα χορίς χρήματα με τα πόδια και ότο στοπ για να αναζητίσω τους καλλιεργητές που κρατάνε το δικό τους σπόρο σε όλη την Ελλάδα. Μέσα σε λιγα χρόνια συγκέντρωσα πάνω από 1200 ποικιλίες από παραδοσιακούς σπόρους που κινδινευάν να εξαφανιστούν.

Η Ελλάδα είναι μια από τις συμαντικότερες χώρες παγκοσμίος στο θέμα του φυτικού γενετικού υλικού, έχει το 50 % των φυτών της Ευρώπης και το 80% της Βαλκανικής χερσονίσου.

Το 1995 συνηδιτοποίησα ότι η αποστολή μου είναι η διασώση των ντόπιων ποικιλιών. Έτσι ξεκίνησα το Πελίτι χωρίς χρήματα, χωρίς υποδομή, μόνο μ’ ένα πάθος. Σήμερα έχει 14 ομάδες σε διάφορες περιοχές στη χώρα μια ομάδα στη Βουλγαρία και εξαπλόνετε συνέχεια. Η κάθε ομάδα έχει και τη δική της συλλογή σπόρων. Υπάρχει και μια κεντρική συλλογή σπόρων στην έδρα μας στο Παρανέστι της Δράμας όπου ζητάμε τη βοηθεία σας για την κατασκευή της Τράπεζας Σπόρων.

Τους σπόρους τους διανέμουμε δωρεάν και έχουμε διανίμει σε πάνω από 130.000 καλλιεργητές. Κάνουμε δημόσιες διανομές και σπορία, πολύ εργασία με τα σχολία κ.λ.π.

Πιστευούμε ότι ο καθ’ ένας από μας είναι συμαντικός και σπουδέος ανεξάρτητα από την οικονομική και πολιτική του θέση. Ότι ο καθ΄ένας από μας κρατάει ένα μέρος από την λύση των θεμάτων γιατί όλοι είμαστε συνδημιουργεί των καταστάσεων που ζούμε.

Οι σπόροι των προγόνων μας έρχοντε από χέρι σε χέρι εμείς οφίλουμε να τους παραδώσουμε στα παιδιά μας. Είναι το κλιδί της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Είναι ένα ζοντανό κομάτι του πολιτισμού μας και δεν θα υπακούσουμε σε νόμους που μας στερούν το δικαιόμα μας να συνεχίσουμε να τος φιλάμε να τους καλλιεργούμε και να τους ανταλάσουμε.

Με αγάπη από το Πελίτι.

Παναγιώτης Σαϊνατούδης

Ντιάνα Γιαννοπούλου

Η ζωγραφική τέχνη, μου αποκαλύπτει το μεγαλείο της δυνατότητας υλοποίησης της δικής μου πραγματικότητας, έχοντας την ιερότητα της τελετουργίας.  Της πραγματικότητας  και του κόσμου με τα δικά μου μάτια.  Τα μάτια της ψυχής και του νου,  όπου η εικόνα έχει την προοπτική και το βάθος που επιθυμώ,  την κίνηση ή την ακινησία που βιώνω, την τελειότητα που επιδιώκω. Στην εικόνα μου δεν μπορεί κανείς να παρεισφρήσει χωρίς την θέλησή μου.   Με  διδάσκει τον τρόπο να θωρακίζω  την ζωή μου και  να  είμαι  "κύριος"  των επιλογών  μου.

Μέσα  από την εικαστική δημιουργία βιώνω το μεγαλείο  της σιωπής,  μαθαίνω  την  διαχείριση  της εσωτερικής  αταξίας και  την μεταβολή της σε αρμονική δόνηση.

Η διαλεκτική σχέση με την εικόνα, καλλιεργεί και την ικανότητα να δαμάζω την τόλμη  μου,  θέτοντας τα όρια  και  αποκαλύπτοντας  την αλήθεια μου.  Επιτρέπει να είμαι η δημιουργός του εαυτού μου και να επιλέγω την πραγματικότητά μου.   Η δημιουργία είναι η προστασία και το ειρηνικό μου  όπλο.  Είναι η θρέψη της ίδιας της ζωής  και η νίκη στην φθορά του χρόνου.

Ὁ P­e­t­er A­l­t­e­n­b­e­rg καὶ τὰ «ἤ­ρε­μα τη­λε­γρα­φή­μα­τα τῆς ψυ­χῆς» .

 .

Στιγ­μι­ό­τυ­πα τοῦ βί­ου του καὶ γρα­φὴ τοῦ στιγ­μι­ό­τυ­που

του Συ­με­ὼν Γρ. Σταμ­που­λοῦ

. 

