Τοπίο και σώμα*

 

*Εισήγηση στο συνέδριο της ΑΚΤΟ (23-25 Μαϊου 2012) με θέμα :  «Η μορφή της ομορφιάς-το σχήμα της ασχήμιας»

Ο Ντοστογιέφσκυ έλεγε : Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο…Σε αυτό όμως τον κόσμο που ζούμε, υπάρχουν περιοχές όπου κάποιοι πιστεύουν το αντίθετο, δηλαδή ότι η ασχήμια είναι αυτή που θα σώσει…Παραδείγματος χάρη στη Ζιμπάμπουε, όπου το 14,3% του πληθυσμού είναι φορέας του ιού ΗΙV. Στη χώρα αυτή  ένας πολιτικός, αποβλέποντας στη μείωση των σεξουαλικών επαφών  και αδιαφορώντας για  τη διεθνή κατακραυγή,  προτείνει   τη συστηματική «ασχημοποίηση»  των γυναικών  : Να ξυρίζουν το κεφάλι τους, να μην πλένονται, να μην στολίζονται ,ει δυνατόν  να κάνουν κλειτοριδεκτομή… 

Όμως ακόμη και οι εξαιρέσεις «επείγουσας ανάγκης» επιβεβαιώνουν τον κανόνα ….Παρά τις όποιες αντιρρήσεις όσον αφορά  τις παράπλευρες απώλειες   της αισθητικής(!), ο σύγχρονος κόσμος είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία πεισμένος για την αξία της !   Και παραπέρα ακόμη, η  αισθητική του σώματος φαίνεται να αποτελεί την αφετηρία εκτιμήσεων  για την μείζονα αισθητική  -  των πραγμάτων και του χώρου. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την  περίπτωση της εγκατάστασης  ανεμογεννητριών σε ειδικές περιοχές της φύσης, που συνήθως είναι τα υψηλότερα σημεία των ορεινών περιοχών. Οι  υποστηρικτές των ανεμογεννητριών  υποστηρίζουν ότι η εγκατάστασή τους συνιστά  ένα αισθητικά ουδέτερο γεγονός, παρά το ότι αυτό διαδραματίζεται συχνά στη καρδιά της φύσης…..Αντίθετα οι αντίπαλοι επικαλούνται την πλειάδα των αισθητικών και  καλλωπιστικών  αναπλάσεων, που γίνονται σε όλες τις κλίμακες της ζωής – στη πόλη, στη γειτονιά , στο δρόμο, στον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού, στο σώμα – για να υποστηρίξουν την ανάγκη της επέκτασης  της αισθητικής προστασίας του μείζονος χώρου (τοπίο) . Και επομένως για να θέσουν το ζήτημα της συμβατότητας των μορφών και των σχημάτων της βιομηχανίας Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με αυτά της φύσης….

Το «τοπίο του σώματος», είναι μια έκφραση δόκιμη στο χώρο της λογοτεχνίας. Μια έκφραση διεγερτική για αναζητήσεις βαθύτερες,   για την κατανόηση  κάποιων εξωραϊστικών  δράσεων – έστω και αν αυτές οι δράσεις είναι κατά βάθος δυσερμήνευτες.

 Γιατί εξωραϊζουμε το σώμα, τον αστικό χώρο, το τοπίο;

Μπορούμε να μιλάμε για ενιαία κριτήρια αισθητικής αξιολόγησης σωματικών και «υλικών»  συστημάτων;

Να ένα ενδιαφέρον ερώτημα. Θα ξεκινήσω από το τοπίο ,σε αναζήτηση αυτής της πιθανής ενότητας.

Ελένη Μαραγκουδάκη

Με έντονα χρώματα και έμμεσες αναφορές στον ερωτισμό,  η ομάδα της έκθεσης Living On Vivid Edge επιχειρεί να αντιταχθεί σε μια περιρρέουσα νωχελική νοοτροπία, σε μια απαθή καθημερινότητα,  διαχέοντας χρώμα και ερωτική διάθεση σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, σε μια εποχή που – κατά δήλωσίν της -  «ο συναισθηματισμός και η εκφραστικότητα στην μεταξύ των ανθρώπων επικοινωνία εκλείπει ολοσχερώς».

Στην έκθεση (ΑΡΤ ΖΟΝΕ 42,Baσ.Κωνσταντίνου 42), της οποίας την επιμέλεια έχει η Τζωρτζίνα Θέου και η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Ιουλίου, παρουσιάζονται έργα μεικτής τεχνικής της Αρετής Κλουτσινιώτη, αφηρημένες δημιουργίες σε χαρτί της Ελένης Μαραγκουδάκη,  ζωγραφικά έργα του Κώστα Μπερδέκλη, ελαιογραφίες του Γιάννη Νομικού και ένα υπερμέγεθες έργο σε καμβά της Σοφίας Σκαρογιάννη.

Εν όψει, έργο χωρίς τίτλο, της Μαραγκουδάκη.

«Η επανεμφάνιση του Συνοικισμού στην συνείδηση της πόλης», του Γρηγόρη Κλαδούχου

Οι  πρόσφυγες στο  συνοικισμό του  Ξυλοκάστρου έζησαν  την βία δυο φορές. Την Κεμαλική  βία και τον ξεριζωμό τους από τη  Μικρά  Aσία   αλλά  και  αργότερα τη Ναζιστική. Υπέστησαν  όμως  και  κάτι  ακόμη: την  πολεοδομική και  κοινωνική

περιθωριοποίησή  τους, την  αδιαφορία, την  εξορία από την πόλη.

Στις 13  Ιουνίου,  στην  αυλή  του, το  2^ο  Δημοτικό σχολείο, πραγματοποίησε  γιορτή  μνήμης  για τους  πρόσφυγες  Μικρασιάτες. Στην πρόσκληση του το 2^ο Δημοτικό-«Αριστοναύτειο» έγραφε: « Όταν τα σεντούκια ανοίγουν, το άρωμα της Ιώνιας Γης πλανιέται στο χώρο του σχολείου και μας μεταφέρει 90 χρόνια πίσω στη Σμύρνη, ‘‘της γης το άγαλμα’’, ‘‘της Ιωνίας στέμμα’’». Τα τραγούδια, οι χοροί, τα  θεατρικά  δρώμενα  γέμισαν  όσους  παρακολούθησαν  αυτή  την εκδήλωση  με την  πεποίθηση  ότι  τα  παιδιά  με  βαθειά  συνείδηση και  ευθύνη  σέβονταν  τον τόπο τους, την  ιστορία του. Παράλληλα  διασκέδασαν. Μια εκδήλωση  αγάπης και ανθρωπιάς.  Η δ/ντρια  του  σχολείου,  η κ. Βαρβάρα Νικολοπούλου-Νάτσιου ,οι  Δάσκαλοι  αλλά  και  ο  Σύλλογος γονέων  και  κηδεμόνων ήταν  οι εμψυχωτές  ενός μαθητικού  συνόλου με πηγαία, ειλικρινή  εκφραστικότητα  και συνειδητό σεβασμό. Εκεί , έγινε  πράξη η έννοια εκπαιδεύω,  είμαι  δάσκαλος.  Συνώνυμα ολοκληρωμένης ανθρωπιστικής παιδείας. Αυτοί  οι άνθρωποι που εμπνεύσθηκαν και  έκαναν  πράξη αυτή την εκδήλωση έσπασαν την  αντιεκπαίδευση στη λήθη.

Είχαμε και έχουμε αντιεκπαίδευση, γιατί οι θεσμοί βρέθηκαν στα χέρια ατόμων σκοταδισμού, πνευματικού ακρωτηριασμού. Σ αυτή τη σιωπή εντάσσεται η ρεπούσεια εκδοχή της ιστορίας, όπως θύμισε ο σχολικός σύμβουλος στον χαιρετισμό του. Όμως, τα εγκλήματα, τα βάσανα ανθρώπων και λαών συνεχίζονται, επαναλαμβάνονται,  όταν οι λαοί και οι άνθρωποι ξεχνούν, όταν δεν τιμωρούνται οι ένοχοι. Για την εμβληματική μορφή του  αντιαποικιακού,  σοσιαλιστικού και δημοκρατικού αγώνα, το Βάσο Λυσσαρίδη, ‘‘ατιμώρητα εγκλήματα υποτροπιάζουν… Η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή και η απάθεια διευκολύνει τη συνέχιση.’’

 Οι πρόσφυγες έφεραν μαζί τους γνώσεις, ήθη, συμπεριφορές πολιτισμού. Έφεραν την έννοια της βιώσιμης   κοινωνίας,  τη δύναμη της προσφυγικής οικογένειας. Έφεραν την παραγωγική  γνώση, έναν υψηλού επιπέδου γαστρονομικό  πολιτισμό . Σ’ αυτό τον μικρό οικισμό ξαναγεννήθηκε η κοινή αυλή , στοιχείο μεσογειακής πολιτισμικής ταυτότητας. Διαπίστωσαν όμως και την αδιαφορία του κράτους και στην κεντρική και στην  αυτοδιοικητική  έκφρασή του, την απομόνωσή τους ως ιστορική και πολιτισμική  κοινότητα. Από τότε που  εγκαταστάθηκαν  δεν υπήρξε όχι μόνο εκδήλωση μνήμης, αλλά και καμιά στον συνοικισμό υποστηρικτική υποδομή και υπηρεσία. Ένα περιβάλλον συναισθηματικής  προσιτότητας  κυκλώθηκε, καλύφθηκε  από γνωστού τύπου πολυκατοικίες και  μεγαλοκαταστήματα.