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΟΝΟΜΑ τοῦ Peter A­l­t­e­n­b­e­rg (1859-1919), ὁ­ρι­σμέ­νως ἑ­βραί­ου, ὁ­ρι­σμέ­νως κο­σμο­πο­λί­τη καὶ ἀ­νέ­στιου σκι­τσο­γρά­φου τῆς κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας, εἶ­ναι R­i­c­h­a­rd E­n­g­l­ä­n­d­er. Μό­νι­μος πλέ­ον κά­τοι­κος τῆς Βι­έν­νης καὶ θα­μώ­νας τοῦ C­a­fé Cen­tral, ὅ­που μᾶς ὑ­πο­δέ­χε­ται σή­με­ρα ὑ­πὸ μορ­φὴν πε­πι­ε­σμέ­νου χαρ­τιοῦ, ἐν­δε­δυ­μέ­νος ροῦ­χα ἐ­πο­χῆς, ἀ­νέγ­γι­χτος στὴν αἰ­ω­νι­ό­τη­τα. Τὸν θαύ­μα­σαν ὁ K­a­rl K­r­a­us, ὁ A­r­thur Schni­tzler, ὁ H­u­go v­on H­o­f­m­a­n­n­s­t­h­al, ἡ Βι­έν­νη τοῦ τέ­λους τοῦ 19ου αἰ­ώ­να. Γιὰ τὸν Rilke εἶ­ναι ὁ πρῶ­τος ἀγ­γε­λι­α­φό­ρος τῆς μον­τέρ­νας Βι­έν­νης: κα­τὰ κά­ποι­ον τρό­πο ἡ πό­λη χτί­ζε­ται πά­λι ἀ­πὸ τὴν ἀρ­χὴ μὲ θε­μέ­λια τὰ ἐ­σώ­τε­ρα στοι­χεῖ­α της. Τὸν ἔ­κρι­ναν μὲ συμ­πά­θεια ὁ T­h­o­m­as M­a­nn καὶ μὲ κα­τα­νό­η­ση οἱ συμ­πο­λί­τες φί­λοι ποὺ συν­τή­ρη­σαν μὲ πολ­λὲς δυ­σκο­λί­ες τὴν πέννα του, τὴν ἀν­θρω­πι­στι­κὴ μα­τιὰ στὸ τα­πει­νὸ καὶ τὸ φευ­γα­λέ­ο. Ἥ­ρω­ές του οἱ ἀ­νώ­νυ­μοι, οἱ πα­ρα­δο­μέ­νοι στὴ φθο­ρά, οἱ σι­ω­πη­λοί. Ἕ­νας θυ­μό­σο­φος Σω­κρά­της τῶν βι­εν­νέ­ζι­κων δρό­μων καὶ κα­φε­νεί­ων, αὐ­τοῦ τοῦ ὑ­πο­δο­χέ­α καὶ ἀν­τη­χεί­ου τῶν θο­ρύ­βων τῆς B­e­l­le É­p­o­q­ue, τοῦ F­in de s­i­è­c­le, τοῦ δη­μο­σι­ο­γρα­φι­κοῦ πλη­θω­ρι­σμοῦ. Περ­πά­τη­σε στὴ με­σαί­α γραμ­μὴ τῆς Βι­έν­νης, ἀ­νά­με­σα σ’ ἐ­κεί­νους ποὺ ἔ­βλε­παν στὴν πό­λη τὴν ἁρ­μο­νί­α καὶ τὴν ὡ­ραι­ό­τη­τα, καὶ ἐ­κεί­νους ποὺ τὴν θε­ω­ροῦ­σαν προ­κε­χω­ρη­μέ­νο πα­ρά­δειγ­μα αὐ­το­α­ναί­ρε­σης τοῦ πο­λι­τι­σμοῦ. Λη­σμο­νη­μέ­νος, τὴν ἐ­παύ­ριο κι­ό­λας τοῦ θα­νά­του του, ὁ A­l­t­e­n­b­e­rg (τὸ ὄ­νο­μά του ση­μαί­νει τὴν πέ­τρα, τὸ ἀρ­χαῖ­ο βου­νό, τὸν σκλη­ρὸ ὄγ­κο) ἐ­πι­στρέ­φει μὲ τὸ πι­κρό, εἰ­ρω­νι­κό του χα­μό­γε­λο στὸ γύ­ρι­σμα τοῦ νέ­ου αἰ­ώ­να. Πρό­σφα­τα κυ­κλο­φο­ρή­θη­καν στὴν Γερ­μα­νί­α ἅ­παν­τα τὰ σκί­τσα του σὲ κα­λαί­σθη­τη τρί­το­μη ἔκ­δο­ση (D­as B­u­ch d­er B­ü­c­h­er, W­a­l­l­s­t­e­in V­e­r­l­ag, G­ö­t­t­i­n­g­en 2009).

       Καλ­λι­έρ­γη­σε ἀ­πο­κλει­στι­κὰ τὴ «σύν­το­μη ἱ­στο­ρί­α», αὐ­τὴν ποὺ δι­α­σώ­ζει τὸ τυ­χαῖ­ο ἀ­νά­με­σα στὰ θο­ρυ­βώ­δη θραύ­σμα­τα τῶν πα­ράλ­λη­λων μο­νο­λό­γων τῶν θα­μώ­νων τοῦ κα­φε­νεί­ου, ἀ­παι­τών­τας τὴ μι­κρό­τε­ρη δυ­να­τὴ δα­πά­νη. Ἄ­θε­λά του (;) ὑ­πο­νό­μευ­σε τὴ μα­κρό­πνο­η ἀ­φή­γη­ση, τὴ με­γά­λη λο­γο­τε­χνί­α, τὴ σύν­θε­τη πλο­κή, προ­κρί­νον­τας τὸ σύν­το­μο, νευ­ρῶ­δες, αἱ­ρε­τι­κὸ ἀ­φή­γη­μα κα­τὰ τὸ πρό­τυ­πο τοῦ P­oe καὶ τοῦ B­a­u­d­e­l­a­i­re.

Μητροπολίτης και αρειανός…

Όχι, δεν πρόκειται για εισβολή αρειανών στην Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά για εκκλησιαστικό λαϊκισμό….Πολύ πρόσφατα,  ο  Μητροπολίτης Γρεβενων  μίλησε τη γλώσσα των παιδιών  και  αντί της συνταγής  «άφετε τα παιδία ελθείν προς εμέ» προτίμησε να πάει ο ίδιος στα παιδιά «παιδιαρίζοντας»… Και μιλώντας την γλώσσα τους,  έφτασε να δηλώσει ότι  υποστηρίζει τον ΑΡΗ Θεσσαλονίκης, και διάφορα άλλα…

«Γεννήθηκα Αύγουστο, είμαι Λέων και… είμαι Αρειανός. Γιατί να είμαι ΠΑΟΚ; Επειδή φοράω μαύρα; Δεν είμαι..γεροντοκόρη, ούτε χαμουτζής!!! Είμαι με τον Θεό του Πολέμου!» είπε χαρακτηριστικά και υπογράμμισε: «Κάναμε μια βόλτα και τι έγινε; Θα επιστρέψουμε σύντομα… Πάλι με χρόνια και καιρούς…»

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του είπε:

§  «Ήρθα να επικοινωνήσω με τα δικά μου παιδιά, τους δικούς μου ανθρώπους και θέλω να με νοιώθετε δικό σας…

§  «Πολύ σας πάω έτσι όπως είστε και σας αγαπάω…

§  « μαγκιά είναι να είστε ο εαυτός σας…

§  «Χαρείτε τη ζωή σας σωστά, με αξίες και αρχές…».