Ένα βιβλίο από καρδιάς....

Εδώ και μερικά χρόνια, ο Πέτρος  Κακολύρης  διαθέτει αφενός μια ξένη καρδιά στο σώμα του και  αφετέρου  το βίωμα  μιας μεγάλης  προσωπικής περιπέτειας …Την περιπέτεια αυτή αφηγείται στο βιβλίο του  , «Η ιστορία της καρδιάς μου, το χρονικό μιας μεταμόσχευσης», που παρουσιάζει την Τετάρτη 4 Ιουλίου, 8 μ.μ,στον κήπο της Δημοτικής Πινακοθήκης Καλλιθέας «Σοφία Λασκαρίδου», Λασκαρίδου 120, Καλλιθέα.

Σαν άνθρωπος, ο Κακολύρης έχει κι αυτός να διηγηθεί μια κορύφωση ευτυχίας,  σε ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο της ζωής του.  Και να πως το κάνει :   

 «…Την πρώτη ημέρα που πήγαμε στο νέο μας σπίτι από τα Κ. Πετράλωνα στον Ταύρο, λίγους μήνες μετά τη γέννησή μου, χιόνισε. Λένε πως αυτό είναι ευτυχία. Στην διαδρομή μου πολλές φορές την πλησίασα,  όμως τη βίωσα με τον πιο απόλυτο τρόπο 52 χρόνια μετά, το Μάη του 2009, όταν και ξύπνησα με την καρδιά ενός 27χρονου, να χτυπάει μέσα μου».

Ο συγγραφέας   σπούδασε Κοινωνιολογία στο Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Μπολόνιας (Ιταλία) και έκανε μεταπτυχιακό σεμινάριο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με θέμα «Κοινωνία και Πολιτισμός».

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες, Ελευθεροτυπία, Αυγή και Εποχή και το περιοδικό Ταχυδρόμος.  Από το Μάιο του 2010 είναι πρόεδρος του ομίλου πολιτισμού Εύμαρος και υπεύθυνος των εκδόσεων Εύμαρος.

Έχει δημοσιεύσει ποιήματα και διηγήματα σε διάφορα περιοδικά ενώ συμμετείχε και στο συλλογικό έργο Vivere pericolosamente: 26 ιστορίες από την Ιταλία με το διήγημα Una storia obscura.

Από το Φεβρουάριο του 2011 είναι αντιπρόεδρος του συλλόγου μεταμοσχευμένων καρδιάς  «Συνεχίζω». 

Ο ΣΠΑΥ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ FEDENATUR

                                                                    

ΣΠΑΥ είναι  Ο «Σύνδεσμος προστασίας και Ανάπτυξης  του Υμηττού», FEDENATUR  είναι η «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Μητοπολιτικών και Περιαστικών , Φυσικών και Αγροτικών Περιοχών» (European Federation of Metropolitan and Periurban Natural and Rural Areas – FDN). Η FEDENATUR , που  περιλαμβάνει 35 δασικά πάρκα από 6 ευρωπαϊκές χώρες (Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ιταλία και Ελλάδα) έκανε ομόφωνα δεκτό ως νέο μέλος τον  ΣΠΑΥ και του ανέθεσε τη διοργάνωση της Γενικής Συνέλευσης του 2013.

Η υποψηφιότητα για συμμετοχή στην ευρωπαϊκή Ομοσπονδία  τέθηκε από τον Πρόεδρο του ΣΠΑΥ Νίκο Χαρδαλιά, Δήμαρχο Βύρωνα, ενώ η σχετική απόφαση πάρθηκε  παρουσία  αντιπροσωπείας του ΣΠΑΥ στη Βιτόρια της Ισπανίας, με την  Ευαγγελία Αντωνίου( Δημοτική Σύμβουλο Ηλιούπολης) και άλλους  συνεργάτες .

Η τιμή για το ΣΠΑΥ - για τη διοργάνωση  μιας ευρωπαϊκής  συνεύρεσης  το 2013 – είναι προφανώς μεγάλη, όμως  ανάλογα μεγάλη  προβλέπεται να είναι και η  επιδότηση για την πραγματοποίηση της  από τη FEDENATUR...

Τελευταίο και σημαντικότερο όλων : Η διοργάνωση θα ρίξει τους ευρωπαϊκούς προβολείς σε ένα ιστορικό βουνό, με πελασγικό βιογραφικό, με ίχνη διαδρομής από το Δωδεκάθεο  ως τον πρώϊμο Χριστιανισμό, με μοναδική χλωρίδα- αυτήν που από την αρχαιότητα έως τους Έλληνες της διασποράς στην Ιταλία του 15^ου και 16^ου αιώνα,  του προσέδιδε  τους χαρακτηρισμούς «μελισσόβοτος» και «ευβότανος»….Η διοργάνωση επομένως μπορεί να αποτελέσει αφορμή ή αιτία για να αντιμετωπισθούν ορισμένες δυσπλασίες και δυσμορφίες, όπως λ.χ. αυτή που δημιουργείται από τη παρουσία του δάσους κεραιών στην κορυφή του βουνού…. 