Τα παιδιά τον υποδέχθηκαν δίδοντάς του λουλούδια, στην συνέχεια τραγούδησαν μαζί του το «Μακεδονία ξακουστή», ενώ μαθητές έπαιξαν φλογέρα και ποντιακή λίρα…

ΥΓ. ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ :  Πάντως ο Μητροπολίτης Γρεβενών θα μπορούσε να την πάθει  όπως ο Γεώργιος Ράλλης, που όντας Πρωθυπουργός δήλωσε  το 1981 σε συγκέντρωση Ηρακλειδών ότι είναι Παναθηναϊκός, με αποτέλεσμα να ακούσει  από το πόπολο σωρεία γαλλικών…

http://roides.wordpress.com/2014/11/23/23noe14/#more-23336

Πόσο “πράσινα”είναι τα φωτοβολταϊκά; –

 Σημείωση Οικολογειν : 

Σε προηγούμενο κείμενο

http://oikologein.blogspot.gr/2014/11/blog-post_15.html

είχαμε καταχωρήσει την αυξανόμενη προτίμηση εγκατάστασης φωτοβολταϊκών στις στέγες, παρά στην ανοικτή ύπαιθρο ,  υπό τη μορφή φωτοβολταϊκών «καλλιεργειών»…Η λύση αυτή είναι εξαιρετικά δύσκολης εφαρμογής στην Ελλάδα, όπου οι μνημονιακοί έχουν επανειλημμένα αθετήσει τις υποσχέσεις τους έναντι των πολιτών. Όμως μια άλλη πτυχή του ζητήματος έρχεται στην επιφάνεια, με θέμα τη διαδικασία παραγωγής των φωτοβολταϊκών :  Αξίζει να την λάβουμε υπόψη και πιθανόν να αναζητήσουμε άλλες διαδρομές – δηλαδή  για την ακρίβεια να αναζητήσουμε κάποιους που βρίσκονται σε διαδικασία αναζήτησης ….

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ECONEWS

 Καθώς ο κόσμος στρέφεται ολοένα και περισσότερο στις καθαρές μορφές ενέργειας, η παγκόσμια ηλιακή ισχύς έχει εξαπλασιαστεί την τελευταία πενταετία.

Ωστόσο, μια πρόσφατη έρευνα της  Silicon Valley Toxics Coalition (SVTC) -μιας ΜΚΟ από το Σαν Φρανσίσκο που παρακολουθεί τις περιβαλλοντικές επιδόσεις εταιρειών υψηλής τεχνολογίας από το 1982- που διενεργήθηκε για λογαριασμό 37 μεγάλων κατασκευαστών φωτοβολταϊκών πάνελ δείχνει ότι η ηλιακή ενέργεια έχει σοβαρό περιβαλλοντικό αντίκτυπο.

Η κατασκευή των πάνελ απαιτεί καυστικές χημικές ουσίες, όπως υδροξείδιο του νατρίου και υδροφθορικό οξύ, η παραγωγική διαδικασία καταναλώνει ηλεκτρική ενέργεια και νερό και συνεπάγεται σοβαρές εκπομπές ρύπων. Τέλος, δημιουργεί απόβλητα. Τα προβλήματα αυτά κατά κάποιο τρόπο περιορίζουν την αξία της ηλιακής ενέργειας ως εργαλείο καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής.

Η έρευνα δείχνει ότι ορισμένες εταιρείες φωτοβολταϊκών τα καταφέρνουν καλύτερα από άλλες στην εξάλειψη αυτών των κινδύνων. Κορυφαία είναι η κινεζική Trina και ακολουθεί η καλιφορνέζικη SunPower.

Ο ατελής άνθρωπος

Του Χάρη Ναξάκη

Ο τεχνοκόσμος είναι εδώ, ήδη εγκατεστημένος, δεν είναι ταινία επιστημονικής φαντασίας ή μυθοπλασία, όπως ο μύθος του Δαίδαλου και του Ίκαρου, τα φτερά των οποίων ήταν μια πρώιμη συνάρθρωση ανθρώπου και μηχανής ή σαν αυτόν του χάλκινου γίγαντα Τάλω, ενός αρχαϊκού ρομπότ στην υπηρεσία του βασιλιά Μίνωα που φύλαγε την Κρήτη από τους εισβολείς. Ο τεχνοκόσμος είναι εδώ σαν τον ήρωα του Μαξ Μπάρρυ στο μυθιστόρημά του «ο άνθρωπος μηχανή» όπου ο κεντρικός ήρωας, ένας τεχνολόγος μηχανικός, που χάνει το πόδι του σε ατύχημα, κατορθώνει να κατασκευάσει ένα τεχνητό πόδι καλύτερο από το προσθετικό αλλά και από το φυσικό του πόδι. Χωρίς να το πολυσκεφτεί ακρωτηριάζει το υγειές του πόδι αντικαθιστώντας και αυτό με ένα μηχανικό… Σ’ ένα προηγούμενο άρθρο μου, τον ασώματο άνθρωπο, μίλησα για μια από τις δυο διαστάσεις του τεχνοκόσμου, την μετατροπή μέσω της πληροφορικής τεχνολογίας, του διαδικτύου, της υλικότητας του κόσμου σε άυλη αναπαράστασή του, που τείνει να αντικαταστήσει την ενεργή συμμετοχή του ανθρώπινου σώματος και πνεύματος στην ιδιοποίηση του κόσμου.

Στην αρχαιοελληνική σκέψη θεωρήθηκε ύβρις η αλαζονεία του Ίκαρου, που νόμισε ότι μπορεί να υπερβεί την τάξη του κόσμου, να γίνει πουλί, κάτι σαν θεός, και γι’ αυτό ο μύθος τελειώνει με το θάνατό του. Στον σύγχρονο τεχνοπολιτισμό θεωρείται επιθυμητή η μετεξέλιξη του ανθρώπου σε τεχνούργημα, μέσω της παρέμβασης στο γενετικό του υλικό, που σε συνδυασμό με την τεχνητή νοημοσύνη επιτρέπει να γίνει μια τεχνητή αλλοίωση του ανθρώπου ή να μετεξελιχθούν οι μηχανές επιτελώντας ανθρώπινες λειτουργίες ή να γίνει μια συνάρθρωση ανθρώπου και μηχανής.

Open Line - Ανοιχτή Γραμμή: Εικαστικά και Επιστήμες

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014, ώρα 19:00

Το 1^ο Πρόγραμμα Τέχνης, Επιστήμης και 

Εκπαίδευσης [1^st Art, Science & Education 

(A.S.E.) Project], με τίτλο Open Line – 

Ανοιχτή Γραμμή και με έμπνευση την ομώνυμη 

εικαστική έκθεση του Κωστή (Τριανταφύλλου),

 που διοργανώνει το Open C.A.S.E. 303 – Center

for Art, Science & Education, ολοκληρώνε

ι τις εργασίες του το Σάββατο 29 Νοεμβρίου 

και ώρα 19:00 με το στρογγυλό τραπέζι Εικαστικά

 και Επιστήμες και μια συζήτηση μεταξύ ιστορικών

 της τέχνης για τις αλληλεπιδράσεις

 της καλλιτεχνικής δημιουργίας με τις 

επιστημονικές εξελίξεις και τεχνολογικές 

επαναστάσεις της εποχής μας:

Διεθνές Φεστιβάλ VIDEO-ΠΟΙΗΣΗΣ 2014

Παρασκευή  28/11/2014
έναρξη  20.00

Στο ΕΜΠΡΟΣ (υπό κατάληψη θέατρο, Παλιμίδου 2, Ψυρή)


Video artists:

D.H Dugas FR  |  M. Dickes USA  |  D. Wotton  FR
M. Piatek POL | J. Solomko UKR | I. Shevchenko UKR
S. Wiegner GER. |
J. Brok & A.Marseille HOL                                              
T. Bentley UK | Visto Desde el Zaguán IRE
K. Polischuk UKR | MAI  ΙT |  Κ. Καρβέλη GR
A. Anderfuren  HUNG | Γ.Πατεράκης GR |  S. San GER
V. LeBlanc  UK  |  E.Tsymbalyuk UKR | E.Στάμου GR
M. Craven AUSTR  | P. Gialis GR | L. Kalyadin RUS
N.Κωστόπουλος GR  |  M. Mullins USA
T. Granot ISR | Orquesta de Poetas  SP
E. Al-Ansari UK | D. Dirgela LTH  |V. Giourousis  USA
P. Müller GER | M. Lland UK | Bobye FR
K. Sargent UK |  D. Fiori & O. Pohankova AUS
I. Andreevski HOL |  Θ. Σπυριδάκη GR | G. Pryor  USA
Didi SUD | E. Vinogradova  UKR | Θ. Πάνου GR
Aγγ. Φραντζής, Ν. Πάστρας GR | S. Brova, P. Lypa RUM
J. D. Scott USA |  I. Oravin FNL | S. Samyi GER |G. Sibilska POL
Σ. Κουφού GR | Ί. Μόσχου GR | Κ. Κυριακίδης GR
Σ.Βρυώνης GR| Κ.Καπουλέα GR | Rrose Present SP

Του νεκρού αδερφού : 41 γράμματα από το μέτωπο του Εμφυλίου

Τη Τετάρτη, 3 Δεκεμβρίου στις 7.00μμ στο Revolt (Πεζόδρομος Κωλέττη 25-27, Εξάρχεια/ πλατεία Κάνιγγος) , θα παρουσιαστεί το βιβλίο «Του νεκρού αδερφού -41 Γράμματα από το μέτωπο του Εμφυλίου», με ομιλητές τους:

Αγγελική Λάλου

Niemands Rose.

Κώστα Στοφόρο

Ο Κώστας Στοφόρος γεννήθηκε το 1924 στα Καστέλλια της Φωκίδας. Ήταν ο έκτος από εφτά παιδιά. Μόλις οκτώ χρονών έχασε τον πατέρα του. Την ευθύνη για την οικογένεια ανέλαβε ο μεγάλος αδελφός του Γιώργος. Η μητέρα του έπεσε θύμα των στρατευμάτων Κατοχής…

Μαθητής ακόμη, κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση  ως μέλος της Ένωσης Νέων Αγωνιστών Ρούμελης που αργότερα συγχωνεύθηκε στην Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ).

Με την Απελευθέρωση βρέθηκε  στην Αθήνα. Το 1947 κι ενώ σπούδαζε στο δεύτερο έτος της Οδοντιατρικής Σχολής κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Η συμμετοχή του ίδιου και της οικογένειάς του στην Αντίσταση είχε τις συνέπειές της. Στάλθηκε στην πρώτη γραμμή ως απλός στρατιώτης…

Τον Ιανουάριο του 1948 άφησε την τελευταία του πνοή στη Δαμασκηνιά Κοζάνης…

Το βιβλίο περιλαμβάνει 41 γράμματα, σταλμένα στους αδερφούς του Γιώργο και Θύμιο, που καλύπτουν σχεδόν όλη τη διάρκεια της θητείας του. Το τελευταίο γράφτηκε δυο μέρες πριν το θάνατό του.

Παράλληλα δημοσιεύονται φωτογραφίες, έγγραφα και άλλα ντοκουμέντα, ενώ περιλαμβάνεται εισαγωγή, χρονολόγιο και ένα κείμενο για τη ζωή και τη δράση του.

70 χρόνια από τον Δεκέμβρη του 1944, που σηματοδότησε την έναρξη του Εμφυλίου, είναι μια ευκαιρία να σκεφτούμε όλους  τους νέους ανθρώπους που αγωνίστηκαν για να γνωρίσουν τελικά την ήττα, τη διάψευση, το θάνατο: 40.000 οπλίτες του Εθνικού και του Δημοκρατικού Στρατού υπολογίζεται πως σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου… 

πληροφορίες: stoforos@yahoo.com

To ορνιθολογικώς ορθόν και το «Μ’ ένα Σμπάρο δυο Τρυγόνια» της παράδοσης…

Όταν η παράδοση είναι για «πέταμα»....