«Αιδοιοκρατικά» ανέκδοτα ….

Αφού υπάρχουν φαλλοκρατικά ανέκδοτα  γιατί να μην υπάρχουν και «αιδιοκρατικά»;

  Από τους ιστότοπους  

http://rodosblog-xrisostomos.blogspot.gr/http://tro-ma-ktiko.blogspot.com

«ανθολογώ» μια σειρά από ατάκες «φεμινιστικού» χαρακτήρα, που ακόμη κι αν δεν θεωρηθούν «άνθη» ή φιλικές με το γυναικείο κίνημα, δεν παύουν να είναι διασκεδαστικές….

 Πως μπορείς να κάνεις έναν άντρα να πάρει τα χέρια του από πάνω σου;

Παντρέψου τον

Τι κάνει ο άντρας όταν η γυναίκα του φθάνει σε οργασμό;

Φυλάει τα παιδιά στο σπίτι

 Οι άντρες είναι σαν τις διαφημίσεις.

Δεν πιστεύεις λέξη απ' όσα λένε.

Γιατί οι άντρες δεν παθαίνουν την νόσο των τρελών αγελάδων ;

Γιατί είναι όλοι τους γουρούνια.

Πως μπορείς να νευριάσεις τον άντρα σου, όταν κάνεις σεξ;

Τον φωνάζεις να 'ρθει μέσα.

Πώς θα καταλάβεις ότι ένας άντρας είχε οργασμό;

Θα πέσει πάνω σου και θα αρχίσει να ροχαλίζει.

Πως θα σταματήσεις έναν άντρα που καυχιέται για το μέγεθος του;

Απλά θα τον ρωτήσεις "Είναι μέσα τώρα;"

Τι κάνει τους άντρες να κυνηγούν γυναίκες τις οποίες δεν πρόκειται να παντρευτούν;

Ο ίδιος λόγος που κάνει τα σκυλιά να τρέχουν πίσω από ένα αυτοκίνητο. Δεν πρόκειται να το οδηγήσουν!

Οι άντρες είναι υπέρ των προγαμιαίων σχέσεων.

Μέχρι να αποκτήσουν κόρη.

Πως θα πνίξεις έναν άντρα;

Κόλλησε ένα πορνοπεριοδικό στον πάτο της πισίνας

Τι κάνεις όταν η καλύτερή σου φίλη το σκάει με τον άντρα σου;

Στέλνεις ευχαριστήρια κάρτα

Γιατί ο δονητής είναι καλύτερος από τον άντρα;

Γιατί δεν πάει με άλλη γυναίκα κι ούτε γυρνά μεθυσμένος

Μια γυναίκα θέλει έναν άντρα να ικανοποιήσει όλες τις ανάγκες της.

Ένας άντρας θέλει όλες τις γυναίκες να ικανοποιήσουν μια ανάγκη του

Πως ένας άντρας μπορεί να κάνει ευτυχισμένη μια γυναίκα;

Με το να μείνει ανύπαντρος

Γιατί το να κοιμάσαι με έναν άντρα είναι σαν την σαπουνόπερα;

Γιατί μόλις αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον σταματά για το επόμενο επεισόδιο.

Ποιοί είναι οι πιο έξυπνοι άντρες στην Αμερική;

Οι τουρίστες.

Ποιά είναι η διαφορά μεταξύ του συζύγου και του εραστή;

25 κιλά.

Γιατί οι άντρες τελειώνουν τόσο γρήγορα;

Για να τρέξουν να το πουν στο φίλο τους.

Γιατί οι άντρες φοράνε παντελόνια;

Γιατί είναι άσχημοι με μίνι φούστα!

Ποιά είναι η διαφορά μεταξύ σκουπιδιών και του άντρα;

Τα σκουπίδια τα πετάς έξω και παραμένουν εκεί.

Περιέγραψε τον ιδανικό άντρα.

Εικοσιπέντε πόντους γλώσσα και να μπορεί να αναπνέει από τα αυτιά.......

 

«Αγώνας επιχειρηματολογίας» για τα γλυπτά του Παρθενώνα….

Αυτό τον αγώνα που διεξήχθη προ δεκαημέρου στο Λονδίνο στο  debate του οργανισμού Intelligence Squared και αφορούσε τη διαχείριση των γλυπτών του Παρθενώνα, φαίνεται πως τον κερδίσαμε…Οι συμπαίχτες της  νίκης , ο γνωστός Βρετανός ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης και τηλεοπτικός παρουσιαστής Στήβεν Φράι και ο συμπατριώτης του βουλευτής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και επικεφαλής της οργάνωσης Marbles Reunited, Άντριου Τζωρτζ, απέδειξαν οπωσδήποτε ότι έχουν  εκείνη τη τρομερή αγγλική αίσθηση του χιούμορ, όταν αναφέρθηκαν στην αρπαγή του νεολιθικού μνημείου του Στόουνχετζ από τους Έλληνες (!!!) -  που δεν έλαβε χώρα  ποτέ αλλά ήταν μια  πρωταπριλιάτικη μπλόφα που έγινε πρόσφατα στην Αγγλία , για να βάλει σε σκέψεις τη κοινή γνώμη..Από την άλλη πλευρά αντιπαρατάχθηκαν οι Τρίστραμ Χαντ ,  Βρετανός ιστορικός και επίσης βουλευτής (με τους Εργατικούς) και ο  Ισπανός καθηγητής ιστορίας στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Νοτρ Νταμ, Φελίπε Φερνάντεθ-Αρμέστο.
 Στην όλη ανάπτυξη των επιχειρημάτων, με συγκίνησε ιδιαίτερα μια κουβέντα  του Στήβεν Φράϊ : « θα ήταν αρχοντικό και θα έδειχνε φινέτσα και ανωτερότητα αν οι Βρετανοί έπαιρναν την πρωτοβουλία να επιστρέψουν τα γλυπτά στην Αθήνα και να γεμίσουν την αίθουσα του βρετανικού μουσείου με γύψινα αντίγραφα».

HABEMUS Ευρωπαίο Μαυροτσικνιά !

 

  Αυτή τη φορά δεν έχουμε το επαναλαμβανόμενο μοτίβο περί των Χ ή Ψ ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση .... Το νέο αυτή τη φορά  είναι  «καλό» - αν έτσι πρέπει να κατανοήσουμε την επισήμανση  ενός είδους της υποσαχάριας Αφρικής στο Εθνικό Πάρκο των υγροτόπων Μεσολογγίου - Αιτωλικού … Είτε πρόκειται για μετανάστευση του είδους λόγω περιβαλλοντικών ανατροπών, είτε πρόκειται για μια παρουσία που δεν είχε εξιχνιασθεί, είτε ερμηνεύεται από την "υπόθεση" του Κ. Παπακωνσταντίνου, το εύρημα της ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΉΣ  ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ  είναι πραγματικά εντυπωσιακό…

Ο  Μαυροτσικνιάς Egretta ardesiaca  φέρεται από τούδε ως εγκατασταθείς  στην περιοχή Βαλτί, βόρεια των εκβολών του Αχελώου ! Η ανακάλυψη έγινε στις 3 Ιουνίου από δύο μέλη της Ορνιθολογικής κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης «ρουτίνας». Κάποια στιγμή είδαν έναν μαύρο ερωδιό να έρχεται μαζί με Λευκοτσικνιάδες Egretta garzetta. Αρχικά νόμισαν ότι ήταν Θαλασσοτσικνιάς Egretta gularis – ένας σκούρος ερωδιός που φτάνει μέχρι την Αίγυπτο και έχει εμφανιστεί κάμποσες φορές στη νότια Ευρώπη. Ώσπου, κάποια στιγμή, το πουλί άρχισε  να τρέφεται και αποκάλυψε κάτι εκπληκτικό!

Αντί για το φυσιολογικό «περπάτημα και κάρφωμα» που κάνουν οι άλλοι ερωδιοί, αυτός, με μια απότομη κίνηση, έφερνε τις φτερούγες του μπροστά, καλύπτοντας κεφάλι και λαιμό! Από μακριά, φαινόταν σα μια ολοστρόγγυλη μαύρη ομπρέλα πάνω από την επιφάνεια του νερού! Μετά από μερικά δευτερόλεπτα ξαναέπαιρνε φυσιολογική στάση, περπατούσε λίγα μέτρα και … ξανά «ομπρέλα»! Τα μέλη της Ορνιθολογικής Νίκος Μπούκας και Θόδωρος Κομηνός που είχαν την τύχη να κάνουν αυτήν την ανακάλυψη δεν πίστευαν στα μάτια τους. Αυτή τη συμπεριφορά την είχαν δει μόνο σε ντοκιμαντέρ άγριας φύσης από την Αφρική και –το κυριότερο- μόνο ένα είδος στον πλανήτη κάνει κάτι τέτοιο!

Τα νέα μεταδόθηκαν σαν αστραπή και μέσα σε λίγες ημέρες περισσότεροι από 20 έλληνες παρατηρητές πουλιών έφτασαν στην περιοχή. Ήδη έχουν φτάσει και ξένοι παρατηρητές ενώ ορισμένοι σκέφτονται να πάρουν αεροπλάνο για να έρθουν! (Σημείωση ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Κάνοντας «Μαυροτσικνιάδικο» τουρισμό, κατά πως λέμε, «Θεραπευτικός τουρισμός», «Ορειβατικός τουρισμός « κλπ)

 Ο Μαυροτσικνιάς φαίνεται να έχει εγκατασταθεί σε μια αποικία Λευκοτσικνιάδων (κυριολεκτικά «σαν τη μύγα μέσα στο γάλα») και κάθε μέρα πηγαίνει μαζί τους για να τραφεί στο ίδιο σημείο.