Πρεμιέρα στην Αθήνα θα κάνει το χιουμοριστικό ντοκιμαντέρ της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας για τη λαθροθηρία, την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου στις 19:00 στον κινηματογράφο «Τριανόν», λίγο πριν «ταξιδέψει» σε φεστιβάλ ανά την Ευρώπη.

Σκοπός του ντοκιμαντέρ είναι να μιλήσει στις καρδιές των τοπικών κοινωνιών που έχουν υποφέρει από αυτή την παρανομία, αλλά και να προκαλέσει γόνιμες συζητήσεις για το πώς επιτέλους θα σταματήσει η εκτός ελέγχου λαθροθηρία στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, στο πλαίσιο της μεσογειακής εκστρατείας που υλοποιούν οι Ελλάδα, Ισπανία και Ιταλία μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος LIFE+ «Ασφαλή καταφύγια για τα Άγρια Πουλιά».

Κάθε άνοιξη, εκατομμύρια Τρυγόνια ταξιδεύουν από την Αφρική στην Ευρώπη με σκοπό να ζευγαρώσουν. Κάθε άνοιξη, εκατοντάδες λαθροθήρες στήνουν τα παράνομα πόστα τους στη Ζάκυνθο, στην Κέρκυρα, στους Παξούς και Αντιπάξους, στους Οθωνούς, και τα περιμένουν.

Σχεδια για την Αθήνα και ομαδικές παρακρούσεις

Του Ριχάρδου Σωμερίτη

Την βύθιση της Ακαδημίας (πρόταση Α.Τρίτση) την θυμάστε οι σχετικά παλαιότεροι; Θα δημιουργούσε από την Πανεπιστημιου ως τη Σόλωνος, πίσω από τη Βιβλιοθήκη, το Πανεπιστήμιο και την Ακαδημία και μπροστά από το πνευματικό κέντρο του Δήμου, το προαύλιο της Νομικής Σχολής και το κτήριο Παλαμά (Πανεπιστήμιο) ένα πανέμορφο ιστορικό και αρχιτεκτονικό σύνολο χωρίς εμπόδιο για την κυκλοφορία. Γέλασαν μερικοί, χρήματα δεν βρέθηκαν κι ας υπήρχαν τότε, το σχέδιο ξεχάστηκε.
Την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων την γνωρίζετε. Μία τεράστια πεζοδρόμηση από την Πειραιώς ως το Στάδιο. Αυτό το έργο κι αν ήταν αναγκαίοκαι όλοι ο αγκάλιασα με εξαίρεση την τότε δημοτική δεξιά. Μόνο που το κουτσούρεψαν. Το σταμάτησαν στην Αμαλίας. Χωρίς καν μια υπόγεια διάβαση ή μια πεζογέφυρα. Για να περάσεις από το ένα πεζοδρόμο της Αμαλίας στο αλλο περιμένεις χρόνο πολύ το “πράσινο” των πεζών και πάλι κινδυνεύεις. Και ταυτόχρονα το πρώτο τμήμα της Διονυσίου Αρεοπαγίτου (ως τη Μακρυγιάννη) παραδόθηκε, όπως και η “πεζοδρομημένη” Μακρυγιάννη στα τραπεζοκαθίσματα, τα δίκυκλα, τα τουριστικά τρενάκια, σε κάθε είδους παραεμπόριο. Τα ίδια στο κέντρο της Αποστόλου Παύλου. Και το κάτω μέρος της Ερμού έχει αφεθεί στην τύχη του.

Αιφνίδια προέκυψε από το ίδρυμα Ωναση η παράδοξη, ανορθόδοξη αρχιτεκτονικά και πολεοδομικά μετάλλαξη της Πανεπιστημιου. Τι είναι; Πεζοδρόμηση; Όχι. Περίπατος; Όχι. Πράσινο; Ελάχιστο. Στάχτη στα μάτια μας είναι! Που αν προχωρούσε θα μετετρεπε το κέντρο της πρωτεύουσας σε κυκλοφοριακή και ανθρώπινη κόλαση. Με βάση ψευδέστατα στοιχεία κυρίως για το κυκλοφοριακό και την έμμεση υπόσχεση ότι αυτό… θα λυθεί μετά. Τα έγραψαν αυτά τα επικριτικά αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι, άνθρωποι που αγαπούν την πόλη (βλ. σειρά σημαντικών άρθρων στην Καθημερινή). Τα είπα στον Δήμαρχο που δεν βρηκε απαντήσεις και ζήτησε την ενίσχυση ενός τότε συνεργάτη του. Που επειδή στη συζήτηση αναφέρθηκε και το Μουσείο της Ακρόπολης τόλμησε να μου πεί ότι “ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα για ένα μέτριο εστιατόριο”…
Επίλογος : για μια φορά, ζήτω οι Βρυξέλλες που θα έβαζαν τα χρήματα των ευρωπαίων πολιτών και μας λένε ευγενικά ότι υπάρχουν άλλες αναπτυξιακές προτεραιότητες. Θα προσθέσω ότι περιμένουμε νεες παιδικές χαρές, περισσότερα και καλύτερα νηπιαγωγεία και λιγότερες προτάσεις .. συνταγματικής μετρρύθμισης.
ΥΓ.1 Κι αν αιφνιδίως όλοι παθιάζονται με το τραμ (εγώ, ναι, το θέλω το τραμ!) τί εμποδίζει την επέκτασή του;
ΥΓ.2 Για το φαληρικο δελτα δεν έχω (ακόμα) άποψη γιατί δεν έχω μελετήσει το σχετικό σχέδιο, αλλά υπάρχει τέτοιο πειστικό σχέδιο;
Ριχάρδος Σωμερίτης

Ανθρωπογενή τοπία

Ντίνος Χριστιανόπουλος:«Είμαι εναντίον...»