Ο Νίκος Προμπονάς, γραμματέας της Επιτροπής Αξιολόγησης Ορνιθολογικών Παρατηρήσεων (ΕΑΟΠ) δήλωσε:

Θερινά Εθελοντικά Προγράμματα της Ορνιθολογικής

               

                        

Η Ορνιθολογική Εταιρεία οργανώνει και φέτος θερινά εθελοντικά προγράμματα για την ενημέρωση του κοινού και για την προστασία των άγριων πουλιών και των βιοτόπων τους.

Οι  εθελοντές έχουν την ευκαιρία να συμβάλουν  στην προστασία του περιβάλλοντος, να μάθουν για την ελληνική  φύση , να γνωρίσουν προστατευόμενες περιοχές και βιότοπους διεθνούς σημασίας και να συνεργαστούν με άλλους ανθρώπους.

Τα θερινά εθελοντικά  Προγράμματα για το 2012, είναι:

1.    Δακτυλίωση Πουλιών και Παρακολούθηση της Μετανάστευσης των Αρπακτικών στον Ορνιθολογικό Σταθμό Αντικυθήρων

Τα Αντικύθηρα αποτελούν κομβικό σημείο για τα μεταναστευτικά πουλιά: απέχουν την ίδια ακριβώς απόσταση από την Πελοπόννησο και από την Κρήτη ενώ η συγκέντρωση μεγάλων πληθυσμών μεταναστευτικών σε ένα τόσο μικρό νησί προσφέρει ιδανικές συνθήκες για τη συστηματική μελέτη τους.

Οι εθελοντές μαθαίνουν να δακτυλιώνουν και να ξεχωρίζουν τα είδη των πουλιών, να συλλέγουν επιστημονικά στοιχεία και να   συμμετέχουν στην καταγραφή των αρπακτικών που διέρχονται από τα Αντικύθηρα.

Ημερομηνίες: από 1 – 30 Σεπτεμβρίου 2012

2.    Περιβαλλοντική Ευαισθητοποίηση στη Λιμνοθάλασσα Γιάλοβα, Πύλου

Οι εθελοντές συμμετέχουν για 15^η συνεχή χρονιά στην ευαισθητοποίηση των επισκεπτών στη Λιμνοθάλασσα Γιάλοβα. Ο ρόλος τους είναι η λειτουργία ενημερωτικών περιπτέρων και η οργάνωση εκπαιδευτικών οικοπεριηγήσεων με παρατήρηση πουλιών στη Λιμνοθάλασσα.

Η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας αποτελεί το σημαντικότερο νοτιότερο μεταναστευτικό σταθμό για τα υδρόβια και παρυδάτια πουλιά στα Βαλκάνια. Μέχρι σήμερα, έχουν καταμετρηθεί 265 είδη πουλιών, που ξεχειμωνιάζουν, σταθμεύουν ή φωλιάζουν στην περιοχή.

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να διαθέτουν μεταφορικό μέσο.

Ημερομηνίες: από 15 Ιουλίου – 15 Σεπτεμβρίου 2012

3.    Ενημέρωση  για τα πουλιά και το φυσικό περιβάλλον των Κυκλάδων στη Σύρο

Οι εθελοντές ενημερώνουν και ευαισθητοποιούν το κοινό για τα θαλασσοπούλια και τη φυσική κληρονομιά των Κυκλάδων, λειτουργούν ενημερωτικό περίπτερο στην κεντρική πλατεία της Ερμούπολης σε συνεργασία με τον Δήμο Σύρου και υλοποιούν εκπαιδευτικά εργαστήρια για παιδιά.

Ημερομηνίες: 20 Ιουλίου – 2 Σεπτεμβρίου 2012

4.    Ενημέρωση για τα πουλιά και τις προστατευόμενες περιοχές του Ιονίου στη Ζάκυνθο

Οι εθελοντές λειτουργούν ενημερωτικό περίπτερο στην κεντρική πλατεία της πόλης της Ζακύνθου σε συνεργασία με το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων και το Δήμο. Ο ρόλος τους είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για τα θαλασσοπούλια και το φυσικό περιβάλλον του Ιονίου.

Ημερομηνίες: 15 Ιουλίου – 2 Σεπτεμβρίου 2012

Ζιζή Μακρή : «Να ξαναρχίσω τούτο το ταξίδι»

"Ανοίγουμε τις πόρτες

κλείνουμε τις πόρτες

δρασκελάμε τις πόρτες

και στο τέρμα του μοναδικού μας ταξιδιού

μήτε πολιτεία μήτε και λιμάνι

Τοτραίνο εκτροχιάζεται, το πλοίο ναυαγεί, τ’ αεροπλάνο συντρίβεται.

Ένα μονάχα επισκεπτήριο στον πάγο χαραγμένο

Αν είχα δικαίωμα, δικαίωμα εκλογής

Να ξαναρχίσω ή όχι τούτο το ταξίδι τούτο το ταξίδι

Θα το ξανάρχιζα, Θα το ξανάρχιζα, Θα το ξανάρχιζα"

Ναζίμ Χικμέτ

Τα «Αρχεία  του Μοντέρνου», Χολαργός, Υμηττού 64, παρουσιάζουν την Έκθεση της Ζιζής Μακρή (Εγκαίνια: Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012 στις 20.00, διάρκεια μέχρι την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012) που ονοματίζεται από έναν στίχο του Ναζίμ Χικμέτ….. 

Η Ζιζή Μακρή γεννήθηκε το 1924 στο Βελιγράδι. Σπούδασε  χαρακτική στην École des Beaux-Arts, στο Παρίσι, με δάσκαλο τον  Δημήτρη Γαλάνη, μέχρι να απελαθεί το 1951 από τη  Γαλλική κυβέρνηση  μαζί με τον σύζυγό της, τον γλύπτη Μέμο Μακρή, λόγω των πολιτικών πεποιθήσεών τους. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε  μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ʼ70 στην Ουγγαρία.
Στην Ουγγαρία συμμετείχε  ενεργά στην εικαστική ζωή της χώρας, εικονογράφησε  πολλά βιβλία, μεταξύ των οποίων του Μπέρτολτ Μπρεχτ και Γιάννη Ρίτσου. Πραγματοποίησε πολλά ταξίδια· στην Κίνα το 1956, στη Ρωσία το 1962 και στη Κούβα το 1963, στο Αζερμπαϊτζάν-Γεωργία-Αρμενία το 1964-1966. Η Ζιζή Μακρή  συνέδεσε την παραγωγή του έργου με το ταξίδι και την περιπλάνηση. Έχει παρουσιάσει το έργο της σε ατομικές εκθέσεις στο Πεκίνο: 1956, 1958, 1959, στη Βουδαπέστη, 1958, 1962,1973, 1975, 1978, 1986. Στην Αθήνα, παρουσιάζει το έργο της, για πρώτη φορά, στο Ζυγό, το 1964, με θέμα την ενότητα της φυλακής. Στην Πόλη του Μεξικού το 1963, στην Αβάνα, το 1964. Στο Bars της Ουγγαρίας το 1976. Στις Νέες Μορφές, 1979, 1982, 1985. Στο Ηράκλειο το 1983, στην Ουάσιγκτον το 1986, στη Λευκωσία το 1990, στο μουσείο Μπενάκη, το 2010., 15561 Χολαργός (Στάση Μετρό: Χολαργός)

0 65 34 326 –

Ε. Καπετανάκη-Μπριασούλη : Κατά της ερημοποίησης…..

Η  17^η Ιουνίου «συνέπεσε» ως  « ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗΣ», με την ημέρα των ελληνικών εκλογών…Το αποτέλεσμα ήταν να συζητηθεί ελάχιστα το μεγάλο ζήτημα της προστασίας  του πλέον θεμελιώδους φυσικού πόρου… Κάλλιο αργά όμως παρά ποτέ, η  Ελένη Καπετανάκη-Μπριασούλη αναφέρεται στο πρόβλημα με στόχο την «μηδενική καθαρή υποβάθμιση γης»…  

 «Το 2050 θα χρειαζόμαστε 3 φορές την έκταση της γης για να καλύψουμε τις διατροφικές μας ανάγκες»[i]. Αλλά, κάθε χρόνο 12 εκατομμύρια εκτάρια γης μετατρέπονται σε ανθρωπογενείς ερήμους, μια έκταση που μπορεί να παράγει 20 εκατομμύρια τόνους σιτηρών το χρόνο ….  ενώ κάθε λεπτό[ii]:

·       Προστίθενται 150 άνθρωποι στη γη

·       Εκλύονται 6.150 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα

·       Αποψιλώνονται 25 εκτάρια γης

·       Υποβαθμίζονται 10 εκτάρια εδάφους

·       Ερημοποιούνται 23 εκτάρια γης

·       Αστικοποιούνται 5,5 εκτάρια

·       …  πεθαίνουν 16 άνθρωποι από τους οποίους οι 12 είναι παιδιά….

Το 19 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού (1.3 δισεκατομμύρια χρήστες της γης) παράγει τροφή και άλλα αγροτικά προϊόντα για τους ίδιους και για τα υπόλοιπα 5.7 δισεκατομμύρια ανθρώπων στη γη[iii].