Σημείωση ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Να μην ξεχνιόμαστε. Στην εποχή  που ο διανοούμενος ήταν του κλώτσου και του μπάτσου και  πριν εμφανιστεί το φαινόμενο του αυλικού διανοούμενου, αρχές δεκαετίας του 80, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος  τα έψελνε  προς κάθε κατεύθυνση. Υπερέβαλε βέβαια σε πολλά, ως ένα βαθμό  εξωτερίκευε μια ισοπεδωτική άρνηση, αλλά  με αυτό το μανιφέστο ύψωνε  το μπαϊράκι της ανεξάρτητης διανόησης που δεν σηκώνει μυίγα στο σπαθί της…

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία, απ' το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο «υπείροχον έμμεναι άλλων», που μας άφησαν οι αρχαίοι.

Είμαι εναντίον των βραβείων, γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου -και κάποτε θα πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά -και κάποτε θα πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από τη ζωή μας.

Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων. Σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και τη δίψα μας για λεφτά· ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.

Aναδρομική έκθεση ζωγραφικής της Ισμήνης Βογιατζόγλου-Σκληρού

Η καλλιτέχνης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Σπούδασε με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει πραγματοποιήσει δέκα ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πενήντα ομαδικές. Το έργο της κινείται στο πεδίο του ρεαλισμού. Tη δεκαετία του εξήντα η ζωγραφική της είναι ανθρωποκεντρική, κινούμενη στη λογική του κριτικού ρεαλισμού. Τα ασπρόμαυρα πορτρέτα της αποτελούν  χαρακτηριστικά έργα αυτής της περιόδου. Αφιερώνεται, όμως, σε μία τοπιογραφία που χαρακτηρίζεται από ένα χρωματικό δυναμισμό. Με πλατιές πινελιές σε μία περιορισμένη, πολλές φορές, χρωματική κλίμακα δημιουργεί εντάσεις και ένα τοπίο που φαίνεται να κινείται στις κατευθύνσεις του αέρα. Δεν υπάρχει κάτι σταθερό κι ακίνητο στη ζωγραφική της. Ο κριτικός ρεαλισμός της δεκαετίας του εξήντα, δίνει τη θέση του στο δυναμικό ρεαλισμό. Διάρκεια: από την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014  έως την Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή, 18:30 έως 22:00, Σάββατο και Κυριακή, 11:30 έως 14.30. Ξεναγήσεις, πρωινά Τρίτης-Πέμπτης, κατόπιν συνεννοήσεως.Είσοδος ελεύθερη.
	αρχεία του μοντέρνου Υμηττού 64, 15561 Χολαργός (Στάση Μετρό: Χολαργός) 210 65 34 326 – www.archiv.gr info@archiv.gr

"Πατρίδα ζητάμε"

 Το μουσικό σύνολο ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ παρουσιάζει στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο τη μουσική παράσταση ΠΑΤΡΙΔΑ ΖΗΤΑΜΕ,από τις 10 Νοεμβρίου 2014 και κάθε Δευτέρα.Πρόκειται για ένα μουσικό,ποιητικό και πολιτικό οδοιπορικό, στη Νεότερη Ελλάδα.

 

Κύριοι σταθμοί είναι :

- Η Επανάσταση του 1821.

-Η Επανάσταση του 1843.

-Η αγροτική εξέγερση του 1909.

-Η μικρασιατική καταστροφή και η προσφυγιά.

-Οι εργατικοί αγώνες και ο Μάης του 36.

-Ο πόλεμος,η κατοχή και η αντίσταση.

-Ο εμφύλιος, οι φυλακές και οι εξορίες.

-Το μετεμφυλιακό κράτος. 

-Η μετανάστευση.

-Η πολιτιστική άνοιξη του 60.

-Η δικτατορία και η αντίσταση.

-Η μεταπολίτευση.

-Η παρακμή και η υποτέλεια.

Όλα αυτά με αφηγήσεις,απαγγελίες και πολλά τραγούδια.

Συντελεστές:
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Τεό Λαζάρου
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νίκος Αλευράς
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ: Νίκος Μποφίλιος, Σταύρος Ξένος, Αχιλλέας Βογιατζάκης, Νατάσσα Παπαδοπούλου - Τζαβέλλα, Ηλίας Λογοθέτης, Νατάσσα Μουσάδη, Νατάσσα Μωϋσόγλου

Διαχείριση υγροτόπων με μπουλντόζες !

Την παύση των εργασιών καταστροφής της παρόχθιας βλάστησης στις εκβολές του μεγάλου ρέματος στη Ραφήνα και την προστασία και ανάδειξη του σημαντικού αυτού υγροτόπου ζητά με επιστολή της προς τον δήμο Ραφήνας - Πικερμίου και την Περιφέρεια Αττικής η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. (φωτο Αντώνη Λάζαρη)

Η εκβολή του Μεγάλου Ρέματος στη Ραφήνα αποτελεί ένα πολύ μικρό, αλλά εξαιρετικά σημαντικό υγρότοπο της Αττικής. Μέχρι τώρα έχουν καταγραφεί πάνω από 90 είδη πουλιών, 31 εκ των οποίων αποτελούν είδη Ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος (SPEC) ενώ 8 περιλαμβάνονται στο Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας. Η σημασία του για τα πουλιά είναι αρκετά μεγάλη κατά τις μεταναστευτικές περιόδους της άνοιξης και του φθινοπώρου, όπου αυτά χρειάζονται να κάνουν στάσεις για να τραφούν και να ξεκουραστούν. Τον χειμώνα, παρατηρούνται αρκετοί ερωδιοί, Αλκυόνες και γλάροι, ενώ το καλοκαίρι φωλιάζει στην ξερή κοίτη ο Ποταμοσφυριχτής (Charadrius dubius), ένα πολύ μικρό παρυδάτιο με χαρακτηριστικό τρέξιμο.

Παρά το μικρό του μέγεθος, ο υγρότοπος αυτός έχει κατά διαστήματα φιλοξενήσει πολύ σπάνια πουλιά

Τι Ντουμπάϊ τι Κυκλάδες….

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 22.11.14

Νομίζαμε ότι  είχε εμπεδωθεί η αρχή της    συστημικής ενότητας του τουριστικού προϊόντος. Ότι  είχε γίνει κατανοητό  πως Κυκλάδες σημαίνει μια αλληλουχία  - ξηροθερμικής και ημιερημικής φύσης ,   δόμησης παραδοσιακού τύπου και μικρών  διαστάσεων,  οδοποιϊας περιορισμένης στα απολύτως αναγκαία.

Νομίζαμε ότι ήταν   απολύτως σαφές  ότι ένα και μόνο  σκατό μέσα σε  σαλόνι  στυλ Λουδοβίκου ΙΔ εξαχρειώνει τα πάντα…. Ότι μια και μόνη πολυκατοικία σε ένα μυκονιάτικο πλαίσιο  ακυρώνει   κάθε διαφημιστικό ισχυρισμό περί  «γραφικότητας» και Αιγαιακής ιδιοπροσωπείας. Και όμως, τα πράγματα έδειξαν ότι η κερδοσκοπική βουλιμία μπορεί  να υπονομεύει  εκείνα τα στοιχεία, που συγκροτούν τον «αέρα» μιας περιοχής.  

 Σε πρόσφατη ερώτησή τους  οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος  Συρμαλένιος και Απόστολος Αλεξόπουλος αναφέρονται στην περίπτωση της Ίου,  που έχει από το 1977 χαρακτηρισθεί  από το  Αρχαιολογικό  Συμβούλιο  «τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους», με προστατευτέο το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον του  από την ανεξέλεγκτη δόμηση. Οι  δυο βουλευτές επισημαίνουν σωρεία   παραβιάσεων   των οποίων η θεραπεία επιδιώκεται  δια της ομοιοπαθητικής μεθόδου – δηλαδή με την πρόβλεψη και άλλων παραβιάσεων ! -  κατά τις προδιαγραφές κοινής   Υπουργικής απόφασης  της  8.08.2014.….   

Από το  2010 ως το 2007, το  WWF έχει καταγράψει  σωρεία παρανομιών και προστίμων που επιβλήθηκαν. Ιδιαίτερη περίπτωση είναι το έλος Παπά,  ένας μικροσκοπικός αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρων  υγρότοπος,  στα πλαίσια μιας ημιερημικής  φύσης, που όμως  αποξηράνθηκε http://oikologein.blogspot.gr/2013/11/blog-post_5433.htmlη δε  διάδοχη κατάσταση εποικίσθηκε  από φοίνικες, για δυο λόγους :

Rethink Athens: Η κρίση του κέντρου και η επιστροφή στην εποχή των «ευεργετών»

Του Κώστα Βουρεκά*

Το πρόγραμμα Rethink Athens εκπονείται από το ίδρυμα Ωνάση, με διακηρυγμένο στόχο την αναμόρφωση του κέντρου της Αθήνας και με μέσο την ανάπλαση του άξονα της οδού Πανεπιστημίου. Η κίνηση των Ι.Χ. αυτοκινήτων, επί της οδού, πρόκειται να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από πεζόδρομους, ποδηλατοδρόμους, υπαίθρια καθιστικά με χώρους πράσινου και διπλή γραμμή τραμ από το Σύνταγμα μέχρι τη συμβολή των οδών Πατησίων και Αλεξάνδρας.

Σχετικά http://oikologein.blogspot.gr/2014/04/blog-post_2746.html

http://oikologein.blogspot.gr/2013/04/h.html

Κατά μήκος της Πανεπιστημίου θα συνεχίσουν να κινούνται τα απολύτως απαραίτητα οχήματα (οχήματα έκτακτης ανάγκης, τροφοδοσίας αλλά και ταξί για την εξυπηρέτηση όμως πολύ συγκεκριμένων χρήσεων). Το ίδρυμα Ωνάση διοργάνωσε και χρηματοδότησε τον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και τις μελέτες του έργου, ενώ η υλοποίηση θα χρηματοδοτηθεί από πόρους του ΕΣΠΑ, με την απαραίτητη εθνική συμμετοχή. Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου είναι της τάξης των 90.000.000€.

"Η ανάπλαση της Πανεπιστημίου αποτελεί, αναμφισβήτητα, μία μητροπολιτικής κλίμακας παρέμβαση στην πρωτεύουσα"

Παύλος Σάμιος :Ζωγραφική απολογία

Σε μια  αναδρομική  έκθεση( Μουσείο Μπενάκη, κτίριο οδού Πειραιώς, 27.11.14- 11.1.15) ο Παύλος Σάμιος παρουσιάζει για πρώτη φορά τα έργα που δημιούργησε τα τελευταία τέσσερα χρόνια, καθώς και μια επιλογή έργων που καλύπτουν όλη την πορεία του στη ζωγραφική, καταγράφοντας τα θέματα που τον απασχόλησαν κατά καιρούς στις ατομικές του εκθέσεις.
Η συγκεκριμένη έκθεση περιλαμβάνει περί τα 180 έργα, πολλά εκ των οποίων προέρχονται από ιδιωτικές συλλογές.

Επιμέλεια : Μαρία Ξανθάκου

Ἡρὼ Νικοπούλου – Γιάννης Πατίλης :Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι 2014 - Τε­τρα­ε­τὲς Ἀ­πάν­θι­σμα

.

".......Ἔ­χου­με ἐ­πα­νει­λημ­μέ­νως ὑ­πο­στη­ρί­ξει ὅ­τι ἡ ἐ­κρη­κτι­κὴ ἀλ­λα­γὴ ποὺ ἐπέ­φε­ραν τὰ Νέ­α Μέ­σα στὴ Τυ­πο­γρα­φί­α ἔρ­χε­ται ὄ­χι τό­σο γιὰ νὰ ἀ­να­τρέ­ψει, ὅ­σο γιὰ νὰ «ὁ­λο­κλη­ρώ­σει» τὴν με­γά­λη γου­τεμ­βέρ­γεια ἐ­πα­νά­στα­ση...."