Προφανώς, δεν είναι τυχαίο ότι η Γραμματεία της Διεθνούς Σύμβασης για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης (ΔΣΚΕ) επέλεξε το θέμα Μηδενική υποβάθμιση της γης (Land degradation neutrality) για την Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης το 2012. Τούτος ο δεύτερος χρόνος της δεκαετίας για την καταπολέμηση της ερημοποίησης, 2010-2020, συμπίπτει φέτος με τον εορτασμό των 20 ετών από τη Διάσκεψη του Ρίο, τη Διάσκεψη Rio+20, που θα γίνει στο Ρίο ντε Τζανέϊρο, 20-22 Ιουνίου, τρεις μέρες μετά τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης στις 17 Ιουνίου 2012. Στη Διάσκεψη Rio+20 η Γραμματεία της ΔΣΚΕ θα προτείνει τον υπερβολικά φιλόδοξο στόχο, μηδενική καθαρή υποβάθμιση της γης (zero-net land degradation), με ορίζοντα το 2030.

Όπως σημειώνει η ενδιαφέρουσα έκθεση “Zero net land degradation”[iv] (Μάιος 2012), η μηδενική καθαρή υποβάθμιση γης μπορεί να επιτευχθεί όταν, για μια δεδομένη περίοδο, η μη-υποβαθμισμένη γη παραμένει υγιής με εφαρμογή ορθών διαχειριστικών πρακτικών και η ήδη υποβαθμισμένη γη αποκαθίσταται.

Η αδιαμφισβήτητη συνέπεια της επίτευξης αυτού του φιλόδοξου στόχου είναι  ένας κόσμος με άφθονους και ‘υγιείς’ έγγειους πόρους, ένας κόσμος χωρίς πείνα, επισιτιστική ανασφάλεια, έλλειψη νερού, φτώχεια, αναλφαβητισμό, ανεργία, χαμηλή ποιότητα ζωής, ένας κόσμος καλά προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει με αισιοδοξία τη μελλοντική επιβίωση και ανάπτυξη του.

Πόσο εφικτός είναι, όμως, αυτός ο στόχος, με δεδομένες τις πιέσεις που δέχεται η γη, τις συγκρουομένες απαιτήσεις από ανταγωνιστικές χρήσεις της, τις ισχυρές αλληλεξαρτήσεις των σύγχρονων κοινωνικο-περιβαλλοντικών συστημάτων και τις αδυναμίες της διακυβέρνησης τους;

Διαγωνισμός φωτογραφίας της «Ελληνικής Εταιρείας»

Ολοκληρώθηκε ο μαθητικός Διαγωνισμός Φωτογραφίας με τίτλο «ΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ», που διοργάνωσε το  Πρόγραμμα «Αειφόρο Αιγαίο»  της  «Ελληνικής Εταιρείας  Περιβάλλοντος και Πολιτισμού», για έβδομη συνεχή χρονιά – με συμμετοχές περισσότερες από κάθε άλλη φορά…. 

 Η άναρχη δόμηση, η ρίψη σκουπιδιών, η αλλοίωσητης τοπικής αρχιτεκτονικής , ήταν  μερικά από τα στοιχεία που   απογοητεύουν  τους μαθητές όταν τα βλέπουν στο νησί τους, ενώ αντίθετα νιώθουν υπερήφανοι  όταν διατηρείται η  ταυτότητα του τόπου τους και η ποιότητα του φυσικού περιβάλλοντος…

Τα ονόματα των μαθητών που εντυπωσίασαν περισσότερο με τις φωτογραφίες και τα σχόλια τους είναι : 

Τριαντάφυλλος Τελωνιάτης, Δημοτικό Σχολείο Ερεσού, Λέσβος

(Βραβείο Βορείου Αιγαίου) 

Παναγιώτης Κακλαμάνης, Δημοτικό Σχολείο Μπατσίου, Άνδρος

(Βραβείο Κυκλάδων και Νησιών του Αργοσαρωνικού)

Βραβείο Δωδεκανήσων 

Ελένη Καραβέλατζη, Γυμνάσιο,

 Καστελόριζο 

Επί πλέον επιβραβεύτηκαν οι προσπάθειες των Παναγιώτη Μπότη(Λέσβος), Μάλαμα Γιάννου (Άη Στράτης), Παναγιώτη Σουσαλή, Παναγιώτα Γιαννουλάκη και Νίκου Κουκουλήθρα(Λήμνος)  και των Μαρία Γανιάρη,  Καλλιόπη Κουνιάδη(Χίος) 

Όλες οι συμμετοχές αναρτήθηκαν  στις  ιστοσελίδες

www.egaio.gr/news.php?mid=36,

http://www.egaio.gr/news.php?mid=38

http://www.egaio.gr/news.php?mid=39