ΤA Ο­ΓΔΟΝ­ΤΑ ΤΡΙΑ μι­κρὰ δι­η­γή­μα­τα τοῦ πα­ρόν­τος τό­μου συ­νι­στοῦν μιὰ πε­ρι­ε­κτι­κὴ ἀν­θο­λό­γη­ση ἀ­πὸ τὰ 566 δι­η­γή­μα­τα ποὺ ἀ­ναρ­τή­θη­καν στὴν ἱ­στο­σε­λί­δα μας Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι ἀ­πὸ τὴν ἡ­μέ­ρα ἐκ­κί­νη­σής της στὶς 5 Ἀ­πρι­λίου τοῦ 2010 ἕ­ως καὶ τὸν Σε­πτέμ­βριο τοῦ 2014, τῆς χρο­νιᾶς ποὺ δι­α­νύ­ου­με.

       Ὡ­ρι­σμέ­νως, τὸ συγ­κε­κρι­μέ­νο ἀ­πάν­θι­σμα ἀ­πο­τε­λεῖ στὴν οὐ­σί­α του μιὰ ἀν­θο­λο­γία ἀν­θο­λο­γί­ας, ἐ­πει­δὴ αὐ­τὸς ἀ­κρι­βῶς ἦ­ταν καὶ πα­ρα­μέ­νει ὁ ἀρ­χι­κὸς σχε­δια­σμὸς τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου: νὰ εἶ­ναι στὸν με­γα­λύ­τε­ρο δυ­να­τὸ βαθ­μὸ τὸ ἴ­διο μιὰ διαρ­κὴς ἀν­θο­λο­γί­α. Ὁ χα­ρα­κτή­ρας αὐ­τός, κρί­σι­μος γιὰ τὴν ποι­ό­τη­τα τῶν δη­μο­σι­ευ­ό­με­νων κει­μέ­νων, δι­α­σφα­λί­ζε­ται σὲ με­γά­λο βαθ­μὸ μὲ τρεῖς τρό­πους: (α) μὲ τὴν ἀν­θο­λό­γη­ση ἀ­πὸ τὸ τυ­πω­μέ­νο πε­ζο­γρα­φι­κὸ ἀ­πό­θε­μα τοῦ πα­ρελ­θόν­τος ἐ­κεί­νων τῶν δι­η­γη­μά­των ποὺ ὡς ἔρ­γα τῆς τέ­χνης τοῦ λό­γου θε­ω­ροῦ­με ὡς κα­λύ­τε­ρα· (β) μὲ τὴν ἐ­πι­λο­γὴ ἀ­πὸ τὶς πο­λυ­ά­ριθ­μες συ­νερ­γα­σί­ες ποὺ μᾶς στέλ­νουν ἀ­να­γνῶ­στες τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου, στὴν πλει­ο­νό­τη­τά τους νέ­οι λο­γο­τέ­χνες, τῶν πε­ζῶν ἐ­κεί­νων ποὺ κρί­νου­με ἀ­ξι­α­νά­γνω­στα, δί­χως νὰ λεί­πουν συ­χνά ἀ­πὸ αὐ­τά —ὅ­πως θὰ δι­α­πι­στώ­σει ὁ ἀ­να­γνώ­στης ἀ­πὸ τὴν πα­ρού­σα συ­να­γω­γή— καὶ τὰ ἐ­ξαι­ρε­τι­κὰ δείγ­μα­τα, ποὺ δὲν ἔ­χουν νὰ ζη­λέ­ψουν τί­πο­τα ἀ­πὸ τὰ ἀν­τί­στοι­χα κα­τα­ξι­ω­μέ­νων λο­γο­τε­χνῶν, Ἑλ­λή­νων καὶ ξέ­νων· (γ) μὲ τὴν ἔκ­κλη­σή μας πρὸς τοὺς συ­νερ­γά­τες μας με­τα­φρα­στὲς νὰ δι­α­λέ­γουν γιὰ τὶς με­τα­φρά­σεις τους τὰ κα­λύ­τε­ρα καὶ πά­ντως ἀν­τι­προ­σω­πευ­τι­κό­τε­ρα δείγ­μα­τα τοῦ εἴ­δους ἀ­πὸ τὰ ξε­νό­γλωσ­σα δι­α­βά­σμα­τά τους· στὸ ση­μεῖ­ο αὐ­τὸ δὲν εἶ­ναι πε­ριτ­τὸ νὰ θυ­μί­σου­με ὅ­τι οἱ με­τα­φρά­σεις γί­νον­ται αὐ­στη­ρὰ ἀ­πὸ τὴν γλώσ­σα τοῦ πρω­τό­τυ­που, ἐ­νῶ μνη­μο­νεύ­ε­ται σχο­λα­στι­κὰ ἡ ξε­νό­γλωσ­ση πη­γὴ τῆς δη­μο­σί­ευ­σής του.

Αλμπέρτο Εσκενάζη : «ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ»

                               

                           
                                         Από την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου
                           και κάθε Τετάρτη στις 21:00, για περιορισμένες παραστάσεις.

Ο Πολυχώρος Vault [Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός

Τηλέφωνα: 213 0356472 / 6945 993870

http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1]

 

 παρουσιάζει τον “Άγνωστο Αριθμό” σε κείμενο/σκηνοθεσία Αλμπέρτο Εσκενάζη. Πρόκειται για το μονόλογο ενός Έλληνα εβραίου από τη Θεσσαλονίκη κρατουμένου του Άουσβιτς, βασισμενο σε αληθινές μαρτυρίες, ο οποίος προσπαθώντας να επιβιώσει αποφασίζει να γράψει ένα ημερολόγιο και να το θάψει, ώστε αργότερα να αποκαλυφθούν τα εγκλήματα του Ολοκαυτώματος. Στην προσπάθεια του να ολοκληρώσει την αποστολή του, τον κυριεύει η τρέλα, πριν τον απελευθερώσουνε μισοπεθαμένο οι Ρώσοι στρατιώτες.

Λίγα λόγια για το έργο: